Κάτω από βαρύ και πένθιμο κλίμα τελέστηκε χθες στον Ιερό Ναό Ταξιάρχη Ρόδου η κηδεία του ξενοδόχου Μανώλη Καστελλοριζιού, που απεβίωσε το βράδυ της Παρασκευής σε ηλικία 85 ετών.
Ο Μανώλης Καστελλοριζιός γεννήθηκε το 1933 στην Όλυμπο της Καρπάθου, παρακολούθησε τρεις πρώτες τάξεις στο Γυμνάσιο του Απερίου και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στη Ρόδο (1949), φοίτησε στο Βενετόκλειο Γυμνάσιο και το 1951 πήρε το απολυτήριο του Πρακτικού Τμήματος.
Αμέσως μετά εγράφη στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (ΑΣΟΕΕ) και έγινε πτυχιούχος το 1956. Το 1959 διορίστηκε ως λογιστής στην Ανωτέρα Σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων και ύστερα από μια επιμόρφωση στην ξενοδοχειακή λογιστική ως υπότροφος της ΑΣΤΕΡ σε μεγάλα ξενοδοχεία της Αθήνας. Ταυτόχρονα δίδαξε στη Σχολή μέχρι το 1968. Παράλληλα κατά την περίοδο 1960-1968 ασχολήθηκε και με την οργάνωση μεγάλων ξενοδοχειακών επιχειρήσεων στη Ρόδο.
Στο ξενοδοχειακό επάγγελμα μπήκε το 1966 ως μέτοχος και Διευθύνων Σύμβουλος του Ξενοδοχείου «Blue Sky» και στο Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Ξενοδόχων Ρόδου εκλέγεται για πρώτη φορά ως Σύμβουλος τον Μάρτιο του 1975 για να γίνει Αντιπρόεδρος τον Ιούνιο του 1977 και Πρόεδρος τον Σεπτέμβριο του 1980.
Διετέλεσε Σύμβουλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Δωδεκανήσου (1982-1984), Αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων 1982-1985 και 1988, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος από 1989, σύμβουλος στο Ίδρυμα Ανιάτων Δωδεκανήσου και συμμετείχε στην Εφορία του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων Δωδεκανήσου.
Ο πρόεδρος της Ενωσης Ξενοδόχων Ρόδου κ. Αντώνης Καμπουράκης στο επικήδειο του ανέφερε, μεταξύ άλλων και τα εξής:
«Ο Μανώλης, αν και Καστελλοριζιός στο επώνυμο, είχε πάντα μέσα του, την πνοή του αέρα, που φυσά ψηλά, εκεί στην Όλυμπο, της Καρπάθου.
Αεικίνητος, δημιουργικός, με καθαρότητα στο βλέμμα και στο λόγο, έκανε, όπως χιλιάδες άλλοι Δωδεκανήσιοι, δεύτερη ιδιαίτερη πατρίδα, τη Ρόδο. Εδώ τέλειωσε το Βενετόκλειο, πριν συνεχίσει τις σπουδές του στην ΑΣΟΟΕ, εδώ είναι που μπαίνει στο ξενοδοχειακό επάγγελμα με το Blu Sky, από τα μέσα της δεκαετίας του 60, κι εδώ υπηρετεί την Ένωση Ξενοδόχων Ρόδου, στην αρχή ως σύμβουλος, και από το 1980, ως Πρόεδρος.
Ανήκει στην ηρωική γενιά των πιονέρων, του Ροδιακού Τουρισμού. Σε αυτούς που τόλμησαν, που ρίσκαραν, που μόχθησαν και κατάφεραν, να βάλουν τα γερά θεμέλια, του τουριστικού θαύματος της Ρόδου. Με Ένωση, με συνεργασία, με σύνθεση. Με πολλά «Μαζί», και με λίγα «Χώρια». Ο Μανώλης, μαζί με τους συναδέλφους της γενιάς του, άνοιξαν πραγματικά νέους ορίζοντες, και νέους δρόμους για τον τουρισμό, και κατ’ επέκταση για όλη την οικονομία, του νησιού μας. Δεν υπάρχει επιχειρηματική ή εμπορική δραστηριότητα στη Ρόδο, που με τον ένα, ή τον άλλο τρόπο, να μη σχετίζεται με τον τουρισμό. Αυτή είναι η μεγάλη αξία της προσφοράς του Μανώλη, και όλης της γενιάς του.
Εμείς, οι νεότεροι, που παραλάβαμε τη σκυτάλη από τα χέρια τους, έχουμε ένα διπλό καθήκον:
Πρώτον, ν’ αποδείξουμε έμπρακτα το σεβασμό μας, και την αναγνώριση, της μεγάλης προσφοράς του στον τόπο. Κι αυτό δεν γίνεται στα λόγια. Γίνεται στα έργα. Γίνεται στις πράξεις. Αυτές μετράνε, αυτό μας έμαθαν πρακτικά μυαλά, όπως του Μανώλη Καστελλοριζιού. Επί δικής σου Προεδρίας ανεγέρθη το κτήριο της Ένωσής μας, και χάρη σε ‘σένα εγκατασταθήκαμε στο «σπίτι» μας. Με το νοικοκυριό και την τάξη σου, με την κινητοποίηση των δυνάμεων όλων μας: Υπό την δική σου Προεδρία.
