(Για να ανοίξετε και να δείτε τις φωτογραφίες πατήστε πάνω στο μπλε f)
ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟ & ΒΙΝΤΕΟ
Γιάννης Κιάρης 
Χαρίκλεια Χριστοφή
Ο πανηγυρικός εσπερινός της εορτής του Προφήτη Ηλία του Θεσβίτη στο μεσόβουνο εψάλη με μεγαλοπρέπεια χοροστατούντος και εφέτος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Αγκύρας κ. Ιερεμία, ο οποίος κήρυξε τον Θείο λόγο και μίλησε για τον ολοζώντανο Προφήτη Ηλία, αλλά και την ειδωλολατρία της εποχής μας με τον υπέρμετρο εγωισμό του ανθρώπου που αγνοεί τον Θεό και την πνευματική ζωή.
Τον Σεβασμιώτατο πλαισίωναν ο Αρχιμανδρίτης και Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως π. Ιωακείμ και ο π. Αντώνιος Κασσιώτης.
Τον χορό των Ιεροψαλτών διηύθυνε ο πρωτοψάλτης και χοράρχης Μιχάλης Ανδρέου μαζί με τους: Τρύφωνα Γεωργίου, Γιώργο Σανιδά, Μιχάλη Γκινή, Άλκη Ποταμιάνο, Αχιλλέα Φαρμάκη, Νίκο Διαμαντή και Γ. Κιάρη.
Παρόντες ήταν μεταξύ άλλων οι Αντιδήμαρχοι Σταμάτης Πης και Γεωργία Κασσιώτη, ο Πρόεδρος Ασφενδιού Μ. Γιωργαλλής, η Δημοτική σύμβουλος Πόπη Κιαπόκα, η Περιφερειακή σύμβουλος Διονυσία Κασσιώτη, ο Τοπικός σύμβουλος Σεβαστιανός Παρβέρης, ο Πρόεδρος του Παγκωακού συλλόγου Τορόντο κ. Τσαγκάρης, απόδημοι Κώοι και πολλοί προσκυνητές.
Αμέσως μετά τον εσπερινό παρατέθηκε πλούσια τράπεζα σε όλους τους προσκυνητές με παραδοσιακό πανηγύρι, τραγούδι και χορό, με την ορχήστρα των: Λιοντή Ντινώρη στο βιολί, Σάββα Κεφαλιανού λαούτο-τραγούδι και Γιώργου Ξενίκα στο λαούτο.
Το πρωί εψάλη ο Όρθρος και τελέστηκε η Θεία λειτουργία της εορτής από τον Αρχιμανδρίτη και Ιεροκήρυκα της ιεράς Μητροπόλεως π. Ιωακείμ ο οποίος κήρυξε και το Θείο λόγο, μιλώντας για τον Προφήτη Ηλία ως τον «δεύτερο Πρόδρομο της παρουσίας Χριστού», σύμφωνα και με το απολυτίκιό του.
Ο προφήτης Ηλίας έζησε τον 9 π.Χ. αιώνα και ήταν γιος του Σωβάκ και καταγόταν από τη Θέσβη (γι’ αυτό και ονομάστηκε Θεσβίτης), το σημερινό El Istib, της περιοχής Γαλαάδ και άνηκε στην φυλή του Ααρών. Όταν γεννήθηκε, ο πατέρας του είδε μία θεία οπτασία: Δύο άνδρες λευκοφορεμένοι τον ονόμαζαν Ηλία, τον σπαργάνωναν με φωτιά και του έδιναν φλόγα να φάει. Τότε ο πατέρας του, πήγε στα Ιεροσόλυμα και αφού περιέγραψε την οπτασία στους ιερείς, εκείνοι του είπαν ερμηνεύοντας την οπτασία, ότι ο γιος του θα γίνει προφήτης και θα κρίνει το Ισραήλ με δίκοπο μαχαίρι και φωτιά.
Ο Προφήτης Ηλίας άσκησε το προφητικό του χάρισμα επί 25 έτη στα χρόνια του βασιλέα Αχαάβ, που βασίλεψε στα 873 – 854 π.Χ. Ο Αχαάβ και μάλιστα η γυναίκα του Ιεζάβελ ήσαν άνθρωποι ασεβείς κι εναντίον τους ήταν ο πόλεμος του προφήτη Ηλία. Η Ιεζάβελ, που δεν ήταν ισραηλίτισσα και γινόταν αιτία να νοθεύεται η πίστη από ειδωλολατρικά έθιμα, αυτή λοιπόν κυνήγησε πολύ τον προφήτη Ηλία, γι’ αυτό κι εκείνος αναγκαζόταν διαρκώς να φεύγει και να κρύβεται. Η Ιεζάβελ κυνηγούσε τον προφήτη Ηλία, όπως η Ηρωδιάδα τον Ιωάννη τον Πρόδρομο.
Ο Ηλίας εμφανίζεται σε μια πολύ δύσκολη εποχή για τον Ισραήλ με βασιλιά τον Αχαάβ. Η παρουσία του ήταν δυνατή επιτελώντας θαυμαστά σημεία στον Ισραήλ. Χωρίς δισταγμό και με τόλμη και θάρρος κατέφυγε στον βασιλιά Αχαάβ, απεσταλμένος εκ του Θεού, προμηνύοντάς του για τα τρία χρόνια ανομβρίας που θα έπλητταν τον τόπο. Κατόπιν εντολής του Θεού, φεύγει ο Ηλίας και πηγαίνει να κρυφτεί στο χείμαρρο Χορράθ, όπου εκεί του έφερναν ψωμί το πρωί και το βράδυ κρέας τα κοράκια.
