IΣΟΡΡΟΠΙΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ______________________________
Ίσως σας φανώ λίγο αντι-μοντέρνος.
Ίσως πάλι λίγο επαρχιώτης.
Ίσως αντικομφορμιστής.
Ίσως να έχω χάσει λίγο τα νερά μου, και, να μη γνωρίζω την ισορροπία του χάους που επιφέρει μια φούστα φορεμένη από ένα αγόρι που πηγαίνει στο σχολείο του.
Πείτε μου όμως σας παρακαλώ, γιατί το έκανε? Τι ήθελε το παιδί με την αμφίεση αυτή να αποδείξει? Ότι είναι απελευθερωμένο? ότι, εγώ είμαι και εσείς δεν είστε? Ότι, ακολουθήστε με για την πρόοδο και τον εκσυγχρονισμό? Εγώ είμαι η πρόοδος και οι άλλοι οι οπισθοδρομικοί?
Μήπως το παιδί κουβαλούσε κάποιο βάρος? Μήπως ήθελε να κάνει θόρυβο? Μήπως δεν είχε που να ακουμπήσει ένα δάκρυ του?
Μήπως αν αυτό που ένιωθε και το απέκρυπτε, θα έβαζε σε κίνδυνο τις ευαισθησίες του?
Είναι αλήθεια ότι εδώ δεν μπορείς να κρύψεις τίποτα. Όλα τα ξεγυμνώνει το φως.
Κι αν ήταν μια βουβή επιθυμία τόσο έντονη που γινόταν ανάγκη να εξωτερικευτεί?
Και εξωτερικεύτηκε.
Με λάθος τρόπο, σε λάθος τόπο, και, σε λάθος «δάσκαλο».
Το δασκάλεμα είναι μεγάλη υπόθεση. Το δασκάλεμα δεν είναι του «πεταματού» που θα έλεγε και ο παππούς μου.
Σε τέτοιες περιπτώσεις φαίνεται η επάρκεια ή όχι του δασκάλου. Ο δάσκαλος έδειξε την απαρέσκεια του ως δεν όφειλε, σε κάτι πολύ σημαντικό και ευαίσθητο θέμα.
Παίρνεις το παιδί παράμερα και το νουνεχείς με τον καλύτερο διδαχτικό τρόπο, να μην πληγωθεί και να μην φέρνει την ευαισθησία του αυτή στο σχολείο που για πολλά παιδιά είναι και, τραυματική.
Καλώς λοιπόν απομακρύνθηκε ο «δάσκαλος» από το σχολείο.
Από την κατάργηση της ποδιάς το 1982 μέχρι το αποκριάτικο ντύσιμο το 2022 έχουμε λίγο δρόμο ακόμη για να γελοιοποιηθουν και τα σχολεία. Ξέρετε τώρα στο Τριώδιο οι συνήθεις μεταμφιέσεις ήταν οι άντρες να ντύνονται γυναίκες και το αντίθετο. Φυσικά και τα ενδύματα μας διακρίνουν με αξιοπρέπεια ως άνδρες η ως γυναίκες. Όποιος η όποια δεν συμφωνεί υπάρχουν και οι καμουζελες φίλε κ. Δημήτρη. Τις θυμόμαστε όλοι .