Αρνούμαι να πιστέψω, ότι η χώρα μου πήρε τον κατήφορο, αλλά τι να κάνω;
(Γράφει η Ξανθίππη Αγρέλλη) – Κως 5/2/2024
Πριν γράψω αυτά τα λόγια, θυμήθηκα τα λόγια, Αρχαίων σοφών, όπως ‘η σιωπή είναι χρυσός,’ στην Ομήρου Οδύσσεια και ‘κρείττον εστί το σιγάν του λαλλείν’.- ‘Καλυτέρα η σιωπή, από την λαλιά’. (Πυθαγόρας 580 -496 π Χ.) Όμως θεώρησα ότι, ‘Αισχρόν εστί το σιγάν, της χώρας πάσης αδικουμένης.’ Δηλαδή είναι ανήθικο να σωπαίνουμε, όταν αδικείται όλη η χώρα’. (Δημοσθένης 384 -322 π .Χ.) *Αρνούμαι να πιστέψω, ότι στη χώρα μου, συμβαίνουν τόσα τρομερά γεγονότα τελευταία. *Αρνούμαι να πιστέψω, ότι όλο και πιο συχνά έχουμε και μια γυναικοκτονία, από τα χέρια των συντρόφων τους. *Αρνούμαι να πιστέψω, ότι έχουμε άλλα τόσα πολλά φονικά και άγρια εγκλήματα, στην άλλοτε φιλήσυχη Ελλάδα μας. *Αρνούμαι να πιστέψω, ότι εκεί έξω κυκλοφορούν άνανδροι ‘δράκοι,’ διαφόρων ηλικιών, που απαγάγουν ή βιάζουν ανυποψίαστες γυναίκες. *Αρνούμαι να πιστέψω, πως υπάρχουν γύρω μας ανθρωπόμορφα τέρατα, που κακοποιούν σεξουαλικά τα αθώα μικρά παιδιά. *Αρνούμαι να δεχθώ, πως στην πολιτισμένη χώρα μου, υπάρχουν υπάνθρωποι, που κακοποιούν παντοιοτρόπως τα ανυπεράσπιστα ζώα. *Αρνούμαι να δεχθώ, ότι η γαλήνια Ελλάδα μας, έγινε νέο Σικάγο βίας, με πληρωμένους δολοφόνους, με συμβόλαια θανάτου, με εν ψυχρώ εκτελέσεις και με πολλά άλλα εγκλήματα, που καθημερινά συγκλονίζουν την κοινή γνώμη και γεμίζουν τις φυλακές. *Αρνούμαι να πιστέψω, τον διαρκή υποβιβασμό, την απαξίωση και την γελοιοποίηση, της φυσιολογικής ανθρώπινης οικογενείας, το βασικό κύτταρο στην συνοχή του κοινωνικού ιστού. *Αρνούμαι να πιστέψω, πως οι Κυβερνήτες της χώρας μου νομιμοποιούν την ομοφυλοφιλία, το αφύσικο σε φυσικό, το ανώμαλο σε ομαλό και στηρίζουν τα Σόδομα και τα Γόμορρα. *Αρνούμαι να πιστέψω, πως τα ανυπεράσπιστα αθώα παιδιά, θα πέσουν στα χέρια ενός Νόμου σύγχρονου Ηρώδη, που θα τους αφαιρεί το δικαίωμα να μεγαλώσουν ανάμεσα σε ένα πατέρα και μια μητέρα, έτσι για να επιβάλει μια μειοψηφία, τις προσωπικές της απολαύσεις, που τις ονομάζει, ανθρώπινα δικαιώματα. *Αρνούμαι να πιστέψω, πως τα κάθε είδους ορφανά παιδιά από τα Ιδρύματα, αντί να τα προστατέψει η Πολιτεία, θα καταλήγουν σε περιέργους κηδεμόνες, θα μεγαλώνουν σε καθεστώς σύγχυσης και θα στερούνται της μητρότητας και της πατρότητας, όταν άλλα παιδιά δίπλα τους, αυτά θα τα απολαμβάνουν. *Αρνούμαι σαν γυναίκα να δεχθώ, ότι υπάρχουν ανάλγητες γυναίκες, που νοικιάζουν ό, τι πολυτιμότερο έχουν, τη μήτρα τους και ξεπουλούν το σπλάχνο τους, για μερικά χιλιάρικα, λαβαίνοντας μέρος σε ένα νόμιμο εμπόριο, ανθρωπίνων ψυχών και υπάρξεων. *Αρνούμαι να πιστέψω, πως δεν υπάρχει καμιά επίσημη διαμαρτυρία, από ομάδες και Συλλόγους Γυναικείων Οργανώσεων, για την υπεράσπιση της μητρότητας, της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας, της γυναίκας, που την μετατρέπουν σε κλωσσομηχανή αναπαραγωγής. *Αρνούμαι να δεχθώ, πως οι γυναίκες που έδωσαν μάχη, για το θέμα της ισότητας