Ο Ερντογάν προετοιμάζει ρητορικά μια πιθανή στρατιωτική επιχείρηση εδώ και εβδομάδες, σύμφωνα με δημοσίευμα του RND για τις τεταμένες ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Κλιμακώνεται επικίνδυνα η ένταση μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, ενώ οι απειλές πολέμου από την πλευρά της Άγκυρας εξαπολύονται πλέον ανοιχτά σε καθημερινή βάση.
Για τις τεταμένες ελληνοτουρκικές σχέσεις και το ενδεχόμενο ενός πολέμου, το δημοσιογραφικό δίκτυο RND δημοσίευσε ένα άρθρο του δημοσιογράφου Γκερντ Χέλερ με τον τίτλο «Διαμάχη Τουρκίας – Ελλάδας: Θα γίνει πόλεμος στη Μεσόγειο;»
Το δημοσίευμα εξηγεί, παραθέτοντας ερωτήσεις και απαντήσεις, τις διαφορές που υπάρχουν μεταξύ των δύο χωρών, κυρίως σε ό,τι αφορά τα κυριαρχικά δικαιώματα των ελληνικών νησιών. Όσον αφορά την επίμαχη ερώτηση «θα διακινδύνευε έναν πόλεμο ο Ερντογάν με την Ελλάδα για να παραμείνει στην εξουσία;» γράφει: «Αυτό δεν μπορεί να αποκλειστεί. Μια ένοπλη σύγκρουση μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας είναι όχι μόνο δυνατή, αλλά και πιθανή», έγραψε ο ιστορικός Ράιαν Τζίνγκερας, ο οποίος είναι καθηγητής στην Ακαδημία Ναυτικού των ΗΠΑ στο Μοντερέι της Καλιφόρνια.
Ο Ερντογάν προετοιμάζει ρητορικά μια πιθανή στρατιωτική επιχείρηση εδώ και εβδομάδες. Λέει όλο και πιο συχνά ότι η Ελλάδα «καταλαμβάνει» νησιά του Αιγαίου όπως η Ρόδος, η Χίος και η Σάμος. Μάλιστα, έχει τονίσει ουκ ολίγες φορές την ατάκη «Θα έρθουμε ξαφνικά μέσα σε μια νύχτα».
Αντίστοιχα, ο υπερεθνικιστής εταίρος του συνασπισμού του Ερντογάν, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, θέλει ακόμη και να ενσωματώσει την Κρήτη στην Τουρκία. «Θα βγάλουμε τα μάτια όσων περιφρονούν τα δικαιώματά μας», απειλεί ο Μπαχτσελί.
Τι θέλει ο Ερντογάν;
Πάνω από όλα, θέλει να κερδίσει τις επόμενες εκλογές την άνοιξη του 2023. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, η δημοτικότητα του κόμματός του είναι σε τόσο χαμηλά επίπεδα όσο και τότε που ανέβηκε στην εξουσία, πριν από 20 χρόνια. Ο κύριος λόγος είναι ο υψηλός πληθωρισμός 83%.
Με την ολοένα και πιο επιθετική ρητορική προς την Ελλάδα, ο Ερντογάν προσπαθεί να αποσπάσει την προσοχή από την οικονομική κρίση. Θα υπερασπιστεί τα συμφέροντα της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας «με κάθε μέσο», λέει ο Τούρκος πρόεδρος. Δεν μένει στα λόγια, καθώς μόνο την Πέμπτη, τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη παραβίασαν τον ελληνικό εναέριο χώρο πάνω από το Αιγαίο 50 φορές.
Πώς θα μπορούσε η Τουρκία να προσπαθήσει να διεκδικήσει τις αξιώσεις της;
Στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες θεωρούν πιθανό ότι, σαν πρώτο βήμα, η Άγκυρα θα μπορούσε να προσπαθήσει να επιβάλει ναυτικό αποκλεισμό στα ελληνικά νησιά, τα οποία η Τουρκία πιστεύει ότι πρέπει να αποστρατικοποιηθούν. Νησιωτικά λιμάνια όπως η Χίος, η Κως ή η Μυτιλήνη στη Λέσβο βρίσκονται ακριβώς απέναντι από τις τουρκικές ακτές.
