Οι στόχοι της Νέας Παγκόσμιας Αταξίας (Μια συνοπτική ανάλυση) | Γράφει ο Γιώργος Ταρασλιάς

Οι στόχοι της Νέας Παγκόσμιας Αταξίας

   (Μια συνοπτική ανάλυση)

Γράφει ο Γιώργος Ταρασλιάς

Γνωρίζουμε τη «θεωρία του βραστού βατράχου» που αποδίδεται στον Ελβετό συγγραφέα Olivier Clerc. Εάν πετάξεις έναν βάτραχο σε μια κατσαρόλα με καυτό νερό τότε αυτός θα τιναχτεί αμέσως έξω καθώς το απότομο κάψιμο θα ενεργοποιήσει αυτόματα το ένστικτο της επιβίωσης. Εάν όμως τον βάλεις σε κρύο νερό και δυναμώσεις τη φωτιά σταδιακά ο βάτραχος θα χαλαρώσει και θα απολαύσει το μπάνιο του μέχρι να πεθάνει καθώς όταν καταλάβει τον κίνδυνο θα είναι πολύ αργά γιατί θα έχει εξαντλήσει όλη του την ενέργεια για να προσαρμοστεί στην αύξηση της θερμοκρασίας.

Αυτά που συμβαίνουν τις τελευταίες έξι δεκαετίες σε παγκόσμια κλίμακα (με αποκορύφωμα την υγειονομική φάρσα «κόβιντ-19») και όλα όσα θα ακολουθήσουν με τα υπόλοιπα σχέδια της διακρατικής οικονομικής-εταιρικής υπερτάξης (με βασικό οργανωτικό μοχλό το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ – World Economic Forum – WEF) υπακούουν σε αυτή την στρατηγική προσαρμογής της ανθρωπότητας σε μια νέα μορφή πλανητικού ολοκληρωτισμού που επιβάλλεται με δόσεις ώστε το «πειραματόζωο ανθρωπότητα» να μην αντιδράσει δυναμικά σε μια ραγδαία και μαζική επιχείρηση ακραίας οικονομικής καταστροφής, υποδούλωσης και εξόντωσης του.

Υπό συνθήκες επιδιωκόμενης μονιμοποίησης των υγειονομικών και των κλιματικών αφηγημάτων (ανίσχυρα αντιεπιστημονικά ψεύδη στα όρια του γελοίου) ίσως είναι χρήσιμο να συνοψίσουμε τους βασικούς στόχους της παγκόσμιας οικονομικής-εταιρικής υπερτάξης για τις επόμενες δεκαετίες με βασικά ορόσημα το 2030 (Agenda 2030) και το 2050. Εκτιμήσεις και απόψεις έντιμων ερευνητών – που τα συστημικά ΜΜΕ και οι «ελεγκτές γεγονότων» χαρακτήριζαν ως «θεωρίες συνωμοσίας» – τώρα πια έχουν επιβεβαιωθεί με τον πλέον επίσημο τρόπο από δημόσιες παρεμβάσεις των ίδιων των εκπροσώπων της διεθνούς πλουτοκρατίας.

Κλασικό παράδειγμα το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ με έτος ίδρυσης το 1971 και έδρα τη Γενεύη της Ελβετίας: γνωρίζουμε χωρίς αμφιβολία ότι είναι το βασικό ιδεολογικό, συντονιστικό και εκτελεστικό όργανο σχεδιασμού και προώθησης της Νέας Παγκόσμιας Αταξίας. Πρόκειται για το κορυφαίο φόρουμ με μέλη τις μεγαλύτερες εταιρίες του κόσμου το οποίο συντονίζει επιχειρηματικούς, πολιτικούς, ακαδημαϊκούς και άλλους ηγέτες για να διαμορφώσει τις παγκόσμιες, περιφερειακές και εθνικές ατζέντες και να τις προωθήσει για υλοποίηση σε κυβερνητικά στελέχη τα οποία εκπαιδεύονται στα ιδρύματα του και με διάφορους τρόπους προσηλυτίζονται στην ιδεολογία και της στόχους της οργάνωσης. Ιδρυτής και εκτελεστικός πρόεδρος είναι ο Κλάους Σβαμπ (με καταγωγή από οικογένεια βιομηχάνων μηχανολογικού και πολεμικού εξοπλισμού, συνεργατών και προμηθευτών των ναζί και χωρών του Άξονα, με εταιρική επωνυμία Escher-Wyss η οποία το 1966 εξαγοράστηκε κατά 50% από την ελβετική πολυεθνική εταιρία Sulzer AG και το 1969 απορροφήθηκε πλήρως απ’ αυτήν – στοιχεία τα οποία είναι γνωστά και διαθέσιμα ακόμα και στην Wikipedia.org παρότι το παρελθόν του Κλάους Σβαμπ αποκρύπτεται επιμελώς από κάθε επίσημη αναφορά).

