«Κάνεις κακό στους γύρω σου, όταν προσπαθείς να τους επιβάλεις την ευλάβειά σου»

Λες στον άλλο να κάνει κάτι και δεν το κάνει, επειδή του το είπες. Αντιδρά και δεν το κάνει. Αν δεί εσένα να κάνεις αυτό το πράγμα, ίσως το κάνει κι εκείνος, γιατί θα σκεφτεί «αφού το κάνει αυτός, να το κάνω κι εγώ».

Καί συνέχισε: Αν, όμως, θελήσεις να προσευχηθείς στο Χριστό και να του πείς «Χριστέ μου, σε παρακαλώ, φώτισε η ελέησε η κατεύθυνε αυτό το πρόσωπο» και κάμνεις συνεχώς αυτή την προσευχή, τότε ο Χριστός αρχίζει και στέλλει στο πρόσωπο εκείνο καλούς λογισμούς. Κάθε φορά, που εσύ λες, για παρά­δειγμα, «Κύριε, ελέησον το παιδί μου», το παιδί σου παίρνει ένα αγαθό λογισμό από τον Χριστό. Κι όσο εσύ συνεχίζεις να προσεύχεσαι, τόσο περισσότερους αγαθούς λογισμούς παίρνει το παιδί σου. Κι αν τώρα το παιδί σου είναι όπως ένα άγουρο πορτοκάλι, σιγά-σιγά θα ωριμάσει και θα γίνει όπως το θέλεις. Αυτός είναι αποδεδειγμένα, από τη δική μου πείρα, ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να λύει ο άνθρωπος τα προβλήματά του σ’ οποιοδήποτε τομέα θέλει. Διότι όλοι οι άλλοι τρόποι, που οι άνθρωποι εφαρμόζουν από ένστικτο, τις πιο πολλές φορές αποτυγχάνουν.

Κ. Ι.: Θα έχετε, υποθέτω, να μας αφηγηθείτε και κάποιο συγκεκριμένο περιστατικό, μέσα από το οποίο επαληθεύθηκαν και αυτά τα λόγια του Γέροντος Πορφυρίου.
Χ.Μ.Π.: Ναί. Τού ζητούσα κι εγώ να μου αναφέρει διάφορα παραδείγματα για καθετί, που μου έλεγε. Στη συγκεκριμένη περίπτωση μου υπέδειξε την περίπτωση ενός ανδρογύνου, που η κόρη τους είχε ξεφύγει από το δρόμο του Θεού. Η συμπεριφορά κι ο τρόπος ζωής της κοπέλας αυτής είχε δημιουργήσει τέτοια κατάσταση μέσα στο σπίτι, που ο πατέρας είχε βγεί από τον εαυτό του, ήταν πυρ και μανία εναντίον της κόρης του, ήθελε να τη σκοτώσει και άλλες τέτοιες υπερβολές. Τελικά δέχθηκε και πήγε μαζί με τη γυναίκα του στο Γέροντα Πορφύριο.

Ο Γέροντας είπε τότε στον πατέρα: Δεν καταλαβαίνεις εδώ τι γίνεται; Εδώ το παιδί σου το έχει καβαλικέψει ο διάβολος και το κάμνει ο,τι θέλει και το πάει όπου θέλει. Δεν βγαίνει τίποτε έτσι, που συμπεριφέρεσαι. Το πρόβλημα αυτό χρειάζεται προσευχή. Εσύ κι η γυναίκα σου, κι οι δυό σας μαζί, θ’ αρχίσετε να προσεύχεστε συνεχώς για την κόρη σας και δεν θα της μιλάτε καθόλου για το θέμα αυτό.

Καί συνέχισε: Κι όταν έρχεται αργά το βράδυ στο σπίτι, όπως συνηθίζει να έρχεται, θα της πείτε: «Παιδί μου το φαγητό σου είναι μέσα στο ψυγείο και κάθησε να φας». Η κόρη σας τότε θα πέσει από τα σύννεφα. «Πού βρήκαν», θα σκεφτεί, «οι γονείς μου οι βάρβαροι όλη αυτή την ευγένεια»; Εσείς δεν θα σταματήσετε στο μεταξύ να προσεύχεστε. Καί να ξέρετε ότι η κόρη σας θα τσακωθεί με το άλλο πρόσωπο, που κάνουν την κακή παρέα. Κι όταν θα ’ρθει να σας πεί ότι τα χάλασε μ’ εκείνη την παρέα, να μη της πείτε «μπράβο, μπράβο, καλά έκανες», αλλά να προσποιηθείτε τους αδιάφορους και να της πείτε «εμείς, παιδί μου, δεν ξέρουμε, εσύ ξέρεις».

Καί πράγματι, έτσι εκτυλίχθηκαν τα γεγονότα. Μιά μέρα η κοπέλα ανα­κοίνωσε στους γονείς της ότι τα χάλασε μ’ εκείνη την παρέα. Μπήκε από τότε στο σωστό δρόμο και σώθηκε.

Απόσπασμα από το βιβλίο “Γεροντικόν του 20ου αιώνος“

ekklisiaonline.gr/