Σεβασμός κι αναγνώριση σημαίνουν, πως δίνουμε κι εμείς στον καιρό μας, τον δικό μας μεγάλο αγώνα, για να συνεχίσουμε το έργο τους. Για να είμαστε περήφανοι, όχι μόνο για το παρελθόν, αλλά και για το σήμερα. Αυτό είναι το δικό μας έργο. Να δημιουργούμε. Να σχεδιάζουμε. Να διεκδικούμε. Να καταφέρνουμε. Να δίνουμε λύσεις. Να εργαστούμε, να συνεργαστούμε, με «Ένωση». Να κάνουμε τη Ρόδο καλύτερη.
Αλλά, μαζί με το καθήκον του σεβασμού στους προηγούμενους, έχουμε και το καθήκον να αποδείξουμε την αγάπη μας στους επόμενους, στα παιδιά μας. Κι όπως εμείς πήραμε από του προηγούμενους, τη σκυτάλη της προσπάθειας, αλλά και της ευκαιρίας, να κάνουμε τα όνειρά μας πραγματικότητα, το ίδιο ακριβώς πρέπει να εξασφαλίσουμε και στις νέες γενιές. Τις δυνατότητες και τις ευκαιρίες, να ξεδιπλώσουν τα δικά τους ταλέντα, τις δικές τους δεξιότητες, τη δική του τόλμη και δημιουργικότητα.
Προϋπόθεση γι’ αυτό είναι μια Ρόδος οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά βιώσιμη. Φιλική στο επιχειρείν. Μαγνήτης προοπτικών, ευκαιριών και επενδύσεων. Κυψέλη δημιουργικότητας, και καινοτομίας. Ρόδος, που θα δίνει την ευκαιρία στα παιδιά της, να ζήσουνε στον τόπο τους, μαζί με τον μονάκριβο γιό, και διάδοχό σου Κώστα, και να μη χρειάζεται να ξενιτευτούν, για να ευτυχήσουν στη ζωή τους.
Μ’ αυτές τις σκέψεις, σε αποχαιρετούμε, Πρόεδρε Μανώλη. Γιατί τέτοιες ήταν, και οι δικές σου έγνοιες για τη Ρόδο μας, για τον τουρισμό, για το μέλλον».
Ο Μανώλης Καστελλοριζιός γεννήθηκε το 1933 στην Όλυμπο της Καρπάθου, παρακολούθησε τρεις πρώτες τάξεις στο Γυμνάσιο του Απερίου και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στη Ρόδο (1949), φοίτησε στο Βενετόκλειο Γυμνάσιο και το 1951 πήρε το απολυτήριο του Πρακτικού Τμήματος.
Αμέσως μετά εγράφη στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (ΑΣΟΕΕ) και έγινε πτυχιούχος το 1956. Το 1959 διορίστηκε ως λογιστής στην Ανωτέρα Σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων και ύστερα από μια επιμόρφωση στην ξενοδοχειακή λογιστική ως υπότροφος της ΑΣΤΕΡ σε μεγάλα ξενοδοχεία της Αθήνας. Ταυτόχρονα δίδαξε στη Σχολή μέχρι το 1968. Παράλληλα κατά την περίοδο 1960-1968 ασχολήθηκε και με την οργάνωση μεγάλων ξενοδοχειακών επιχειρήσεων στη Ρόδο.
Στο ξενοδοχειακό επάγγελμα μπήκε το 1966 ως μέτοχος και Διευθύνων Σύμβουλος του Ξενοδοχείου «Blue Sky» και στο Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Ξενοδόχων Ρόδου εκλέγεται για πρώτη φορά ως Σύμβουλος τον Μάρτιο του 1975 για να γίνει Αντιπρόεδρος τον Ιούνιο του 1977 και Πρόεδρος τον Σεπτέμβριο του 1980.
Διετέλεσε Σύμβουλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Δωδεκανήσου (1982-1984), Αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων 1982-1985 και 1988, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος από 1989, σύμβουλος στο Ίδρυμα Ανιάτων Δωδεκανήσου και συμμετείχε στην Εφορία του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων Δωδεκανήσου.
Ο πρόεδρος της Ενωσης Ξενοδόχων Ρόδου κ. Αντώνης Καμπουράκης στο επικήδειο του ανέφερε, μεταξύ άλλων και τα εξής:
«Ο Μανώλης, αν και Καστελλοριζιός στο επώνυμο, είχε πάντα μέσα του, την πνοή του αέρα, που φυσά ψηλά, εκεί στην Όλυμπο, της Καρπάθου.
