ΔΕΙΤΕ ΒΙΝΤΕΟ Ιπποδρομίες Αγίου Γεωργίου Πυλίου 1991
Σύμφωνα με το Βασίλη Χατζηβασιλείου, το έθιμο έχει «υποστεί» κάποιες αλλαγές με το πέρασμα των χρόνων.
Το έθιμο είχε κάποτε ως εξής:
«Στις 23 Απριλίου, που γιορτάζει ο Άη Γιώργης, γινόταν στο Πυλί ιδιαίτερα μεγάλο πανηγύρι. Μετά τη λειτουργία αρχίζουν οι Ιπποδρομίες, ένα πανάρχαιο έθιμο του νησιού, που πιθανόν να έχει τις ρίζες του από το γνωστό σ’ εμάς Δήμο των Ιππιωτών, όπου λέγεται ότι εκτρέφονταν άριστα άλογα για τις ιπποδρομίες των ελληνορωμαϊκών χρόνων.
Εννιά ή δώδεκα καβαλάρηδες ξυπόλυτοι και ξεσκούφωτοι ιππεύουν τ’ άλογά τους χωρίς σέλλα και χαλινάρι και τρέχουν από τρεις κάθε φορά γύρω στα δυο χιλιόμετρα, φθάνοντας στο τέρμα που είναι η εκκλησιά του Άη Γιώργη. Στο μέτωπο του αλόγου, που έρχεται πρώτο στην κάθε τριάδα, σπουν ένα ωμό αυγό. Αφού τρέξουν όλες οι τριάδες, ξεχωρίζουν τα άλογα που ήρθαν πρώτα, για να τρέξουν και πάλι στον τελικό. Στο άλογο που θα νικήσει, η επιτροπή της εκκλησιάς δίνει ένα χρηματικό βραβείο. Το ίδιο έθιμο της ιπποδρομίας γινόταν επίσης και στον Άη Γιώργη του Μακρή στην Καρδάμαινα.»
Σύμφωνα με τον αείμνηστο λαογράφο μας Θανάση Γιωργαλλή «το έθιμο ξεκινά από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας και οι κάτοικοι κατέβαιναν από το Παλιό Πυλί να δουν το «μουλαρίδι» με τα άλογα.Στη θέση του σημερινού ναού που ανακαινίσθηκε μετά την Ενσωμάτωση, υπήρχε μικρό ναΰδριο και πριν γίνει ο χωματένιος αμαξιτός δρόμος της Ιταλοκρατίας (1926-28), υπήρχε καρόδρομος στον οποίο μετά δυσκολίας χωρούσε υποζύγιο με δυο μεγάλα κοφίνια.Δεξιά κι αριστερά, φυσικά, δεν υπήρχαν σπίτια, αλλά μια άγρια ζούγκλα από ακανθώδεις θάμνους «αράμνους» που εμπόδιζαν τα άλογα όταν έτρεχαν δυο δυο και τους αναβάτες. Κάπου συνέβαιναν και ατυχήματα γι’αυτό και οι Ιταλοί επιδίωκαν την κατάργηση του εθίμου. Ανήμερα του Άη Γιώργη 23/04 του 1933, την ημέρα που έγινε ο μεγάλος σεισμός με 200 και πλέον θύματα, οι ιπποδρομίες είχαν απαγορευτεί, γι’αυτό και κατά μια εκδοχή ο Άγιος έστειλε το μεγάλο κακό.
Έκτοτε το έθιμο διεξάγεται ανελλιπώς. Το τρέξιμο το αναλάμβαναν οι δραγάτηδες-αγροφύλακες και η αφετηρία ήταν κάπου στην Αγιάκλαυτη (Αγία Κλαυδία), ένα χλμ βόρεια της εκκλησίας. Αυτοί με μια σφυριά έδιναν το σύνθημα της εκκίνησης».
Ο Άγιος Γεώργιος, ο «Μεγαλομάρτυρας» και «Τροπαιοφόρος» είναι ένας από τους πιο αγαπημένους αγίους σε ολόκληρο των Χριστιανικό κόσμο, ενώ τιμάται ακόμα και από τους μουσουλμάνους. Θεωρείται προστάτης του Πεζικού και του Στρατού Ξηράς και στην Ελλάδα είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τις παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμά μας.
Ο Άη Γιώργης ήταν ο προστάτης του υπόδουλου Έλληνα αλλά κι «ο οπλαρχηγός-άγιος» των επαναστατημένων αγωνιστών. Ενώ ο Δράκος έπαιρνε τη μορφή του Τούρκου κατακτητή.
Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας γίνονται ιπποδρομίες προς τιμήν του Αγίου.
Σύμφωνα με το έθιμο μετά το πέρας των Ιπποδρομιών ο Μητροπολίτης (ή ο Ιερέας που προίσταται) σπάει ως έπαθλο ένα ωμό κόκκινο αυγό στο μέτωπο του αλόγου που κέρδισε τον αγώνα.
ΒΙΝΤΕΟ από Ιπποδρομίες 23 Απριλίου 1991 (29 χρόνια πριν) από το αρχείο του φίλου Μπάμπη Στούππου
Και από τις ιπποδρομίες του 2013
Και η περσινή αναβίωση του εθίμου:
Βλακοδρομίες να βάζεις τα άλογα να τρέχουν στην άσφαλτο.
Άσε που μπορεί να γίνει ατύχημα.
Όταν έτρεχαν οι χωρικοί με τα αλογάκια τους για να τιμήσουν το έθιμο και όχι ντοπαρισμένα άλογα ιπποδρόμου για ακραίο ανταγωνισμό.