Ο Κώστας Χαρδαβέλας διηγείται το θαύμα που του έκανε η Παναγία η Εκατονταπυλιανή. Βλέπομε ότι στους πολυάσχολους ανθρώπους, όπως στην περίπτωση αυτή ο Κώστας, η πίστη διατηρείται ακόμη και με μια στοιχειώδη προσευχή, που γίνεται όμως σε καθημερινή βάση, σταθερά. Ένα Πάτερ ημών το πρωί και ένα το βράδυ, συνοδευόμενο από μια μικρή προσευχή ή ύμνο στην Παναγία είναι ικανό να μας κρατήσει στη μνήμη του Θεού, ώστε να μπορούμε να ζητήσομε να γίνει ακόμα και ένα μεγάλο θαύμα στη ζωή μας!
Τώρα η Παναγία και οι άγιοι είναι πιο κοντά σε μας γιατί και τα γεγονότα του τέλους είναι πολύ πιο κοντά… Το είπε η ίδια η Παναγία στην Βασιλική Πλεξίδα, που την έσωσε θαυμαστά από τη συντριβή του ελικοπτέρου στο Σαραντάπορο.
Μετά τις τόσες αμαρτίες, πάντα καταφεύγουμε σε μια Παναγιά για τη σωτηρία της Ψυχής.
Αχ Κώστα Χαρδαβελα ο Θεός χρησιμοποιησε και σε σένα το πιο συχνο αγκιστρι που ρίχνει σ όσους θέλει να φέρει κοντά Του. Την αρρώστια. Νομίζω έχεις πάει και στα Ιεροσόλυμα όπου θα διαπιστωσες ιδίοις ομμασι ότι αυτά που νομίζαμε για παραμύθια της εκκλησίας και των παπάδων είναι αληθινά πέρα ως πέρα.
Όταν βιώνεις κάτι, κανείς δεν μπορεί μετά να σου αλλαξει γνώμη. Αυτό κάνει το θαύμα, σου προσφέρει το βίωμα γιατί είσαι άνθρωπος σημερινός, θέλεις αποδειξη, αλλά ο Θεός έτσι ξεκινάει, ανοίγει το ζαχαροπλαστειο του και μοιράζει γλυκα-θαυματα. Μη κάνεις το λάθος όταν θα τελειώσει αυτή η περίοδος, που για τον καθένα είναι διαφορετική, να ξεχάσεις όσα έζησες και κατάλαβες.