Συνέντευξη στη Μαίρη Φώτη
Η Δήμητρα Φώκου, πριν από μερικά χρόνια, αποφάσισε να δώσει μια δεύτερη ευκαιρία στον εαυτό της να ζήσει φυσιολογικά, παίρνοντας την απόφαση να χάσει κιλά. Πολλά κιλά. Μέσα σε διάστημα λίγων μηνών, με την βοήθεια της επιστήμης έχασε 100 κιλά και παρά το γεγονός ότι λόγω της επιβαρυμένης υγείας της, ήρθε πολύ κοντά στον θάνατο, εξομολογείται στη «δ» πως αν έπρεπε να γυρίσει τον χρόνο πίσω, θα έπαιρνε και πάλι την ίδια απόφαση.
Σήμερα, έχοντας «ξαναγεννηθεί» όπως λέει στη συνέντευξή της, μας περιγράφει την καθημερινότητά της πριν και μετά το χειρουργείο αλλά και την προσωπική μάχη που έδινε επί οκτώ ώρες για να κρατηθεί ζωντανή. «Ηταν ένα μεγάλο μάθημα λέει» και απολαμβάνει υγιής πλέον και γεμάτη ενέργεια την νέα της ζωή.
• Δήμητρα, πόσα κιλά έχασες;
Εχασα συνολικά 100 κιλά.
• Όταν πήγες να κάνεις την επέμβαση πόσα κιλά ήσουν;
Ημουν 155 κιλά!
• Πώς πήρες την απόφαση να κάνεις την επέμβαση;
Τα είχα παρατήσει όλα… Είχα βέβαια την τάση να παχαίνω αλλά πάντα πρόσεχα. Κάποια στιγμή άρχισα να χάνω τα μαλλιά μου και ξεκίνησα να ψάχνω τι μου συμβαίνει, οπότε ανακαλύπτω ότι έχω πρόβλημα στον θυρεοειδή. Δεν πρόσεξα ιδιαίτερα οφείλω να πω. Είχα και κάποια άλλα προβλήματα που με απασχολούσαν εκείνη την περίοδο, ξεκίνησα να φοράω ριχτά ρούχα και από εκεί ξεκίνησε το πρόβλημα.
• Τον είχες ρυθμίσει τον θυρεοειδή;
Ναι τον είχα ρυθμίσει, αλλά μετά τον θυρεοειδή ξεκίνησε ο… μασελοειδής! Να μην τα ρίχνουμε όλα στον θυρεοειδή. Ημουν όλη μέρα νηστική και μετά τις 20.00 έτρωγα ό,τι έβρισκα μπροστά μου. Εκανα παρέα και με μια καλή φίλη που είχε σουβλατζίδικο και μαζευόμασταν εκεί τα βράδια, οπότε καταλαβαίνεις…
• Μέσα σε πόσο χρονικό διάστημα έφτασες στα 155 κιλά;
Μέσα σε πέντε χρόνια!
• Από πόσα κιλά;
Από περίπου 60 με 65 κιλά, εκεί κυμαινόταν το βάρος μου όλα τα προηγούμενα χρόνια. Όταν έβαλα τα πολλά κιλά, ξεκίνησα τις δίαιτες, έχανα πέντε κι έβαζα δέκα… Όταν φτάσεις πια σε αυτά τα κιλά και ξεφύγει τόσο πολύ η κατάσταση, πολύ δύσκολα επανέρχεσαι.
• Εργαζόσουν τότε;
Ναι, εργαζόμουν σε δύο δουλειές, το πρωί στο κομμωτήριο και το βράδυ ταμίας σε νυχτερινά κέντρα. Κοιμόμουν μια με δύο ώρες για να αντεπεξέλθω και στις δύο δουλειές. Είχα να στηρίξω και δύο παιδιά, έναν γιο και μια κόρη. Σήμερα είμαι και γιαγιά!
• Φαντάζομαι ότι αυτά τα κιλά θα σου δημιουργούσαν δυσκολίες στην καθημερινότητά σου.
Είχα πρόβλημα στον αριστερό πνεύμονα, περπατούσα πέντε βήματα και μου κοβόταν η αναπνοή μου. Πήγαινα να βοηθήσω τα παιδιά στο κομμωτήριο και κουραζόμουν κάνοντας μόνο ένα χτένισμα με το πιστολάκι, που εγώ πριν έβγαζα μέχρι και 10 την ημέρα…
• Και πώς παίρνεις την απόφαση Δήμητρα να χάσεις κιλά;
Θυμάμαι, έκανα ντους και πήγα στο δωμάτιό μου για να ντυθώ, έχοντας ακόμα την πετσέτα. Εκεί έχω ένα μεγάλο καθρέφτη, μου έπεσε λοιπόν η πετσέτα και είδα το σώμα μου. Και λέω στον εαυτό μου «πώς έγινες έτσι;». Σοκαρίστηκα με αυτό που είδα.