Στο βιβλίο του με τίτλο «Κόβιντ19: Η Μεγάλη Επανεκκίνηση» και στις δημόσιες ομιλίες του τόσο στην κεντρική ετήσια συνάντηση στο Νταβός της Ελβετίας όσο και στις έξι περιφερειακές συναντήσεις σε διάφορες χώρες του κόσμου, ο Κλάους Σβαμπ εκθέτει τους στόχους και τους μηχανισμούς μετάβασης σε έναν κόσμο όπου όλοι θα είναι δικτυωμένοι, όλοι θα παρακολουθούνται διαρκώς και όλοι θα είναι «ευτυχισμένοι χωρίς να κατέχουν τίποτα» σύμφωνα με το επίσημο σλόγκαν της Ατζέντας 2030 και του WEF (όταν λέμε «όλοι» εννοούμε όσοι καταφέρουν να επιβιώσουν από τις αθόρυβες εκκαθαρίσεις που είναι σε πλήρη εξέλιξη μέσω τεχνητών οικονομικών, ενεργειακών και υγειονομικών κρίσεων).

Ενδεικτικό της επιρροής που ασκεί το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στις διεθνείς εξελίξεις είναι το γεγονός ότι από τα εκπαιδευτικά του ιδρύματα με έδρα τη Γενεύη της Ελβετίας (Young Global Leaders) έχουν περάσει εκατοντάδες πολιτικές μαριονέτες που έγιναν πρωθυπουργοί, υπουργοί και κρατικοί λειτουργοί σε θέσεις κλειδιά πολλών κρατών του κόσμου. Πρόσφατα, ο ίδιος ο Σβαμπ δήλωσε περιχαρής ότι «έχουμε δικούς μας ανθρώπους στις περισσότερες κυβερνήσεις του κόσμου» αναφερόμενος σε παλιούς και νέους πολιτικούς που έχουν περάσει από τα εκπαιδευτικά προγράμματα του WEF, από την Μέρκελ και τον Σαρκοζί μέχρι τον Μακρόν και τον Τρουντό, πρωθυπουργό του Καναδά και πλήρως υποταγμένο στις ατζέντες που προωθεί ο Σβαμπ και η παρέα του.

Ακολουθώντας την «θεωρία του βραστού βατράχου», το σχέδιο της παγκόσμιας εταιρικής υπερτάξης υλοποιείται σε δόσεις καθώς οι στοχεύσεις του είναι πολλαπλές και εκτείνονται σε όλο το φάσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας. Βασικό γεωγραφικό πεδίο μετάλλαξης είναι οι χώρες του ΟΟΣΑ (οι 38 πιο αναπτυγμένες, δημοκρατικές, καπιταλιστικές χώρες) καθώς σε αυτές συγκεντρώνεται το πιο ευκατάστατο ή πλούσιο κομμάτι του ανθρώπινου πληθυσμού με το υψηλότερο προσδόκιμο ζωής και με τις μεγαλύτερες (θεωρητικά) δυνατότητες οικονομικής και κοινωνικής αντίστασης.

Συνοπτικά, οι βασικοί στόχοι είναι οι εξής:

