ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟ & ΒΙΝΤΕΟ
Χαρίκλεια Χριστοφή
Κυριακή Δ’ Λουκά, Του Καλού Σπορέως, εορτή: Προφήτου Ωσηέ, Μνήμη της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου, Αγίου Ανδρέα του εν τη κρίσει του Οσιομάρτυρος, Αγίων Αναργύρων των εν Αραβία και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ χοροστάτησε στον Όρθρο και προεξήρχε της Θείας λειτουργίας στον ΙΝ Αγίου Αθανασίου & Αρχαγγέλου Γαβριήλ στο Πλατάνι με συλλειτουργό τον εφημέριο του ΙΝ π. Αναστάσιο Γιώτη.
Έψαλλε ο χορός των ιεροψαλτών του ΙΝ με τους Τρύφωνα Γεωργίου, Ιωάννη Μπαϊρακταρίδη και μικρά παιδιά της ενορίας.
Μετά την ανάγνωση του Αγίου Ευαγγελίου ο Σεβασμιώτατος με αφορμή τον πρώτο εορτασμό της σύναξης των Αγίων ιατρών μετέφερε το μήνυμα και την ευλογία του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου.
Η παραβολή του καλού Σπορέα.
Η Εκκλησία μας διδάσκει με τη θαυμάσια παραβολή του Σπορέα, πως ο Χριστός καλεί όλους τους ανθρώπους στη Βασιλεία του Θεού, στον Παράδεισο. Η σημερινή παραβολή μας παρουσιάζει: α) το λόγο του Θεού που σπείρεται στις καρδιές των ανθρώπων, β) τη θέση που παίρνουν απέναντι στο λόγο του Θεού οι άνθρωποι και γ) τη μοναδική και αλάνθαστη ερμηνεία της παραβολής απ ο τον ίδιο τον Κύριο.
Ο Θεός είναι ο γεωργός και εμείς είμαστε το χωράφι Του. Ο καλός Σπορέας είναι ο Ιησούς Χριστός. Ο σπόρος είναι ο λόγος του Θεού και το χώμα είναι η καρδιά του ανθρώπου. Ο Κύριος έσπειρε το θείο λόγο Του στις καρδιές των ανθρώπων και περιμένει να τον υποδεχτούν. Με τη σωστή καλλιέργεια η καρποφορία του θα είναι καταπληκτική. Οι διάφορες ομάδες των ανθρώπων είναι:
1η Ομάδα: Εδώ ανήκουν οι άνθρωποι εκείνοι που η καρδιά τους έχει γίνει τόσο σκληρή, όπως είναι ακριβώς το πατημένο χώμα. Ο σπόρος που έπεσε έμεινε στην επιφάνεια, γιατί ο άνθρωπος δε θέλησε να τον ακούσει προσεχτικά και σωστά. Αυτός ο άνθρωπος μένει συνήθως αδιάφορος για τη θρησκεία και το Ευαγγέλιο. Ονομάζει τον εαυτό του άθρησκο. έτσι ο λόγος του Θεού εξαφανίζεται, γιατί ο άνθρωπος δεν τον αφήνει να μπει στην καρδιά του.
2η Ομάδα: Εδώ ανήκουν οι άνθρωποι εκείνοι, που η καρδιά τους είναι γεμάτη πέτρες και αγκωνάρια. Είναι οι διάφορες αμαρτίες και αδυναμίες του ανθρώπου. Όταν ο άνθρωπος είναι ακόμη παιδί, ο λόγος του Θεού βρίσκει καλή υποδοχή. Η παιδική καρδιά είναι σ’ αυτή την ηλικία μαλακή και εύπλαστη. Όσο μεγαλώνει όμως ο άνθρωπος και δε φροντίζει να διορθώνει τις ελ λείψεις και αδυναμίες του, τόσο η καρδιά του γίνεται σκληρή. Ο κίνδυνος αρχίζει να φαίνεται, όταν παραμελεί τον κυριακάτικο εκκλησιασμό, όταν δε συμμετέχει στην ιερή εξομολόγηση και στη θεία Κοινωνία. Ο λόγος του Θεού έχει αρχίσει να μαραίνεται, να ξεραίνεται, επειδή η καρδιά του ανθρώπου έχει γεμίσει όλο πέτρες (αμαρτίες, αδυναμίες, δικαιολογίες).
3η Ομάδα: Εδώ ανήκουν οι άνθρωποι εκείνοι, που έχουν γεμίσει την καρδιά τους μ’ ένα σωρό αγωνίες, μέριμνες και υλικές φροντίδες. Είναι ο άνθρωπος που προσπαθεί να αποκτά στη ζωή του περισσότερα χρήματα, μεγαλύτερη δόξα και ισχυρή δύναμη. Αυτά τα αγκάθια, τα ζιζάνια και τα τριβόλια είναι η μεγαλύτερη παγίδα του σατανά, που προσπαθεί να μας απομακρύνει από το Θεό. Και στη μικρή ηλικία δε μας αφήνει να προσέξουμε, π.χ., στην εκκλησία το κήρυγμα του λόγου του Θεού. Εκείνη την ώρα μας βάζει να σκεφτόμαστε άλλα πράγματα. Ο νους μας τρέχει εδώ και εκεί. Αυτά τα αγκάθια πνίγουν τελικά την καρδιά του ανθρώπου και μαζί της και το λόγο του Θεού.
