Αγαπημένε μου πιτσιρίκο, φίλες και φίλοι του πιο υπέροχου blog του κόσμου, καλησπέρα.
Την περασμένη Κυριακή η εφημερίδα «Το Βήμα» -που όλοι ή σχεδόν όλοι γνωρίζουμε σε ποιον ανήκει- σε ρεπορτάζ της, «αδειάζει» την συμμορία που παριστάνει την κυβέρνηση στη χώρα μας, «αποκαλύπτοντας» πως έγινε μοντάζ στις συνομιλίες του σταθμάρχη με τους μηχανοδηγούς το μοιραίο βράδυ τις 28ης Φεβρουαρίου 2023, ώστε να γίνει πιο «εύπεπτο» στο πόπολο το αφήγημα του «ανθρώπινου λάθους».
Μάλιστα, η περίφημη «μονταζιέρα» που «κόσμησε» το πρωτοσέλιδο «παραπέμπει»
-τουλάχιστο ως λογοπαίγνιο- στην υπόθεση της «ζαρντινιέρας», αν θυμάστε(;), που για την οικονομία του κειμένου θα παραλείψω.
Δηλαδή, μία συστημική εφημερίδα, έναν ολόκληρο χρόνο μετά, «αποδεικνύει» την προσπάθεια συγκάλυψης της υπόθεσης από την πλευρά της κυβέρνησης.
Το προφανές και αυτό που βγάζει μάτι εδώ και δεκατρείς μήνες.
Οπότε τώρα, όλοι(;) «εμείς» χρειαζόμαστε την «επίσημη» επιβεβαίωση «του Βήματος» του εφοπλιστή Μαρινάκη -που μαζί με την επιφανή του παρέα αφοδεύει σε πρωθυπουργούς- στο οποίο αρθρογραφούν όλες αυτές οι «ομορφιές» της «δημοσιογραφίας» για να πειστούμε για την σαπίλα που επικρατεί στη χώρα.
Εντάξει, η ανοησία έχει φτάσει στη στρατόσφαιρα.
Αλήθεια τώρα, πιστεύει κανείς νοήμων άνθρωπος πως, ξαφνικά, μια εφημερίδα όπως η παραπάνω άρχισε να λειτουργεί όπως πρέπει να λειτουργεί μια εφημερίδα;
Ακόμη και αν υποθέσουμε πως αύριο η ίδια εφημερίδα έκανε ρεπορτάζ για την υπόθεση του Noor1, υπάρχει άνθρωπος που δεν θα πίστευε πως από πίσω κρύβεται κάτι που βρομάει;
Μάλλον όχι.
Αλλά το αστείο εδώ είναι πως η «κοινωνία» χρειάζεται την επιβεβαίωση των μαφιόζων ολιγαρχών για να δει τι κρύβεται μέσα στο νεοελληνικό βόθρο.
Το να ανακαλύψει τη «δημοσιογραφική Σελήνη» στην κρατική δολοφονία των Τεμπών -και σε οποιοδήποτε άλλη σοβαρή υπόθεση πλην κουτσομπολιών- μια οποιαδήποτε ελληνική εφημερίδα δεν το πιστεύουν ούτε οι ιδιοκτήτες της.
Ας δούμε, όμως, τι έγραφε σχεδόν ένα χρόνο πριν η συγκεκριμένη εφημερίδα στις 4/3/2023 δηλαδή λίγες μέρες μετά το δυστύχημα.
Διαβάζουμε, μεταξύ άλλων:
«Με τη μετωπική σύγκρουση ανέβηκε η θερμοκρασία πάνω από το όριο αυτανάφλεξης, έσπασε το δοχείο, εκτοξεύτηκαν τα λάδια, πήραν φωτιά και δημιούργησαν αυτό το τεράστιο ‘μανιτάρι’.
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η εμπορική αμαξοστοιχία μετέφερε λαμαρίνες, φρούτα και σιτηρά και όχι κάποιο εύφλεκτο υλικό. Αυτό προέκυψε τόσο από την έρευνα των αστυνομικών αλλά και από πυροσβέστες που βρίσκονται στο σημείο της τραγωδίας.»
Δυστυχώς η ευτυχώς, δεν είμαστε όλοι «πελάτες», ούτε έχουμε πάρε-δώσε με κομματικά απόβλητα.
Επίσης, δεν έχουμε πάθει αμνησία.
Αλήθεια, κανείς δεν γνωρίζει τι μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία;
Όχι. Κανείς.
Ούτε ο «συνεπώνυμος» του κυβερνητικού εκπροσώπου και μόνιμος πρωθυπουργός της χώρας;
Λαμαρίνες, φρούτα και σιτηρά.
Τέλος.
Χωρίς ηλεκτρονικά τιμολόγια από την περίφημη “my aade” που τη ζηλεύουν οι Ιάπωνες και οι Κινέζοι;
Ναι χωρίς, κάηκαν κατά την σύγκρουση.
Και τα βίντεο της φορτοεκφόρτωσης;
Είπαμε, λαμαρίνες, φρούτα και σιτηρά.
Τέλος.
Λίγες ώρες μετά το δημοσίευμα της περασμένης Κυριακής, υπάρχουν κάποια ενδιαφέροντα περιστατικά.
Ο βουλευτής Τρικάλων κ.Μιχάλης Ταμήλος διαγράφεται από το κυβερνών κόμμα γιατί δηλώσεις του -που έκανε ή τον έβαλαν και έκανε(;)- «πρόσβαλαν» τις οικογένειες των θυμάτων.
