Της, Μαριάννας Αδάμ Γκρόγκου Μεταπτυχιακής Φοιτήτριας Νέας Ελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστήμιου Πελοποννήσου
Αρχικώς, κάνοντας μια πρώτη γνωριμία με την πατρική οικογένεια του Πανοσιολογιότατου Πατέρα Καράμπελα αξίζει να αναφέρουμε ότι ο πατέρας του, Δημήτριος, ήταν μικροεργολάβος οικοδομών και είχε καταγωγή από τα χωριά της Αρχαίας Ολυμπίας στην Ανατολική Ηλεία. Η μητέρα του, Ευγενία, ασχολείτο με τα οικιακά και η καταγωγή της ήταν από τα χωριά του Δήμου Οιχαλίας στη Βόρεια Μεσσηνία. Μάλιστα, οι παππουδογιαγιάδες του είχαν καταγωγή από τα χωριά της Μεγαλόπολης Αρκαδίας.
Από τα πρώτα μαθητικά του χρόνια φαινόταν ότι θα διαγράψει μια σημαντική πορεία στο χώρο των γραμμάτων και ιδίως στον τομέα της Θεολογίας. Υπήρξε απόφοιτος του Γ’ Δημοτικού Σχολείου Αγίου Φανουρίου Νέων Λιοσίων, του οποίου ήταν σημαιοφόρος. Στις δύο πρώτες τάξεις του Γυμνασίου, φοίτησε στο τότε αμιγές Γυμνάσιο Αρρένων Νέων Λιοσίων, και στις υπόλοιπες τέσσερις, μέχρι το τέλος Λυκείου, στο Μικτό Γυμνάσιο –Λύκειο Αγίου Φανουρίου Νέων Λιοσίων. Επίσης, σε φροντιστήρια ξένων γλωσσών του Δήμου Ιλίου έλαβε και τα πρώτα του διπλώματα της Αγγλικής Γλώσσας, FIRSTCERTIFICATE και PROFICIENCY, τα οποία τον βοήθησαν αργότερα στην επαγγελματική του σταδιοδρομία.
Όσον αφορά, τις σπουδές του θα πρέπει να αναφέρουμε ότι φοίτησε στην Αγγλική Φιλολογία Αθηνών, από το 1976 μέχρι το 1981, καθώς και ότι έλαβε το πτυχίο του, με βαθμό «ΛΙΑΝ ΚΑΛΩΣ». Μάλιστα, το καλοκαίρι του 1980 πήγε στο KING’ S SCHOOL του Λονδίνου, στην Αγγλία, και παρακολούθησε εντατικό, επιμορφωτικό σεμινάριο της Αγγλικής Γλώσσας και έλαβε τη σχετική βεβαίωση σπουδών.
Από το 1978, ως τριτοετής φοιτητής και ως κάτοχος των σχετικών διπλωμάτων και της άδειας άσκησης καθηγητικού επαγγέλματος από το Υπουργείο Παιδείας, ξεκίνησε να εργάζεται σε φροντιστήρια ξένων γλωσσών και ιδιωτικά εκπαιδευτήρια. Εργάστηκε στους Δήμους Ιλίου, Περιστερίου, Πετρουπόλεως, Νικαίας και Αθηνών.
Το 1982, τον κάλεσε ο Ελληνικός Στρατός. Αποφοίτησε το 1983 από τη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Πεζικού (Σ.Ε.Α.Π.) του Ηρακλείου Κρήτης και έγινε Έφεδρος Αξιωματικός του Οικονομικού Σώματος του Στρατού Ξηράς με ειδικότητες: α) Στρατιωτικός Διερμηνέας – Μεταφραστής Αγγλικής Γλώσσας και β) Οικονομικός. Υπηρέτησε πλήρως τη θητεία του ως το 1985, οπότε και απολύθηκε με το βαθμό του Έφεδρου Ανθυπολοχαγού.
Το 1985, μετά από προκήρυξη και επιλογή και κατέχοντας τα περισσότερα προσόντα, τον προσέλαβε ο Οργανισμός Εργατικής Εστίας (Ν.Π.Δ.Δ. του Υπουργείου Εργασίας). Εργάστηκε σαν Καθηγητής Αγγλικών σε Κέντρο Εργαζομένης Νεότητας στην Ελευσίνα. Σε ηλικία 29 ετών έγινε Αναπληρωτής Διευθυντής και Προϊστάμενος σε Δημόσια Υπηρεσία. Παρέμεινε στον Οργανισμό αυτό για τρία (3) χρόνια.
Το 1988 έγινε ο διορισμός του, μέσω επετηρίδας, από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, σαν Καθηγητής Αγγλικής Φιλολογίας στη Β/θμια Εκπαίδευση του Νομού Μεσσηνίας.