4η Ομάδα: Εδώ ανήκουν οι άνθρωποι εκείνοι, που έχουν καλή καρδιά. Αγαπούν το Θεό και τους άλλους ανθρώπους. Η αγάπη μεγαλώνει την καρδιά του ανθρώπου και έτσι ο λόγος του Θεού ριζοβολάει βαθιά. Φέρνει πολύ και σπουδαίο καρπό. Ο χριστιανός δείχνει αυτή την καρποφορία με τη δυνατή πίστη και τα εργα της άφθαστης αγάπης. εχει πια βρεθεί κοντά στο Θεό και απολαμβάνει την αγάπη Του και την αιώνια ζωή, που είναι ο Παράδεισος.
Η διδασκαλία του Κυρίου καλύπτεται σχεδόν κατά το ένα τρίτο (1/3) από παραβολές. Αυτές λειτουργούν περισσότερο ως πρόκληση-αφορμή για να φανερωθεί η γνησιότητα ή όχι της διάθεσης του ανθρώπου απέναντι στον Θεό, παρά ως μία απλή διευκόλυνση για την κατανόηση της διδασκαλίας Του.
Αυτό σημαίνει ότι εκείνοι που πράγματι αναζητούσαν την αλήθεια, οι καλοπροαίρετοι άνθρωποι, προσανατολίζονταν προς αυτήν και φωτίζονταν από τον Κύριο, ο Οποίος τους μυούσε στα μυστήρια της Βασιλείας του Θεού. Οι άλλοι, όμως, οι περιστασιακοί και από περιέργεια ή κακή διάθεση ακροατές Του, οι προσκολλημένοι μόνον στον κόσμο, σκοτίζονταν περισσότερο, σαν αυτούς που βλέπουν κάτι χωρίς να το βλέπουν, ή σαν αυτούς που ακούνε κάτι χωρίς τελικώς να το ακούνε.
«Πήγαν τότε οι μαθητές του και τον ρώτησαν: «Γιατί τους μιλάς με παραβολές;» και ο Ιησούς τους απάντησε: «Γιατί σ’ εσάς έδωσε ο Θεός να γνωρίσετε τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών, σ’ εκείνους όμως όχι. Όποιος έχει, σ’ αυτόν θα δοθεί, και μάλιστα με το παραπάνω. Όποιος όμως δεν έχει, κι αυτό που έχει θα του το πάρουν. Γι’ αυτό τους μιλάω με παραβολές· για να μη βλέπουν ενώ βλέπουν, κι ενώ ακούν να μην ακούν ούτε να καταλαβαίνουν, μήπως έτσι κάποτε μετανοήσουν. Τότε θα εκπληρωθεί σ’ αυτούς η προφητεία του Ησαΐα, η οποία λέει:
Θ’ ακούσετε με την ακοή μα δεν θα καταλάβετε, και θα δείτε μα δεν θ’ αντιληφθείτε. Γιατί έγινε αναίσθητη η καρδιά αυτού του λαού, και με τ’ αυτιά βαριάκουσαν κι έκλεισαν τα μάτια τους· για να μη δούνε με τα μάτια κι ακούσουν με τ’ αυτιά και καταλάβουν με την καρδιά, κι επιστρέψουν σ’ εμένα και τους γιατρέψω. Μακάρια όμως τα δικά σας μάτια γιατί βλέπουν, και τ’ αυτιά σας γιατί ακούνε! Σας βεβαιώνω πως πολλοί προφήτες και δίκαιοι επιθύμησαν να δουν αυτά που βλέπετε εσείς, μα δεν τα είδαν· και ν’ ακούσουν όσα ακούτε εσείς, μα δεν τα άκουσαν». (Ματθαίος 13:10-17).
Από το σημείο αυτό της διακονίας του Ιησού και μετά, όταν τους μιλούσε με παραβολές, τις εξηγούσε μόνο στους μαθητές Του. Εκείνοι που συνεχώς απέρριπταν το μήνυμά Του έμεναν στην πνευματική τους τύφλωση διερωτώμενοι τι να σημαίνουν τα λόγια Του. Είχε κάνει διάκριση μεταξύ εκείνων που είχαν «αυτιά για ν’ ακούνε» κι εκείνων που επέμεναν στην απιστία –αν και άκουγαν ποτέ δεν καταλάβαιναν, που «πάντα μάθαιναν, και ποτέ δεν μπόρεσαν να ‘ρθουν στη γνώση της αλήθειας» (Β΄ Τιμόθεον 3:7). Στους μαθητές δόθηκε το δώρο της πνευματικής διάκρισης με το οποίο τα πράγματα του Πνεύματος γίνονταν αντιληπτά μέσα τους. Επειδή ήσαν δεκτικοί στην αλήθεια του Ιησού, τους δόθηκε περισσότερη αλήθεια. Το ίδιο αληθεύει σήμερα για τους πιστούς που έχουν λάβει τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος, που μας οδηγεί σε όλη την αλήθεια (Ιωάννης 16:13). Έχει ανοίξει τα μάτια μας στο φως της αλήθειας και τ’ αυτιά μας στα γλυκά λόγια της αιώνιας ζωής.
