«Ουδέν μονιμώτερον του προσωρινού», λέει ο λαός μας. Και ό,τι λέει ο λαός, είναι πράγματι σοφόν, γιατί βασίζεται στην πολύχρονη πείρα. Διά του λόγου το αληθές, θα ήθελα να καταθέσω εδώ δύο περιστατικά. Πρώτον: προ πολλών ετών κάποιος χωριανός μας εγκατέστησε ένα μικρό και απλό μαγαζάκι (σουβλάκια, σαλάτες, αναψυκτικά) και λίγες ομπρέλλες σε μια ακρογιαλιά ονόματι Τρούλλος (στη βόρεια πλευρά του νησιού ανάμεσα Μαστιχάρη και Κάμπος). Όταν αργότερα εδραιώθηκε στην ίδια περιοχή μεγάλη ξενοδοχειακή μονάδα, ο μικρός βιοπαλαιστής μετακόμισε λίγο δυτικότερα στην περιοχή «Τα Παλιά». Για λόγους όμως εμπορικούς επέβαλε την ονομασία «Τρούλλος» αντί του ορθού «στα Παλιά». Του εξήγησα με ευγένεια ότι έπρεπε να σεβαστεί τα ονόματα των τοποθεσιών, γιατί τα τοπωνύμια θεωρούνται τα πιο ισχυρά και τα πιο ανθεκτικά στοιχεία της γλώσσας μας. Συνεπώς δεν είναι τόσο απλή η αλλαγή για κανένα λόγο, ούτε έχει το δικαίωμα κανείς να το επιβάλει εις βάρος της ιστορικότητας του τόπου. Δυστυχώς μέχρι σήμερα όχι απλώς δεν διορθώθηκε η πινακίδα, αλλά απ’ εναντίας μεγεθύνθηκε, διακοσμήθηκε και φιγουράρει ως “Troullos Beache”. Ίσως θα πρέπει να το φροντίσει ο κοινοτάρχης μας…
Το δεύτερο αφορά στην επιγραφή του απαγχονισμού του μακαρίτη Καπίρη στον προμαχώνα της παλιάς οχύρωσης του οικισμού στο κέντρο της πόλης μας. Προ ετών είχα δημοσιεύσει στο «Βήμα της Κω», (ζώντος ακόμα του Γιάννη Ιωαννίδη) σχετικό σχόλιο για κάποιο σοβαρό συντακτικό λάθος που επεσήμανα στην εν λόγω επιγραφή. Το κίνητρό μου ήταν αφ’ ενός μεν ο σεβασμός προς την γλώσσα μας και αφ’ ετέρου ο σεβασμός προς τους καθημερινούς περαστικούς, εντοπίους και ξένους, που τυχαίνει να την γνωρίζουν καλύτερα από τους πολλούς που περνούνε αδιάφοροι. Το σημείωμα βέβαια απευθυνόταν προς τον Δήμο Κω, η πολιτιστική επιτροπή του οποίου θα το φρόντιζε. Δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν άλλαξε τίποτε. Όπως βλέπομε και στις δύο περιπτώσεις ισχύει θαυμάσια το «ουδέν μονιμώτερον του προσωρινού».
Ελπίζω τουλάχιστον να μην τριτώσει το κακό και με την περίπτωση της «τιμητικής» πλακός του Μανούση, η οποία τοποθετήθηκε «νύκτωρ και υπογείως» παρά τις αντιδράσεις γραπτές και προφορικές του Κωακού Λαού. Και απ’ ό,τι ακούω, ο υιός συνεχίζει με κάθε τρόπο να το κατοχυρώσει (λες και του έχει γίνει εμμονή) προσβάλλοντας έτσι και την όποια τιμή και μνήμη του πατρός του, που είμαι βέβαιη πως αν ζούσε θα τον επέπληττε για τα παρασκηνιακά του καμώματα.