1. Σταδιακή εφαρμογή συστημάτων βιοπολιτικής – θανατοπολιτικής εντός των οποίων η κυρίαρχη εξουσία (σύμπλεγμα κρατικής εξουσίας και παγκόσμιας εταιρικής υπερτάξης) θα διαχειρίζεται με τρόπο απόλυτο και ολοκληρωτικό όλο το φάσμα της ζωής των πολιτών από τη γέννηση μέχρι τον θάνατό τους. Επί της ουσίας, θέλουν να κατέχουν και να ελέγχουν ολοκληρωτικά όχι μόνο το ανθρώπινο σώμα αλλά και τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις αναμνήσεις, τις ιδέες, τις προθέσεις, τα όνειρα, οτιδήποτε εμπεριέχει η ανθρώπινη συνείδηση. Απώτερος στόχος: η κατάργηση της ανθρώπινης ελευθερίας με τρόπο ώστε ο μελλοντικός άνθρωπος/μετάνθρωπος να θεωρεί ως απόλυτα φυσιολογική την υποταγή και την μηχανική καθοδήγησή του από μια απρόσωπη και πανταχού παρούσα εξουσία (με λογοτεχνικούς όρους, «να αγαπήσει τη φυλακή του» όπως έλεγε ο Άλντους Χάξλεϋ ή «να αγαπήσει τον Μεγάλο Αδελφό» όπως έλεγε ο Όργουελ στο «1984»).
2. Σταδιακή μετάβαση σε κοινωνίες ολοκληρωτικής ηλεκτρονικής/ψηφιακής επιτήρησης και σε αστυνομικού τύπου κράτη. Κυριαρχία κράτους ασφαλείας και αποδόμηση κράτους δικαίου με σταδιακή κατάργηση της νομικής υπόστασης των πολιτών και των συνταγματικά εγγυημένων δικαιωμάτων της ελευθερίας και της σωματικής αυτοκτησίας τους.
3. Επιβολή συνεχών καταναγκαστικών υγειονομικών και διατροφικών πρακτικών σε μόνιμη βάση δήθεν για τη σωτηρία του παγκόσμιου πληθυσμού αλλά με πραγματικό στόχο τον πειραματισμό, την γενετική τροποποίηση και την σταδιακή εξόντωσή του.
4. Δημιουργία πολλών διάσπαρτων και ελεγχόμενων πολεμικών μετώπων σε ολόκληρο τον κόσμο ώστε να προκαλούν επιπλέον απώλειες ανθρώπινων ζωών, να έχουν τους λαούς σε κατάσταση διαρκούς ανασφάλειας/ελέγχου και ταυτόχρονα να χρησιμοποιούν την πολεμική κατάσταση για να δικαιολογούν οικονομικές, επισιτιστικές, ενεργειακές, εμπορευματικές κρίσεις. Με δεδομένο ότι τριάντα χώρες διαθέτουν πυρηνικό οπλοστάσιο, ένας γενικευμένος Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος δεν είναι επιθυμητός από την παγκόσμια πλουτοκρατία καθώς μια τέτοια εξέλιξη θα προκαλούσε ανεπανόρθωτες συνέπειες από πιθανή χρήση πυρηνικών όπλων ενώ επιπλέον θα μπορούσε να καταστρέψει όλες τις κρίσιμες τεχνολογικές υποδομές που πήραν δεκαετίες για να κατασκευαστούν και που τους είναι απαραίτητες για τον τελικό τους στόχο, δηλαδή τη δημιουργία ενός παγκόσμιου ψηφιακού στρατοπέδου συγκέντρωσης.
5. Κατάργηση της παραδοσιακής γεωργίας και κτηνοτροφίας με καταστροφή όλων των αυτόνομων αγροτικών και κτηνοτροφικών μονάδων δήθεν για τη σωτηρία του πλανήτη από την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή. Η θεωρία που ενοχοποιεί το διοξείδιο του άνθρακα ως αιτία της κλιματικής αλλαγής είναι ένα τερατώδες ψέμα, ένα γελοίο αφήγημα που κατασκεύασε η παγκόσμια οικονομική υπερτάξη για να αποκτήσει απόλυτο έλεγχο σε κάθε διάσταση της ζωής των ανθρώπων με αδιανόητους περιορισμούς και κανόνες. Κορυφαίοι επιστήμονες αποδεικνύουν και βεβαιώνουν την απάτη, ανάμεσα τους οι: 1) Αντώνης Φώσκολος, διεθνώς αναγνωρισμένος ομότιμος καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης και ομότιμος ερευνητής της Γεωλογικής Υπηρεσίας του Καναδά, 2) Τζον Φράνσις Κλάουζερ Αμερικανός θεωρητικός και πειραματικός φυσικός κάτοχος Νόμπελ 2022, 3) Ο Αμερικανός βραβευμένος με Νόμπελ Φυσικής 1997 Στίβεν Τσου, 4) Richard Siegmund Lindzen Αμερικανός ατμοσφαιρικός φυσικός κ.α. Με δημόσιες παρεμβάσεις τους και με διαυγή επιστημονικά επιχειρήματα τονίζουν το πόσο αντιεπιστημονική είναι η ενοχοποίηση του διοξειδίου του άνθρακα. Η ύπαρξη του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα και στην επιφάνεια της γης είναι απολύτως αναγκαία για την ύπαρξη ζωής στον πλανήτη. Ο βιολογικός του ρόλος (στη διαδικασία της κυτταρικής αναπνοής) είναι το ίδιο θεμελιώδης όσο και του οξυγόνου. Επιπλέον, χωρίς διοξείδιο του άνθρακα η φωτοσύνθεση, διαδικασία κατά την οποία τα φυτά μετατρέπουν τις ανόργανες ουσίες σε τροφή, είναι αδύνατη. Πρόκειται για μια φυσιολογική λειτουργία με την οποία τα πράσινα φυτά προμηθεύονται τον άνθρακα και το οξυγόνο, που είναι απαραίτητα για τη θρέψη τους. Έχει αποδειχθεί ότι τα φυτά μπορούν να αναπτυχθούν μέχρι και 50% ταχύτερα με μεγαλύτερες συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Μελέτες έχουν δείξει ότι αν αυξηθεί η συγκέντρωση του στην ατμόσφαιρα, αυτό θα οδηγήσει σε ταχύτερη ανάπτυξη των φυτών και, επομένως, σε αύξηση της παραγωγής τροφίμων(!). Η περιεκτικότητα της ατμόσφαιρας σε διοξείδιο του άνθρακα (μέχρι και 30 χιλιόμετρα από την επιφάνεια της θάλασσας) είναι από 0,036% έως 0,039% και από αυτό το ποσοστό μόλις το 0,00016% προέρχεται από ανθρωπογενείς δραστηριότητες. Τελικός στόχος της ψευδεπίγραφης θεωρίας περί ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής είναι να μετατρέψουν ένα τερατώδες ψέμα σε αλήθεια, να μας πείσουν ότι άνθρωποι, φυτά και ζώα είναι υπεύθυνα για την ανύπαρκτη κλιματική αλλαγή, να εκμηδενίσουν την παραδοσιακή γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή και τελικά ολόκληρη η αλυσίδα τροφίμων να ελέγχεται από δυο τρεις πανίσχυρες πολυεθνικές οι οποίες θα παράγουν μόνον συνθετικές και γενετικά τροποποιημένες τροφές με ολέθριες συνέπειες για την υγεία και τη ζωή δισεκατομμυρίων ανθρώπων (κάτι που ήδη συμβαίνει).