Οπότε η κυβέρνηση, που έχει εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη -κάτι που οι οικογένειες δεν έχουν-, «προστατεύει» τις οικογένειες, τις σέβεται και θέλει το καλό τους.
Βέβαια, το πιθανότερο θα είναι ο κ.Ταμήλος να μην διάβασε το «Βήμα της Κυριακής», γιατί είναι γνωστό πως η συγκεκριμένη εφημερίδα ανήκει στον αναρχικό-αντιεξουσιαστικό χώρο, οπότε κανείς από τους νεοδημοκράτες βουλευτές δεν την διαβάζει.
Εξάλλου, ποιος βουλευτής διαβάζει σήμερα εφημερίδες που εξυπηρετούν συμφέροντα;
Κανείς.
Δεν ξέρω αν έχετε προσέξει πως τις τελευταίες μέρες ανέλαβε δράση και η χουντική ακροδεξιά τριάδα που χτυπιέται και σκίζει τα ιμάτιά της σε βουλευτικά έδρανα και τηλεοπτικά πάνελ γιατί, λέει, την κυβέρνηση θέλουν να την ρίξουν τα «εκδοτικά συμφέροντα» και ο «εντολοδόχος» τους πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ανδρουλάκης.
Τέλειο;
Με τις ευρωεκλογές να πλησιάζουν, την αποχή να είναι σχεδόν βέβαιο πως θα ξεπεράσει το πενήντα αν όχι το εξήντα τοις εκατό, τον Μητσοτάκη να έχει σαπίσει και την «εναλλακτική» να βρίσκεται στον Στέφανο Κασσελάκη, που μπορεί να «χάνει» το βήμα αλλά την κεφαλή την στρίβει ολίγον «δεξιά», οι πρώτοι που θα θυσιαστούν για να επιβιώσει για όσο ακόμη χρειάζεται ο ήδη τελειωμένος Μητσοτάκης θα είναι οι ακροδεξιές πατερίτσες του.
«Εύα», πες αλεύρι.
Ο λογαριασμός, μάλλον, είναι ήδη στο τραπέζι, οπότε κάποιος θα κληθεί να πληρώσει.
Με την ευρωπαία εισαγγελέα να έχει αρχίσει να σκαλίζει την υπόθεση, «μοιράζοντας» πρόστιμα και οικονομικές «εγγυήσεις» στους εμπλεκόμενους, την κυρία Καρυστιανού να πράττει ό,τι απαιτούν οι συνθήκες και τη συντριπτική πλειοψηφία να απαιτεί «ευρωπαϊκή» και όχι «ελληνική» δικαιοσύνη μέσω υπογραφών, δεν αργεί να δημιουργηθεί κανένα κίνημα όπως αυτό τον «αγανακτισμένων».
Οπότε, δεν θέλει και πολύ μυαλό να καταλάβεις πού ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα για τον ιδιοκτήτη «του Βήματος».
Θα έγραφα και άλλα.
Αλλά αφενός η Ελλάδα είναι επικίνδυνη χώρα και αφετέρου μπορούμε να φανταστούμε τι θα συμβεί και ποια θα είναι η συνέχεια.
Εγώ, πάντως, περιμένω με ανυπομονησία πότε θα τραβήξουν το καζανάκι τα «επιχειρηματικά συμφέροντα» στέλνοντας τους ενόχους εκεί που πρέπει, και τον πάντα αθώο και ηρωικό ελληνικό λαό στα ουράνια.
Αν και ξέρω.
Με εκτίμηση,
Τ.Τ.Π.
(Φίλε Βαγγέλη, αν δεν είχα την χρήσιμη εμπειρία των όσων ακολούθησαν τη χρεοκοπία της χώρας το 2010, μπορεί και να την πατούσα σήμερα και να γέμιζα οργή και …ελπίδα. Αλλά επειδή το έχω δει το έργο -όπως το έχεις δει κι εσύ- και επειδή έχω ορκιστεί να μην κάνω δυο φορές το ίδιο λάθος, τώρα το …απολαμβάνω. Σπουδαίο πράγμα η εμπειρία. Σε γλιτώνει από τις αυταπάτες και το χαμένο χρόνο. Επίσης, έχω γίνει πια πολύ καχύποπτος με όσους λένε πολλά επαναστατικά γιατί δεν ξεχνάω πως το 2010 βγήκαμε δυναμικά στους δρόμους, τα δώσαμε όλα και το 2012 βρεθήκαμε με κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Βαγγέλη, δεν έχω καμία εμπιστοσύνη στους σημερινούς Έλληνες. Τους αποφεύγω όσο μπορώ. Μια χώρα γεμάτη αθώους και θύματα. Πολλά καθάρματα στην Ελλάδα σήμερα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι οι πολιτικοί της αλλά οι πολίτες της. Εντάξει, δεν είναι δημοφιλές αυτό που γράφω και διώχνει αναγνώστες από το μπλογκ -πρέπει να γράφεις και να λες πόσο καλοί και αθώοι είναι οι Έλληνες και πόσο τους εξαπατούν οι κακοί πολιτικοί- αλλά αυτός είναι ο σκοπός μου: να κρατήσω όσους περισσότερους Έλληνες γίνεται μακριά μου. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)
Πηγή: https://pitsirikos.net/
