ΑΝΤΕΧΕΙ Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ;
(Γράφει η Ξανθίππη Αγρέλλη) 16/5/2022
Ημέρα τιμής για την οικογένεια η 15 Μαΐου
Οικογένεια μια λέξη ιερή, σεβάσμια, αφού αποτελεί το βασικό κύτταρο της κοινωνικής δομής και προστατεύεται από τους νόμους της Πολιτείας και από το οικογενειακό Δίκαιο. Για αυτό και ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, ο ΟΗΕ, τιμά τον ιερό θεσμό της οικογένειας με την 15 Μαΐου, να αποτελεί Διεθνή παγκόσμια ημέρα της οικογένειας . Η οικογένεια σήμερα βάλλεται από παντού, αφού έχουμε μια σχετική αποσύνθεση και εκφυλισμό του θεσμού. Η παρουσία της οικογένειας, εκδηλώνεται σε ποικίλες μορφές πέραν του συνηθισμένου. Παρόλα αυτά, η σύγχρονη και πολιτισμένη κοινωνία, αναγνωρίζει την σπουδαιότητα της οικογένειας και για αυτό έχει καθιερώσει ο ΟΗΕ από το 1991, μια ημέρα αφιερωμένη σε αυτήν. Όλη η Διεθνής κοινότητα, πιστεύει ότι η οικογένεια πρωταγωνιστεί στο παγκόσμιο κοινωνικό γίγνεσθαι. Μέσω της ετήσιας επετειακής αναφοράς και τιμής, η παγκόσμια κοινότητα προσπαθεί να αναδείξει όλα τα προβλήματα και τα ζητήματα, που απειλούν αυτόν τον θεσμό. Όμως φταίνε και τα συχνά διαζύγια, που έφτασαν το 50% όταν ο ένας στους δυο γάμους χαλάει, σύμφωνα με τα τελευταία στατιστικά στοιχεία, απειλώντας αυτόν τον γερό οικογενειακό θεσμό. Η οικογένεια είναι ευλογημένη, από όλες τις Θρησκείες. Στην Χριστιανική, συναντάμε την Αγία Οικογένεια. Αλλά και ο Χριστός με την παρουσία του στον εν Κανά γάμο, ευλόγησε την δημιουργία οικογένειας. Σήμερα μερικοί άνθρωποι, περιορίζονται στην ελεύθερη συμβίωση και στην δια νόμου αναγνώριση των βιολογικών τέκνων τους. Από τον Θρησκευτικό γάμο, που αποτελεί ένα από τα Επτά Ιερά Μυστήρια της Εκκλησίας μας,, περάσαμε στον πολιτικό και καταλήξαμε στο νόμιμο σύμφωνο συμβίωσης. Επίσης σε μερικές σύγχρονες οικογένειες στην σύνθεση τους, συναντάμε μονογονεικές οικογένειες, καθώς επίσης υιοθεσίες, τεκνοθεσίες, ανάδοχες οικογένειες και παρένθετες μητέρες, μέσα στο πλαίσιο που λέγεται οικογένεια, με όλα τα νόμιμα σχετικά υποκατάστατα, της παραδοσιακής οικογένειας. Η Ελληνική οικογένεια στην χώρα μας, είναι πολύ δεμένη και έχει σπουδαία σημασία και μεγάλη αναγνώριση από το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Βασικοί πυρήνες στο κάθε ζευγάρι, ο πατέρας, η μητέρα, με τα παιδιά που έρχονται και οι παππούδες και οι γιαγιάδες, που βρίσκονται κοντά στην οικογένεια , την βοηθούν και την στηρίζουν οικονομικά, αφού ενίοτε ζουν όλοι μαζί στο ίδιο σπίτι. Από αρχαιοτάτων χρόνων, υπήρχε η θεά Εστία, την οποία οι Αρχαίοι Έλληνες, την τιμούσαν σαν θεά της οικογένειας. Έτσι μέσα σε κάθε Ελληνικό παραδοσιακό σπίτι, ιδίως στην ύπαιθρο και στα χωριά, υπήρχε η Εστία ή το τζάκι. Αυτή ήταν η οικογενειακή γωνιά του σπιτιού, όπου συγκέντρωνε γύρω της όλη την οικογένεια, ενώ αποτελούσε και το χώρο όπου μαγείρευε η νοικοκυρά. Σε πολλά μέρη της Ελλάδος, υπάρχει ακόμη το έθιμο να μεταφέρουν τη φωτιά από το πατρικό σπίτι του γαμπρού, στο νέο σπίτι του ζευγαριού, όταν παντρεύονται. Συμβολίζοντας έτσι, την ζεστασιά και την θαλπωρή της οικογενειακής εστίας. Επίσης σπουδαίο ρόλο παίζει και ο σεβασμός του ζευγαριού, στην οικογένεια. Για αυτό δίπλα στο Εικονοστάσι και στο άσβεστο καντήλι, φύλαγαν στην στεφανοθήκη τα στέφανα του γάμου, που τα θεωρούν ιερά, υποδηλώνοντας την ιερότητα του γάμου, ως σεβάσμιο θεμέλιο της οικογενειακής εστίας.