Σε αυτό το σημείο θα κάνουμε μια παρένθεση, γιατί αξίζει να αναφέρουμε την ανιδιοτελή προσφορά του και αγάπη του προς τους μαθητευόμενους του στην Μεσσηνία, καθώς υπηρέτησε σε διάφορα Γυμνάσια και Λύκεια του Νομού αυτού. Ένα εξ αυτών ήταν το Αρμένιο Λύκειο Αρφαρών, ένα σχολείο στο οποίο απέκτησε πολλούς μαθητές να τον αγαπούν για το ήθος και την ευπρέπεια του που τον διακατείχε και τον διακατέχει, με αποτέλεσμα όλοι οι μαθητές του να τον αγαπούν και ενώ έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε, όλοι θέλουν να μαθαίνουν νέα του και να τον συναντούν για συζητούν διάφορα θέματα και προβληματισμούς μαζί του. Ως εκπαιδευτικός, ήταν ένα παράδειγμα προς μίμηση και ο ορισμός του τέλειου και ιδανικού διδασκάλου, καθώς ενδιαφερόταν για τους μαθητευόμενους του, όχι μόνο να τους μάθει μια ξένη γλώσσα. Έτσι, πολλή αγάπη έδωσε και πολλή αγάπη πήρε από τους μαθητευομένους του, τους οποίους πάντρεψε ως κληρικός αργότερα, τους βάπτισε παιδιά, άκουσε τα προβλήματά τους και προσευχήθηκε για την υγεία τους. Εν ολίγοις, μοιράστηκε και την χαρά και την λύπη των «πνευματικών παιδιών» του, όπως λέει και ο ίδιος με αστείρευτη αγάπη προς όλους.
Το 1993 παρακολούθησε πολύμηνη μετεκπαίδευση στην Αγγλική Φιλολογία, στο Περιφερειακό Επιμορφωτικό Κέντρο (Π.Ε.Κ.) της Πάτρας. Παρέμεινε στην Δημόσια Εκπαίδευση για μία ολόκληρη δεκαετία μέχρι το 1998, οπότε και υπέβαλε οικειοθελώς την παραίτησή του. Το έτος αυτό είχε ήδη πάρει τις πιο σημαντικές αποφάσεις της ζωής μου και είχε ήδη γίνει μοναχός και κληρικός της Εκκλησίας μας.
Από το 1994 που αντιμετώπισε ένα σοβαρότατο πρόβλημα στην υγεία του, είχε αρχίσει να αναθεωρεί πολλές σκέψεις και απόψεις του σχετικά με την πορεία του ως τότε, τους ανθρώπους, την κοινωνία και την ζωή γενικότερα. Το ίδιο έτος έκανε τη δεύτερη επίσκεψή του στο Άγιον Όρος με πατέρες και συναδέλφους από τη Μεσσηνία. Στην Σκήτη της Αγίας Άννης, γνώρισε τον Π. Ιωάννη, που τη χρονιά εκείνη υπηρετούσε ως Δικαίος. Ο γέροντας εκείνος μπόρεσε να δει και μέρος από το παρελθόν του και να προβλέψει το διαπρεπές μέλλον του στην Εκκλησία μας.
Έτσι, ο πόθος και η θέρμη που υπήρχε μέσα του, από μικρό παιδί με τις λαμπάδες και τα εξαπτέρυγα στο Ιερό πολλών Ναών, είτε στην Αττική είτε στην επαρχία, έγινε πιο φανερός και διακαής. Πήγαινε πλέον πολύ τακτικά σε Ιερές Μονές και Ναούς και μάθαινε τον Εσπερινό, τον Όρθρο και τις άλλες ακολουθίες και βοηθούσε τους Πατέρες σε ότι είχαν ανάγκη.
Έπαψε να δίνει σημασία στο τί ήθελαν και έλεγαν οι συγγενείς και οι γνωστοί του, οι διευθυντές και συνάδελφοί του και ο υπόλοιπος κόσμος και η προσευχή του πλέον είχε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση και αίτηση: «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με τον αμαρτωλόν και δείξον μου το θέλημά Σου» και «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με τον αμαρτωλόν και γνώρισόν μοι οδόν εν ή πορεύσομαι». Για μερικά χρόνια, έκανε επισκέψεις σε Σεβασμιωτάτους Αρχιερείς στην Πελοπόννησο, αλλά δεν αισθάνθηκε την ανάπαυση που θα τον ωθούσε να καταλήξει.
Αυτό συνέβη το 1997, όταν η «κλίση» τελικά έγινε και «κλήση». Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης πρώην Πειραιώς κ.κ. Καλλίνικος τον έκειρε Μοναχό της Ιεράς Μονής Ζωοδόχου Πηγής Παλαιάς Κοκκινιάς και τον χειροτόνησε διάκονο και πρεσβύτερο της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς. Τον παρότρυνε να δώσει επίσης κατατακτήριες εξετάσεις στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και έτσι το ίδιο έτος, 1997, επέτυχε και έγινε φοιτητής του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής. Τη διετία 1998-1999 έλαβε τιμητική υποτροφία από το Ι.Κ.Υ. (Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών), επειδή αρίστευσε στις σπουδές, και το 2001 έλαβε το πτυχίο του με βαθμό «ΛΙΑΝ ΚΑΛΩΣ».