6. Μονιμοποίηση μιας παγκόσμιας υγειονομικής δικτατορίας καθώς ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, λειτουργώντας ως Δούρειος Ίππος της διακρατικής ολιγαρχίας, θέλει να επιβάλλει τη «νέα παγκόσμια συνθήκη πανδημιών» εξαπολύοντας διαρκώς απειλητικές «προειδοποιήσεις» για τις επερχόμενες «πανδημίες» οι οποίες προφανώς θα είναι είτε κατασκευασμένες με εσκεμμένη διαρροή κάποιου παθογόνου από κάποιο εργαστήριο είτε κακοστημένες φάρσες όπως αυτή του κόβιντ-19 (σκηνοθετημένη με άχρηστα διαγνωστικά τεστ και με νεκρούς από άλλες αιτίες που βαφτίζονταν «θύματα κόβιντ-19»). Αν περάσει μια τέτοια συνθήκη, θα καταργήσει ουσιαστικά την αυτονομία της κρατικής διαχείρισης στον τομέα της υγείας και θα εξαφανίσει τις θεμελιώδεις Διεθνείς Συμβάσεις που κατοχυρώνουν το δικαίωμα του ανθρώπου να ορίζει και να ελέγχει ο ίδιος το σώμα του ενάντια σε κάθε καταναγκαστική επιβολή ιατρικών πράξεων – όπως ακριβώς έγινε στη διάρκεια του βιοπολιτικού πειράματος κόβιντ-19. (Για την «νέα συνθήκη πανδημιών που θέλει να επιβάλλει ο Π.Ο.Υ. υπάρχουν ήδη αντιδράσεις από αρκετούς ευρωβουλευτές, από γερουσιαστές στις ΗΠΑ και από γερουσιαστές στην Αυστραλία που βλέπουν τι έρχεται και προειδοποιούν για τον κίνδυνο υποβάθμισης ή κατάργησης της εθνικής κυριαρχίας κάθε φορά που θα υπάρχει κήρυξη «έκτακτης υγειονομικής ανάγκης», τοπικά ή παγκόσμια, χωρίς πραγματικό βιολογικό κίνδυνο αλλά με κατασκευασμένες συνθήκες και με αριθμούς «κρουσμάτων» και «νεκρών» που στα χρόνια του κόβιντ-19 είδαμε πόσο εύκολο είναι να κατασκευαστούν και να τρομοκρατήσουν τους πολίτες).
7. Επιβολή κλιματικής δικτατορίας. Με το πρόσχημα της «ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής» θα επιχειρήσουν να επιβάλλουν: 1) κλιματικά λοκντάουν , 2) πόλεις των 15 λεπτών 3) συνθετικές (εργαστηριακές) σκουπιδοτροφές για το 90% του παγκόσμιου πληθυσμού (οι ποιοτικές βιολογικές θα είναι μόνο για λίγους) και 4) δρακόντειους περιορισμούς σε παραγωγή, κατανάλωση, μετακινήσεις, ταξίδια και γενικά σε ολόκληρο τον τρόπο ζωής μας. Δεν είναι τυχαίο ότι τα δικτατορικά υγειονομικά διαβατήρια ονομάστηκαν «green pass» (πράσινα διαβατήρια), υπονοώντας ξεκάθαρα όσα θα ακολουθήσουν με την «πράσινη τυραννία».
8. Σταδιακή κατάργηση δημοκρατικών συστημάτων και εκλογών (δηλώνουν πλέον ανοιχτά ότι είναι ξεπερασμένα), επιβολή μονοκομματικών κυβερνήσεων/διοικήσεων σε όλες τις χώρες του κόσμου στα πρότυπα του κινέζικου ολοκληρωτισμού και σε βάθος χρόνου η χρήση της «αλάθητης, αδιάφθορης και αδέκαστης» Τεχνητής Νοημοσύνης ως βασικού μηχανισμού διοίκησης και ελέγχου της ανθρωπότητας.
9. Σταδιακή κατάργηση του χρήματος σε φυσική μορφή (χαρτονομίσματα, κέρματα), εισαγωγή ψηφιακών νομισμάτων και επιβολή ψηφιακών συναλλαγών παντού, τώρα με κάρτες και κινητά τηλέφωνα, ύστερα με σκανάρισμα προσώπου ή παλάμης και τελικά με κάθε λογής εμφυτεύματα που ανάμεσα στα άλλα θα μετατρέψουν το ανθρώπινο σώμα και σε ηλεκτρονικό οικονομικό αρχείο. Η επιβολή ψηφιακών νομισμάτων θα αποτελέσει το οριστικό πλήγμα στην ανθρώπινη ελευθερία καθώς το χρήμα σε φυσική μορφή μας επιτρέπει να έχουμε απόθεμα χρημάτων εκτός τραπεζών, να διατηρούμε την ιδιωτικότητα των συναλλαγών μας καθώς και ελευθερία κινήσεων χωρίς να μας ελέγχει κάποιο κεντρικό ηλεκτρονικό σύστημα. Ας φανταστούμε ένα σύστημα στο οποίο μια σύμπραξη κυβέρνησης-τραπεζών θα ελέγχει απόλυτα το ψηφιακό χρηματικό μας απόθεμα, θα το μπλοκάρει ή θα το εξαφανίζει όποτε θέλει και φυσικά θα γνωρίζει τι ξοδεύουμε, πότε το ξοδεύουμε, πού το ξοδεύουμε και σε τι το ξοδεύουμε. Επιπλέον, τα ψηφιακά νομίσματα θα ελέγχονται απόλυτα από τις κεντρικές τράπεζες οι οποίες θα μπορούν να μπλοκάρουν συναλλαγές που θα θεωρούνται κοινωνικά, πολιτικά και ιδεολογικά ανεπιθύμητες. (Πρόσφατα η επικεφαλής της ΕΚΤ Κριστίν Λαγκάρντ δήλωσε επίσημα τον στόχο της σταδιακής κατάργησης των μετρητών και την εισαγωγή του ψηφιακού ευρώ χρησιμοποιώντας το παρανοϊκό επιχείρημα ότι η κατάργηση των χαρτονομισμάτων θα συμβάλλει στη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα! Σε αρκετές χώρες το σχέδιο εισαγωγής ψηφιακών νομισμάτων είναι ήδη σε εξέλιξη, π.χ. Κίνα, Ηνωμένο Βασίλειο, Σουηδία, Νέα Ζηλανδία, Αυστραλία κ.α.).
10. Κατάργηση του σύγχρονου φιλελεύθερου καπιταλιστικού μοντέλου (που δεν εξυπηρετεί πια τα σχέδιά τους) μέσω πρόκλησης τεράστιας οικονομικής καταστροφής (με τεχνητές οικονομικές, ενεργειακές και επισιτιστικές κρίσεις) σε όλο το φάσμα της μεσαίας και μικρομεσαίας παγκόσμιας τάξης με στόχο τον αφανισμό όχι μόνο της ανεξάρτητης απασχόλησης αλλά και της ατομικής ιδιοκτησίας καθώς οι κλασσικές οικονομικές κρίσεις δεν επαρκούν πλέον για την υλοποίηση του στόχου των κυρίαρχων ελίτ που είναι η επιβολή μαζικής φτώχειας, η καθιέρωση ενός παγκόσμιου επιδόματος φτώχειας (global basic income) και ενός καινούριου τρόπου οικονομικής και κοινωνικής οργάνωσης με βασικό πρότυπο τον κινέζικο ολοκληρωτισμό και το κινέζικο σύστημα κοινωνικής πίστωσης το οποίο συνδέει τη συμπεριφορά του ατόμου με το εισόδημα και τα προνόμια του(!). Σοβαροί και αξιόπιστοι ερευνητές και στοχαστές υποστηρίζουν ότι στόχος της παγκόσμιας πλουτοκρατίας είναι η αναβίωση ενός συστήματος «νεοφεουδαρχίας» όπου θα υπάρχουν οι νέοι φεουδάρχες και οι δουλοπάροικοι, οι άρχοντες και οι σκλάβοι χωρίς ενδιάμεσες κοινωνικές τάξεις.
11. Σταδιακή προετοιμασία της ανθρωπότητας για ένα εντελώς καινούριο πλαίσιο παγκόσμιας διακυβέρνησης με τη μορφή ενός παγκόσμιου, τεχνοκρατικού, ολοκληρωτικού Κράτους-Εταιρίας στη βάση ποικίλων ψευδοσωτήριων καταναγκασμών, κυρίως υγειονομικών και περιβαλλοντικών (η οικολογική και η υγειονομική ατζέντα θα αποτελέσουν τα δυο βασικά ψεύδη του νέου ολοκληρωτισμού). Σε μια παρόμοια εκδοχή επιδιώκουν την μετατροπή του Π.Ο.Υ. ή του Ο.Η.Ε. σε παγκόσμια κυβέρνηση υπό τον έλεγχο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ.
12. Τελική μετάβαση στην εποχή του λεγόμενου μετανθρωπισμού με την αποδόμηση/κατάργηση του παραδοσιακού βιολογικού ανθρώπου και τη δημιουργία ψηφιακού, υβριδικού και απόλυτα ελεγχόμενου, τσιπαρισμένου ανθρωποειδούς με τη χρήση όλων των εν εξελίξει προηγμένων προϊόντων και μεθόδων της βιοτεχνολογίας, της τεχνητής νοημοσύνης και της ρομποτικής στο πλαίσιο της αποκαλούμενης «τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης» που έχει ως βασικό στόχο την σύγκλιση τεχνολογιών του φυσικού, ψηφιακού και βιολογικού κόσμου ή αλλιώς την ψηφιακή διασύνδεση των πάντων (πραγμάτων, συσκευών, ζώων, ανθρώπων, τεχνητής νοημοσύνης, ρομπότ) σε ένα τερατώδες παγκόσμιο δίκτυο διαρκούς αλληλεπίδρασης, ελέγχου και επιτήρησης.

