Η τουρκική τηλεόραση συζητά χτύπημα στην Ελλάδα
Στο φιλοκυβερνητικό τηλεοπτικό κανάλι της Τουρκίας AHaber, πολιτικοί αναλυτές και ειδικοί εθνικής ασφάλειας συζήτησαν με ενθουσιασμό στις 28 Φεβρουαρίου πώς η τουρκική Πολεμική Αεροπορία θα μπορούσε να χτυπήσει ελληνικά νησιά στο Αιγαίο Πέλαγος.
Μιλώντας μπροστά σε έναν χάρτη της Τουρκίας και της Ελλάδας, ο Mesut Hakkı Caşın, καθηγητής διεθνούς δικαίου και σύμβουλος του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για θέματα ασφάλειας και εξωτερικής πολιτικής, μίλησε για το τουρκικό μαχητικό αεροσκάφος Kaan, το οποίο αυτή την στιγμή βρίσκεται υπό ανάπτυξη, και είπε:
“Αυτό το αεροπλάνο [Kaan] δε θα εντοπιστεί από τα ελληνικά ραντάρ. Καθώς αυτό το αεροπλάνο χτυπά τους κύριους στόχους [νησιά του Αιγαίου] εδώ, το άλλο αεροπλάνο που το συνοδεύει, [το UAV Bayraktar] Akıncı, μπορεί να καταστρέψει όλα τα ραντάρ εδώ [στο νησιά], αφήνοντας τους Έλληνες τυφλούς…
«Προσθέστε σε αυτά τα άλλα μη επανδρωμένα αεροσκάφη μας μάχης, οι ελληνικές πλατείες θα καταστραφούν σε λιγότερο από 3 ώρες…
«Αν οι Έλληνες μπουν σε πόλεμο μαζί μας, όλα τα όπλα σε όλα αυτά τα νησιά θα είναι για εμάς πολεμική λεία».
Ένας άλλος αναλυτής είπε:
«Το τουρκικό έθνος έχει ένα όνειρο για τα νησιά, αλλά η επίσημη πολιτική δεν μπορεί να εκφραστεί δημόσια».
Ένας άλλος είπε:
“Δεν θα εισβάλουμε στα νησιά. Θα χρησιμοποιήσουμε το δικαίωμά μας να κυκλοφορούμε ελεύθερα. Θα είμαστε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και τότε τα νησιά θα περάσουν δημογραφικά στον τουρκικό λαό σε μια γενιά. Σε μια γενιά, όλα τα νησιά θα να είναι κατά πλειοψηφία Τούρκοι».
«Η κατάκτηση χωρίς πόλεμο», πρόσθεσε, «συμβαίνει έτσι [μέσω της δημογραφικής κυριαρχίας]».
Ο άλλος αναλυτής διαφώνησε:
“Αυτά τα νησιά ήταν υπό Οθωμανική κυριαρχία για 500 χρόνια, αλλά ήταν κατά 95 τοις εκατό δημογραφικά ελληνικά. Ακόμη και η Οθωμανική Αυτοκρατορία δε μπορούσε να τα τουρκοποιήσει. Επίσης, δεν πιστεύω ότι η Τουρκία θα γίνει ποτέ μέλος της ΕΕ. [Η κατάκτηση των νησιών] θα συμβεί μόνο μέσω πολέμου».
Έτσι, η τουρκική κυβέρνηση στοχεύει να κατακτήσει τα ελληνικά νησιά στο Αιγαίο – είτε στρατιωτικά είτε δημογραφικά. Ο στόχος είναι ο ίδιος: η κατάληψη των νησιών.
Τέτοιες συζητήσεις είναι συχνές στα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ της Τουρκίας. Στις 6 Φεβρουαρίου, Τούρκοι αναλυτές συζήτησαν με περηφάνια τις προοπτικές της Τουρκίας να χτυπήσει την Ελλάδα με πυραύλους.