των δυο φύλων αλλά και των αμβλώσεων, μένουν τώρα απαθείς στο νόμιμο εμπόριο βρεφών, στην εγκυμοσύνη κατά παραγγελία και στην νόμιμη παρουσία της απεχθέστατης παρένθετης μητέρας. *Αρνούμαι να δεχθώ, πως ο πρωτογενής τομέας, η αγροτιά και η κτηνοτροφία, ο κυριότερος τροφοδότης της χώρας μου, δεν στηρίζεται όσο πρέπει και όσο του αξίζει. *Αρνούμαι να πιστέψω, πως θα αναγκαστούμε να τρώμε σκουλήκια, έντομα, φύκια και λουλούδια, επειδή το θέλει η αγροτική πολιτική, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των συμφερόντων της Διεθνούς Παγκοσμιοποίησης. *Αρνούμαι να πιστέψω, στην ιδιωτικοποίηση της Παιδείας, με νεοταξικές παρεμβάσεις, ξένων συμφερόντων, όταν στη χώρα μου η Παιδεία παρέχεται δωρεάν. *Αρνούμαι να δεχθώ, ότι παιδιά και έφηβοι, αντί να ασχολούνται με ευγενή αθλήματα και ανάλογα παιχνίδια, αλληλό-μαχαιρώνονται και αντιγράφουν την ηλεκτρονική, εικονική βία, στα γήπεδα και στους δρόμους, εφαρμόζοντας παράλληλα τον Σχολικό εκφοβισμό. *Αρνούμαι να πιστέψω, πως και η Υγεία των ανθρώπων στη χώρα μου, βρίσκεται στα χέρια μεγάλων ιδιωτικών, συμφεροντολογικών ιατρικών κέντρων, όπου επίορκοι γιατροί και πολιτικοί τα στηρίζουν, αντί να στηρίξουν τους ασθενείς. *Αρνούμαι να δεχθώ πως εκεί έξω, υπάρχουν τόσοι άστεγοι και πάμφτωχοι, που ζουν από την ελεημοσύνη και τα φιλανθρωπικά συσσίτια της Εκκλησίας, περιμένοντας την ουσιαστική στήριξη του Κράτους. *Αρνούμαι να πιστέψω, ότι γύρω μας υπάρχουν άνθρωποι μονάχοι, ξεχασμένοι μέσα στην πολυκοσμία. που τελειώνουν αβοήθητοι τη ζωή τους, χωρίς να τους πάρουν είδηση και τους βρίσκουν νεκρούς, όταν είναι πια πολύ αργά. *Αρνούμαι να δεχθώ, ότι νέοι άνθρωποι βρίσκονται κουρελιασμένοι στους δρόμους, αληθινά ερείπια, από τις εξαρτησιογόνες, θανατηφόρες ουσίες, περιμένοντας την Πολιτεία να τους βοηθήσει, με ένα σωστό και ουσιαστικό πρόγραμμα απεξάρτησης. ‘Εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω’. Γαλάτεια Καζαντζάκη ( 1881-1962 μ .Χ. ) *Αρνούμαι να δεχθώ, πως στην τελευταία φονική πανδημία, τα εμβόλια που έβαλε όλος ο κόσμος, χωρίς σχολαστική και μακρόχρονη δοκιμή, αντί να κάνουν καλό, ίσως να δημιούργησαν περισσότερα προβλήματα. *Αρνούμαι να πιστέψω, πως η χώρα μου έγινε κολαούζος, σε ξένα συμφέροντα και μπλέχτηκε σε δυο πολέμους, πέρα από τα σύνορο της και αντί να παίξει το ρόλο του ειρηνοποιού, συμβάλει ρίχνοντας λάδι στη φωτιά. *Αρνούμαι να δεχτώ, πως η χώρα μας έχει μεταναστευτικό πρόβλημα, που συνεχώς διογκώνεται, με κίνδυνο σε βάθος χρόνου, την αλλοίωση του ντόπιου πληθυσμού. ‘Εστί γαρ ψυχή πόλεως, ουδέν έτερον η Πολιτεία.’ ‘Το πολίτευμα αποτελεί την ψυχή της πόλης.’ Ισοκράτης (436 -338 π. Χ.) *Αρνούμαι να δεχτώ, την από- Χριστιανοποίηση της άλλοτε Ορθόδοξης Χριστιανικής χώρας μου και τις προσβολές στα Όσια και στα Ιερά της, καθώς και στην ένδοξη Ελληνική Σημαία της. ‘Μετά την απομάκρυνση, από τους Θείους κανόνες όλα επιτρέπονται.’ Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι (1821-1881 μ. Χ.)
