Α Ὀνομάζομαι Ἐλισάβετ Τσούκα. Μὲ τὴν Γερόντισσα Γαλακτία συνδέθηκα στενὰ ὅταν παντρεύτηκα καὶ κάθισα στὴν Πόμπια. Ἦταν ἕνα διάστημα καὶ οἱ γονεῖς μου ἐδῶ, ἀπὸ Νίκαια Πειραιὰ καὶ ὁ ἀδελφός μου μὲ τὴν οἰκογένειά του. Ὅσα καὶ νὰ ἀναφέρω ἀπὸ τὶς ἐμπειρίες ποὺ ἔχω ἀπὸ τὴν Γερόντισσα εἶναι λίγα… μοναδικὴ προόραση καὶ διόραση ἀλλὰ καὶ μοναδικὴ γλυκύτητα, ταπείνωση καὶ ἀγάπη. Ἀγαποῦσε ἰδιαίτερα τὸν ἀδελφό μου. Ὅταν κάποτε προσευχόταν ξημερώματα ὁ ἀδελφός μου ἐδῶ στὴν Πόμπια, τὴν εἶδε μπροστά του! Ἀργότερα, τοῦ εἶπε, χωρὶς ἐκεῖνος νὰ ἀναφέρει τὸ παραμικρό: «σὲ εἶδα τὰ χαράματα ποὺ ἔκανες τὴν προσευχή σου καὶ ἦρθα νὰ κάνουμε ἀπὸ κοινοῦ..!». Γνώριζε γιὰ λείψανα Ἁγίων Μαρτύρων ποὺ εἶχε καὶ γνώριζε καὶ ποῦ τὰ εἶχε τοποθετήσει. Τοῦ ἔλεγε: «θέλω νὰ μοῦ φέρεις τὰ ἅγια κοπέλια ποὺ ἔχεις ἐκεῖ, σ’ ἐκεῖνο τὸ σημεῖο νὰ τὰ προσκυνήσω»!
Τὰ πῆγε ἕνα προμεσήμερο καὶ τὰ εἶχε τοποθετήσει σὲ τσάντα τυλιγμένα σὲ μία καθαρὴ πετσέτα. Ἦταν ἐπισκέπτες στὴ Γερόντισσα ἐκείνη τὴν ὥρα. Δὲν φαινόταν τί εἶχε ἡ τσάντα. Ἐκείνη φώναξε ἐνθουσιασμένη: «καλῶς τονε πού μοῦ ‘φέρε τὰ ἅγια κοπέλια»! Ὁ ἀδελφός μου δὲν μίλησε καὶ οἱ ἐπισκέπτες ἀποροῦσαν μὲ τὰ λόγια αὐτὰ τῆς Γερόντισσας! Ἤθελε νὰ τὸν δεῖ Ἱερέα! Στὴ χειροτονία του ἦταν κατάκοιτη καὶ ἐγκεφαλικὰ δὲν θυμόταν κανένα. Ὅμως, ἐπειδὴ ψυχικὰ λειτουργοῦσε ἄριστα, τὸ ἀντιλήφθηκε καὶ συμμετεῖχε ἄμεσα… Ἕνας ἀπὸ τοὺς λειτουργοὺς διακόνους τὴν εἶδε ζωντανὰ στὴ βορειοδυτικὴ γωνία τῆς Ἁγίας Τράπεζας τὴν ὥρα τοῦ μυστηρίου! Κάποτε, πῆγε ὁ ἀδελφός μου καὶ ὁ ἀστυνομικὸς ὁ Γιῶργος ὁ Βερεράκης. Ἦταν κατάκοιτη. Τοὺς ἔδιωξε ἀμέσως καὶ τοὺς φώναζε: «φύγετε…φύγετε… πηγαίνετε κάτω στὴν κοπέλα μὲ τὸ μικρό… χτύπησε τὸ μικρό, εἶναι μόνη καὶ εἶναι σὲ ἄκρη τὸ σπίτι της». Κατάλαβαν ὅτι ἐννοοῦσε ἐμένα καὶ ἔτρεξαν. Τί εἶχε συμβεῖ; Ἡ ἀλουμινένια ἐξωτερικὴ πόρτα, εἶχε πιάσει τὸ δάχτυλο τοῦ μικροῦ καὶ τοῦ εἶχε κάνει σοβαρὴ ζημιά. Τρέξαμε σὲ ὀρθοπεδικὸ γιατρὸ μὲ τὴν ἄμεση παρέμβαση τοῦ ἀδελφοῦ μου καὶ τοῦ συνοδοῦ του.