Στο CNN Turk, φιλοκυβερνητικοί αναλυτές είπαν ότι ο Tayfun, ο πρώτος βαλλιστικός πύραυλος μικρού βεληνεκούς τουρκικής κατασκευής, θα μπορούσε εύκολα να πλήξει την Ελλάδα από την Τουρκία. «Αν το ρίξουμε από την Αδριανούπολη ή τη Σμύρνη, μπορούμε να χτυπήσουμε την Αθήνα», κατέληξαν.
Αυτές οι απειλές δεν είναι καινούριες. Τα τελευταία πέντε τουλάχιστον χρόνια, η κυβέρνηση της Τουρκίας απειλούσε να εισβάλει και να προσαρτήσει τα ελληνικά νησιά στο Αιγαίο.
Στον επίσημο λογαριασμό X (Twitter) του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) της Τουρκίας δημοσιεύτηκε ένα βίντεο στις 22 Απριλίου 2023, το οποίο ισχυρίζεται ότι ορισμένα ελληνικά νησιά και η περιοχή της Δυτικής Θράκης της Ελλάδας αποτελούν μέρος της τουρκικής επικράτειας.
Τα τουρκικά ΜΜΕ επίσης ψευδώς και επανειλημμένα ισχυρίζονται πως «152 ελληνικά νησιά και βραχονησίδες στο Αιγαίο ανήκουν στην Τουρκία». Τα νησιά αυτά, ωστόσο, ιστορικά και νομικά, ανήκουν στην Ελλάδα, κυρίως μέσω της Συνθήκης της Λωζάνης του 1924, των Τουρκοϊταλικών Συμφωνιών του 1932 και της Συνθήκης των Παρισίων του 1947.
Η ισλαμιστική κυβέρνηση του Ερντογάν προφανώς στοχεύει στην προσάρτηση του ελληνικού εδάφους για δύο βασικούς λόγους. Το πρώτο πηγάζει από την πίστη στον νεο-οθωμανισμό και την ισλαμική έννοια της κατάκτησης, ή «φατίχ», από την αραβική λέξη «fath». Ο δεύτερος λόγος πηγάζει από την περήφανη άρνηση της κυβέρνησης για τα εγκλήματα του παρελθόντος κατά των Χριστιανών.
Η κατάκτηση είναι μέρος της ισλαμικής τζιχάντ (πόλεμος στην υπηρεσία του Ισλάμ) που, σύμφωνα με τις ισλαμικές γραφές, είναι μια κοινή υποχρέωση. Όπως εξηγεί ο συγγραφέας Dr. Mark Durie :
“Η ισλαμική ιδεολογία της κατάκτησης απαιτεί μια γη, που κάποτε κατακτήθηκε για το ισλάμ, να ανήκει για πάντα στους μουσουλμάνους. Μετά την κατάκτηση, οι προηγούμενοι ένοικοι έγιναν ανεκτοί πελάτες των μουσουλμάνων κατακτητών και, σύμφωνα με τον ισλαμικό νόμο, τους επετράπη να επιβιώσουν για όσο διάστημα απέδωσαν φόρο τιμής.
“Συνδεδεμένη με την ιδέα πως η κατακτημένη γη ανήκει στους Μουσουλμάνους είναι η κορανική έννοια των mustakhlafīn (“διαδόχων”). [Κοράνιο] Η Σούρα 24:55 λέει, “Ο Θεός έχει υποσχεθεί σε όσους από εσάς πιστεύουν και κάνουν ορθές πράξεις ότι θα σίγουρα θα σας κάνει διαδόχους στη γη».
«Στο Κοράνι, «διάδοχοι» είναι οι πιστοί που αναλαμβάνουν τις περιουσίες ενός λαού τον οποίο ο αλλάχ έχει καταστρέψει, μεταξύ άλλων με κατάκτηση στα χέρια των πιστών. κατακτημένα εδάφη».
