ΦΩΤΟ & ΒΙΝΤΕΟ Ο Εσπερινός της εορτής του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου στο ιερό Βαπτιστήριο στο Λινοπότη με κ. Ναθαναήλ

ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟ & ΒΙΝΤΕΟ

Γιάννης Κιάρης Χαρίκλεια Χριστοφή

Χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ τελέστηκε απόψε ο πανηγυρικός εσπερινός της εορτής του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου στο φερώνυμο Ιερό Βαπτιστήριο,  στο Λινοπότη.

Τον Σεβασμιώτατο πλαισίωναν ο Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως – Αρχιμανδρίτης π. Ιωακείμ, ο οποίος εκτελεί χρέη εφημερίου στην ενορία, ο π. Αντώνιος Κασιώτης, π. Ιωάννης Σταυρόπουλος και ο Διάκονος π. Περικλής , ενώ έψαλλε χορός ιεροψαλτών υπό τον Πρωτοψάλτη Μιχαήλ Ανδρέου: Δημήτρης Τσάμπαλλας, Ιωάννης Βαμβακάς, Γιώργος Σανιδάς, Μιχάλης Γκινής, Νίκος Διαμαντής, Γιώργος Κανδήλης, Γ. Κιάρης.

Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στη δύναμη που παίρνουμε από τη χάρη των Αγίων και στη χαρισματική προσωπικότητα του μεγάλου αυτού Αγίου της εκκλησίας μας, αλλά και στις θλίψεις από τις εξορίες και την ανθρώπινη συκοφαντία, τονίζοντας ότι πρέπει να έχουμε πάντα πρώτους στην προσευχή μας όσους μας κατηγορούν και μας κακολογούν για να μπορεί να πατήσει αυτή και να φτάσει στα αυτιά του Θεού.

Ο Σεβασμιώτατος έστειλε τις θερμές ευχές του στον κτήτορα του Ιερού Βαπτιστηρίου Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Σύμης, Τήλου, Χάλκης και Καστελλορίζου κ. Χρυσόστομο για τα ονομαστήριά του και αναφέρθηκε στο μνημόσυνο των γονέων και των αδελφών του, όπως και στον μακαριστό π. Κωνσταντίνο που υπηρέτησε με ζήλο την συγκεκριμένη ενορία.

Βιογραφία
Ο μεγάλος αυτός πατέρας και διδάσκαλος της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας γεννήθηκε στην Αντιόχεια το 347 μ.Χ.(κατά άλλους το 354 μ.Χ.). Πατέρας του ήταν ο στρατηγός Σεκούνδος και μητέρα του η Ανθούσα. Γρήγορα έμεινε ορφανός από πατέρα, και η μητέρα του – χήρα τότε 20 ετών – τον ανέθρεψε και τον μόρφωσε κατά τον καλύτερο χριστιανικό τρόπο. Ήταν ευφυέστατο μυαλό και σπούδασε πολλές επιστήμες στην Αντιόχεια – κοντά στον τότε διάσημο ρήτορα Λιβάνιο – αλλά και στην Αθήνα, μαζί με τον αγαπημένο του φίλο Μέγα Βασίλειο .

Όταν αποπεράτωσε τις σπουδές του, επανήλθε στην Αντιόχεια και αποσύρθηκε στην έρημο για πέντε χρόνια, όπου ασκήτευε προσευχόμενος και μελετώντας τις Άγιες Γραφές. Ασθένησε όμως και επέστρεψε στην Αντιόχεια, οπού χειροτονήθηκε διάκονος – το 381 μ.Χ., σε ηλικία 34 ετών – από τον Αρχιεπίσκοπο Αντιοχείας Μελέτιο. Αργότερα δε από τον διάδοχο του Μελετίου Φλαβιανό πρεσβύτερος σε ηλικία 40 ετών.

Κατά την Ιερατική του διακονία ανέπτυξε όλα τα ψυχικά του χαρίσματα, πύρινο θείο ζήλο και πρωτοφανή ευγλωττία στα κηρύγματα του. Έσειε και συγκλόνιζε τα πλήθη της Αντιόχειας και συγκινούσε τις ψυχές τους βαθύτατα. Η φήμη του αυτή έφτασε μέχρι τη βασιλεύουσα και έτσι, την 15η Δεκεμβρίου 397 μΧ., με κοινή ψήφο βασιλιά Αρκαδίου και Κλήρου, έγινε Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης, κάτι που ο ίδιος δεν επεδίωξε ποτέ. Και από την θέση αυτή ο Ιερός Χρυσόστομος, εκτός άλλων, υπήρξε αυστηρός ασκητής και δεινός ερμηνευτής της Αγίας Γραφής, όπως φαίνεται από τα πολλά συγγράμματα του (διασώθηκαν 804, περίπου, ομιλίες του). Έργο επίσης του Χρυσοστόμου είναι και η Θεία Λειτουργία, που τελούμε σχεδόν κάθε Κυριακή, με λίγες μόνο, από τότε μετατροπές.

Ο ιερός Χρυσόστομος κατά τη διάρκεια της πατριαρχείας του υπήρξε αδυσώπητος ελεγκτής κάθε παρανομίας και κακίας. Αυτό όμως έγινε αιτία να δημιουργήσει φοβερούς εχθρούς, και μάλιστα αυτήν την αυτοκράτειρα Ευδοξία, επειδή ήλεγχε τις παρανομίες της. Αυτή μάλιστα, σε συνεργασία με τον τότε Πατριάρχη Αλεξαδρείας Θεόφιλο (ενός μοχθηρού και ασεβούς ανθρώπου), συγκάλεσε σύνοδο (παράνομη) από 36 επισκόπους (όλοι τους πνευματικά ύποπτοι και δυσαρεστημένοι από τον άγιο) στο χωριό Δρυς της Χαλκηδόνας και πέτυχε την καθαίρεση και εξορία του Αγίου σ’ ένα χωριό της Βιθυνίας. Η απόφαση αυτή όμως, τόσο εξερέθισε τα πλήθη, ώστε αναγκάστηκε αυτή η ίδια η Ευδοξία να τον ανακαλέσει από την εξορία και να τον αποκαταστήσει στο θρόνο με άλλη συνοδική αθωωτική απόφαση (402 μ.Χ.). Αλλά λίγο αργότερα, η ασεβής αυτή αυτοκράτειρα, κατάφερε και πάλι να εξορίσει τον Άγιο (20 Ιουνίου 404 μ.Χ.) στην Κουκουσό της Αρμενίας και από κει στα Κόμανα, όπου μετά από πολλές κακουχίες και άλλες ταλαιπωρίες πέθανε το 407 μ.Χ.