Τὸ ἴδιο ἔκανε ἡ Γερόντισσα καὶ σὲ ἕνα ἄλλο παιδάκι στὴν Πόμπια. Τὸ πῆρε μία γυναίκα μὲ τὸ αὐτοκίνητο νὰ τὸ μεταφέρει στὶς Μοῖρες καὶ στὸ δρόμο κινδύνευσαν πολύ… ἀπὸ θαῦμα σώθηκαν. Πρὶν γίνει αὐτό, φώναζε ἡ Γερόντισσα:
«πηγαίνετε νὰ πεῖτε στὴν τάδε (ἔλεγε τὴν ἰδιότητά της) νὰ μὴ βάλει τὸ ξένο κοπέλι στὸ ἁμάξι καὶ νὰ φύγει…».
Φυσικὰ δὲν καταλάβαινε τότε τὸ προσωπικό της καὶ οἱ παριστάμενοι καὶ δὲν ἤξεραν ποῦ νὰ πᾶνε. Μετὰ φώναζε ἡ Γερόντισσα: «Παναγία μου προφθάσε… Παναγία μου προφθάσε…». Πιστεύω ὅτι ἡ σωτηρία τους, ὀφείλεται στὴν παρέμβαση τῆς Γερόντισσας. Μετὰ τὸ γεγονός, κατάλαβαν ὅσοι τὴν ἄκουαν πρωτύτερα τί ἐννοοῦσε…
Τώρα, πρόσφατα, μετὰ τὴν κοίμηση τῆς Γερόντισσας, ἕνα βράδυ τὸ παιδί μας, παραπονιόταν γιὰ ἔντονο πόνο στὴν ἀριστερὴ μεριὰ τῆς κοιλιᾶς… ἡ παιδίατρος μᾶς ἔστειλε γιὰ ἐξετάσεις… ἄλλο περιμέναμε καὶ ἄλλο βγῆκε. Ὑψηλὴ tsh 8,19 μὲ ὅριο τὸ 5. Μιλήσαμε μὲ παιδοενδοκρινολόγο στὸ Ἡράκλειο καὶ συνέστησε ἐξετάσεις ἀντισωμάτων… φοβήθηκε γιὰ κακοήθεια. Κάναμε τὴν ἐξέταση καὶ τὰ ἀντισώματα ἦταν αὐξημένα πολύ… ὁ κίνδυνος ἄμεσος… ὅλη τὴ νύχτα παρακαλοῦσα τὴ γιαγιά… εἶχα ἕνα σταυρουδάκι τῆς γιαγιᾶς, το κρατοῦσα καὶ τῆς μίλαγα… δὲν εἶχα ὕπνο. Σηκώθηκα καὶ περπατοῦσα μέσα στὸ σπίτι. Ἄφησα τὸ σταυρουδάκι ποὺ κρατοῦσα πάνω στὸ κομοδίνο. Πολὺ ἀργὰ ἀποκοιμήθηκα καὶ τὴν εἶδα στὸν ὕπνο μου ὁλοζώντανα… μὴ φοβᾶσαι μοῦ εἶπε, ὅλα θὰ πᾶνε καλὰ καὶ νὰ τοῦ τὸ πεῖς! Νὰ τὸ ἀναφέρω προφανῶς στὸν π. Ἀντώνιο. Αὐτά μοῦ εἶπε καὶ χάιδεψε ἀπάλαφρα τὸ χέρι μου…
Τὸ πρωὶ ξυπνήσαμε καὶ ἔψαχνα τὸ σταυρουδάκι. Ποῦ ἦταν; Κάτω ἀπὸ τὸ μαξιλάρι τοῦ παιδιοῦ..! Κάναμε ἐξετάσεις, ὅλα τέλεια! Καὶ τὰ ἀντισώματα ἐξαφανισμένα! Ἡ ἐνδοκρινολόγος δὲν τὸ πίστευε… ἐπανάληψη tsh μᾶς εἶπε… πάλι ἄγχος καὶ προσευχὴ στὴ γιαγιά. Πῆρε τὴν ἀπάντηση 4,09! Ἡ γιατρὸς δὲν ξέρει πῶς ἔγινε κάτι τέτοιο μέσα σὲ λίγο χρονικὸ διάστημα χωρὶς θεραπεία… ἀνερμήνευτο ἐπιστημονικά. Ἐγὼ εἶδα τὸ προσωπικό μου θαῦμα!!! Τὴν ἄμεση παρέμβαση καὶ πάλι, τῆς ὁλοζώντανης Γερόντισσας στὴ ζωή μας! Τί νὰ πῶ; Γερόντισσά μας, εἶσαι ἡ ἀναφορὰ καὶ ἡ ἀσφάλειά μας! Ἄπειρα εὐχαριστῶ…. δὲν ἐξωτερικεύονται περισσότερα, ἀπ’ αὐτὰ ποὺ νοιώθουμε γιὰ σένα! Τὴν εὐχή σου καὶ τὴ μεσιτεία σου!
