Με τη δέουσα τιμή, η επιμνημόσυνη δέηση στη Βουρρίνα, στην μνήμη των πατριωτών που απαγχονίσθηκαν από τα Γερμανικά στρατεύματα Κατοχής

0
7800


Με τη δέουσα τιμή πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη Επιμνημόσυνη Δέηση στη Βουρρίνα, στη μνήμη των πατριωτών που απαγχονίσθηκαν στην Κω από τα Γερμανικά Στρατεύματα Κατοχής.
H επιμνημόσυνη δέηση εψάλη πλησίον του Ιερού Καθίσματος της Οσίας Μελούς, στο Ηρώο, την Κυριακή 7 Μαϊου, στο σημείο της σύλληψης, (όπου έχει τοποθετηθεί αψίδα, καλλιτεχνικής σύνθεσης και προσφοράς του κ.Δαυίδ Χατζηδαυίδ) για τους Κώους πατριώτες Θεόκριτο Β. Κώστογλου, Ανεζούλα Γ. Πατάκου-Τρουμούχη και Σταματία Θ. Περή που απαγχονίσθηκαν στις 16 Απριλίου 1945 από τα Γερμανικά Στρατεύματα Κατοχής, λίγο πριν την αποχώρησή τους.
Η σεμνή τελετή, έγινε με μέριμνα του Δήμου Κω, των Εθνοφυλάκων Κω, και της Ιεράς Μητροπόλεως Κώου και Νισύρου , παρουσία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μας συμπαραστατούμενος από τους ιερείς π.Αναστάσιο Τσουκνιά και π.Βαγιανό-Ιωάννη, του δημάρχου Κω Θεοδόση Νικηταρά, του διοικητή της 80 ΑΔΤΕ κ. Αριστείδη Καβαρλίγκου, του προέδρου της ΔΚ Ασφενδιού Μιχάλη Γιωργαλλή, της προέδρου του τμήματος Κω , του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού κ.Ειρήνη Παναγιωτοπούλου, μελών της Εθνοφυλακής που απέδωσαν με συγκίνηση τον Εθνικό μας ύμνο και συμπολίτες μας που θέλησαν να αποδώσουν φόρο τιμής στους πεσόντες.

Πηγή: https://www.kostv.gr

Όπως καταγράφεται το γεγονός στο βιβλίο του Παντελή Σβουρένου «Η Κως μια φορά κι έναν καιρό»

Και η περιγραφή του εν λόγω ιστορικού γεγονότος από την Ιστορία της Κω του κ. Βασίλη Χατζηβασιλείου:

Κείμενο: Βασίλης Χατζηβασιλείου
φωτογραφίες: Sophia Karagianni

ΟΙ ΑΠΑΓΧΟΝΙΣΜΟΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΠΛΑΤΑΝΟΥ ΤΟ 1945
Το απόγευμα της 27ης Φεβρουαρίου 1945, 4 Γερμανοί στρατιώτες προσποιούμενοι τους λιποτάχτες φτάνουν στο Κρυονέρι, όπου τυχαία συναντούν το νεαρό Βασίλη, γιο του Θεόκριτου Κώστογλου. Τον ρωτούν αν ξέρει κανένα μέσο για ν’ αποδράσουν τάχα από το νησί κι εκείνος απερίσκεπτα τους απαντά: «Να ρωτήσω τον Έλληνα αξιωματικό και θα ρθω σε μισή ώρα να σας πω.» Μόλις ο Βασίλης Κώστογλου ανέφερε το περιστατικό στον Υπολ/γό Τσιτσιλώνη, ο Έλληνας αξιωματικός αντιλήφθηκε τον κίνδυνο και διέταξε συναγερμό. Κάλεσε αμέσως το Θεόκριτο Κώστογλου, στον οποίο παρέδωσε διάφορα τρόφιμα, ρούχα και άλλο στρατιωτικό υλικό με την εντολή να τα κρύψει σε χαράδρα, ενώ παράλληλα έστειλε με το βοσκό Γιάννη Τρουμούχη σημείωμα στους συνδέσμους Νίκο Γεωργιάδη και Μιχάλη Κουγιουμζή, που τους έλεγε ότι είχαν προδοθεί και καθόριζε συνάντηση μαζί τους στο «γνωστό σημείο», εννοώντας την Άκλαφτη. Τη νύχτα της ίδιας μέρας Γερμανική δύναμη 30 περίπου ανδρών έκανε έφοδο στην περιοχή του Χαβάρου και συνέλαβε τους βοσκούς Θεόκριτο Κώστογλου, το γιο του Βασίλη, τον Αντώνη Τρουμούχη, Το Γιάννη Καλυμνιαναρή, τον Κώστα Τρουμούχη και την Ανεζούλα Γεωργίου Πατάκου-Τρουμούχη (έγκυο τότε), που δεν είχαν προλάβει να εξαφανίσουν τα είδη της περιπόλου. Οι Γερμανοί συνέλαβαν επίσης το Γιώργη Μυλωνά, γαμπρό της Ανεζούλας Πατάκου, με την κατηγορία ότι φυγάδευε Ιταλούς στρατιώτες καθώς και τις αδερφές Σεβαστή, Σταματία και Διονυσία Θωμά Περή, με την κατηγορία ότι τροφοδοτούσαν Άγγλους.