Τελική κατάληξη αυτής της τεχνοκρατικής απληστίας θα είναι η παράδοση της ανθρωπότητας στην «τάξη» των ρομπότ και της τεχνητής νοημοσύνης. Ήδη, από γνωστούς και ισχυρούς τεχνολάτρες (Ray Kurzweil, Βέρνορ Βιντζ κ.α.) το έτος 2045 έχει οριστεί ως «έτος της Τεχνολογικής Μοναδικότητας»: εκείνη την χρονιά εκτιμούν ότι η πρώτη τεχνητή υπερευφυϊα, κατά πολύ ανώτερη του ανθρώπινου νου, θα είναι πραγματικότητα.

Ενδεικτικό της τεχνολογικής ψύχωσης και της υπαρξιακής αγωνίας των μετανθρωπιστών-πλουτοκρατών είναι το σχέδιο «2045 Initiative», πρωτοβουλία του Ρώσου μεγιστάνα των ΜΜΕ Ντμίτρι Ίτσκοφ, ο οποίος έχει εκδηλώσει την επιθυμία του να επιτύχει την μεταφορά/μεταφόρτωση της ανθρώπινης συνείδησης από το φυσικό σώμα σε ένα «ολόγραμμα- άβαταρ» μέχρι το έτος 2045. Βαθύτερο κίνητρο όλων των μελών της παγκόσμιας οικονομικής υπερτάξης είναι η επίτευξη της προσωπικής τους αθανασίας με κάθε διαθέσιμο βιοτεχνολογικό μέσο (από την ήδη υπάρχουσα μέθοδο της κρυογονικής μέχρι και μελλοντικά μηχανικά ανόργανα σώματα) και η δυνατότητα της ατομικής σωτηρίας τους σε περίπτωση μιας πιθανής πλανητικής καταστροφής από εσωτερικά ή διαστημικά αίτια.