Η ιδεολογία της κατάκτησης στο όνομα της τζιχάντ είναι αυτή που ώθησε τους Οθωμανούς Τούρκους να εισβάλουν και να κατακτήσουν εδάφη που εκτείνονται σε όλη την Ασία, την Ευρώπη και την Αφρική για περισσότερα από 600 χρόνια. Στο απόγειό της, η Οθωμανική Αυτοκρατορία κατέλαβε το μεγαλύτερο μέρος της νοτιοανατολικής Ευρώπης μέχρι τις πύλες της Βιέννης, συμπεριλαμβανομένης της σημερινής Ουγγαρίας, της περιοχής των Βαλκανίων, της Ελλάδας και τμημάτων της Ουκρανίας. τμήματα της Μέσης Ανατολής (συμπεριλαμβανομένου του σημερινού Ιράκ, Συρίας, Λιβάνου και Ισραήλ)· Βόρεια Αφρική και μεγάλα τμήματα της Αραβικής Χερσονήσου.
Σύμφωνα με τους ισλαμιστές, η μουσουλμανική στρατιωτική επέκταση είναι μια πράξη της εύνοιας του Αλλάχ επειδή ο Αλλάχ παραχωρεί αυτά τα μέρη στους μουσουλμάνους κατακτητές.
Κατά την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης, για παράδειγμα, οι ισλαμιστές ισχυρίζονται ότι σύμφωνα με ένα χαντίθ (Ahmad; Hakim, al-Mustadrak), ο προφήτης του ισλάμ Μωάμεθ (γεν. 570 – π. 632) ενθάρρυνε τους μουσουλμάνους να κατακτήσουν την πόλη.
Οι μουσουλμάνοι Τούρκοι, με επικεφαλής τον Οθωμανό σουλτάνο Mehmed II, γνωστό και ως Muhammed bin Murad, εισέβαλαν και κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη από την Ελληνική Βυζαντινή (Ανατολική Ρωμαϊκή) Αυτοκρατορία στις 29 Μαΐου 1453. Η πόλη είχε χτιστεί και διοικούνταν από Έλληνες για χιλιετίες. Οι Τούρκοι αποκαλούν τον Σουλτάνο «Μεχμέτ ο Πορθητής» (Φατίχ).
Σύμφωνα με τον καθηγητή Mustafa Sabri Küçükaşçı, ειδικό στην ισλαμική ιστορία:
«Μέσω της Συνθήκης της Hudaybiya (Απρίλιος 628) εισήλθε στον ισλαμικό πολιτισμό η γενική έννοια της κατάκτησης, με την πνευματική της διάσταση να προσεγγίζει τις καρδιές και το μυαλό και μέσω του κηρύγματος του μηνύματος της πίστης».
Σύμφωνα με αυτό που οι ισλαμιστές μελετητές, συμπεριλαμβανομένου του Küçükaşçı, αποκαλούν «χαντίθ κατάκτησης», ο προφήτης του Ισλάμ Μοχάμεντ είπε:
Αλήθεια, θα κατακτήσετε την Κωνσταντινούπολη. Τι υπέροχος στρατός θα είναι αυτός ο στρατός και τι υπέροχος διοικητής θα είναι αυτός ο κατακτητής».
Ο Küçükaşçı γράφει:
«Αυτοί οι τύποι χαντίθ, και ειδικά το χαντίθ κατάκτησης, αναφέρονται συχνά σε έννοιες όπως η κατάκτηση, ο πόλεμος και η τζιχάντ· επιπλέον, οι σύντροφοι και οι μουσουλμάνοι που ήρθαν μετά από αυτούς έφεραν στο προσκήνιο το χαντίθ κατάκτησης ως το πιο καθοριστικό συστατικό του κίνητρο για την άλωση της Κωνσταντινούπολης».
