Η Παναγιά της Ζωοδόχου Πηγής στα Τσουκαλαριά (Γράφει η Ξανθίππη Αγρέλλη)

1
1698
Ψαλίδι / Άγ. Γαβριήλ / Εξοχή, Κως

 

   Ο ήλιος έλουζε με τις λαμπερές ακτίνες του τη γύρω πλάση, ζωγραφίζοντας τη χρυσή Ανατολή .                                  Στις φυλλωσιές του παρακείμενου δάσους, όπου βρίσκουν καταφύγιο χιλιάδες ωδικά πουλιά και μυριάδες πολύχρωμες πεταλούδες, βρίσκεται κρυμμένο το Εκκλησάκι της Παναγιάς.  Το  μικρό Εξωκλήσι,  είναι όλο κτισμένο από πέτρα και έχει την δική του Θρησκευτική και ιστορική αξία. 

Βρίσκεται  στο ψηλότερο σημείο της περιοχής στον Αμπάβρη, όπου δίπλα περνά μικρός, ειδυλλιακός,  πλούσιος  χείμαρρος.  Ο  Ναΐσκος κτίστηκε από το 1929  και έχει παμπάλαιες, τοιχογραφίες -νωπογραφίες και Αγιογραφίες, με μέγιστη Θρησκευτική και Αρχαιολογική αξία, όσες  από αυτές βέβαια διασώζονται .  Είναι  δε αφιερωμένο το Εξωκλήσι, στην Παναγία τη  Ζωοδόχο Πηγή και είναι κτισμένο στην περιοχή Τσουκαλαριά. Μετά  την Καρδάμαινα και τα ξακουστά κεραμικά της, υπήρχαν και τα πηλοποιία στα  Τσουκαλαριά, όπου οι αγγειοπλάστες κατασκεύαζαν κυρίως πήλινα τσουκάλια,  που τα χρησιμοποιούσαν στην μαγειρική. Επί πλέον έφτιαχναν και κανάτια, λαγήνες και κεραμικές λεκάνες, για το ‘λακανιώτικο’ Πασχαλινό αρνί,  καθώς επίσης κούπες και πιάτα, μαζί με πολλά και διάφορα χρηστικά είδη της κουζίνας.

Μια γλυκιά Βυζαντινή μελωδία, ακούγεται κάθε χρόνο,  από τον ιερέα και τους υμνωδούς, κατά την Θεία Λειτουργία. Κάθε  χρόνο, δεκάδες ευλαβείς προσκυνητές, διασχίζουν το πυκνόφυλλο δάσος, για να προσκυνήσουν στην χάρη της Παναγίας της Ζωοδόχου Πηγής, που γιορτάζει την πρώτη εβδομάδα μετά το Πάσχα,  την Παρασκευή της Διακαινησίμου.  Τα  λαμπρά Αναστάσιμα

τροπάρια στον κατανυκτικό Εσπερινό, πλημμυρίζουν με αγαλλίαση τις ψυχές των προσκυνητών.       Τα  πολυάριθμα αναμμένα κεριά, στο μπρούτζινο μανουάλι, είναι φορτωμένα με ικεσίες και προσευχές και  φωτίζουν τις παμπάλαιες Αγιογραφίες.  Το  ευωδιαστό θυμίαμα, πλημμυρίζει  το  εκκλησίασμα. Όλοι  θα προσκυνήσουν με ευλάβεια, την εικόνα της Παναγιάς της Ζωοδόχου Πηγής, για να πάρουν Ζωή από την Θεία Χάρη της.

Το πανηγύρι που ακολουθούσε την κυριώνυμον ημέρα, μετά την Θεία Λειτουργία, ήταν  το μεγαλύτερο και πιο γιορτινό. Αξέχαστες  φιγούρες επισκεπτών, σκόρπιες στο δάσος, βρίσκονταν εκεί για Πασχαλινή διασκέδαση, απολαμβάνοντας την γενναιόδωρη,  καταπράσινη φύση.

Αυτοδίδακτοι μουσικοί και οργανοπαίκτες, έντυναν τους ντόπιους τραγουδοποιούς, ενώ ο χορός ανέβαζε μαζί με το τραγούδι, το κέφι στα ύψη. Η  πλούσια Πασχαλινή τράπεζα γύρω από το Εκκλησάκι , χόρταινε τους επισκέπτες με φαγητό, κέφι και διασκέδαση.

Όμως εφέτος, όπως και πέρσι, λόγω της Παγκόσμιας φονικής πανδημίας, όλοι θα γιορτάσουν με τους ανάλογους περιορισμούς. Φυσικά  οι προσκυνητές θα ακούσουν τα Αναστάσιμα τροπάρια του Εσπερινού και τους ευλαβικούς ύμνους στη Θεία Λειτουργία. Αλλά δεν θα μπορέσουν  να ζήσουν την χαρμόσυνη πινελιά διασκέδασης, που χάριζε το ξακουστό, παραδοσιακό πανηγύρι, στην Παναγιά της Ζωοδόχου Πηγής, στα Τσουκαλαριά*.

Ξανθίππη Αγρέλλη

 

*Τα πιο πρόσφατα παραδοσιακά πανηγύρια:

 

1 ΣΧΟΛΙΟ

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΑΝΩΝΥΜΑ Ή ΕΠΩΝΥΜΑ