Με έναν ναυτικό αποκλεισμό, τα νησιά θα μπορούσαν να προσεγγιστούν μόνο αεροπορικώς. Ένας τέτοιος αποκλεισμός θα μπορούσε να οδηγήσει σε πόλεμο μέσα σε λίγες ώρες.
Διαβάστε ακόμα:
Ένοπλες Δυνάμεις: Μήνας – «φωτιά» με μπαράζ ασκήσεων – Άπαντες με το δάχτυλο στη σκανδάλη
Θερμό επεισόδιο: Πώς μπορεί να επιτεθεί η Τουρκία στην Ελλάδα το 2023
Γιατί ο Ερντογάν μπορεί να επιλέξει τον πόλεμο με την Ελλάδα
Τουρκία: Νέα υπερπτήση UAV τα ξημερώματα πάνω από την Κίναρο
Συνεχίζονται οι τουρικές προκλήσεις στο Αιγαίο καθώς τα μεσάνυχτα σημειώθηκε ακόμα μια υπερπτήση.
Συγκεκριμένα την Κυριακή 9 Οκτωβρίου και ώρα 02:26, ένα μη επανδρωμένο τουρκικό αεροσκάφος UAV πραγματοποίησε υπερπτήση πάνω από τη νήσο Κίναρος στα 19.000 πόδια.
Σεγκάλ Ατασαγκούν: Ο Τούρκος αρχιπράκτορας που θέλει να βάλει την Ελλάδα στη γωνία
«Εξαφανισμένος» από το 2005, όταν έπαψε να είναι επικεφαλής της MΙΤ, θεωρείται ότι κινεί τα νήματα στα Κατεχόμενα – O ιστότοπος Nordic Monitor αναφέρει ότι παίζει παρασκηνιακό ρόλο στα ελληνοτουρκικά – Οι σχέσεις με την τουρκική Μαφία
Λίγοι είναι εκείνοι που θυμούνται το όνομα του Σεγκάλ Ατασαγκούν, πόσο μάλλον το παρατσούκλι του, το οποίο σε ελεύθερη μετάφραση ήταν “κύπριοφάγος”. Εξάλλου, έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε που εκείνος βρισκόταν στο τιμόνι της τουρκικής υπηρεσίας πληροφοριών, της περιβόητης MIT και οργάνωνε δολοφονίες Ελληνοκυπρίων.
Έκτοτε, έχει εξαφανιστεί από το προσκήνιο. Προφανώς, δεν άνοιξε η γη και τον κατάπιε! Ούτε έχει φύγει από τον μάταιο τούτο κόσμο. Αντιθέτως, σύμφωνα με τον εξόριστο τουρκικό ερευνητικό ιστότοπο Nordic Monitor, που πραγματοποίησε μία μεγάλη σχετική έρευνα, ο Σεγκάλ Ατασαγκούν, παρά την ηλικία του, είναι ενεργός και εργάζεται πυρετωδώς από το παρασκήνιο, σαν δεξί χέρι του Ντεβλέτ Μπαχτσελί, του εταίρου στην κυβέρνηση Ερντογάν. Και μάλιστα, έχει πρόσβαση και στον ίδιο τον Τούρκο πρόεδρο.
Πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας αποκαλύπτουν τον κρίσιμο ρόλο του στο να τα βρουν οι δύο εταίροι, όταν ο Ερντογάν είχε ανάγκη συμμάχου για να πραγματοποιήσει τις συνταγματικές αλλαγές. Εκτός αυτού, ο Σεγκάλ Ατασαγκούν έχει παίξει κεντρικό ρόλο στην αντιδυτική στροφή της τουρκικής κυβέρνησης, προωθώντας τις ευρασιατικές αντιλήψεις. Ταυτόχρονα, παίζει σημαντικό παρασκηνιακό ρόλο στη διαχείρηση των ελληνοτουρκικών, ενώ θεωρείται ο άνθρωπος που καθοδηγεί τα πράγματα στα Κατεχόμενα.