Αυτό που ακολούθησε την άλωση της Κωνσταντινούπολης ήταν η αιματοχυσία και ο βιασμός χριστιανών από μουσουλμάνους Τούρκους, μεταξύ άλλων θηριωδιών, όπως περιγράφεται από τον ιστορικό Raymond Ibrahim, από αναφορές αυτόπτων μαρτύρων εκείνης της εποχής:
«Μια φορά μέσα στην πόλη, εκείνη τη μοιραία 29η Μαΐου 1453, οι «εξαγριωμένοι Τούρκοι στρατιώτες… δεν άφησαν κανένα περιθώριο”:
“Όταν έσφαξαν και δεν υπήρχε πια αντίσταση, ήταν αποφασισμένοι να λεηλατήσουν και περιφέρονταν στην πόλη κλέβοντας, ξεγυμνώνοντας, λεηλατώντας, σκοτώνοντας, βιάζοντας, αιχμαλωτίζοντας άνδρες, γυναίκες, παιδιά, γέρους, νέους, μοναχούς, ιερείς, ανθρώπους κάθε είδους και κατάστασης… Υπήρχαν παρθένες που ξύπνησαν από τον ταραγμένο ύπνο τους και βρήκαν αυτούς τους ληστές να στέκονται από πάνω τους με ματωμένα χέρια και πρόσωπα γεμάτα από άθλια οργή… [Οι Τούρκοι] τις έσερναν, τις έσκιζαν, τις εξανάγκαζαν, τις ατίμαζαν, τις βίαζαν στα σταυροδρόμια και τις ανάγκαζαν να υποβληθούν στις πιο τρομερές προσβολές… Τρυφερά παιδιά αρπάχτηκαν βάναυσα από τα στήθη των μητέρων τους και κορίτσια παραδόθηκαν ανελέητα σε παράξενες και φρικτές ενώσεις, και συνέβησαν χίλια άλλα τρομερά πράγματα. .’”
Ο Μωάμεθ Β’ μετέτρεψε τον καθεδρικό ναό της Αγίας Σοφίας, τη μεγαλύτερη τότε εκκλησία του κόσμου, σε τζαμί. Το 1934, η κυβέρνηση της Τουρκίας μετέτρεψε την Αγία Σοφία σε μουσείο και στη συνέχεια, το 2020, ξανά σε τζαμί . Ο τελευταίος μετασχηματισμός έδειξε πλήρως την ασέβεια της κυβέρνησης για τη θρησκευτική ελευθερία, ιδιαίτερα για τον Χριστιανισμό.
Ένας πιθανός δεύτερος λόγος για την επιθετικότητα της Τουρκίας κατά των γειτόνων της (συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας και της Αρμενίας) είναι η αυτο-ικανοποιητική άρνηση της χριστιανικής γενοκτονίας του 1913-23 στην Οθωμανική Τουρκία.
Η υπερηφάνεια που νιώθουν οι τουρκικές αρχές για τη γενοκτονία, κατά την οποία σκοτώθηκαν πάνω από τρία εκατομμύρια χριστιανοί, και η απόρριψη κάθε ευθύνης, επιτρέπει στην κυβέρνηση της Τουρκίας να διαπράττει παρόμοια εγκλήματα με ευκολία. Όπως σημείωσε η Ένωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Τουρκίας το 2016, “Όταν ένα έγκλημα μένει ατιμώρητο, συνεχίζει να διαπράττεται. Η άρνηση διαιωνίζει τη γενοκτονία”.
Οι Τούρκοι πολίτες που αναγνωρίζουν δημόσια τη γενοκτονία της Τουρκίας μπορούν, μέχρι σήμερα, να δικαστούν στα τουρκικά δικαστήρια για «προσβολή του τουρκικού κράτους». Εφόσον η κυβέρνηση της Τουρκίας αρνείται αυτάρεσκα και επιθετικά τη γενοκτονία των Χριστιανών από την Οθωμανική Τουρκία και δεν έχει αντιμετωπίσει συνέπειες, οι απειλές της συνεχίζονται κατά της Ελλάδας.
Στις 27 Ιανουαρίου, ο Ερντογάν είπε σε δημόσια συνεδρίαση του κυβερνώντος κόμματος AKP:
«Ο αγώνας μας δεν τελείωσε με την εκδίωξη του εχθρού [Ελλήνων] από τα εδάφη μας και τη ρίψη τους στη θάλασσα από τη Σμύρνη».