Σε κάθε περίπτωση, στον βαθμό που υλοποιηθούν οι παραπάνω σχεδιαζόμενες αλλαγές, η ανθρωπότητα θα εισέλθει σε αχαρτογράφητες περιοχές με απρόβλεπτες συνέπειες για τον ελεύθερο, βιολογικό άνθρωπο. Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι βρισκόμαστε σε εποχή προσχεδιασμένης μετάβασης/αντικατάστασης του βιολογικού ανθρώπου από τον βιοτεχνολογικό μετάνθρωπο. Ένας ανεπανόρθωτος όλεθρος είναι πολύ πιθανός, πιθανότερος από μια ισότιμη βελτίωση των συνθηκών ζωής του ανθρώπινου πληθυσμού καθώς οι νέοι αυτοκράτορες της παρακμής, παρά τις επίσημες «φιλάνθρωπες» διακηρύξεις τους, το μόνο που οραματίζονται είναι να γίνουν «τεχνολογικοί υπεράνθρωποι», να αξιοποιήσουν μόνο προς δικό τους όφελός τις πιθανές βελτιώσεις της ανθρώπινης φύσης, να «αντικαταστήσουν τον Θεό με την Τεχνητή Νοημοσύνη» (δήλωση του Yuval Noah Harari, συγγραφέα, καθηγητή στο τμήμα Ιστορίας στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ και ιδεολογικού εκπροσώπου του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ) και να εγκαθιδρύσουν μια «τεχνοκρατική γη της επαγγελίας» κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους. Ήδη στον κόσμο που ζούμε οι προνομιούχες ζωές είναι λίγες και στον κόσμο που οραματίζεται ο Σβαμπ και η παρέα του (φανερές και μυστικές λέσχες και στοές) θα είναι ακόμα λιγότερες.