• Σε ποια ηλικία συμβαίνει αυτό Δήμητρα;
Στα 48 μου χρόνια.
• Αρα από τα 43 ξεκίνησες να βάζεις κιλά και έφτασες στα 48 σου χρόνια για να συνειδητοποιήσεις τι σου συμβαίνει.
Ναι.
• Και τότε τι κάνεις;
Μαθαίνω από μια φίλη μου, ότι είχε κάνει «δέσιμο» στο στομάχι και τότε αποφασίζω να ψάξω κι εγώ τι μπορώ να κάνω για να χάσω κιλά. Μιλάω τότε με τον γιατρό της μαμάς μου, τον χειρουργό κ. Καρυδάκη – να είναι καλά ο άνθρωπος- και μου είπε ότι θα το ψάξει και θα με ενημερώσει. Το έψαξε, και είμαι πάρα πολύ τυχερή που το ανέλαβε, διότι βρήκε έναν εξαίρετο γιατρό στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Πάτρας, που ανέλαβε την περίπτωσή μου, διότι διαφορετικά θα πέθαινα.
• Γιατί το λες αυτό;
Είχα 60 οξυγόνο όταν μπήκα στο Νοσοκομείο. Αν την έκανα οπουδήποτε αλλού, δεν ξέρω αν θα ζούσα σήμερα. Ο γιατρός, μού έδινε έξι μήνες ζωής.
• Για ποιο λόγο;
Λόγω των πολλών κιλών και λόγω των επιβαρυμένων πνευμόνων. Είχα σοβαρό πρόβλημα στον αριστερό πνεύμονα. Ημουν πολύ τυχερή, μέσα στην ατυχία μου, διότι δεν πήγε ούτε ένα χιλιοστό λίπους στην καρδιά μου και ευτυχώς έπεσα σε καλά χέρια, ο κ. Καρυδάκης με έστειλε στον καλύτερο γιατρό που υπήρχε, στον κ. Καλφαρέντζο στην Πάτρα, ο οποίος σήμερα έχει συνταξιοδοτηθεί. Ημουν το τελευταίο περιστατικό που ασχολήθηκε, εγώ κι ένας κολλητός μου φίλος, ο οποίος έκανε την ίδια επέμβαση. Αρκεί να σας πω ότι στη διάρκεια της επέμβασης έπαθα ανακοπή και επί οκτώ ώρες ήμουν σε κώμα, είχα φτάσει στο κατώφλι του θανάτου. Μου έκαναν τραχειοτομή την ώρα της επέμβασης. Ξύπνησα κι άκουσα την αναισθησιολόγο να λέει «τρυπήστε την γιατί την χάνω».
• Ξύπνησες από την νάρκωση;
Ναι, για ένα πεντάλεπτο. Τι να σου πω… Ακουγα κι εγώ άλλους ασθενείς που έλεγαν ότι έφτασαν πολύ κοντά στον θάνατο κι είδαν εκείνο το άσπρο φως αλλά δεν το πίστευα, μέχρι που το είδα κι εγώ. Τελικά είναι αλήθεια…
• Τι είδες δηλαδή Δήμητρα;
Είδα ένα λευκό φως στον τοίχο, υπέρλαμπρο. Σαν να έβγαινε μέσα από τον τοίχο αυτό το φως. Εκανα την προσευχή μου εκείνη την ώρα, πίστεψα ότι έφευγα από τη ζωή και πήγαινα προς το φως. Όταν συνήλθα η ώρα ήταν ακριβώς 20.45. Το θυμάμαι γιατί απέναντί μου είχε ένα ρολόι στον τοίχο. Μπήκα στο χειρουργείο στις 7 το πρωί και συνήλθα στις 20.45.
• Ποια ημερομηνία έκανες την επέμβαση;
5 Ιουνίου του 2014. Εκείνη την ημέρα ο γιατρός μου, ακύρωσε όλα του τα άλλα χειρουργεία. Ουτε ο κ. Καλφαρέντζος ούτε η αναισθησιολόγος μου έφυγαν από πάνω μου. Η αδελφή μου περίμενε απ΄εξω και της είπαν «η αδελφή σου δεν θέλει να ζήσει». Με κρατούσαν στη ζωή τα μηχανήματα μόνο, επί οκτώ ώρες. Η αδελφή μου τους είπε «αποκλείεται η αδελφή μου να μην θέλει να ζήσει, είναι δυνατός άνθρωπος, θα παλέψει». Στις οκτώ ώρες όχι μόνο συνήλθα, αλλά ανασηκώθηκα από το κρεβάτι! Δεν το πίστευε κανένας αυτό που έβλεπε. Μετά όλα μπήκαν σε μια ροή. Μόλις συνήλθα, και παρά την τεράστια περιπέτειά μου, πήρα τηλέφωνο τον κολλητό μου που κι εκείνος ήταν παχύσαρκος και του είπα «μην τυχόν και δεν κάνεις το χειρουργείο». Και το έκανε 10 ημέρες μετά, στις 15 Ιουνίου.
