Πολεμικό bullying της Τουρκίας: Υποταγή χωρίς μάχη, πριν από την επίθεση – Το μάθημα της Κάσου

Η αύξηση της προκλητικής ρητορικής της Τουρκίας το τελευταίο διάστημα με μπροστάρη τον ίδιο τον Ερντογάν αποτελεί ξεκάθαρο σήμα συναγερμού, αλλά το ζήτημα είναι ποιος το εκλαμβάνει.

Ο αμυντικός αναλυτής Ναύαρχος (ε.α) Δημήτρης Τσαϊλάς εξηγεί με ποιον τρόπο η Τουρκία είναι…ήδη σε πόλεμο και σημειώνει ότι αναμένεται κλιμάκωση σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο –

Μετά το περιστατικό της Κάσου η Τουρκία έχει πολλαπλασιάσει τις προκλητικές αναφορές, συνάμα έστειλε ολόκληρη αρμάδα στην Κύπρο για την επέτειο του «Αττίλα», ενώ και σε επιχειρησιακό επίπεδο δεν κάθεται με τα χέρια σταυρωμένα και αυτό διεφάνη από την συνεργασία με το Κατάρ για να «σπουδάσει» τα Rafale.

Είναι η Τουρκία σε… πόλεμο στη Θάλασσα του Αιγαίου και της ανατολικής Μεσογείου;

Στο Newsbomb.gr απάντησε σχετικά o αμυντικός αναλυτής, Δημήτρης Τσαϊλάς, Ναύαρχος ε.α* σημειώνοντας: «ΟΧΙ ακριβώς. Η πραγματικότητα είναι ακόμη χειρότερη από ό,τι φαίνεται. Το τουρκικό ναυτικό είναι ένα εργαλείο τουρκικής πολιτείας που χρησιμοποιεί μεθόδους που προτιμούν οι κουρσάροι από την αρχαιότητα, ενάντια των γειτονικών της κρατών».

Σύμφωνα με τον κ. Τσαϊλά «πέρα από κάθε αμφισβήτηση, η συμπεριφορά της Άγκυρας είναι πολεμική και αυτό έχει συνέπειες για όσους αντιστέκονται στις προκλήσεις της».

«Ας συμβουλευτούμε τον βασικό στρατηγικό κανόνα. Στο αριστούργημα του περί πολέμου, ο Clausewitz ορίζει τον πόλεμο ως «μια πράξη ισχύος/βίας για να επιβάλλουμε στον εχθρό τη θέλησή μας». Για αυτόν, η μάχη – ένας όρος που συνήθως εξισώνουμε με πόλεμο – έρχεται σε αμέτρητες αποχρώσεις του γκρι.

Ορισμένες περιλαμβάνουν ελάχιστη έως καθόλου χρήση βίας. Ασύλληπτο, το ξέρω. Επίσης, υποστηρίζει ότι όλα αυτά που συμβαίνουν στον πόλεμο λαμβάνουν χώρα με χρήση βίας από στρατιωτικές δυνάμεις. Αλλά όπου χρησιμοποιούνται στρατιωτικές δυνάμεις, η ιδέα της μάχης είναι αναπόφευκτα κυρίαρχη. Και οι ιδέες έχουν τη σημασία τους. Επίσης, αναφέρει ότι αν η ιδέα της μάχης βρίσκεται στο θεμέλιο κάθε αποστολής των ενόπλων δυνάμεων, τότε η μάχη έχει συμβεί, ακόμα κι αν δεν λάβουν χώρα πραγματικές μάχες. Και η εικονική μάχη επηρεάζει το τι γίνεται σε πραγματικά πεδία μάχης», ανέφερε ο αμυντικός αναλυτής.

«Στην Κάσο δεχτήκαμε συγκυριαρχία»

Στη συνέχεια αναφέρθηκε συγκεκριμένα σε όσα έλαβαν χώρα στην Κάσο. «Μια δύναμη μπορεί να εγκαταλείψει το πεδίο αντί να αντιμετωπίσει αυτόν που θεωρεί ότι είναι ένας υπέρτερος εχθρός. Ή μπορεί να υποχωρήσει εάν ένας εχθρός δεν μπορεί να ξεπεραστεί με αποδεκτό κόστος για την επικρατούσα κυβέρνηση και την κοινωνία. Δεν αντιδράσαμε, για να μη βρεθούν τα πλοία αντιμέτωπα μόνο με την ιδέα της μάχης, το αποτέλεσμα είναι, ότι έκτοτε θα ζητείται η άδεια της Τουρκίας για οτιδήποτε εμπίπτει ακόμη και στα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Δηλαδή δεχτήκαμε συγκυριαρχία στο πλαίσιο της συνεκμετάλλευσης», είπε.

Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με τον κ. Τσαϊλά, ο πόλεμος μέσω των αντιλήψεων της σχετικής ισχύος και αποφασιστικότητας είναι η αποτροπή και ο εξαναγκασμός εν καιρώ ειρήνης. «Ένας ανταγωνιστής που απέχει από ενέργειες που ο αντίπαλος προειδοποιεί ότι θα προκαλέσουν απαράδεκτους κινδύνους ή κόστος, εντάσσεται στον κατευνασμό. Αυτό είναι το παιχνίδι της Τουρκίας στην εγγύς θάλασσα, αυτή τη θάλασσα που έχουν ονομάσει «Γαλάζια Πατρίδα». Ξεπερνά κάθε ανταγωνιστή και έτσι μπορεί να ελπίζει ότι θα επιβάλει στους γείτονες της, την υποταγή, χωρίς να διακινδυνεύσει μεγάλη μάχη. Εφόσον δεχόμαστε αυτή τη θεωρεία, πως κρίνουμε τη συμπεριφορά των Τούρκων; Δεν είναι “μια πράξη βίας για να αναγκάσει τον αντίπαλό της να κάνει τη θέλησή της”. Οι τουρκικές θαλάσσιες δυνάμεις, το τουρκικό ναυτικό και η ακτοφυλακή της Τουρκίας, έχουν καταφύγει σε πράξεις βίας για να αναγκάσουν άλλους να αποδεχθούν τις παράνομες αξιώσεις της Άγκυρας στη Θάλασσα του Αιγαίου και της ανατολικής Μεσογείου. Αν ναι, η Τουρκία είναι σίγουρα σε πόλεμο σύμφωνα με την θεωρεία περί πολέμου», τόνισε.

Μια διαφορετική ερμηνεία της Κάσου

Στη συνέχεια παρέχει μια ανατρεπτική ερμηνεία όσων συνέβησαν στην Κάσο.

«Κατά μία έννοια η Άγκυρα, στο τελευταίο επεισόδιο νότια της Κάσου, μας έκανε τη χάρη. Οι αξιωματούχοι της Τουρκίας, μεταξύ αυτών και μερικοί δικοί μας, έχουν από καιρό χαρακτηρίσει την τουρκική θαλάσσια στρατηγική στη θάλασσα της «Γαλάζιας Πατρίδας» ως στεγανή και αδιαπραγμάτευτη, δημιουργώντας μια «γκρίζα ζώνη» χωρίς ανοιχτή μάχη. Το σκοτάδι δυσκολεύει τους αντιπάλους της Τουρκίας να λάβουν αντίμετρα. Να πιέσουν πολύ σκληρά ενάντια στην επιθετικότητα καθώς αποδέχονται ότι δεν μοιάζουν με τον επιτιθέμενο. Αλλά η θάλασσα στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο είναι εξ ολοκλήρου γκρίζα πια».

Σύμφωνα με τον ίδιο τον αναλυτή, «η κλιμάκωση στις θάλασσες του Αιγαίου και της ανατολικής Μεσογείου πρόκειται να συμβεί αργά ή γρήγορα. Δεν χρειάζεται να προσυπογράψετε την ιδέα ότι η Τουρκία επιδιώκει μια θαλάσσια σύγκρουση για να ανατρέψει την περιφερειακή τάξη για να παρατηρήσετε ότι χρησιμοποιεί συγκρουσιακές μεθόδους στη θάλασσα. Ο απώτερος στόχος κάθε σύγκρουσης είναι να δημιουργούνται τετελεσμένα».

«Η επιθετική συμπεριφορά των τουρκικών ναυτικών δυνάμεων τον τελευταίο καιρό θα μπορούσε να σηματοδοτήσει ότι οι Τούρκοι έχουν αποφασίσει ότι πλησιάζει η κατάλληλη ώρα να εκτελέσουν την επίθεση, όταν η ισορροπία

δυνάμεων θα τους ευνοεί. Υπ’ αυτόν τον στόχο, οι θαλάσσιες υπηρεσίες θα εξαπολύσουν ολοένα και περισσότερες επιβλητικές τακτικές. Ήδη αιωρούνται ακριβώς στο χείλος μεταξύ ειρήνης και πολέμου. Θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν τα πλεονέκτημά τους. Όντας έτσι, εναπόκειται στον Ελληνισμό και στους εξωπεριφερειακούς συμμάχους και εταίρους να ενστερνιστούν την πραγματικότητα ότι κυριαρχεί μια πολεμική νοοτροπία στην Τουρκία και να αναλογιστούν τι είναι διατεθειμένοι να κάνουν εάν η Άγκυρα κλιμακώσει περαιτέρω. Μόνο η στρατηγική σαφήνεια προσφέρεται για λύσεις. Η κατάσταση επιλύεται μόνο με ασπρόμαυρη σαφήνεια λόγω της κυριαρχικής τουρκικής τακτικής και όχι με σύμφωνο φιλίας. Η αδράνεια θα φέρει ήττα και καταστροφή», καταλήγει μιλώντας στο Newsomb.gr.

*Ο Δημήτριος Τσαϊλάς είναι απόστρατος Αξιωματικός του ΠΝ, δίδαξε επί σειρά ετών στις έδρες Επιχειρησιακής Σχεδιάσεως καθώς και της Στρατηγικής και Ασφάλειας, σε ανώτερους Αξιωματικούς στην Ανώτατη Διακλαδική Σχολή Πολέμου. Σήμερα είναι μέλος και ερευνητής του Institute for National and International Security, και του Strategy International.