Ο Ερντογάν αναφερόταν στην τουρκική σφαγή το 1922 εναντίον ιθαγενών Ελλήνων, Αρμενίων και άλλων Χριστιανών στη Σμύρνη (Σμύρνη), η οποία έδωσε τέλος στον ελληνικό πολιτισμό χιλιετιών αυτής της πόλης. Η Σμύρνη ήταν πόλη της πλειοψηφίας των Ελλήνων από την αρχαιότητα μέχρι τη σφαγή του 1922.
Ο Λου Ουρένεκ, καθηγητής δημοσιογραφίας, πήγε στη Σμύρνη, έκανε εκτενή έρευνα εκεί για την ιστορία της πόλης και έγραψε ένα βιβλίο για τη σφαγή. Σύμφωνα με την έρευνά του:
«Το Σεπτέμβριο του 1922 κάηκε η πλουσιότερη πόλη της Μεσογείου και σκοτώθηκαν αμέτρητοι Χριστιανοί πρόσφυγες. Η πόλη ήταν η Σμύρνη και το γεγονός ήταν το τελευταίο επεισόδιο της πρώτης γενοκτονίας του 20ου αιώνα — η σφαγή τριών εκατομμυρίων Αρμενίων, Ελλήνων και Ελλήνων Ασσύριοι από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η σφαγή στη Σμύρνη συνέβη καθώς πολεμικά πλοία των μεγάλων δυνάμεων βρίσκονταν δίπλα — των Ηνωμένων Πολιτειών, της Μεγάλης Βρετανίας, της Γαλλίας και της Ιταλίας».
Πολλοί επιζώντες κατέφυγαν στη γειτονική Ελλάδα. Περιουσίες και γη που είχαν αφήσει πίσω τους τα θύματα κατασχέθηκαν από Τούρκους.
Η στάση της τουρκικής κυβέρνησης για τη γενοκτονία είναι ένας περίεργος συνδυασμός άρνησης και έπαρσης. Πρώτον, λένε πως οι πρόγονοί τους δε διέπραξαν γενοκτονία και ότι ήταν απλώς ένας πόλεμος αυτοάμυνας. Στη συνέχεια, διακηρύσσουν «τους [στους Χριστιανούς] άξιζε» και «αν χρειαστεί, θα μπορούσαμε να το ξανακάνουμε».
Ο Ερντογάν μίλησε σε συγκέντρωση πριν από τις τοπικές εκλογές της 31ης Μαρτίου 2019 στη Σμύρνη, αναφερόμενος στο 1922 και είπε περήφανα: «Η Σμύρνη, που πέταξε τους κάφρους [τους άπιστους] στη θάλασσα».
Η εμφατική άρνηση της γενοκτονίας ή η ενοχοποίηση των θυμάτων είναι η κυρίαρχη θέση σε ολόκληρη την Τουρκία, συμπεριλαμβανομένων των σχολείων, των μέσων ενημέρωσης, του ακαδημαϊκού χώρου, της πολιτικής και αλλού.
Η άρνηση της γενοκτονίας της Τουρκίας φαίνεται ξεκάθαρα στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής της. Πώς υποτίθεται ότι η κυβέρνηση της Τουρκίας σέβεται το διεθνές δίκαιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα όταν υπερηφανεύεται πως έχει εξολοθρεύσει ολόκληρα έθνη, όπως τους Αρμένιους, τους Ασσύριους και τους Έλληνες της Ανατολίας, και δεν έχει κάνει κανένα βήμα προς την αποκατάσταση της δικαιοσύνης;
Η εξωτερική πολιτική της ισλαμιστικής κυβέρνησης της Τουρκίας, στην πραγματικότητα, διαμορφώνεται κυρίως από την άρνηση της γενοκτονίας, καθώς και από την ιδεολογία της για βίαιες κατακτήσεις και εδαφική επέκταση οθωμανικού τύπου, μια προσέγγιση που έχει δημιουργήσει πολέμους και τεράστια αστάθεια στην περιοχή, όπως σε Κύπρο, Συρία, Ιράκ και Αρμενία.
