Με την προσέλευση πολλών προσκυνητών εψάλη απόψε ο εσπερινός της εορτής του Αγίου Ιωάννη του Χωστού (Γενέθλιο του Προδρόμου), στην περιοχή Πλατανάκι στο Ζηπάρι.
Σε έναν πολύ όμορφο και προσεγμένο χώρο με την φροντίδα του π. Ιωάννη Κουτάντου και των περιοίκων της περιοχής, με την έναρξη αγιογράφησης μάλιστα, όπως ανέφερε ο π. Ιωάννης.
Τον εσπερινό τέλεσε ο π. Ιωάννης Κουτάντος Ιερατικός Προϊστάμενος της ενορίας Αναλήψεως Ζηπαρίου, ο οποίος και μίλησε με συγκίνησε για τον μείζονα των Προφητών Ιωάννη τον Πρόδρομο και Βαπτιστή.
Τους ύμνους απέδωσε χορός ιεροψαλτών υπό τον Πρωτοψάλτη Τρύφωνα Καβαθά, Γιάννης Κουζούκας, Μανώλης Πόγιας.
Παρόντες ήταν η Εντεταλμένη Δημοτική σύμβουλος Αθλητισμού Διονυσία Γιαννούλη, ο Πρόεδρος Ασφενδιού Σεβαστιανός Παρβέρης και αρκετοί απόδημοι Ασφενδιανοί.
Την ημέρα αυτή η Αγία μας εκκλησία εορτάζει το γενέσιο του ενδόξου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννη. Ο πατέρας του Ζαχαρίας, ήταν ιερέας. Κάποια ημέρα την ώρα του θυμιάματος, είδε μέσα στο θυσιαστήριο άγγελο Κυρίου, ο οποίος του ανήγγειλε ότι θα αποκτούσε γιο τον οποίο θα ονόμαζε Ιωάννη. Ο Ζαχαρίας σκίρτησε από χαρά , αλλά δυσπιστούσε. Η γυναίκα του ήταν ηλικιωμένη και στείρα και άρα ήταν αδύνατο να κυοφορήσει και αυτές τις αμφιβολίες τις εξέφρασε στον άγγελο ο οποίος του απάντησε ότι το παιδί θα γεννηθεί και εκείνος θα τιμωρηθεί για την απιστία του, παραμένοντας κωφάλαλος μέχρι να πραγματοποιηθεί η βουλή του Θεού. Πράγματι η γυναίκα του η Ελισάβετ συνέλαβε και μετά από εννέα μήνες γέννησε γιο. Οκτώ ημέρες μετά τη γέννηση κατά την περιτομή του παιδιού οι συγγενείς, θέλησαν να του δώσουν το όνομα του πατέρα του δηλ. Ζαχαρία. Όμως ο Ζαχαρίας έγραψε επάνω στο πινακίδιο το όνομα Ιωάννης. Αμέσως λύθηκε η γλώσσα του και όλοι οι παριστάμενοι πλημμύρισαν χαρά κι ελπίδα, διότι κατάλαβαν ότι γεννήθηκε ο Πρόδρομος της παρουσίας του αναμενόμενου Μεσσία. Ο Ιωάννης δε διέθετε μόνο το χάρισμα της προφητείας, αλλά αξιώθηκε και τη μεγαλύτερη χαρά και τιμή. Βάπτισε το Μεσσία Χριστό, τον οποίο και ομολογούσε σ’ όλη του τη ζωή.
Ακολούθησε παράθεση τράπεζας με ζωντανή μουσική: Δημήτρης Κεφαλιανός (βιολί), Νίκος Μάμμης (λαούτο-τραγούδι) και Στέφανος Κώστογλου (λύρα)
ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΣΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΜΥΚΗΝΑΪΚΟΣ ΤΑΦΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΣΑΡΚΟΦΑΓΟΥΣ, ΠΛΑΤΑΝΑΚΙ
Ο ναΐσκος του Αγίου Ιωάννη στην περιοχή Πλατανάκι έχει χτιστεί πάνω από το υπόγειο ναΐδριο του Αγίου Ιωάννη του Χωστού. Ονομάζεται και Άγιος Ιωάννης της Μεσαριάς και βρίσκεται κοντά στο Ζηπάρι, βόρεια του νησιού. Ανήκει στην Ενορία Αναλήψεως του Ζηπαρίου.