η μαρμάρινη πλάκα στην πλατεία πλατάνου

Οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν στο Κάστρο της Κω, όπου και φυλακίστηκαν. Την επόμενη νύχτα η περίπολος Τσιτσιλώνη έφυγε για τη Σύμη, παίρνοντας μαζί της το Νίκο Γεωργιάδη και πολλούς βοσκούς που συνεργάζονταν με το Συμμαχικό δίκτυο. Ο Μιχάλης Κουγιουμζής , αφού κρύφτηκε αρκετές μέρες, περιφερόμενος από σπίτι σε σπίτι, μπήκε τη νύχτα της 9ης Μαρτίου σε μια βάρκα, έφτασε στον Κάβο Κριό και από κει με αγγλικό πολεμικό σκάφος μεταφέρθηκε στη Σύμη.

Τους συλληφθέντες ανέκριναν οι Γερμανοί σε κελιά του Κάστρου, που τους είχαν φυλακίσει. Ειδικά το Θεόκριτο Κώστογλου τον είχαν κλείσει σε χωριστό κελί γεμάτο νερό και τον βασάνιζαν να αποκαλύψει τα ονόματα των συνεργατών του δικτύου. Δύο μόνο ονόματα ψιθύρισε εντελώς αόριστα ο Θεόκριτος, υποκύπτοντας στα φρικτά βασανιστήρια: «Νικόλας-Μιχάλης». Οι Γερμανοί έστρεψαν αμέσως την προσοχή τους στην αναζήτηση του ατόμου που έφερε το ονοματεπώνυμο Νικόλας Μιχάλης, χωρίς αποτέλεσμα. Στην πραγματικότητα επρόκειτο για δύο πρόσωπα, το Νίκο Γεωργιάδη και το Μιχάλη Κουγιουμζή, που είχαν ήδη διαφύγει στη Σύμη. Οι ανακρίσεις συνεχίστηκαν ως τις πρώτες μέρες του Απρίλη, οπότε οι συλληφθέντες τέθηκαν ως υπόδικοι στην κρίση του Γερμανικού Στρατοδικείου.
Κι ενώ ο κόσμος ήταν ανήσυχος για τις συλλήψεις και πολλοί Κώοι, κυρίως νέοι, που διατηρούσαν επαφή με τους συλληφθέντες και τους άλλους συνδέσμους του δικτύου, άρχισαν να φεύγουν από το νησί γιατί πίστευαν ότι κινδύνευαν, ένα ακόμη γεγονός συντάραξε βαθιά τους κατοίκους. Στις 27 Μαρτίου 1945, συμμαχικά αεροπλάνα επιχειρούν βομβαρδισμό των γερμανικών φορτηγίδων στο λιμάνι της Κω, αλλά αστοχούν και πλήττουν την πόλη σκοτώνοντας 22 κατοίκους.
Μία εβδομάδα περίπου θα διαρκέσει η δίκη των συλληφθέντων. Το Στρατοδικείο, με δημόσιο κατήγορο τον Υπολ/γό Birkolz, θεώρησε ως ενοχοποιητικά στοιχεία την κατοχή στρατιωτικού υλικού καθώς και τις αλληλοκατηγορίες που ξεστόμισαν μερικοί από τους κρατούμενους κατά τη διάρκεια της εξουθενωτικής ανάκρισής τους, τους καταδίκασε για κατασκοπεία και τους επέβαλε αυστηρότατες ποινές.

