ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟ & ΒΙΝΤΕΟ
Η Κυριακή της Τυρινής είναι τελευταία μέρα πρίν τη Σαρακοστή και την ονομάζουμε και Κυριακή της συγγνώμης ή αλλιώς «της από του Παραδείσου της τρυφής εξορίας του Πρωτόπλαστου Αδάμ», ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ, προεξήρχε της Θείας Λειτουργίας στον ΙΝ της Παναγίας (Γενέσεως της Θεοτόκου) στο Λαγούδι, μαζί με τον π. Κυριάκο.
Εκεί, ανέγνωσε το μήνυμα του Οικουμενικού μας Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου επί τη ενάρξει της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Παρών στην Θεία Λειτουργία ήταν και ο Πρόεδρος Ασφενδιού Μιχάλης Γεωργαλλής.
Επίσης, ο Σεβασμιώτατος επιθεώρησε τα έργα ανακαίνισης των αιθουσών φιλοξενίας και των γραφείων του Ιερέα του Ιερού Ναού και ευχαρίστησε θερμά τον κ. Χαράλαμπο Μαραβέλια και τον ξενοδοχειακό Όμιλό του που ανέλαβαν επίσης (μετά την συνολική επισκευή-συντήρηση του Ναού) όλο το κόστος εργασιών, όσους εργάστηκαν για όλα αυτά καθώς και τον σύγχρονο εξοπλισμό τους.
Όπως και τις εργασίες στο πλακόστρωτο της αυλής που έφερε σε πέρας ο επίτροπος του ΙΝ Μιχάλης Λαμπρόγλου.
Κατά την πρωινή Θεία Λειτουργία, η περικοπή του Ευαγγελίου του Ματθαίου (κεφ. στ’, 14-21), αναφέρεται στην αξία της συγχώρεσης και της νηστείας. Αργά το απόγευμα της ίδιας ημέρας ψάλλεται ο κατανυκτικός εσπερινός της συγγνώμης, κατά τον οποίο ιερείς και πιστοί αλληλοασπάζονται, ζητώντας συγχώρεση ο ένας από τον άλλο, ενόψει της επερχόμενης Μεγάλης Τεσσαρακοστής (θα ψαλεί στον ΙΝ Αγ. Παύλου Κω, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου).
Σήμερα, μια μέρα πριν την έναρξη της Σαρακοστής, η Εκκλησία μας, επιτρέπει στους πιστούς την κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων, αυγών, ψαριών και ελαιολάδου, απαγορεύει όμως την κρεοφαγία. Από τα κύρια παραδοσιακά φαγητά του τραπεζιού είναι τα μακαρόνια, που συσχετίζονται από τους λαογράφους με τη λατρεία των ψυχών κατά την περίοδο αυτή. Όπως παρατηρεί ο Φαίδων Κουκουλές, αρχικά η λέξη «μακαρώνια» σήμαινε τροπάρια μακαριστικά, αναπαύσιμους μακαρισμούς στις κηδείες ή στα περίδειπνα, στα οποία προσφέρονταν κυρίως ζυμαρικά.
Το δείπνο της ημέρας λαμβάνει τη μορφή συνεστίασης μεταξύ συγγενών και φίλων. Στην Κύπρο, οι οικογένειες κάθε χωριού συγκεντρώνονται σ’ ένα ή δύο σπίτια και δειπνούν όλοι μαζί και διασκεδάζουν, ενώ στην Κάρπαθο παλαιότερα όλες οι οικογένειες δειπνούσαν στο σπίτι του προεστού του χωριού τους.
Στα περισσότερα μέρη το δείπνο της Τυρινής τελειώνει με αβγό και σχετικούς αστεϊσμούς, αλλά και μαντικές παρατηρήσεις. Στη Σύρο, καθώς και σε πολλά άλλα μέρη, κρεμούν ένα αβγό από το ταβάνι και όπως κάθονται όλοι γύρω από το τραπέζι «του δίνουνε μια κουταλιά και φέρνει βόλτα στο τραπέζι και δοκιμάζουνε ο καθένας να το πιάσει με το στόμα του. Με αβγό κλείνομε το στόμα μας για τη Σαρακοστή και τη Λαμπρή πάλι με αβγό το ξανανοίγουμε», παρατηρεί ο Κουκουλές.