Το υπόγειο, κατά την επικρατέστερη άποψη, ήταν τάφος μυκηναϊκής εποχής, που οι πρώτοι χριστιανοί το είχαν μετατρέψει σε ναΐδριο-κατακόμβη.
Οι λάρνακες που διατηρούνται εκεί ίσως είχαν χρησιμεύσει ως τάφοι μαρτύρων. Παλαιότερα ανέβλυζε αγίασμα στη λάρνακα και συγκέντρωνε πλήθος προσκυνητών ιδιαίτερα στις 24 Ιουνίου που πανηγυρίζει.
Το 1582 ο Αρχιεπίσκοπος Κω Νίκανδρος είχε αφιερώσει το εκκλησάκι στη Μονή του Θεολόγου της Πάτμου με τη συναίνεση των κληρικών της Κω, οι οποίοι και συνυπογράφουν το Αφιερωτικόν Γράμμα.
Σ’ αυτό το εκκλησάκι, που η ανακαίνισή του εξαφάνισε την παλαιά του όψη, εκκλησιάζονταν οι περισσότεροι Ασφενδιανοί τους θερινούς μήνες μέχρι το 1967. Οι εισπράξεις των Κυριακών και της εορτής (24 Ιουνίου-Γενέσιον του Ιωάννου του Προδρόμου) πριν από το 1929 δίνονταν στους εφόρους για την ενίσχυση των σχολών Ασφενδιού.
Έχουν διασωθεί τοιχογραφίες και σώζεται επίσης η Αγία Τράπεζα πάνω σε κιονόκρανο και τέσσερις λάρνακες που πιθανόν χρησίμευαν ως τάφοι μαρτύρων πίστεως (σαρκοφάγοι).
Ο τάφος της Μυκηναϊκής εποχής είναι θολωτό υπόγειο χτισμένο επιμελέστατα με λαξευτούς τετραγωνισμένους λίθους.έχει σχήμα ορθογώνιο, μήκους 6,585 μέτρων και πλάτους 3,04 μ. Το ύψος του, από το δάπεδο μέχρι την κορυφή της στέγης εσωτερικά είναι δύο μέτρα.
 |
| Η είσοδος στον μυκηναϊκό τάφο ήταν μέχρι πριν λίγα χρόνια προσβάσιμη |
 |
| η πρόσβαση σήμερα είναι σχεδόν αδύνατη λόγω μιας ελιάς που κλείνει την είσοδο |
Στη μέση του νοτίου μέρους του τάφου είναι η θύρα της εισόδου. Στην είσοδο οδηγεί διάδρομος κάθετος προς το νότιο τοίχο του τάφου. Ο διάδρομος αυτός ήταν σκεπασμένος καθ’ όλο το μήκος του με μεγάλους πελεκητούς λίθους. Σήμερα η σκέπη αυτή δεν υπάρχει, σώζεται μόνο ένα μέρος προς τα δεξιά, σκεπασμένο με ογκώδη λίθο. Στο εσωτερικό του τάφου, προς την ανατολική και τη δυτική πλευρά, ανοίγονται δύο τρύπες μέσα από τις οποίες εισήγοντο τα πτώματα των θαπτομένων.
Κατά τους Ρωμαϊκούς χρόνους, ο τέως Μυκηναϊκός τάφος χρησιμοποιήθηκε ως οικογενειακός τάφος κάποιας Ρωμαϊκής στην Κω οικογένειας. Την εποχή εκείνη μπήκαν στον τάφο μαρμάρινες σαρκοφάγοι, Ρωμαϊκής κατασκευής. Σώζονται ακέραιες και τέσσερις, άδειες.
 |
| Οι 4 λάρνακες |
 |
| εντοιχισμένη μαρμάρινη λεπτομέρεια |
Πηγή:Το Ασφενδιού της Κω-Μανόλη Σ. Κιαπόκα,
για περισσότερες λεπτομέρειες: Εμμανουήλ Ι. Καρπαθιου (Μητροπολίτου Μεσημβρίας της επί Ευξείνω) – «Εκκλησία Κω Δωδεκανήσου»-Τόμος Πρώτος, βιβλίον Δεύτερον, Αθήνα 1969
φωτογραφίες: Sophia Karagianni
πηγη:http://photographybysophiakaragianni.blogspot.gr/