Ο πρώην διοικητής της ΜΙΤ ήταν πάντα στον σκληρό πυρήνα του βαθέος κράτους στην Τουρκία και στην κατάλληλη στιγμή μεταπήδησε, όπως και πολλοί άλλοι, από το μετακεμαλικό στο ερντογανικό βαθύ κράτος. Αν και τέως κρατικός αξιωματούχος, ο ίδιος διατηρεί στενές σχέσεις με τις παρακρατικές δομές, οι οποίες ήταν πάντα στη σκιά της τουρκικής πολιτικής ζωής.
Οι δημόσιες εμφανίσεις του Σενκάλ Ατασαγκούν σταμάτησαν ξαφνικά τον Ιούνιο του 2005. Τότε, ήταν που ολοκληρώθηκε η θητεία του στις μυστικές υπηρεσίες. Με τον καιρό ξεχάστηκε. Κυκλοφόρησαν, μάλιστα, και φήμες ότι ήταν βαριά άρρωστος, ότι είχε άνοια και ζούσε απομονωμένος… Την ίδια περίοδο, όμως, εκείνος υπό άκρα μυστικότητα αναλάμβανε επικεφαλής σύμβουλος του Ντεβλέτ Μπαχτσελί, του αρχηγού του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης MHP.
Τουλάχιστον εδώ και μία δεκαετία, μάλιστα, ενορχηστρώνει στο επιχειρησιακό επίπεδο τη στροφή της Τουρκίας προς ανατολάς. Στο ίδιο πλαίσιο, έχει παίξει καθοριστικό ρόλο γενικά στην πυροδότηση ενός ακραίου εθνικισμού και ειδικά του πολεμικού κλίματος εναντίον του Ελληνισμού. Το δόγμα του, το οποίο όλα δείχνουν πως πλέον το συμμερίζεται απολύτως η τουρκική ηγεσία, είναι πως η Τουρκία δεν μπορεί να αναδειχθεί σε ανεξάρτητη περιφερειακή δύναμη εάν δεν κάμψει την Ελλάδα, συρρικνώνοντάς την στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.
Είναι η πρώτη φορά που φωτίζεται δημοσιογραφική η άγνωστη τωρινή δράση του, ενώ ελάχιστα είναι γνωστά και για το παρελθόν του, το οποίο με κάποιο μαγικό τρόπο παρέμεινε θολό. Από τα ελάχιστα που γνωρίζει κανείς είναι ότι στρατολογήθηκε πολλές δεκαετίες νωρίτερα στην MIT χάρη στον πατέρα του. Ήταν ο στρατηγός Σαχάπ Ατασαγκούν, ο οποίος διέθετε ισχυρά πολιτικά ερείσματα.
Ο φιλόδοξος νεαρός Σεγκάλ Ατασαγκούν πέρασε από διάφορα τμήματα μέχρι να ξεχωρίσει. Υπηρέτησε τόσο στις Βρυξέλλες όσο και στο Λονδίνο. Εκεί, όμως, που διακρίθηκε ήταν στο Κυπριακό. Δεν άργησε να κερδίσει το προσωνήμιο “αιματοβαμμένος” και “κυπροφάγος”, μετά τη δημιουργία μίας παραστρατιωτικής ομάδας εκτελεστών, η οποία έδρασε στην Κύπρο πριν το 1974 ως παρακλάδι της περιβόητης TMT (Τουρκική Οργάνωση Αντίσταση – Türk Mukavemet Teşkilat).
Η ομάδα του πραγματοποιούσε δολοφονίες, μεταξύ αυτών και δολοφονίες Τουρκοκυπρίων, σκηνοθετημένων κατ’ αυτό τον τρόπο που να αποδοθούν σε Ελληνοκυπρίους. Αντικειμενικός σκοπός της δράσης του ήταν να οξύνει τον εθνικισμό στην τουρκοκυπριακή κοινότητα και το μίσος εναντίον των Ελληνοκυπρίων. Επίσης, να κατηγορηθούν οι Ελληνοκύπριοι, έτσι ώστε να αποκτήσει ηθικό έρεισμα η επεκτατική πολιτική της Άγκυρας στη Μεγαλόνησο.
