Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Αυτό έγινε τώρα στην Ιερά Μονή της Δαμάστας :
«Γερόντισσα άφησε με τώρα , με βοηθάει η ΠΑΝΑΓΙΑ να αγιογραφήσω την εικόνα ΤΗΣ»
Να σας μεταφέρουμε αδελφοί χαρούμενα πράγματα , να ξεφύγουμε για λίγο από την μιζέρια που μας τριγυρίζει με την οχλοβοή των ΜΜΕ με επικείμενους πολέμους , κρούσματα πανδημίας , περιοριστικά μέτρα , πόλεμο κατά της εκκλησίας και να πάμε στο χαροποιό γεγονός ότι η ΠΑΝΑΓΙΑ είναι ολοζώντανη κοντά μας.
Τι έγινε σήμερα στο μετόχι του ΠΑΝΑΓΙΟΥ ΤΑΦΟΥ στην Πλάκα των Αθηνών;
Όπως γράψαμε εχθές η Εξαρχεία του Παναγίου Τάφου στην Αθήνα υποδέχτηκε το πρώτο πιστό αντίγραφο που υπάρχει μέχρι σήμερα της ΠΑΝΑΓΙΑΣ της ΒΗΘΛΕΕΜΙΤΙΣΣΑΣ.
Βλ.https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/2022/01/blog-post_123.html
Σήμερα πρωί – πρωί Κυριακής 30 Ιανουαρίου του 2022 βρεθήκαμε και εμείς εκεί να κατευοδώσουμε και να προσκυνήσουμε την ΜΕΓΑΛΟΧΑΡΗ ( ανήμερα της σύναξης των ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ και μνήμη της ανεύρεσης της εικόνας της ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΣ στην νήσο Τήνο)
Με το που εισήλθαμε στον Καθολικό των Αγίων Αναργύρων στο Μετόχι του Παναγίου Τάφου στην Αθήνα η ματιά εστιάστηκε προς τα δεξιά μας.
Τέτοια ομορφιά δεν ξαναείδαμε, μια ομορφιά που σου έδινε ευφρόσυνη, χαρά και έλεγες να μην ξεκολλήσεις από αυτήν.
Στο μεγαλοπρεπές κουβούκλιο είχε εναποτεθεί από χθες η Εικόνα της Παναγίας της ΒΗΘΛΕΕΜΙΤΙΣΣΑΣ, πρώτο πιστό αντίγραφο ΤΗΣ που αγιογραφήθηκε- φιλοτεχνήθηκε στην Πάνσεπτο Ιερά Μονή της Δαμάστας που είναι πασίγνωστη σε όλους μας.
Στο τέλος της ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ο Καθηγούμενος και Έξαρχος του Παναγίου Τάφου πατήρ Ραφαήλ με έκδηλη την χαρά και την συγκίνηση μας είπε τα παρακάτω:
( λάβαμε την ευλογία του να τα μεταφέρουμε στους πιστούς προς οικοδομή και αγαλλίαση)
Τι μας είπε:
- Εχθές αδελφοί μετά την λιτάνευση της ΑΓΙΑΣ ΕΙΚΟΝΟΣ και την Παράκληση της είχαμε μια τέτοια χαρά σαν να ξανα βιώναμε Χριστούγεννα, καθότι η ΒΗΘΛΕΕΜΙΤΙΣΣΑ το πρωτότυπο σεμνύει με την παρουσία της τον Ιερό Ναό της Γεννήσεως του Θεανθρώπου ημών Ιησού Χριστού στα Ιεροσόλυμα.
- Μιλώντας χθες με την ηγουμένη της Ιεράς Μονής της Δαμάστας όπου και παραγγέλθηκε η εικόνα της ΒΗΘΛΕΕΜΙΤΙΣΣΗΣ κατόπιν ευλογίας του Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου Γ΄ μας είπε :
- « όταν έδωσα άγιε καθηγούμενε την εντολή στην αγιογράφο αδελφή της Μονής μας να ξεκινήσει, συνέβη το εξής…
η αδελφή ξεκίνησε, αλλά στην πορεία είχε δυσκολία. Έσβηνε και διόρθωνε , δεν μπορούσε να κάνει πινελιά. Δυσκολευόταν τόσο πολύ που της είπα .. “παιδί μου άστο , δεν πειράζει”. Aλλά η μονάχη δεν ήθελε να αφήσει αυτήν την αγιογραφία.