Τι μπορούμε να κάνουμε; Αυτό που είναι επείγον στην παρούσα φάση είναι η αφύπνιση και η δημιουργία αντιστάσεων. Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες. Πολλοί άνθρωποι βρίσκονται σε βαθιά άγνοια και ύπνωση. Σε αντίθεση με τους ωμούς ολοκληρωτισμούς και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης του εικοστού αιώνα, οι σύγχρονες μορφές θανατοπολιτικής δρουν αθόρυβα και πλανητικά και δεν έχουν ανάγκη από οριοθετημένα εργαστήρια θανάτου. Ολόκληρος ο πλανήτης μετατρέπεται σταδιακά σε ένα απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Αναρίθμητοι άνθρωποι πεθαίνουν μόνοι και αβοήθητοι από φαρμακευτικά δηλητήρια, αθόρυβα και σε πλήρη απόγνωση, σε σπίτια, δρόμους, χώρους δουλειάς, αυτοκίνητα, γήπεδα, χωράφια, μόνοι τους, κοντά σε αγαπημένους ή μέσα σε ξένα χέρια. Χτυπημένοι από ένα σατανικό ψέμα, άνθρωποι κάθε ηλικίας σφαγιάζονται από δήμιους που φορούν τη μάσκα του σωτήρα Δεν χρειάζονται πια βόμβες, σφαίρες και θάλαμοι αερίων για μια πετυχημένη εκκαθάριση: αρκεί μια βελόνα που εισχωρεί σε ένα άδολο ή φοβισμένο χέρι.

Η παγκόσμια χύτρα σιγοβράζει. Τα βατράχια σιγοψήνονται ανυποψίαστα μέσα στην ταραγμένη ευδαιμονία της νέας παγκόσμιας αταξίας. Για να μην φτάσουμε στο σημείο βρασμού και πεθάνουμε άδοξα και πρόωρα, ας ξυπνήσουμε όσο είναι καιρός και ας κάνουμε το γενναίο άλμα έξω από την κατσαρόλα. Η αντίσταση στην απόλυτη ψηφιοποίηση της ζωής μας, η απεξάρτηση από την υπερβολική χρήση της τεχνολογίας, η ηθική ενδυνάμωση, η πνευματική ανύψωση, η μελέτη της μεγάλης λογοτεχνίας καθώς και η άδολη ανθρώπινη αλληλεγγύη σε κάθε κλίμακα είναι η μόνη συνταγή αντίστασης και, ίσως, μια πιθανή σωτήρια λύση.