Κατερίνα Παπαθωμά- Μαστοροπούλου
Δυστυχώς κ Παπαθωμά η γλώσσα μας ακρωτηριαζετε από παντού. Γράφουμε στα greeklish Αγγλοσσαξωνικα γλώσσες που δανείστηκαν εκατοντάδες Ελληνικές λέξεις. Καθημερινά ακούμε στην τηλεόραση παρδαλά Αγγλοελληνικα αφού στις δέκα λέξεις οι έξι είναι ξένες. Οι νέοι υιοθετούν αυτό τον επιζήμιο γλωσσικά τρόπο ομιλίας. Δηλ σβήνουμε την πλούσια γλώσσα μας και μαζί την Ελληνική μας ταυτότητα. Ποιος θα μας σταματήσει;;
Τι κάνουν οι πνευματικοί και οι Πανεπιστημιακοί ταγοι αυτής της χώρας;; Ευχαριστώ. Με τα τιμής.
Τυχόν «ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ» εκδηλώσεις γίνονται μάλλον για τον φραμπαλα. Πρώτιστα οι «πνευματικοί» παράγοντες έπρεπε να φροντίσουν για το ΕΘΝΙΚΟ μας ΣΥΜΒΟΛΟ και στην συνέχεια ας παρλαρουνε για αυτά που θέλουν να μας φωτίσουν . ΠΡΩΤΑ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ.
Τυχεροί άνθρωποι κάποιοι.Δουλεια δεν έχουμε και ασχολούνται με ότι λάχει.Τώρα φίλος μου στην Ολανδια που ονομάζει το εστιατόριο του στο Delft Κέρκυρα θα πάει ένας Ολανδος να του πει να αλαξει όνομα.Έχουμε πλέξει τελικά.Αλήθεια τι ακριβώς θέλετε;Να μην τιμάει το παιδί τον πατέρα του;Να μην είναι περιφανείς γιαυτον;Κοιτάτε τη πάρτυ σας μας έχετε ζαλίσει με αυτό το θέμα.Δεν ενδιαφέρουν κανέναν οι εμμονές κάποιων.
και κούνα -κουνα την ουρά του,ηφαγέναι ποντικός..οι ουρανοί αγάλλονται,χαίρε η φύσις όλη.
Αμάν πια με τις εμμονές ότι θυμάστε χαίρεστε
Τελικά ο χορτάτος τον πεινασμένο δεν θα τον πονέσει ποτέ, κα παπαθωμα μάλλον θα έχετε άπλετο χρόνο για να ασχοληθείτε με τόσο ασήμαντο γεγονός και πόσο μάλλον σε τόσο χαλεπους καιρούς……
γενικότερα, ή κυρία Παπαθωμά γράφει πολύ αξιόλογα άρθρα. καί στό συγκεκριμένο έχει δίκιο άλλα επειδή είναι καθιερωμένο, διαδεδομένο πιά στούς τουρίστες καί μή, καί πιό εύηχο ,διατηρήθηκε ή παλιά επωνυμία.
΄΄τρίτη – νά βρεθούμε στόν Τρούλο κατά τίς 2 ; -έγινε ,θά είμαστε κεί. τήν επόμενη ημέρα,τετάρτη -ρέ παιδιά τί έγινε; γιατί μέ στήσατε; 2 ή ώρα ήμουν εκεί. ξέχασα νά πάρω τό κινητό μαζί μου. – μά εκεί είμασταν,εσύ πού είσουν;σέ παίρναμε καί τηλέφωνο! ΄΄ ΤΕΛΙΚΑ…… ό πρώτος πήγε στόν Τρούλο καί οί άλλοι στό τρούλος μπήτς. καταλάβατε τί εννοούσε ή κυρία Παπαθωμά;
Ωραία το λύσαμε και αυτό.Εγώ πάλι η χαζή κατάλαβα ότι έγραψε όλο αυτό το κατεβατό για να μας πει στο τελος για το…Μανουση.