Κυριακή Β’ Νηστειών, εορτή του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά και του Αγίου Ιερομάρτυρος Υπατίου, ο Σεβασμιώτατος χοροστάτησε στον Όρθρο και προεξήρχε της Θείας Λειτουργίας στον ΙΝ του Αγίου Γεωργίου Νέας Αλικαρνασού πόλεως Κω με συλλειτουργό τον εφημέριο του ιερού ναού π. Αναστάσιο Τσουκνιά.
Έψαλλε ο καλλικέλαδος Ιεροψάλτης Δημήτρης Τανάγρας και ο Φίλιππος Σαρρής.
Παρόντες ήταν μεταξύ άλλων ο επίτιμος Πρόεδρος του Συλλόγου Μικρασιατών Κω Αλέκος Μαρκόγλου, μέλη του Συλλόγου και πολλοί προσκυνητές, οι οποίοι μαζί με τον π. Αναστάσιο έδωσαν τις θερμές ευχές του στον Σεβασμιώτατο με αφορμή την συμπλήρωση 15 ετών στον Μητροπολιτικό θρόνο της Κω για υγεία, ευλογία και μακροημέρευση.
Ευαγγέλιο Η θεραπεία του παραλυτικού στην Καπερναούμ | Η πίστη κάνει θαύματα.
Ἐκεῖνον τόν καιρόν, ἦλθε ὁ Ἰησοῦς πάλι στήν Καπερναούμ καί ἀκούσθηκε ὅτι
μένει σέ κάποιο σπίτι. Ἀμέσως συγκεντρώθηκε πολύς κόσμος, ὥστε νά μήν τούς
χωράει οὔτε ὁ χῶρος μπροστά ἀπό τή θύρα, καί τούς κήρυττε τόν λόγο. Τότε
ἔρχονται πρός αὐτόν κάποιοι πού τοῦ ἔφεραν ἕναν παράλυτο, τόν ὁποῖο τόν
βάσταζαν τέσσερις. Καί ἐπειδή δέν μποροῦσαν νά τόν πλησιάσουν ἐξαιτίας τοῦ
πλήθους, ἀφαίρεσαν τή στέγη στό σημεῖο πού ἦταν ὁ Ἰησοῦς· ἀφοῦ ἔκαναν ἕνα
ἄνοιγμα, κατέβασαν τό κρεβάτι, ἐπάνω στό ὁποῖο ἦταν ξαπλωμένος ὁ παράλυτος.
Ὅταν ὁ Ἰησοῦς εἶδε τήν πίστη τους, λέγει στόν παράλυτο: Τέκνον μου, σοῦ συγχωροῦνται οἱ ἁμαρτίες σου. Ὑπῆρχαν ἐκεῖ μερικοί ἀπό τούς γραμματεῖς, οἱ ὁποῖοι
κάθονταν καί σκέφτονταν μέσα τους: Γιατί αὐτός βλασφημεῖ τόν Θεό κατ᾿ αὐτόν
τόν τρόπο; Ποιός μπορεῖ νά συγχωρεῖ ἁμαρτίες, παρά μόνο ἕνας, ὁ Θεός; Ἀμέσως
κατάλαβε ὁ Ἰησοῦς μέσα του ὅτι αὐτά σκέπτονται αὐτοί μέσα τους καί τούς εἶπε·
Γιατί κάνετε αὐτές τίς σκέψεις μέσα σας; Τί εἶναι εὐκολότερο, νά πῶ στόν
παράλυτο, σοῦ συγχωροῦνται οἱ ἁμαρτίες σου, ἤ νά τοῦ πῶ, σήκω καί πάρε τό
κρεβάτι σου καί βάδιζε; Γιά νά δεῖτε ὅτι ὁ Υἱός τοῦ Ἀνθρώπου ἔχει τήν ἐξουσία
νά συγχωρεῖ ἁμαρτίες ἐπάνω στή γῆ, λέγει στόν παράλυτο: Σοῦ λέγω, σήκω καί
πάρε τό κρεβάτι σου καί πήγαινε στό σπίτι σου. Ἀμέσως σηκώθηκε καί ἀφοῦ
πῆρε τό κρεβάτι βγῆκε ἔξω μπροστά σέ ὅλους, ὥστε ὅλοι νά ἐκπλήσσονται καί νά
δοξάζουν τόν Θεό καί νά λέγουν: Ποτέ δέν εἴδαμε τέτοια πράγματα.
Πόσο μεγάλα θαύματα μπορεί να κάνει η θερμή και ακλόνητη πίστη. Μια τέτοια πίστη χρειαζόμαστε κι εμείς. Μια πίστη που δεν θα υπολογίζει εμπόδια, κινδύνους και συνέπειες, θα ξεπερνά τα όρια της περιορισμένης λογικής. Αυτή την πίστη που θα μεταμορφώνει τη ζωής μας και θα μας οδηγεί στην υπακοή του θείου θελήματος. Βέβαια η πίστη είναι θείο δώρο, ουράνιο χάρισμα, και η καλλιέργεια της πίστεως είναι έργο μιας ολόκληρης ζωής. Γι’ αυτό θα πρέπει να ζητούμε από τον άγιο Θεό με όλη τη θέρμη της καρδιάς μας να μας κάνει ανθρώπους πίστεως, για να παραθέτουμε τον εαυτό μας και τη ζωή μας ολόκληρη στα χέρια του παντοδυνάμου Θεού.