Έξι καταδικάστηκαν σε θάνατο με απαγχονισμό: ο Θεόκριτος Κώστογλου, ο γιος του Βασίλης, η Ανεζούλα Πατάκου-Τρουμούχη, η Σταματία Περή, η αδερφή της Διονυσία, και ο Γιώργος Μυλωνάς. Στους υπόλοιπους επιβλήθηκαν μικρότερες ποινές. Ο Πρόεδρος της Ελληνορθόδοξης Κοινότητας Κω Αρχιμ. Φιλήμων Φωτόπουλος, συνοδευόμενος από το δικηγόρο Γιώργο Κουτσουράδη και άλλους συμπολίτες, θα επισκεφθεί τον Στρατιωτικό Διοικητή του νησιού Ταγμ/χη Heinemeier κι επικαλούμενος τη μεγαλοψυχία του θα τον ικετεύσει να φανεί επιεικής χαρίζοντας τη ζωή «εις πρόσωπα μη έχοντα γνώσιν των πράξεών των και δη εις τας γυναίκας».

στις καμάρες αυτές στην πλατεία Πλατάνου έγινε ο απαγχονισμός

 

Οι ικεσίες του Φιλήμονα θα σώσουν από το θάνατο το Βασίλη Κώστογλου, τη Διονυσία Περή, και το Γιώργο Μυλωνά. Στο Θεόκριτο Κώστογλου, την Ανεζούλα Πατάκου-Τρουμούχη και την Σταματία Περή δεν έδωσε χάρη. Έτσι, ο απλοϊκός βοσκός, 51 ετών και οι δύο αθώες γυναίκες, 30 και 27 ετών αντίστοιχα, θα οδηγηθούν στην αγχόνη.

 

Την εκτέλεση οι Γερμανοί ανέβαλαν για πολλές μέρες. Ήθελαν, όπως αποκάλυψε ο Zucchelli, να την κάνουν οι Ιταλοί, για να ρίξουν σ εκείνους την ευθύνη. Είχαν, μάλιστα, αποφασίσει να στήσουν τις αγχόνες στους θόλους της εισόδου του Μουσείου. Αλλά, ο Zucchelli πρόβαλε έντονες αντιδράσεις. Ώσπου τα ξημερώματα (4 π.μ) της 16ης Απριλίου ο Γερμανός Φρούραρχος της Κω Λοχαγός Keller επικεφαλής αποσπάσματος θα δώσει το σύνθημα της εκτέλεσης. Κάτω από τις καμάρες του σπιτιού που βρίσκεται στη Πλατεία του Ιστορικού Πλατάνου του Ιπποκράτη, θα ξεψυχήσουν οι τρεις Κώοι πατριώτες, τα τελευταία θύματα της Γερμανικής θηριωδίας στο νησί. Την παραμονή του απαγχονισμού τους οι Γερμανοί θα επιτρέψουν στο Φιλήμονα να τους επικεφθεί και να τους δώσει τη Θεία Κοινωνία. Ο ίδιος με συντριβή θα θάψει τ άπνοα κορμιά τους μόλις ανατείλει ο ήλιος, το πρωί της 16ης Απριλίου.
Κείμενο: Βασίλης Χατζηβασιλείου «Η Ιστορία της Νήσου Κω»

 

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΑΝΩΝΥΜΑ Ή ΕΠΩΝΥΜΑ