Τον Οκτώβριο του 2015 ενθρονίστηκε, με ιεροπρέπεια και σε συγκινησιακά φορτισμένο κλίμα, από τον Μητροπολίτη Πειραιώς κ.κ. Σεραφείμ ως Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Ζωοδόχου Πηγής Παλαιάς Κοκκινιάς. Θυμάμαι πλήθος κόσμου, κοσμικών και κληρικών, είχε παραβρεθεί στην ιδιαίτερη στιγμή της Ιεροσύνης του για να μοιραστούν την χαρά ενός ανθρώπου του Θεού.
Σήμερα, διαπρέπει ως Μεταπτυχιακός Φοιτητής του ΕΚΠΑ με Κατεύθυνση «Ποιμαντική Θεολογία και Επικοινωνία». Αξίζει να αναφερθεί ότι έχει προεδρεύσει σε αρκετά διεθνή συνέδρια και έχει εκπονήσει μεγάλο αριθμό δημοσιεύσεων στον τομέα της Θεολογίας.
Για τρίτη χρονιά, οι συνάδελφοί του τον εξέλεξαν ομόφωνα Πρόεδρο στις φετινών εκλογές του ΣΜΕΚΘΕ (Συλλόγου Μεταπτυχιακών Φοιτητών Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας), στα Μεταπτυχιακά της Σχολής του ΕΚΠΑ. Βέβαια, όχι του ΔΣ αυτή τη φορά, γιατί δεν το επιτρέπει ο νόμος , αλλά του Συμβουλίου των Σοφών Γερόντων, σαν να λέμε. Για την ακρίβεια, από τον Σεπτέμβριο 2017 μέχρι τον Σεπτέμβριο 2018 ήταν Πρόεδρος του ΔΣ. Αργότερα, από τον Σεπτέμβριο 2018 μέχρι τον Σεπτέμβριο 2019 ήταν Αναπληρωτής Πρόεδρος του ΔΣ και εκπρόσωπος στον Τομέα Λειτουργικής. Τη φετινή χρονιά, τον εξέλεξαν Πρόεδρο του Συμβουλίου του ΣΜΕΚΘΕ.
Σημαντικό είναι το συγγραφικό του έργο με πλήθος βιβλίων για τη Θεολογία, αλλά και την πρώτη του αγάπη την Αγγλική Γλώσσα και Φιλολογία με αρκετά βιβλία γραμμένα στην Αγγλική Γλώσσα, όπως βιβλία Ειδικής Αγωγής για το επονομαζόμενο «bullying», δηλαδή τον εκφοβισμό, κατά την παιδική και εφηβική ηλικία.
Επίσης, μεγάλη επιτυχία είχε σημειώσει και ως Γενικός Διευθυντής του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Πειραϊκής Εκκλησίας Ελλάδος.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η προσφορά του στα γράμματα είναι και θα είναι λαμπρή. Όμως, είναι αξιέπαινο και έμπρακτο παράδειγμα μίμησης για τη συνεισφορά και τη φροντίδα του ως προς τους συνανθρώπους μας, καθώς ήταν και θα είναι ο αγαθός «ιερέας των φτωχών» και των εχόντων ανάγκη με σημαντικό φιλανθρωπικό έργο στον Πειραιά, αλλά κυρίως θα είναι ένας άοκνος υπηρέτης της Εκκλησίας μας και του Χριστιανισμού, που προσφέρει αστείρευτα και απλόχερα αγάπη και ελεημοσύνη σε εκατοντάδες συμπολίτες μας και εκπληρώνει με πράξεις και έργα το καθήκον του ως προς τον Θεό και τιμά περίτρανα την Ιεροσύνη του.
Αγαπητέ Καθηγητά μας και Πνευματικέ Πατέρα μας, σας ευχόμαστε εγκαρδίως να είναι ευλογημένα και καρποφόρα τα έργα των χειρών σας, καθώς και να πραγματοποιήσετε και άλλα ακόμα πιο σπουδαία έργα από αυτά τα οποία έχετε διαπράξει στην πορεία της Ιεροσύνης σας, αλλά να σας αξιώσει ο Μεγαλοδύναμος Θεός μας κάποια στιγμή στο άμεσο μέλλον να νυμφευτείτε μια Μητρόπολη, όπως είθισται στην Ιεροσύνη του άγαμου κλήρου.
ΔΕΙΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟ ΚΑΙ ΕΚΤΕΝΕΣ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΕΔΩ
