«Απ’ όλα περισσότερο αυτό που με πειράζει είναι τις …ελλείψεις πως πάω να συνηθίσω!» Για την έλλειψη τραυματιοφορέων στο ΓΝΚΩ

«Απ’ όλα περισσότερο αυτό που με πειράζει είναι τις …ελλείψεις πως πάω να συνηθίσω!»

                     Για την  έλλειψη τραυματιοφορέων στο ΓΝΚΩ

                                                              ΄Ελλη Καρανίκα, Διευθύντρια Ιατρικής Υπηρεσίας ΓΝΚΩ

Η παράφραση στον αγαπημένο μας στίχο  των Κατσιμιχαίων αφιερώνεται στις χρόνιες ελλείψεις Προσωπικού στα Νοσοκομεία της χώρας που είναι ένα διαχρονικό πρόβλημα παρά τις  μικρές  διαφοροποιήσεις  κατά καιρούς,  ανάλογα  με διάφορες συγκυρίες  ή απρόβλεπτες  καταστάσεις. Στο Νοσοκομείο της Κω από τον Δεκέμβριο, λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας των δύο τραυματιοφορέων(από τους  τρεις που υπηρετούσαν ) έμεινε ένας.Είναι προφανές ότι  μόνο με  έναν  τραυματιοφορέα , μπορεί να καλυφθεί μόνο μία βάρδια.Επελέγη η πρωινή βάρδια , λόγω μεγαλύτερου φόρτου προγραμματισμένης εργασίας

Είναι σκόπιμο κατα την εκτίμηση μου να δημοσιοποιηθούν  τα διαβήματα που έγιναν από τον Νοσοκομείο για την αντιμετώπιση της έκτακτης  ανάγκης. Πρόθεση μας είναι να  ενημερώσουμε τους Συμπολίτες μας και να ζητήσουμε την κατανόησή τους  για  την ταλαιπωρία που υφίστανται  οι ίδιοι ή οι οικείοι τους κατά την επίσκεψη τους στο Νοσοκομείο, αν χρειαστούν τραυματιοφορέα .Είναι ευπρόσδεκτη κάθε εφικτή πρόταση άμεσης επίλυσης, από Πολίτες ή Φορείς καθώς και κάθε καλοπροαίρετη κριτική.

1.Ενημερώθηκε άμεσα η Διοίκηση της αρμόδιας 2^Ης ΔΥΠΕ προκειμένου να ζητηθεί βοήθεια από άλλα Νοσοκομεία ευθύνης του.Παρά την άμεση αποστολή εγγράφων από τον Διοικητή, κανένα Νοσοκομείο δεν ανταποκρίθηκε. Είναι ευνόητο ότι μέσα στον χειμώνα και ιδιαίτερα μέσα  στις γιορτές,  δύσκολα ένας εργαζόμενος αφήνει το σπίτι του για να κάνει υπηρεσία σε ένα παραμεθόριο Νοσοκομείο. Εξάλλου, όλα τα Νοσοκομεία έχουν τις ίδιες ελλείψεις  ή οριακό Προσωπικό. Η βιωματική εμπειρία  σε πολλές υπηρεσίες,  γνωστή  και στα καθ΄ημάς, δείχνει  ότι πολύ συχνά όταν  εντέλλεται  ο εργαζόμενος  να μετακινηθεί παρά την θέλησή του, πολύ πιθανόν … αρρωσταίνει ο ίδιος!Συγχρόνως, αναμενόμενη (και δίκαιη!) είναι η διαμαρτυρία  ή κινητοποίηση του  Συλλόγου Εργαζομένων   που ανήκει,  αφού   με την  εντολή μετακίνησής του εργαζόμενου,  αποδυναμώνεται το Προσωπικό της άλλης υπηρεσίας πιθανόν και με περισσότερες ανάγκες ή πληθυσμό ασθενών.

