Από προχθές ,24 Οκτωβρίου, η Άννα Ενεπικίδου και ο Γ. Σταθακόπουλος , ιστορικοί-ερευνητές, στελέχη του ‘’Ιδρύματος της Βουλής για τον Κοινοβουλευτισμό και την Δημοκρατία ‘’ με συνεργάτιδα την Ειρήνη Τόλιου των Γενικών Αρχείων του Κράτους-Γραφείο Ρόδου, και βάσει εργασιών της Μαρίας Παπανικολάου, ετοιμάζουν την έκθεση ,που εισηγήθηκα να τιτλοφορηθεί «Μακρά Πορεία της Δωδεκανήσου προς την Ενσωμάτωση» και η οποία είναι προέκταση, ιδιαίτερα εμπλουτισμένη σε ιστορικό έντυπο υλικό, της παρόμοιας που παρουσιάσθηκε κατά την περυσινή επίσκεψη του Προέδρου της Δημοκρατίας στην Κω, στις 7 Μαρτίου 2016.Η Ροδιακή Έκθεση αυτής της «Μακράς Πορείας» φιλοξενείται στο κτήριο όπου στεγαζόταν το Προξενείο της Ελλάδος κατά την Ιταλική Κατοχή, μέχρι την ημέρα του ΟΧΙ, 28Η Οκτωβρίου 1940.
Θυμίζω ότι το ιστορικό αυτό κτήριο της οδού Ι.Καζούλη , κάποτε κατοικία της οικογένειας Σάββα Παυλίδη, Δημάρχου Ροδίων περί το 1910 και εκτοπισθέντος από τους Ιταλούς το 1912,ηγοράσθη επί Νομαρχίας κ.Σάββα Καραγιάννη προκειμένου να στεγάσει το Μουσείο της Νεώτερης Ιστορίας της Δωδεκανήσου, αναπαλαιώθηκε επί Περιφερειάρχη κ. Γιάννη Μαχαιρίδη και ανοίγει ξανά, ως Δημόσιο Κτήριο, επί του σημερινού Περιφερειάρχη κ.Γιώργου Χατζημάρκου.
Ενόσω χθες παρακολουθούσα την ανάρτηση εντύπων και φωτογραφιών της εκθέσεως, δυο φίλοι περαστικοί από το «Προξενείο» με ερώτησαν : Γιατί η έκθεση θα ανοίξει στις 28 Οκτωβρίου 2017,υπάρχει συμβολισμός;
Επαναλαμβάνω λοιπόν, όσα διηγήθηκα, έτσι για το ‘’φρεσκάρισμα’’ της μνήμης, κατά την ‘’εκδήλωση’’ που συνδιοργάνωσαν,22 του μηνός στο Μέγαρο της Παλιάς Βουλής, το Διεθνές Ιπποκράτειο Ίδρυμα Κω, του οποίου Προεδρεύω, και ο Δήμος Καλύμνιων, για να τιμήσουν, στο πλαίσιο του έτους Δωδεκανήσου που διανύουμε, ένα εκ των σημαντικότερων αγωνιστών της Απελευθερώσεως Δωδεκανήσου τον Καλύμνιο καθηγητή Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Σκεύο Ζερβό(1875-1966).
Την απάντηση δίδει στις 2/12/1947 ο τότε Υπουργός Δικαιοσύνης Χρήστος Λαδάς καταθέτων στην Βουλή το Νομοσχέδιο της «Προσαρτήσεως της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα» : «Κατά μοιραίαν εκδίκησην της τύχης από 28ης Οκτωβρίου 1947, ετέθη εις εφαρμογή η Συνθήκη Ειρήνης μεταξύ Ελλάδος και Ιταλίας…»
Η Συνθήκη αυτή αποτελεί την ολοκλήρωση του «επαναπατρισμού» της Δωδεκανήσου, όπως αυτός καθορίστηκε, αρχικά με την συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων στις 10 Φεβρουαρίου 1947 και η οποία κυρώθηκε με το Ν.Δ 423/22.10.1947 δια της υπογραφής του Βασιλέως Παύλου, του Πρωθυπουργού Σοφούλη, του υπουργού Εξωτερικών Τσαλδάρη…
Αναφέρω τα παραπάνω απλώς για να τονίσω ότι η έκθεση που θα ανοίξει εδώ στην Ρόδο το Σάββατο 28 Οκτωβρίου, παρουσία του πρόεδρου της Βουλής κ. Ν. Βούτση αποτελεί το αποκορύφωμα των εκδηλώσεων του έτους Δωδεκανήσου και αξίζουν συγχαρητηρίων οι συντελεστές της διοργανώσεως της η οποία ανάγλυφα και διδακτικά προβάλει, κυρίως σήμερα, την επί 70 χρόνια αξιοθαύμαστη και δημιουργική πορεία των Ελεύθερων Δωδεκανησίων.