Ως ανώτατο στέλεχος των μυστικών υπηρεσιών, που –όπως προαναφέραμε– διατηρούσε στενές σχέσεις με παρακρατικές ομάδες, έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην στρατολόγηση στελεχών του οργανωμένου εγκλήματος με σκοπό τη διεξαγωγή από αυτά δολοφονιών και δολιοφθορών. Οι κακοποιοί που συνεργάστηκαν με τη ΜΙΤ εξασφάλισαν ασυλία και προνόμια.
Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι ο Αλατίν Τσακιτσί – ένας μαφιόζος και δολοφόνος που διεξήγαγε μυστικές επιχειρήσεις στην Τουρκία και στο εξωτερικό για λογαριασμό της ΜΙΤ. Ως αντάλλαγμα έμεινε εκτός φυλακής παρά το πολλά και αποτρόπαια εγκλήματά του, μεταξύ των οποίων τη δολοφονία τουλάχιστον 41 ανθρώπων.
Η επιρροή που ασκούσε στον χώρο του οργανωμένου εγκλήματος ήταν ακριβώς αυτό που ενέπνευσε τον Σεγκάλ Ατασαγκούν να τον στρατολογήσει. Πρόκειται για μία πρακτική που συνεχίζει να ασκεί με ιδιαίτερη επιδεξιότητα. Ο εκάστοτε νονός της νύχτας στην Τουρκία μετατρέπεται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο σε άτυπο συνεργάτη των μυστικών υπηρεσιών. Με τον τρόπο αυτό, η ΜΙΤ και διατηρεί τον έλεγχο του οργανωμένου εγκλήματος και το χρησιμοποιεί σαν μακρύ χέρι για επιχειρήσεις, στις οποίες για ευνόητους λόγους δεν θέλει να εμπλακεί ευθέως η ίδια.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, η άτυπη συνεργασία του Σεγκάλ Ατασαγκούν με τον Αλατίν Τσακιτσί ξεκίνησε την περίοδο που ο πρώτος ήταν αναπληρωτής διευθυντής της MIT στην Κωνσταντινούπολη. Η πρώτη τους κοινή επιχείρηση ήταν μία δολοφονία στην Ευρώπη, την οποία ο κακοποιός διέπραξε, χρησιμοποιώντας διπλωματικό διαβατήριο που του παρείχε η ΜΙΤ, ώστε να κινείται ανενόχλητος.
Ο Σεγκάλ Ατασαγκούν συνεργάζεται στενά και με το άλλο μεγάλο αστέρι του τουρκικού βαθέος κράτους, τον Μεχμέτ Αγκαρ, ο οποίος έχει διατελέσει και αρχηγός της Αστυνομίας και υπουργός Εσωτερικών και βρίσκεται πίσω από τις πιο δυσώδεις υποθέσεις. Από τη σκηνή δεν θα μπορούσε να λείπει ο σημερινός υπουργός Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοϊλού, ο οποίος, αν και πολύ νεότερος, κινείται στα χνάρια των προηγουμένων. Έχει –όπως προέκυψε και από τις δημόσιες καταγγελίες του αρχιμαφιόζου Σεντάτ Πεκέρ– στενούς δεσμούς με το οργανωμένο έγκλημα, ώστε να θεωρείται ο προστάτης του και καθοδηγητής του.
Πρόκειται για τρεις παντοδύναμους άνδρες που –παντα σύμφωνα με την έρευνα– διοικούν από κοινού τον υπόκοσμο και κατευθύνουν με ασφάλεια το μερίδιο από τα έσοδά του αναλογικά στα δύο κυβερνώντα κόμματα, αλλά και για τη χρηματοδότηση σκοτεινών παράνομων επιχειρήσεων. Εννοείται πως και οι τρεις έχουν επωφεληθεί και προσωπικά από τη δράση τους.
Η δημοσιογραφική έρευνα εμφανίζει τον Σεγκάλ Ατασαγκούν να ακολουθεί πανομοιότυπες με το παρελθόν τακτικές. Είναι εκείνος που ενορχηστρώνει τις επιθέσεις σε δημοσιογράφους, που χρησιμοποιεί πρόσωπα της μαφίας για βρώμικες επιχειρήσεις, ενώ κεντρικό ρόλο παίζει και στις ελεγχόμενες από τον τουρκικό στρατό και τους τζιχαντιστές περιοχές στη Συρία και βέβαια στην κατεχόμενη Κύπρο.