Η αστικοποίηση της οικογένειας, με τους γρήγορους ρυθμούς στην πόλη και η εργασία αμφοτέρων των γονιών, δημιούργησαν διάφορα προβλήματα, δοκιμάζοντας τις αντοχές της οικογενειακής γαλήνης . Η βιώσιμη αστικοποίηση και οι πολιτικές θα βοηθήσουν την επιβίωση της οικογένειας με την μέριμνα των διαφόρων οργανώσεων, για την στήριξη της οικογένειας. Αυτές είναι η εξάλειψη της φτώχειας, η καλή υγεία και η ευεξία των μελών της οικογένειας, η μείωση των ανισοτήτων στις αμοιβές και στην εν γένει ομαλή συμπεριφορά μεταξύ των ανθρωπιών. Η σύγχρονη, βιώσιμη αστικοποίηση, με στόχους υψηλούς που έχουν βάλει οι διάφορες κυβερνήσεις και οι διεθνείς οργανώσεις, μεταφράζεται στην σωστή διαχείριση του πλούτου, αλλά και των απορριμμάτων, με σκοπό την διαβίωση σε ένα υγιές και ασφαλές περιβάλλον, με παράλληλο σεβασμό στο οικολογικό σύστημα. Η μετανάστευση με τα διάφορα μεταναστευτικά ρεύματα, είτε είναι οικονομικά, είτε προσφυγικά, διασπά και απειλεί την οικογενειακή συνοχή, ιδίως σε εμπόλεμες ζώνες και δύσκολες καταστάσεις, σε φυσικές καταστροφές και σε δυσμενείς συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Το δημογραφικό πρόβλημα, αποτελεί ένα στόχο όλων των οργανώσεων, ώστε να ενθαρρύνονται τα ζευγάρια να φέρουν στον κόσμο πάνω από δυο παιδιά στην οικογένεια. Έτσι ώστε σε βάθος χρόνου, να μην μειώνεται ο πληθυσμός κάθε χώρας. Παράλληλα μετά από δυο και πλέον χρόνια παγκόσμιας πανδημίας, γίνονται προσπάθειες από όλους ώστε να αντιμετωπιστούν οι αρνητικές πτυχές της πανδημίας. Η οικογένεια ως βασικό θεμέλιο της κοινωνίας, υπέστη αλλαγές ακόμη και δομικές. Όπως στον σύγχρονο Δυτικό κόσμο, μπήκαν στη ζωή της οικογένειας οι νέες τεχνολογίες επικοινωνίας και μάθησης, επηρεάζοντας έτσι βαθιά την λειτουργία της. Τον καιρό της καραντίνας, οι γονείς παρέμειναν κλεισμένοι στο σπίτι και εργάζονταν πίσω από ένα ηλεκτρονικό υπολογιστή με τηλεργασία, χωρίς κάποιο συγκεκριμένο ωράριο εργασίας. Παράλληλα τα παιδιά, έμεναν και αυτά κλεισμένα στο σπίτι και η συνηθισμένη Σχολική στους ζωή αντικαταστάθηκε από την τηλεκπαίδευση. Τα παιδιά έμεναν πολλές ώρες εμπρός σε ένα ψυχρό ηλεκτρονικό υπολογιστή, χάνοντας έτσι την φυσική επαφή με τους δασκάλους και με τους συμμαθητές τους. Οι ανθρώπινες σχέσεις δοκιμάστηκαν περισσότερο από πριν, όταν οι γονείς έλλειπαν και εργάζονταν έξω για πολλές ώρες. Ακόμη οι απαγορεύσεις απέκλειαν την επαφή με συγγενικά πρόσωπα της οικογένειας, όπως παππούδες θείους κλπ συγγενείς. Η νέα τεχνολογία, κυρίευε τη ζωή κάθε οικογένειας και την επηρέαζε πότε αρνητικά και πότε θετικά, στην συνήθη καθημερινότητα των μελών της. Ωστόσο, ήταν περισσότερα τα οφέλη που απεκόμισαν τα μέλη μιας οικογένειας εν καιρώ πανδημίας, γιατί σύσφιξαν περισσότερο τις μεταξύ τους σχέσεις και οι γονείς είχαν την ευκαιρία να περάσουν περισσότερο χρόνο με τα παιδιά, αλλά και μεταξύ τους. Πολλοί δε, χαίρονταν που επανήλθε το παραδοσιακό, οικογενειακό τραπέζι, κάτι που οι εργαζόμενοι γονείς το είχαν στερηθεί, αφού όλοι μαζί απολάμβαναν κοινό φαγητό, μαζί και την παρέα ο ένας του άλλου, για περισσότερο ποιοτικό χρόνο. Είναι καλό για τα παιδιά, να αποκτούν περισσότερη επαφή με τους γονείς και επιπλέον να μεγαλώνουν σωστά, έχοντας κοντά τους την μητέρα και τον πατέρα τους, μπορεί δε και τους