Ο Θεός επέτρεψε στο πρόσωπο του Ηλίου να επιτελέσει θαυμαστά γεγονότα ένεκα και της θερμής πίστις που είχε. Αυτή του η πίστις τον έκανε να κατεβάσει 3 φορές φωτιά από τον ουρανό κάνοντας τους Ισραηλίτες να πουν «ἀληθῶς Κύριος ὁ Θεός, αὐτὸς ὁ Θεός»[9]. Επίσης, σταμάτησε την βροχή για τρία συνεχή χρόνια και ανάστησε νεκρούς, όπως το νεκρό υιό της Σεραφθίας χήρας. Με την φωτιά έκαψε τους 100 στρατιώτες που είχε στείλει ο βασιλιάς Οχοζίας για να τον συλλάβουν. Ένα άλλο θαυμαστό γεγονός που επιτέλεσε είναι με την ανησυχία της χήρας γυναικός από τη Σαρεπτά που δεν είχε ψωμί και την ενθύμισε ο προφήτης το λόγιο του Θεού ότι το πιθάρι με το αλεύρι δεν θα αδειάσει και το λάδι στο δοχείο δεν θα λιγοστέψει, μέχρι την ημέρα που θα στείλει ο Κύριος βροχή. Έτσι, η γυναίκα άκουσε τον Ηλία με αποτέλεσμα ούτε το αλεύρι ούτε το λάδι να τελειώσουν για αρκετές ημέρες. Το τελευταίο θαύμα που επιτέλεσε «ο ένσαρκος άγγελος» ήταν ο χωρισμός του Ιορδάνη ποταμού.
Τρεις από τις θαυμαστές του προφητείες που εκπληρώθηκαν ήταν η τριετής ξηρασία, η καταδίκη του βασιλιά Αχαάβ και ο θάνατος του Οχοζία.
Ο Ηλίας έζησε και έδρασε κατά το θέλημα του Κυρίου κι έτσι ο Θεός τον πήρε στους ουρανούς μέσα σε ανεμοστρόβιλο. Καθώς ανέβαινε στους ουρανούς με άρμα από φωτιά και πύρινα άλογα, άφησε να πέσει από πάνω του ο μανδύας του και τον μάζεψε ο Ελισσαίος. Ο Ελισσαίος χρίσθηκε διάδοχος του Ηλία από τον ίδιο τον Ηλία, κατόπιν υποδείξεως από τον Θεό.
Ο Ηλίας και ο Ενώχ είναι οι μόνοι άνθρωποι οι οποίοι αναλήφθηκαν στους ουρανούς χωρίς να γευθούν θάνατο, παραμένουν ζωντανοί για να αντιμετωπίσουν τον Αντίχριστο στα έσχατα χρόνια.
Ἀπολυτίκιον
Ὁ ἔνσαρκος Ἄγγελος, τῶν Προφητῶν ἡ κρηπίς, ὁ δεύτερος Πρόδρομος, τῆς παρουσίας Χριστοῦ, Ἠλίας ὁ ἔνδοξος, ἄνωθεν καταπέμψας, Ἐλισαίῳ τὴν χάριν, νόσους ἀποδιώκει, καὶ λεπροὺς καθαρίζει, διὸ καὶ τοῖς τιμῶσιν αὐτόν, βρύει ἰάματα.
Βεβαίως και υπάρχει Ειδωλολατρία
Δήθεν χριστιανοί προσκυνούν παντόφλες και βρασμένα καστανα
Η μπλούζα του Αγίου Νεκταρίου έκανε καλά παράλυτο από εγκεφαλικό μόλις τον ακούμπησε όταν κοιμήθηκε κ του την έβγαλαν στο διπλανό κρεβάτι.Στην Κάλυμνο υπάρχει ακόμα αντίδωρο του Αγίου Σάββα από το 1938 στη θήκη που βλέπει ο κόσμος που δεν έχει την παραμικρή μούχλα. Πήγαινε να το δεις!! Άλλο «Λατρεία» και άλλο «Προσκύνηση». Η προσκύνηση, δεν είναι πάντοτε λατρεία! Μπορεί να είναι λατρεία, μπορεί όμως να είναι και τιμητική υπόκλιση. Όταν σ’ ένα ξενοδοχείο ο πορτιέρης υποκλίνεται στον επισκέπτη, φυσικά δεν τον λατρεύει! Απλά, τον τιμάει με μία τιμητική υπόκλιση. Όταν όμως υποκλίνεται κάποιος στον Θεό, τότε η προσκύνηση αυτή, είναι και λατρευτική επίσης.Όταν ένας Χριστιανός υποκλίνεται μπροστά σε έναν άνθρωπο τού Θεού, δεν τον λατρεύει,τον τιμά ως άνθρωπο τού Θεού. Κατά τον ίδιο τρόπο, όταν υποκλίνεται μπροστά σε μία εικόνα Αγίου, δεν λατρεύει την εικόνα, αλλά τιμά το εικονιζόμενο πρόσωπο.Εάν η εικόνα είναι τού Κυρίου Ιησού Χριστού, τότε μόνο το εικονιζόμενο πρόσωπο λατρεύεται. Όχι η εικόνα, αλλά το πρόσωπο.Η Αγία Γραφή λέει ότι ο Θεός αρνείται την ειδωλολατρία, αλλά σε πολλά χωρία ευλογεί εικόνες και σκεύη, ζητώντας από το λαό σεβασμό σε αυτά (όπως πχ στο βιβλίο Εξόδου στα κεφάλαια ΚΕ΄, 7-18 και ΚΣΤ΄, 1-3).