Β
Εἶναι πολλὰ τὰ σημεῖα μετὰ τὴν κοίμηση τῆς Γερόντισσας. Προχθές, Κυριακή της Πεντηκοστῆς, συνέβη τὸ μεσημέρι τὸ παρακάτω περιστατικὸ στὴν οἰκογένειά μου σὲ χωριὸ τῆς κάτω Μεσσαρᾶς: «ἕνα ἀπὸ τὰ παιδιά μας, ἡ τάδε 15 ἐτῶν, ξύπνησε τὸ μεσημέρι μὲ ἰσχυρότατο πονοκέφαλο καὶ σπασμούς. Ἔκανε ἐντονότατους σπασμούς. Πρὶν καλέσομε ἀσθενοφόρο, πήραμε τὸ τσεμπέρι τῆς Γιαγιᾶς ποὺ ἔχουμε ὡς εὐλογία καὶ σκεπάσαμε τὸ κεφάλι τοῦ παιδιοῦ. Αὐτομάτως θεραπεύθηκε. Ἀλλὰ ἔγινε καὶ κάτι ἄλλο. Τὴν ὥρα ποὺ ἡ σύζυγός μου καὶ μητέρα τοῦ παιδιοῦ τοποθετοῦσε καὶ πάλι τὸ τσεμπέρι τῆς Γερόντισσας ἐκεῖ ποὺ τὸ φυλάσσομε, εἶχε μείνει μόνο τὸ κορίτσι στὸ δωμάτιό του ξαπλωμένο. Ξαφνικὰ ἄρχισε νὰ φωνάζει ἔντονα «μαμά, μαμά…» πήγαμε καὶ τὸ εἴδαμε νὰ κοιτάζει μὲ καρφωμένο τό βλέμμα σὲ κάποιο σημεῖο… ὅταν μετὰ ἀπὸ λίγο μᾶς μίλησε, ἐξήγησε χαρούμενο καὶ δακρυσμένο, ὅτι εἶδε ὁλοζώντανη τὴν Γερόντισσα ἀπέναντί του, τοῦ χαμογελοῦσε καὶ τὸ σταύρωνε. Ἦταν ἀπὸ πάνω ἀπὸ τὸ παιδί, πολὺ κοντά του. Ἔπειτα τὴν εἶδε καὶ τακτοποιοῦσε τὸ τσεμπέρι στὸ κεφάλι της. Σὰν νὰ ἤθελε νὰ τοῦ πεῖ, ὅτι τὸ μαντήλι μου ποὺ τοποθετήθηκε στὸ κεφάλι σου, σοῦ τὸ ἔβαλα ἐγὼ ἡ ἴδια καὶ τώρα τὸ ξαναβάζω πάνω μου!!!».