• Αλλαξε η ζωή σου μετά από το χειρουργείο…
Ναι βεβαίως άλλαξε. Όμως πρέπει να πω ότι έπεσα σε καλούς γιατρούς. Και ο γιατρός μου ο κ. Καλφαρέντζος, και ο κ. Κεχαγιάς και ο κ. Σκουμπρής ήταν άψογοι. Σε δύο ημέρες, από τον τρόπο που μιλούσα, παρά το γεγονός ότι είχα ακόμα την τραχειοστομία, κατάλαβαν ότι είχε υγρό ο πνεύμονάς μου και αμέσως το αφαίρεσαν.
• Πόσο καιρό έμεινες μέσα στο νοσοκομείο;
Δύο μήνες, λόγω και της βεβαρημένης υγείας μου. Ολο το προσωπικό ήταν άψογο, από τον πιο μικρό μέχρι τον πιο μεγάλο. Ο γιατρός μου, ενώ επρόκειτο να συνταξιοδοτηθεί δεν το έκανε, παρακολουθούσε την εξέλιξη της υγείας μου.
• Σε πόσο χρονικό διάστημα έχασες τα 105 κιλά;
Στον πρώτο μήνα, μέσα στο νοσοκομείο έχασα 24 κιλά. Ακόμα κι ο γιατρός μου δεν το πίστευε.
• Τα υπόλοιπα 80 κιλά πότε τα έχασες;
Κανονικά έπρεπε να τα χάσω σταδιακά μέσα σε δύο χρόνια, εγώ τα έχασα μέσα σε έξι μήνες. Απ΄ότι μου είπε ο γιατρός μου, αυτό συνέβη επειδή είχα πολύ καλό μεταβολισμό.
• Από τότε, πώς είναι η ζωή σου;
Δεν περιγράφεται! Εβγαλα δύο ανθρώπους από πάνω μου, ξαναγεννήθηκα. Νιώθω ότι είμαι 20 χρονών, αντί για 52. Τι να πω, νομίζω ότι η ζωή ξεκίνησε από την αρχή, έχω μια δεύτερη ευκαιρία…
• Φωτογραφίες παλιές βλέπεις;
Αμέ! Και θέλω να τις βάλω στην πόρτα του ψυγείου για να θυμάμαι πώς ήμουν και να μην φτάσω ξανά εκεί.
• Σήμερα τρως κανονικά;
Φοβάμαι να φάω, για να μην βάλω κιλά, παρ΄όλο που με την επέμβαση αυτή, το γαστρικό by pass, δεν βάζεις κιλά. Εζησα για να ακούσω να μου λέει ο γιατρός μου ότι πρέπει να φάω για να βάλω κιλά! Θέλω να πω στους παχύσαρκους ανθρώπους που θα διαβάσουν την συνέντευξη και θέλουν να κάνουν την επέμβαση, να την κάνουν, αξίζει, αρκεί να βρουν τους κατάλληλους γιατρούς στους οποίους θα εμπιστευτούν τη ζωή τους. Ηταν ένα μεγάλο μάθημα αυτό για μένα.
• Τα παιδιά σου, τι σου λένε σήμερα;
Σήμερα και ο γιος μου και η κόρη μου, είναι χαρούμενοι που βλέπουν καλά την μαμά τους και που είναι υγιής. Πέρασαν κι αυτά μεγάλη αγωνία, στη διάρκεια του οκτάωρου που εγώ ήμουν κώμα και δεν ήξεραν αν θα με ξανάβλεπαν ζωντανή.
• Σήμερα βγαίνεις έξω με την παρέα σου για φαγητό, όπως έκανες πριν από την επέμβαση;
Ναι. Αλλά τρώω λίγο και πολύ αργά.
• Εχεις επανέλθει στη δουλειά;
Ναι, βοηθάω τα παιδιά μου στο κομμωτήριο. Εχω μεγάλη διάθεση και πολλή ενέργεια. Η μέρα μου ξεκινάει στις 3 το πρωί που ξυπνάω. Φαντάσου ότι πριν δεν μπορούσα να κοιμηθώ, κοιμόμουν για λίγες ώρες πάνω σε μια πολυθρόνα γιατί δεν μπορούσα να ξαπλώσω.
• Ο περίγυρός σου, τι σου λέει σήμερα;
Οσοι έχουν καιρό να με δουν, δεν με γνωρίζουν! Ούτε και τον κολλητό μου φίλο που επίσης έχασε πολλά κιλά. Παρά την περιπέτειά μου, αν γυρνούσε ο χρόνος πίσω, πάλι την ίδια απόφαση θα έπαιρνα, θα έκανα την επέμβαση…
Πηγή:www.dimokratiki.gr