παππούδες τους. Έτσι αποκτούν αρχές και σωστά πρότυπα και οικογενειακή συνείδηση, μακριά βέβαια από την ενδοοικογενειακή βία, που τελευταία μαστίζει την οικογένεια. Εκτός από την αφομοίωση της μητρικής γλώσσας, της Θρησκείας, την εκπαίδευση στη μόρφωση, στα ήθη και έθιμα και στις παραδόσεις, έχουν πρόσβαση γενικά στον τεχνικό πολιτισμό. Με αυτά τα πολλά και πλούσια εφόδια και ερεθίσματα, που βιώνουν τα παιδιά στην οικογένεια τους, θα μπορέσουν να σταθούν ψηλά και με αξιοπρέπεια στην κοινωνία, ως ικανοί αυριανοί πολίτες και υποδειγματικοί οικογενειάρχες. Οι Έλληνες παρά τις δυσκολίες, αναφορικά με την χώρα μας, αγαπούν να δημιουργούν οικογένεια και φυσικά παιδιά, επειδή η οικογένεια στην Ελλάδα είναι υψίστης σημασίας. Είναι δε αναγκαίο να υποστηρίζεται με κάθε τρόπο, από την Κρατική μέριμνα και να ενισχύεται με τον πιο κατάλληλο τρόπο η οικογένεια. Έτσι θα διατηρηθεί ακέραια η δομή και η συνοχή της παραδοσιακής, Ελληνικής οικογένειας, που αποτελεί το φυτώριο της κοινωνίας. Αφού εκτός από κοινωνικός πυρήνας, είναι και η κινητήριος δύναμη που μεγαλώνει με αρχές και εμπλουτίζει με αξίες τα παιδιά, τα οποία αποτελούν και το ελπιδοφόρο μέλλον της πατρίδας μας. Ξανθίππη Αγρέλλη
Ωραία όλα τα ιστορικά στοιχεία, αλλά αποφεύγετε μαεστρικά να εμβαθύνετε στο πρόβλημα.
Ο λόγος που οι οικογένειες και κατ’ επέκταση οι κοινωνίες μας νοσούν, είναι όλη αυτή η πατριαρχία και η ανισότητα που διαιωνίζεται κυρίως μέσω της θρησκείας.
Εάν εξαλειφθεί ο αόρατος φόβος και τα παραδοσιακά «πρέπει» που επιβάλλει η τελευταία, θεωρώ πως το άτομο θα μπορέσει να είναι πιο διαυγές και θα μπορέσει να δημιουργήσει μια οικογένεια με αλληλοσεβασμό που θα αναγνωρίζει την μοναδικότητα του κάθε μέλους. Αυτό βέβαια αν μεταφραστεί και κοινωνικά, τα πράγματα θα γίνουν ακόμα καλύτερα.
Ποια θρησκεία βρε ανισόρροπε στην εποχή της παγκοσμιοποίησης. Που ζεις? Δεν ξέρεις ότι είμαστε στη φάση του «χωρίς θεό όλα επιτρέπονται!» Δεν βλέπεις την εγκληματικότητα που πιο κάτω δεν έχει, την κατάρρευση όλων των ηθικών αξιών, την ισοπέδωση των πάντων και σου φταίει η από καιρό πεθαμένη….. θρησκεία. Παράτα το βιολί σου και πάνε να παίξεις τίποτα άλλο. Βλήτο.
η παγκοσμιοποίηση φταίει που ξεσηκώθηκαν οι αχάριστες γυναικούλες (επίσης, βρώμικες και υπεύθυνες για τα πάθη του κόσμου – κατά τη θρησκεία μας πάντα) αντί να είναι ικανοποιημένες με την ελληνική σφαλιάρα και τη λάντζα. Πείτε τα στο άθεο ανισόρροπο βλίτο που μας το παίζει και ευαίσθητο. Ηθικέ Μπιζέ.
Κάτω και οι χοντροί.
Για ποια πατριαρχια ομιλεις οταν τον πατερα τον εχουν χ…..νο και για ποια θρησκεια? Γιαυτο εχουν διαλυθει τα παντα. Τουλαχιστον παλαιοτερα ειτε μεσω σεβασμου ειτε μεσω φοβου υπηρχε μια ταξη στα πραγματα. Τωρα ενα μπαχαλο…ΜΠΟΥΡΔΟΛΟΓΕ ΜΟΥΣΙΚΕ της κακιας ωρας. Ασε που οι ΛΟΑΤΚΙ χορευουν ανδρικο!!!συρτακι.
Λυπάμαι που είστε τόσο ταραγμένος. Εύχομαι η σύγχυση αυτή να περιοριστεί μόνο στο να μην κατανοείτε γραφόμενα άλλων, γιατί αν εξωτερικευτεί τόση χολή με άλλους τρόπους θα είναι αρκετά άσχημο.
Από ότι βλέπω συνεχίζετε τους χαρακτηρισμούς. Απολύτως λογικό για άτομο το οποίο κάνει προβολή των ψυχολογικών συμπλεγμάτων του.
Εδώ τελειώνει και η ευκαιρία σας για διάλογο, μιας και επιβεβαιώθηκε ο «φόβος» μου σχετικά με την οπτική σας.
Καλή συνέχεια.