Πρώτα η ψυχή μας
Καθώς ο Κύριος διέγνωσε αυτή τη μεγάλη πίστη τους, λέει στον παράλυτο: «Παιδί μου, σου έχουν συγχωρεθεί οι αμαρτίες σου, οι οποίες είναι η αιτία της σωματικής παραλυσίας σου». Μόλις όμως άκουσαν τα λόγια του Κυρίου μας οι Φαρισαίοι, άρχισαν να σκέφτονται: Γιατί ο άνθρωπος αυτός ξεστομίζει τέτοιες βλασφημίες; Ποιος άλλος μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες παρά μόνο ο Θεός; Ο Κύριος όμως, που κατάλαβε της πονηρές σκέψεις τους, τους είπε: Γιατί έχετε τέτοιους κακούς λογισμούς; Τι είναι ευκολότερο, να πω στον παράλυτο «είναι συγχωρημένες οι αμαρτίες σου», ή να του πω, «πάρε στον ώμο σου το κρεβάτι σου και περπάτα»; Για να μάθετε λοιπόν ότι ο υιός του ανθρώπου έχει εξουσία στη γη να συγχωρεί αμαρτίες, λέει στον παράλυτο: Σε σένα μιλώ, πάρε το κρεβάτι στον ώμο σου και πήγαινε στο σπίτι σου.
Και ο παράλυτος σηκώθηκε αμέσως, πήρε το κρεβάτι του και έφυγε από το σπίτι εκείνο. Τον είδαν όλοι με τα μάτια τους και έκπληκτοι δόξαζαν τον Θεό λέγοντας ότι ποτέ δεν είδαμε παράλυτο με μία προσταγή να σηκώνεται αμέσως και να περπατά.
Από την όλη διήγηση του θαύματος φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο παράλυτος αυτός έπασχε από διπλή παραλυσία. Ήταν άρρωστος και στο σώμα και στην ψυχή. Οι πολλές αμαρτίες του είχαν παραλύσει και την ψυχή και το σώμα του. Και ο Κύριος ήθελε να λυτρώσει τον παράλυτο πρώτα από την παραλυσία της ψυχής του, που ήταν η αιτία της ασθενείας του.
Ο Κύριος βέβαια κάποιες φορές μπορεί να συγχωρεί τις αμαρτίες μας χωρίς να θεραπεύει τις ασθένειές μας. Ή και αντίθετα, να θεραπεύει τις ασθένειές μας χωρίς να συγχωρεί τις αμαρτίες μας, όταν εμείς μένουμε αμετανόητοι. Αλλά τότε ποια ωφέλεια μπορούμε να έχουμε όταν μείνει μέσα στην ψυχή μας το δηλητήριο της αμαρτίας; Αντίθετα, όταν με τη μετάνοια και ιερά Εξομολόγηση συμφιλιωθούμε με τον Θεό, ακόμη κι αν δεν θεραπευθούν οι ασθένειές μας, αισθανόμαστε το φορτίο των ασθενειών μας πιο ελαφρό και κερδίζουμε αιώνια σωτηρία!
Μη λέμε λοιπόν «πάνω απ’ όλα η υγεία». Λάθος! Πάνω απ’ όλα η υγεία της ψυχής μας! Τι να το κάνεις να ζήσεις υγιής πολλά χρόνια και να υποφέρεις αιωνίως φρικτούς πόνους στην κόλαση; Εμείς βέβαια, όταν αρρωστήσει το σώμα μας, τρέχουμε στους καλύτερους γιατρούς, και καλά κάνουμε. Για την ψυχή μας όμως, που είναι συχνά άρρωστη, θα πρέπει να δείχνουμε πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Να τρέχουμε τακτικά στο μυστήριο της ιεράς Εξομολογήσεως. Εκεί ο γιατρός των ψυχών και των σωμάτων μας θα μας προσφέρει την ίαση της ψυχής μας. Και εάν το κρίνει ωφέλιμο για μας, θα μας χαρίζει και την υγεία του σώματος. Εμείς πάντως ας το κατανοούμε, ας το εφαρμόζουμε και ας το λέμε: «πάνω απ’ όλα η υγεία… της ψυχής μας».
Ο Σεβασμιώτατος κλείνοντας εξέφρασε κι ένα μικρό παράπονο για την παλιά πινακίδα που είχε τοποθετήσει ο αείμνηστος Πρόεδρος Μανώλης Τσιγαράς και την οποία έβγαλαν υπάλληλοι όταν έφτιαχναν τον δρόμο χωρίς να την επανατοποθετήσουν…