Πήγαμε ἀμέσως στὸν τάφο της νὰ τὴν εὐχαριστήσουμε. Τὰ δάκρυα τοῦ παιδιοῦ ἦταν ἀκατάπαυστα. Χάρηκε πολύ, ὅπως μᾶς εἶπε, ἀλλὰ ὅταν συνειδητοποίησε τί ἔγινε, τὴν κατέλαβε μεγάλη συγκίνηση καὶ εὐγνωμοσύνη ἀπέναντι στὴν Γερόντισσα. Τὸ δωμάτιο ποὺ ἐμφανίστηκε ἡ Γερόντισσα εὐωδίαζε ἔντονα μέχρι τὴν ἑπόμενη μέρα…. τὴν εὐχαριστοῦμε καὶ τὴν εὐγνωμονοῦμε ὅλοι μας γιὰ τὴν παρέμβασή της.
Υ.Γ. Ἀφήνω τὰ στοιχεῖα μας στὴν ἰστοσελίδα ποὺ δημοσιεύει τὸ περιστατικό. Παρακαλῶ νὰ μὴν τὰ ἀποκαλύψει. Δὲν ἔχω κανένα πρόβλημα νὰ φανερώσω τὰ στοιχεῖα μας γιατί ὅσα λέμε εἶναι ἀπολύτως ἀληθινὰ καὶ δὲν ντρεπόμαστε γι’ αὐτά. Θέλω μόνο νὰ ἀποφύγω τὸν θόρυβο ἀπὸ τηλεφωνήματα καὶ σχόλια ἐκείνων ποὺ θὰ τὸ διαβάσουν.
Γ
Ὀνομάζομαι Γιάννης Βλαχογιάννης. Ἡ σύζυγος Σταυρούλα Τσατσάνη ἀπὸ τὶς 20/5/2021 ἐμφάνισε ἀφόρητους πόνους στὸν καρπὸ τοῦ δεξιοῦ χεριοῦ της. Ἐπισκεφτήκαμε ὀρθοπεδικὸ χειρουργό της Λαμίας ὁ ὁποῖος διέγνωσε 2 γάγγλια στὸν καρπό της καὶ ἰσχυρὴ τενοντοπάθεια μετὰ ἀπὸ μαγνητικὴ τομογραφία. Ὡς θεραπεία ἀρχικὰ συνέστησε ἀκινητοποίηση τοῦ χεριοῦ μὲ νάρθηκα γιὰ 15 ἡμέρες καὶ ἰσχυρὰ ἀντιφλεγμονώδη. Ἂν δὲν ὑποχωροῦσαν οἱ πόνοι θὰ ἔπρεπε νὰ γίνει χειρουργικὴ ἐπέμβαση. Οἱ πόνοι ὅμως δὲν ὑποχώρησαν καὶ στὶς 7/6/2021 ὁ χειρουργὸς – ὀρθοπεδικὸς ὁ ὁποῖος κάνει ἐπεμβάσεις στὸ Ἰατρικὸ Κέντρο Παλαιοῦ Φαλήρου Ἀθηνῶν προγραμμάτισε ἐπέμβαση γιὰ τὶς 14/6/2021. Τὴν ἑβδομάδα αὐτὴ ἀπὸ τὶς 7/6 ἄρχισα νὰ ἐπικαλοῦμαι τὴν Ἁγία Γερόντισσα Γαλακτία μὲ πολὺ πόνο καὶ κομποσχοίνι γιὰ τὴν ταχεία ἀποκατάσταση τῆς ὑγείας τῆς συζύγου μου. Τὸ θαῦμα ἔγινε, οἱ πόνοι ἐξαφανίστηκαν καὶ τὸ χέρι ἀποκαταστάθηκε! Στὶς 11/6/2021 ἐπισκεφτήκαμε τὸν ἐν λόγω γιατρὸ ὁ ὁποῖος μᾶς εἶπε γιὰ πολὺ σπάνιο φαινόμενο ἀποκατάστασης καὶ ἀπορρόφησης τῶν γαγγλίων ! Ἐμεῖς ὅμως γνωρίζουμε ὅτι ἡ Ἁγία Γερόντισσα Γαλακτία ἔκανε τὸ θαῦμα της !!!
Νὰ ἔχουμε ὅλοι πλούσια τὴν Εὐλογία της! Ἐπιθυμία μας τώρα εἶναι νὰ ἐπισκεφτοῦμε τὸν τάφο της στὴν Ἱερὰ Μονή της.
Ἰωάννης Βλαχογιάννης
Δρ. Ἠλεκτρολόγος Μηχανικὸς ΑΠΘ
Πηγή: orthodoxia.gr