*Αρνούμαι να δεχτώ την εισβολή, υλιστικών θεωριών, από άθρησκους, μηδενιστές, διεφθαρμένους, ανήθικους, ανέντιμους και ακαταλλήλους πολιτικούς, κυβερνήτες και κάθε είδους κρυφούς μειοδότες και εχθρούς, της χώρας μου, που κρατούν το τιμόνι της εξουσίας. ‘Το της πόλεως όλης ήθος ομοιούται της άρχουσι’. ‘Της πόλης το ήθος, μοιάζει με των αρχόντων της’. Ισοκράτης (436-338 π .Χ.) *Αρνούμαι να πιστέψω, πως με την αστοχία της ψήφου μας, μπορεί να εμπιστευτήκαμε τη χώρα μας, σε εξουσιολάγνους, συμφεροντολόγους και ανέντιμους, καρεκλοκενταύρους της πολιτικής. *Αρνούμαι να δεχτώ, πως η χώρα που γέννησε γενναίους ήρωες, του 1821 και του 1940 και έγραψε ένδοξες σελίδες ανδρείας, για την Ελευθερία και την Δημοκρατία, έγινε ένα υπάκουο σκυλάκι, στις βρώμικες επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις Παγκοσμιοποίησης που επιβάλλουν την σταδιακή αποσύνθεση της οικογένειας, την ανηθικότητα, την εκπόρνευση της κοινωνίας και την φθορά, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. *Αρνούμαι να δεχτώ, πως τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, μετατράπηκαν σε Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης και μερικοί δημοσιογράφοι, έγιναν τα φερέφωνα των πολιτικών και της εκάστοτε εξουσίας, τραυματίζοντας το λειτούργημά τους. *Αρνούμαι να πιστέψω, ότι πληρωμένοι κονδυλοφόροι, όλα τα θυσιάζουν στο βωμό του κέρδους και προβάλουν συνεχώς, την ανηθικότητα και την ανωμαλία. Παράλληλα καννιβαλίζουν, σε όποιον ένοχο ή αθώο ύποπτο, τύχει να πέσει στα γαμψά τους νύχια και στη βρώμικη πέννα τους. *Αρνιούμαι να δεχθώ, πως υπάρχουν άγνωστοι άνθρωποι, κρυμμένοι πίσω από την θρασυδειλία της ανωνυμίας και εξακοντίζουν τα δηλητηριώδη βέλη τους, μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα και τις ηλεκτρονικές εφημερίδες. *Αρνούμαι να δεχθώ το οξύμωρο της υπόθεσης, ότι δηλαδή, θα μηνύσουν την Εταιρία Κινηματογράφου, γιατί εμφανίζει σε ταινία τον Μέγα Αλέξανδρο, να φιλά τον επιστήθιο φίλο του τον Ηφαιστίωνα, την στιγμή που η χώρα μας, νομιμοποιεί την ομοφυλοφιλία, μέσω των γάμων για τα Σόδομα και τα Γόμορρα.
