Άγιος Χαράλαμπος, Άγιος Νικηφόρος ο Λεπρός και Αγία Κορόνα (ή Στεφανίδα)
Τρεις Άγιοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας τιμούνται, μεταξύ άλλων, γιατί προστατεύουν από τις επιδημίες. Για όλους υπάρχουν καταγεγραμμένα θαύματα που αφορούν τη διάσωση ατόμων ή και ολόκληρων πόλεων από αρρώστιες, μεταξύ των οποίων και η πανούκλα. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Αγίου Χαραλάμπους, ο οποίος τιμάται ως ο προστάτης αρκετών πόλεων στην Ελλάδα, τις οποίες έσωσε από τη φοβερή επιδημία της πανούκλας. Ως προστάτης από τις επιδημίες τιμάται όμως και ο Άγιος Νικηφόρος ο Λεπρός, ο Κρητικός ιερέας, που παρά τη φοβερή αρρώστια του συνέχιζε να κηρύττει το Λόγο του Θεού, χωρίς να παραπονιέται ούτε στιγμή.
Προστάτιδα ενάντια στις επιδημίες είναι τόσο για την Ορθόδοξη όσο και για τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και η Αγία Κορόνα ή Στεφανίδα, τα λείψανα της οποίας φυλάσσονται στον καθεδρικό ναό του Άαχεν στη Γερμανία. Μάλιστα, το τελευταίο διάστημα, λόγω του κορονοϊού, σε πολλές εκκλησίες πραγματοποιούνται προσευχές, αλλά και αγρυπνίες προς τους συγκεκριμένους αγίους, προκειμένου να βοηθήσουν να εξαλειφθεί η πανδημία, που ταλαιπωρεί ολόκληρο τον πλανήτη.
Άγιος Χαράλαμπος
Ο Άγιος Χαράλαμπος θεωρείται προστάτης από τα λοιμώδη νοσήματα και ιδίως από την πανούκλα. Γεννήθηκε και έζησε στη Μαγνησία της Μικράς Ασίας, επί αυτοκράτορος Σεπτιμίου Σεβήρου (192-211). Όταν ο συγκεκριμένος αυτοκράτορας εξαπέλυσε διωγμούς κατά των Χριστιανών, ο Χαράλαμπος, που ήταν τότε ιερέας, συνελήφθη και υποβλήθηκε σε φρικτά βασανιστήρια από τον έπαρχο Λουκιανό για να αρνηθεί την πίστη του και τελικά αποκεφαλίστηκε. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Άγιος Χαράλαμπος απεικονίζεται συχνά να ποδοπατεί την πανούκλα, που εμφανίζεται με τη μορφή μιας αποκρουστικής γυναίκας, η οποία βγάζει καπνούς από το στόμα της. Στα Βασιλικά Θεσσαλονίκης, η παράδοση αναφέρει πως κάτοικος του χωριού τον είδε ως περήφανο καβαλάρη να διώχνει το σύννεφο της πανούκλας.
Λίγο πριν πεθάνει από τα βασανιστήρια ο Άγιος Χαράλαμπος προσευχήθηκε στο Χριστό και τότε, σύμφωνα με την Ορθόδοξη παράδοση, άνοιξαν οι ουρανοί, εμφανίστηκε ο Ιησούς με πλήθος αγγέλων και του είπε πως θα ακούσει τη δέηση του και θα πραγματοποιήσει ότι του ζητήσει. Και τότε ο Άγιος Χαράλαμπος είπε το εξής: «Σε όποιο τόπο βρεθεί τεμάχιο από το λείψανο μου και σε όποια χώρα γιορτάζουν το μαρτύριο μου να μη γίνει εκεί ποτέ πείνα, ούτε πανώλη που θανατώνει πρόωρα τους ανθρώπους». Όσον αφορά τα λείψανα του το μεγαλύτερο μέρος της Κάρας του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Αγίου Στεφάνου Μετεώρων, τμήματα της Κάρας του Αγίου βρίσκονται στον ομώνυμο Ιερό Ναό Θεσπιών Βοιωτίας, στη Μονή Κλειστών Αττικής και στον Ιερό Ναό Φανερωμένης Ν. Ηρακλείτσας Καβάλας, ενώ η σιαγόνα του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους. Επίσης, τμήματα των λειψάνων του βρίσκονται στη Μονή Γρηγορίου Αγίου Όρους, στην Ιερά Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους, στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους, αλλάκαι σε πολλές ακόμη εκκλησίες και μονές ανά την Ελλάδα.
Άγιος Νικηφόρος ο Λεπρός
Ο Άγιος Νικηφόρος ήταν ιερέας από ένα χωριό στα Χανιά της Κρήτης. Οι γονείς του πέθαναν και τον άφησαν ορφανό και έτσι σε ηλικία 13 ετών, έφυγε από το σπίτι του. Σε ηλικία 16 ετών και όταν τα σημάδια της νόσου άρχισαν να γίνονται πιο εμφανή, για να αποφύγει τον εγκλεισμό του στην Σπιναλόγκα έφυγε για την Αίγυπτο, αλλά όταν τα σημάδια της λέπρας έγιναν ιδιαίτερα έντονα με τη βοήθεια ενός κληρικού κατέφυγε στην Χίο σε ένα λεπροκομείο, στο όποιο ήταν ιερεύς ο πατήρ Άνθιμος Βαγιανός, ο μετέπειτα Άγιος Άνθιμος. Εκεί έγινε μοναχός με το όνομα Νικηφόρος.
