Με αφορμή το ζέον θέμα του αμυντικού εξοπλισμού της χώρας, θα ήθελα να καταθέσω δύο παραδείγματα εκπροσώπων, από παλαιότερες εποχές, που είχαν αναλάβει τη διεκπεραίωση παρομοίων διαδικασιών για αγορά πολεμικών πλοίων.
Μετέβησαν ως εκ τούτου εις το εξωτερικόν ως εκπρόσωποι της ελληνικής κυβερνήσεως διά τις περαιτέρω οικονομικές διαπραγματεύσεις και φυσικά την αγορά των αποφασισθέντων από το ελληνικό Κοινοβούλιο. Η πρώτη αποστολή είχε προορισμό την Αγγλία με «πρωταγωνιστή» τον αείμνηστο ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη, ο οποίος μετά το τέλος των επαφών με τον αρμόδιο παράγοντα, ερώτησε, όπως συνηθιζόταν άλλωστε: «Και ποίον θα είναι το ιδικόν μου κέρδος παρακαλώ;». «Μα φυσικά το 5% κ. ναύαρχε», απάντησε ο Βρετανός. «Τότε θα ήθελα να υπολογίσετε το 5% υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου», απάντησε με αρχοντιά και πατριωτικό ανάστημα ο Ελληνας ναύαρχος, αφήνοντας κατάπληκτο τον συνομιλητή του.
Η δεύτερη, αν και παλαιότερη, είχε προορισμό την Αμερική, την είχε δε αναλάβει ο υπουργός Κοντόσταυλος. Μετά την ολοκλήρωσή της, «ξεφύτρωσε» σε λίγο διάστημα στην οδό Σταδίου τριώροφο επιβλητικό μέγαρο, ιδιοκτησία φυσικά του εν λόγω απεσταλμένου της ελληνικής κυβερνήσεως! Η καυστική σατιρική ποιητική πένα του Σουρή δεν μπόρεσε να μείνει αδιάφορη: «Ο οίκος σου Κοντόσταυλε, μακρόθεν ομοιάζει, τρίκροτον εξ Αμερικής, εξ ου αυτός πηγάζει». Ας φροντίσουν οι σημερινοί «πολιτικοί» μας που αναλαμβάνουν τις αντίστοιχες υποχρεώσεις να διερωτηθούν σε ποια περίπτωση αντιστοιχεί το «πορεύου και συ και ποίει ομοίως». Σε αυτό τουλάχιστον έχουν το δικαίωμα, γιατί σ’ όλα τα άλλα, εκεί που μας οδήγησαν, δυστυχώς μόνον εντολές πλέον δέχονται και μας τις επιβάλλουν…
Σημ.: Και τα δύο ανωτέρω παραδείγματα ενδεχομένως να είναι γνωστά σε πολλούς. Παρατίθενται όμως για τους νεότερους για να γνωρίζουν τα φωτεινά παραδείγματα προς μίμησιν, και τα σκοτεινά προς αποφυγήν.
Είσαι επίκαιρη πάντοτε Κατερίνα με πολύ απλά και κατανοητά παραδείγματα.