Σίγουρα θα μου πείτε, αν δεν σου αρέσει εδώ σήκω και φύγε, όπως έκαναν και χιλιάδες άλλοι συμπολίτες μας. *Αρνούμαι να αφήσω, αυτή την όμορφη χώρα, που έχει πλούσια ιστορία, δίδαξε πολιτισμό, Ελευθερία του λόγου, Δημοκρατία και Φιλοξενία, με τον ξένιο Δία. Έδειξε το δρόμο της Αγάπης, με τον Χριστιανισμό και είναι η ηλιοφώτιστη χώρα του Ελύτη και η μουσικόφιλη του Θεοδωράκη, ενώ όσο υπάρχουν Έλληνες πατριώτες, θα την βάζουν πάντα στο ψηλότερο βάθρο του Κόσμου. Για αυτό λοιπόν, ‘Αισχρόν εστί το σιγάν της χώρας, πάσης αδικουμένης.’ -Είναι ανήθικο να σωπαίνουμε, όταν αδικείται η χώρα’. (Δημοσθένης- 384-322 π. Χ.)
Ξανθίππη Αγρέλλη
Ποια είναι η χώρα σου δεν μας είπες.
Δυστυχώς Ξανθίππη μου πήραμε την κατηφόρα και κατρακυλάμε στο βούρκο σαν χώρα
…θα συνεχισεις να ψηφίζεις με βάση το προσωπικό σου συμφέρον….να εκλεγεις τον καθε «ηλιθιο» ,αλλα κολητο για δημοτικο συμβουλο, και δημαρχο κατ’ επεκταση υπουργο- προθυπουργο….. και θα καθεσαι στον κσναπε να βλεπεις τους αλλους που δέν αγωνίζοντε για τα δικά σου δικαιώματα!!!! αυτα!
Κανένα θετικό ‘βλέπουμε’; Τι να πει ένας ‘ανώνυμος΄σ’ όλα αυτά που γράφετε; Το μόνο που θα επισημάνω ότι αντί να είστε ενωτική, με κατανόηση και πίστη στον συνάνθρωπο.Η ‘λύση’ σας επαφίεται στους ακόλουθους του χριστιανισμού. Η ηλιοφώτιστη χώρα του Ελύτη ήταν του Ελίτη. Σηματοδότησε εκείνη την εποχή. Δεν αφορίζω. Κάθε περίοδος τρέφει και εκφέρει τις δικές τις εκφράσεις. Το κάθε πέρυσι και καλύτερα και εμείς το λέμε. Αλλά σίγουρα την αλλαγή δεν την βλέπω από μια και μόνο συγκεκριμένη μερίδα της κοινωνίας μας.
……τα βλέπεις όλα μαυρα.
Π.χ. στα «τόσα πολλά φονικά και άγρια εγκλήματα, στην άλλοτε φιλήσυχη Ελλάδα μας», να απαντήσω περιληπτικά για γεγονότα που συνέβησαν τότε.
Ο Παν. Φραντζής τεμαχίζει με κρητικό μαχαίρι τη 18ετή γυναίκα του.
Ο Μαν. Δουρής βιάζει το 7χρονο παιδί του και το πνίγει.
Ο Βασ. Τάκος με τη γυναίκα του θάβουν ζωντανά 2 παιδιά τους στο υπόγειο του σπιτιού τους.
Ο Γ. Σκιαδόπουλος στραγγαλίζει την αγαπημένη του και κόβει το κεφάλι της με σιδηροπρίονο.
Ο Διον. Φουκάς σκοτώνει 5 κυνηγούς, τον ένα μετά τον άλλον.
Ο Θεόφ. Σεχίδης σκοτώνει μάνα, αδελφή, γιαγιά, θείο και δάσκαλο.
Ο Αντ. Δαγλής σκοτώνει ιερόδουλες και τις τεμαχίζει με πριόνι.
Η Κάτια Γιαννακοπούλου εκτελεί με 7 σφαίρες τον αρχιμ. Άνθιμο Ελευθεριάδη.
Ο Σπύρος Μπέσκος, πόσες βίασε; πόσες σκότωσε;
Ο Αθαν. Αρβανίτης, που πέταξε μέσα στο περιπολικό το κεφάλι της συζύγου του που μόλις είχε κόψει, στην προσπάθειά του να διαφύγει τη σύλληψη.
Να σας γράψω άλλα 50; Δεν έχει σημασία. Απλά οι άνθρωποι ξεχνούν.