ΠΟΝΑΝΕ ΟΙ ΓΕΝΙΕΣ ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ
Οι γενιές του ’40 ’50 ’60 αγκομαχούν σιγά, σιγά και θυμούνται.
Πήγαινε με τα πόδια στο σχολείο. Έπαιρνε το καλάθι με τα τρόφιμα από την Couriera (λεωφορείο) που του έστελναν οι γονείς του από το χωριό.
Έκοβε τα νύχια με τα δόντια να μην τα δει ο δάσκαλος. Τα παπούτσια ήταν από χοντρό καουτσούκ, αν είχε, να φορέσει. Φόραγε απαραίτητα το πηλήκιο με την κουκουβάγια. Έκανε την προσευχή του μέσα στην τάξη. Η έπαρση και η υποστολή της σημαίας απαραίτητη, μαζί με τον Εθνικό Ύμνο με υπερηφάνεια.
Όταν δεν είχε κατηχητικό τα απογεύματα, πήγαινε εκεί στον ταρσανά να παρακολουθήσει την επισκευή, το χτίσιμο, και την κατασκευή ενός καϊκιού.
Δεν είχε φροντιστήρια και ιδιαίτερα. Σπούδασε με ίδιες δυνάμεις. Όσοι ήταν αδύναμοι στα μαθήματα έμεναν στο τέλος του μαθήματος και ο Δάσκαλος- Καθηγητής τους εξηγούσε με περισσή αγάπη τα δύσκολα. Μάζευε μάτσο νερακίζια να τα πάει στην μάνα, και στη δασκάλα
Έκανε καντάδες στην γειτονιά της αγαπημένης του το απόβραδο. Έπινε νερό από τη βρύση ή το πηγάδι, έπαιζε στις λάσπες και στα χέρσα οικόπεδα. Πίστευε στον Θεό, σεβόταν τους γονείς, τους δασκάλους και τους γείτονες.
Στο είναι του κυριαρχούσε η Ελλάδα και ο Πολιτισμός. Μάθαινε σωστά Ελληνικά, και μετά όλα τα άλλα. Θεωρούσε την οικογένεια θεμέλιο της ζωής. Ήταν προστάτης των μικρότερων, των αδελφών και των αδύναμων. Τιμούσε την οικογένεια, την μάνα, τον πατέρα, τη γιαγιά και τον παππού.
Ο εκκλησιασμός την Κυριακή ήταν απαραίτητος για όλη την τάξη του σχολείου και την τάξη συνόδευε ο δάσκαλος. Ο προσκοπισμός ήταν στις επιλογές του και κάθε καλή πράξη.
Σεβόταν και θεωρούσε ντροπή να κάθεται στο λεωφορείο, και να ήταν όρθιος δίπλα του ο γέρος η έγκυος και ο ενήλικας. Αγαπούσε την πατρίδα, την σημαία και ξεχώριζε το κακό από το καλό. Ο πολιτισμός ήταν στις προτεραιότητες του, η ένδοξη ιστορία και η θρησκεία. Σήμερα αναγάγαμε το σκυλάδικο μέρος του Ελληνικού Πολιτισμού.
Λόγω μόδας ανεχόμαστε το ανώμαλο ως ομαλό, το παρά φύσιν ως φυσικό και γινόμαστε θεατές της κοινωνικής διάλυσης και κατάργησης όλων των θεσμών.
Συγχαρητήρια Δημήτρη τα είπες όλα σε λίγες αραδες. Σε ευχαριστούμε που μας θυμίζεις το ευ το καλό και το ωραίο της ζωής μας. δυστυχώς η κοινωνία σαπίζει στην αθεια στην ανωμαλία στα εγκλήματα στην εκπόρνευση στην ασχήμια.
Ξέχασες να αναφέρεις τις συμμορίες ανηλίκων μαθητών που σκοτώνονται για ένα βιντεάκι στο tic tok.
Την ελλειπή και λανθασμένη μόρφωση που λαμβάνουν από τους σημερινούς εκπαιδευτικούς με τις μεταλαμπαδεύσεις των ανορθοδοξων ιδεων.
Κάθε ανωμαλία στον σημερινό κόσμο έχει βαπτισθεί ιδιαιτεροτητα και φυσιολογική κατάσταση. (με λένε Στεφανο και από δω Ο Σύζυγος μου).
Αλλά όλα κάνουν τον κύκλο τους και τελειώνουν.
Έτσι και αυτά τα καρκινώματα.
Γρήγορα θα ξεφουσκωσουν μετά κρότου.
Δεν σας γνωρίζω και θα ήθελα να μάθω το ιστορικό σας.
Έψαξα, είδα και κάτι στον Χαρδαβέλλα, πολλες άλλες αναρτήσεις σας, αλλά όχι πολλά πράγματα.
Ευχαριστώ και πάλι.
Ενώ δεν γράφεις ούτε καν το όνομα σου, ζητάς να σου πω περισσότερα για την αφεντιά μου.
μπραβο φιλε μου Α.Π.Γ