Προσευχόμασταν όλοι.
Κάποια στιγμή μετά από καιρό πήγα στο εργαστήριο και είδα την αδελφή μοναχή να είναι πεσμένη στο πάτωμα πάνω από την σανίδα – τάβλα και την ρώτησα … “τι κάνεις παιδί μου εκεί;”
Και η αδελφή μου είπε:
« Γερόντισσα άφησε με τώρα , με βοηθάει η ΠΑΝΑΓΙΑ να αγιογραφήσω την εικόνα ΤΗΣ»
Εγώ , λέει η γερόντισσα παρακολουθούσα την μοναχή να αγιογραφεί με τελίτσες και όχι με ευθείες γραμμές.
Τελικά μας είπε ο Καθηγούμενος Έξαρχος του Παναγίου Τάφου Πατήρ Ραφαήλ, ότι το τελικό έργο είχε ως αποτέλεσμα το πρώτο πιστό αντίγραφο της ΠΑΝΑΓΙΑΣ της ΒΗΘΛΕΕΜΙΤΙΣΣΑΣ να απεικονίζει την πραγματική μορφή του Πρωτότυπου στην Βηθλεέμ ακόμα και το ίδιο πουκάμισο – ένδυμα της ΠΑΝΑΓΙΑΣ με τις ίδιες αποχρώσεις.
Και συνέχισε ο Έξαρχος να μας λέει και για άλλο ΘΑΥΜΑΣΤΟ γεγονός της ΒΗΘΛΕΕΜΙΤΙΣΣΑΣ που συνδέεται με την Παράκληση ΤΗΣ.
« Πριν χρόνια, το 2004 ένας μοναχός φοιτητής που μόναζε στην Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας στο Άγιον Όρος και θα κατέβαινε στην Βηθλεέμ τον ρώτησαν οι πατέρες ..τι δώρο να σου κάνουμε για να το πας στην ΠΑΝΑΓΙΑ και αυτός τους είπε αυθόρμητα ..την ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΤΗΣ.
“Βρε παιδί μου δεν προλαβαίνουμε , του είπαν γιατί αυτό θέλει χρόνο από τον υμνογράφο μας , άλλη φορά , του είπαν” .. “να είναι ευλογημένο” , τους απάντησε.
Αλλά τι συνέβη εν τω μεταξύ .
Την επόμενη μέρα στο Όρθρο και στην Θεία Λειτουργιά , ο υμνογράφος ιερομόναχος δεν προσήλθε.
Εμφανίζεται μετά από ώρα και οι άλλοι μοναχοί τον ρώτησαν να μάθουν τι έπαθε.
Αυτός σε έκσταση τους απάντησε:
« Αδελφοί να δείτε τι έπαθα χθες το βράδι.
Την ώρα που ξεκουραζόμουν άκουσα μια φωνή που μου είπε “ σήκω και άρχισε να γράφεις”.
Ήταν η ΠΑΝΑΓΙΑ , το χέρι μου πήγαινε επί δυο ώρες μόνος του . Εγώ δεν σκεφτόμουν , πήγαινε μόνο του .
Συνήθως όταν γράφω, μετά τα ξαναδιαβάζω μήπως υπάρχουν λάθη.
Αυτή την φορά δεν υπήρχε τίποτε»
Και τελείωσε έτσι ο Έξαρχος την αφήγηση του.» η ΠΑΝΑΓΙΑ μας είναι ΟΛΟΖΩΝΤΑΝΗ»
Αυτά αδελφοί από τα ΜΕΓΑΛΕΙΑ της ΠΑΝΑΓΙΑΣ της ΒΗΘΛΕΕΜΙΤΙΣΣΗΣ , αυτά άκουσα , αυτά σας μεταφέρω και οποιαδήποτε παράλειψη κατά την μεταφορά αυτή την χρεώνομαι εγώ και η ακουστική αδυναμία μου.
Και πως καταδεχθηκαν οι ιερείς με τόσα θαύματα και την ζωντανή θρησκεία μας να κλειδώσουν τις εκκλησιές;