Η νόσος προχωρούσε όλο και περισσότερο, αλλά ο π. Νικηφόρος ζούσε με γνήσια υπακοή, με νηστεία αυστηρή, εργαζόμενος στους κήπους. Προσευχόταν τη νύχτα ώρες ατελείωτες, κάνοντας μετάνοιες αμέτρητες, δεν είχε λογοφέρει με κανένα ούτε χάλασε την καρδιά κάποιου κι ήταν ο κύριος ψάλτης του ναού. Αργότερα τον ίδιο και άλλα άτομα τους έστειλαν στον Αντιλεπρικό Σταθμό Αγίας Βαρβάρας Αθηνών, στο Αιγάλεω. Την εποχή εκείνη ο πατήρ Νικηφόρος ήταν περίπου 67 ετών. Τα μέλη του και τα μάτια του είχαν τελείως αλλοιωθεί και παραμορφωθεί από την νόσο, ωστόσο πλήθος κόσμου συνέρρεε στο ταπεινό κελί του λεπρού μοναχού Νικηφόρου για να πάρει την ευχή του.
Σε ηλικία 74 ετών, στις 4 Ιανουαρίου του 1964 μ.Χ., κοιμήθηκε ο πατήρ Νικηφόρος, ενώ μετά την εκταφή, τα άγια του λείψανα ευωδίαζαν. Πολλά είναι τα θαύματα που έχουν αναφερθεί τόσο όσο ζούσε όσο και αργότερα και τα οποία αποδίδονται στον Άγιο Νικηφόρο. Μάλιστα, σύμφωνα με την παράδοση προς το τέλος της ζωής του αυτό που συνήθιζε να λέει ήταν: «Παιδιά μου, προσεύχεσθε; και πώς προσεύχεσθε; …με την ευχή του Ιησού να προσεύχεσθε, με το ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ. Έτσι να προσεύχεσθε. Έτσι είναι καλά». Τα λείψανα του φυλάσσονται στον Ιδρυματικό Ναό των Αγίων Αναργύρων του Γενικού Νοσοκομείου Δυτικής Αττικής “Αγία Βαρβάρα” και τίθενται σε προσκύνηση, μαζί με το ράσο και το μοναχικό του σχήμα.
Αγία Κορόνα
Στον καθεδρικό ναό του Άαχεν στη Γερμανία ανασύρθηκαν πρόσφατα από τον ειδικό θάλαμο, όπου φυλάσσονταν τα λείψανα της πιο επίκαιρης Αγίας αυτή την περίοδο, της Αγίας Κορόνας, που θεωρείται προστάτιδα από τις επιδημίες. Σύμφωνα με πληροφορίες ο ναός είχε προγραμματίσει, πριν από την παγκόσμια εξάπλωση του κορονοϊού, να εκθέσει τα λείψανα της Αγίας, τα οποία βρίσκονται σε μικρο χρυσό ναό μινιατούρα, φέτος το καλοκαίρι. Η Αγία Κορόνα εκτιμάται πως ήταν μόλις 16 ετών, όταν εκτελέστηκε από τους Ρωμαίους στη Συρία, και μαρτύρησε για την πίστη της, αφού πρώτα είχε παρευρεθεί στον επίσης μαρτυρικό θάνατο του Αγίου Βίκτορα. Με βάση τη χριστιανική παράδοση, υπέστη φρικτό θάνατο αφού οι Ρωμαίοι την έδεσαν σε δύο φοίνικες, που πρώτα τους είχαν λυγίσει προς την πλευρά της, και στη συνέχεια τους απελευθέρωσαν διαμελίζοντας το κορμί της.
Τα λείψανα της Αγίας Κορόνας μεταφέρθηκαν στον καθεδρικό ναό του Άαχεν το 997 από τον Όθωνα Γ’ της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Αρχικά φυλάσσονταν σε έναν τάφο στον ρωμαιοκαθολικό, καθεδρικό ναό, που χτίστηκε από τον Καρλομάγνο το 803, πριν τελικά αποθηκευτούν στον περίτεχνο θάλαμο τον 20ο αιώνα. Πάντως, οι υπεύθυνοι του ναού τονίζουν ότι η Αγία Κορόνα είναι προστάτιδα για όλες τις επιδημίες και φυσικά όχι μόνο για τον κορωνοϊό, ο οποίος έχει την συγκεκριμένη ονομασία. Η μνήμη της, ως Αγία Κορόνα ή Στεφανίδα, εορτάζεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 11 Νοεμβρίου, ενώ οι ρωμαιοκαθολικοί την τιμούν στις 14 Μαΐου. Μάλιστα, σε ένα μικρό παρεκκλήσι στη Γερμανία είχε βρεθεί χαραγμένη η εξής προσευχή: «Κουρασμένε πεζοπόρε στάσου ακίνητος, ξεκουράσου εδώ στην Αγία Κορώνα. Προσευχήσου σ’ αυτήν ευλαβικά, εάν έχεις στεναχώριες και βάσανα».
https://mountathos-eshop.com/agioi-xaralampos-nikiforos-korona-epidimies/