Παρά τις πρακτικές αυτές της τουρκικής κυβέρνησης, στις 27 Ιανουαρίου, η κυβέρνηση των ΗΠΑ ενέκρινε την πώληση 40 νέων μαχητικών αεροσκαφών F-16 στην Τουρκία 23 δισεκατομμυρίων δολαρίων, αφού η Άγκυρα επικύρωσε την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Την 1η Μαρτίου, οι Αμερικανοί γερουσιαστές αρνήθηκαν να μπλοκάρουν την πώληση, παρά την έντονη αντιπολίτευση που εξέφρασε βαθιά περιφρόνηση για τη συμπεριφορά της Τουρκίας ως συμμάχου.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ φαίνεται να αγνοεί ότι η Τουρκία – ενεργώντας σαν να είναι διάδοχος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας – δεν σταματά να απειλεί την Ελλάδα, την Κύπρο και την Αρμενία με στρατιωτική εισβολή.
Το Αζερμπαϊτζάν – με την υποστήριξη της Τουρκίας – αναφέρεται ψευδώς σε ολόκληρη τη χώρα της Αρμενίας ως «Δυτικό Αζερμπαϊτζάν» και απαιτεί είτε να παραδοθεί είτε να υποστεί στρατιωτική εισβολή από το Αζερμπαϊτζάν. Το Αζερμπαϊτζάν πράγματι εισέβαλε στην Αρμενική Δημοκρατία του Αρτσάχ (Ναγκόρνο-Καραμπάχ) τον Σεπτέμβριο του 2023.
Το Αζερμπαϊτζάν προφανώς τώρα θέλει να κατακτήσει και τη Δημοκρατία της Αρμενίας. Ο Πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν Ilham Aliyev αποκαλεί ψευδώς την πρωτεύουσα της Αρμενίας Ερεβάν «ιστορική αζερική γη», παρόλο που η Δημοκρατία της Αρμενίας δεν ήταν ποτέ υπό τουρκική ή αζερική κυριαρχία.
Η Τουρκία αρνείται επίσης την κυριαρχία και την ελληνική ταυτότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας, στο 36% της οποίας εισέβαλε παράνομα και κατέχει από το 1974. Η Κύπρος ήταν δημογραφικά ελληνικό νησί για χιλιετίες, είχε καταληφθεί επίσης από τους Οθωμανούς από το 1571 έως το 1878.
Ο Ερντογάν, εξάλλου, εδώ και πολύ καιρό αναφερόταν στην Ιερουσαλήμ, η οποία ήταν υπό Οθωμανική κατοχή από το 1516 και το 1917, ως τουρκική πόλη. «Η Ιερουσαλήμ», ανακοίνωσε το 2020, «είναι η πόλη μας».
Ο Ερντογάν ανακοίνωσε επίσης ότι η Τουρκία υποστηρίζει «σταθερά» την τρομοκρατική οργάνωση Χαμάς, η οποία στοχεύει να καταστρέψει το Ισραήλ και να εξοντώσει τους Εβραίους. Η κυβέρνηση του Ερντογάν παρέχει πράγματι στη Χαμάς στρατιωτική, οικονομική, πολιτική και διπλωματική υποστήριξη και φιλοξενεί τους τρομοκράτες ηγέτες της, όπως κάνει το Κατάρ.
“Η Τουρκία είναι σύμμαχος των ΗΠΑ”, σημείωσε μια πρόσφατη έκθεση , “αλλά δεν πρέπει να είναι αξιόπιστος”.
Καλό θα ήταν το Κογκρέσο των ΗΠΑ να επανεξετάσει την απόφασή του σχετικά με τις πωλήσεις F-16 στην Τουρκία και σε αυτή τη συμμαχία συνολικά.
freepen.gr
romioitispolis.gr