Αεικίνητος, δημιουργικός, με καθαρότητα στο βλέμμα και στο λόγο, έκανε, όπως χιλιάδες άλλοι Δωδεκανήσιοι, δεύτερη ιδιαίτερη πατρίδα, τη Ρόδο. Εδώ τέλειωσε το Βενετόκλειο, πριν συνεχίσει τις σπουδές του στην ΑΣΟΟΕ, εδώ είναι που μπαίνει στο ξενοδοχειακό επάγγελμα με το Blu Sky, από τα μέσα της δεκαετίας του 60, κι εδώ υπηρετεί την Ένωση Ξενοδόχων Ρόδου, στην αρχή ως σύμβουλος, και από το 1980, ως Πρόεδρος.
Ανήκει στην ηρωική γενιά των πιονέρων, του Ροδιακού Τουρισμού. Σε αυτούς που τόλμησαν, που ρίσκαραν, που μόχθησαν και κατάφεραν, να βάλουν τα γερά θεμέλια, του τουριστικού θαύματος της Ρόδου. Με Ένωση, με συνεργασία, με σύνθεση. Με πολλά «Μαζί», και με λίγα «Χώρια». Ο Μανώλης, μαζί με τους συναδέλφους της γενιάς του, άνοιξαν πραγματικά νέους ορίζοντες, και νέους δρόμους για τον τουρισμό, και κατ’ επέκταση για όλη την οικονομία, του νησιού μας. Δεν υπάρχει επιχειρηματική ή εμπορική δραστηριότητα στη Ρόδο, που με τον ένα, ή τον άλλο τρόπο, να μη σχετίζεται με τον τουρισμό. Αυτή είναι η μεγάλη αξία της προσφοράς του Μανώλη, και όλης της γενιάς του.
Εμείς, οι νεότεροι, που παραλάβαμε τη σκυτάλη από τα χέρια τους, έχουμε ένα διπλό καθήκον:
Πρώτον, ν’ αποδείξουμε έμπρακτα το σεβασμό μας, και την αναγνώριση, της μεγάλης προσφοράς του στον τόπο. Κι αυτό δεν γίνεται στα λόγια. Γίνεται στα έργα. Γίνεται στις πράξεις. Αυτές μετράνε, αυτό μας έμαθαν πρακτικά μυαλά, όπως του Μανώλη Καστελλοριζιού. Επί δικής σου Προεδρίας ανεγέρθη το κτήριο της Ένωσής μας, και χάρη σε ‘σένα εγκατασταθήκαμε στο «σπίτι» μας. Με το νοικοκυριό και την τάξη σου, με την κινητοποίηση των δυνάμεων όλων μας: Υπό την δική σου Προεδρία.
Σεβασμός κι αναγνώριση σημαίνουν, πως δίνουμε κι εμείς στον καιρό μας, τον δικό μας μεγάλο αγώνα, για να συνεχίσουμε το έργο τους. Για να είμαστε περήφανοι, όχι μόνο για το παρελθόν, αλλά και για το σήμερα. Αυτό είναι το δικό μας έργο. Να δημιουργούμε. Να σχεδιάζουμε. Να διεκδικούμε. Να καταφέρνουμε. Να δίνουμε λύσεις. Να εργαστούμε, να συνεργαστούμε, με «Ένωση». Να κάνουμε τη Ρόδο καλύτερη.
Αλλά, μαζί με το καθήκον του σεβασμού στους προηγούμενους, έχουμε και το καθήκον να αποδείξουμε την αγάπη μας στους επόμενους, στα παιδιά μας. Κι όπως εμείς πήραμε από του προηγούμενους, τη σκυτάλη της προσπάθειας, αλλά και της ευκαιρίας, να κάνουμε τα όνειρά μας πραγματικότητα, το ίδιο ακριβώς πρέπει να εξασφαλίσουμε και στις νέες γενιές. Τις δυνατότητες και τις ευκαιρίες, να ξεδιπλώσουν τα δικά τους ταλέντα, τις δικές τους δεξιότητες, τη δική του τόλμη και δημιουργικότητα.
Προϋπόθεση γι’ αυτό είναι μια Ρόδος οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά βιώσιμη. Φιλική στο επιχειρείν. Μαγνήτης προοπτικών, ευκαιριών και επενδύσεων. Κυψέλη δημιουργικότητας, και καινοτομίας. Ρόδος, που θα δίνει την ευκαιρία στα παιδιά της, να ζήσουνε στον τόπο τους, μαζί με τον μονάκριβο γιό, και διάδοχό σου Κώστα, και να μη χρειάζεται να ξενιτευτούν, για να ευτυχήσουν στη ζωή τους.
Μ’ αυτές τις σκέψεις, σε αποχαιρετούμε, Πρόεδρε Μανώλη. Γιατί τέτοιες ήταν, και οι δικές σου έγνοιες για τη Ρόδο μας, για τον τουρισμό, για το μέλλον».
Πηγή:www.dimokratiki.gr