(ΥΓ. Για όλα τα παραπάνω υπάρχει τεράστια δικτυογραφία και βιβλιογραφία. Τα εν λόγω μεγαθέματα του καιρού μας έχουν μελετηθεί από σημαντικούς ερευνητές-στοχαστές, ακαδημαϊκούς και μη, Έλληνες και ξένους, πολλούς από τους οποίους η φαιδρή γκαιμπελίστικη συστημική προπαγάνδα χαρακτηρίζει «θεωρητικούς συνομωσίας»: Michael Chossudovsky, Giorgio Agamben, Ernst Wolff, Reiner Fuellmich, Michael Yeadon, Sucharit Bhakdi, Martin Davis, Catherine Austin Fitts, Κλεάνθης Γρίβας, Κωνσταντίνος Βαθιώτης, Χρυσούλα Μπουκουβάλα, Εύα Δουβάρα, Παρύσατις Παπαδοπούλου-Συμεωνίδου κ.α.). Εναπόκειται σε κάθε ανήσυχο, σκεπτικιστή, φιλομαθή αναγνώστη να ψάξει και να βρει όλα όσα διαδραματίζονται πίσω από τα επίσημα κρατικά και δημοσιογραφικά αφηγήματα. Έχουμε ιερό χρέος, ειδικά απέναντι στα παιδιά μας, να καταλάβουμε τι έρχεται και να αντισταθούμε. Το μεγάλο δίλημμα που τίθεται ενώπιον μας με τρομερή ένταση είναι: ή θα ζήσουμε ως ελεύθεροι άνθρωποι ή θα σερνόμαστε σαν σκλάβοι για κάθε λογής αποτρόπαιες και θανατηφόρες χρήσεις.  Και ας μην ξεχνάμε: δεν υπάρχουν σωτήρες, καμιά εξουσία δεν θέλει το καλό των ανθρώπων – είναι επικίνδυνη αφέλεια να πιστεύει κανείς το αντίθετο).

Ο Γιώργος Ταρασλιάς γεννήθηκε στη Ρόδο τον Μάιο του 1969. Είναι πτυχιούχος της Οικονομικής Επιστήμης από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΑΣΟΕΕ). Ζει με την οικογένεια του στη Ρόδο.

Τα βιβλία έγιναν καταφύγιο από νωρίς στη ζωή του. Σε δύσκολες εποχές είχε την τύχη να γνωρίσει και να εξοικειωθεί με το έργο σπουδαίων λογοτεχνών και στοχαστών: Αλμπέρ Καμύ, Νίκο Καρούζο, Ντοστογιέφσκι, Εμίλ Σιοράν, Κωστή Παπαγιώργη κ.α.

Άρχισε να γράφει στα εφηβικά του χρόνια. Ομολογεί: «Βρήκα καταφύγιο στη λογοτεχνία όπως άλλοι βρίσκουν καταφύγιο στο χρήμα, άλλοι στο αλκοόλ και άλλοι σε κάθε λογής εξαρτήσεις. Χρήσιμο ή καταστροφικό, κάθε στήριγμα έχει την δική του ιστορία. Εύκολος τρόπος να εξηγήσουμε το πώς οικοδομεί ο καθένας τις αυταπάτες του δεν υπάρχει».

Δημοσιεύσεις

1. Άρχισε να δημοσιεύει το 2016, διηγήματα στους συλλογικούς τόμους «Ιστορίες από τα Δωδεκάνησα» 2016, 2017, 2018 – Εκδόσεις Βερέττα
2. Συμμετοχή με ένα διήγημα στο συλλογικό έργο «Ρόδος, μια συλλογή διηγημάτων με φόντο το νησί των Ιωαννιτών Ιπποτών», 2018 – Εκδόσεις iwrite.gr.
3. Δημοσίευσε την ατομική συλλογή διηγημάτων «Βραδινές Υποσχέσεις και άλλες ιστορίες» – Εκδόσεις Βερέττα.
4. Δημοσίευση στο λογοτεχνικό περιοδικό «Νησίδες» 21^ο τεύχος: «Πέντε μικρές προσωπογραφίες».
5. Δημοσίευσε την συλλογή δοκιμίων και αφηγήσεων «Μανιφέστο αγωνίας» – το χαρακτηρίζει ως έργο «έργο εκτάκτου ανάγκης», μια συλλογή από δοκίμια και αφηγήσεις με βασικό θέμα το φαινόμενο «κόβιντ19» (ιδιωτική έκδοση).
6. 2023 – 2024. Δημοσίευση στο λογοτεχνικό περιοδικό «Νέο Πλανόδιον» τριών κειμένων: «Μια γενναιόδωρη γυναίκα», «Ένα στραβό χαμόγελο», «Ψυχροί συλλογισμοί».

Στοιχεία επικοινωνίας – Email: geotaras@tutanota.com