Είναι πρόσφατη η ανάμνηση του  ίδιου προβλήματος στο ΕΚΑΒ Κω όταν δεν υπήρχε πλήρωμα για να μετακινηθεί το ασθενοφόρο και παρέμειναν ακάλυπτες βάρδιες.Παρά τις  δικαιολογημένες διαμαρτυρίες της τοπικής κοινωνίας και τα αιτήματα του Νοσοκομειου, το πρόβλημα αποκαταστάθηκε όταν  τα επιπλέον  άτομα ήρθαν  οικειοθελώς  και  με την προβλεπόμενη  διαδικασία

2.Η Διοικητική Υπηρεσία  μας πιέζει καθημερινά το Υπουργείο για  επίσπευση πρόληψης του επικουρικού Προσωπικού που έχουμε ζητήσει από τον Αύγουστο του 2019 (ανάμεσά του και 2 τραυματιοφορείς). Όμως, στις νέες προσλήψεις απαιτείται υπογραφή του Υπουργικού Συμβουλίου, γεγονός που καθυστερεί περαιτέρω μια ήδη χρονοβόρα διαδικασία. Να σημειωθεί επίσης ότι η Δ.Ν.Υ. έχει εισηγηθεί από πέρυσι την κάλυψη τεσσάρων μόνιμων θέσεων τραυματιοφορέων.

3.Διερευνήθηκε η  δυνατότητα πρόσληψης ενδιαφερομένων και αμοιβή τους με «μπλοκάκι» όπως στην  πρόσληψη μη Ιατρικού Προσωπικού αλλά  διαφαίνονται δυσκολίες  και ούτε υπήρχε  πρόβλεψη στον υπό κατάρτιση προϋπολογισμό του Νοσοκομείου.

4. Σε προσωπική επικοινωνία η Διευθύνουσα Νοσηλευτικής Υπηρεσίας ζήτησε προσωρινή βοήθεια από τα Νοσοκομεία Καλύμνου και  Λέρου. Αντιμετωπίζουν ανάλογες ελλείψεις κι εκεί .

5.Ζητήθηκε η προσωρινή βοήθεια από το πλήρωμα του ΕΚΑΒ-παρ/μα Κω με αρνητική απάντηση

6.Απευθυνθήκαμε στο Παράρτημα Κω της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης

7.Απευθυνθήκαμε στο Παράρτημα Κω του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού το οποίο μας  έχει διαθέσει έναν Εθελοντή και ευχαριστούμε δημόσια για μια ακόμη φορά.

8.Απευθυνθήκαμε στο ΚΕΕΛΠΝΟ αλλά οι προκηρύξεις του αφορούν μόνο πτυχιούχους όχι τραυματιοφορείς και βοηθητικό Προσωπικό.

10. Προσλήψεις μέσω ΟΑΕΔ γίνονται  μετά  απά  πανελλαδική προκήρυξη.

11.Σε άτυπη επικοινωνία, ζητήθηκε και η μεσολάβηση του Επάρχου,  λόγω   της ιατρικής του ιδιότητας, της θέσης του στην Τ.Α.,της συνεργασίας του με τον Δήμαρχο και ιδιαίτερα λόγω των φιλικών του σχέσεων  με τοπικούς οικονομικούς Παράγοντες που έχουν κατά καιρούς βοηθήσει σε  ανάλογες περιπτώσεις  και  πλέον  γίνονται συνεχώς  πιο διστακτικοί.

12.Τέλος, ο Σύλλογος Εργαζομένων του Νοσοκομείου, σε ανακοίνωσή του ζητά να συζητηθεί  το  θέμα των ελλείψεων  στην Υγεία από το Δημοτικό Συμβούλιο, αξιέπαινη ενέργεια που πρέπει να αξιοποιηθεί όχι μόνο για  ενημέρωση /ανταλλαγή απόψεων  με τους εκλεγμένους Συμβούλους αλλά κυρίως για δημιουργία ενός  σταθερού διαύλου συνεργασίας του Νοσοκομείου με την τοπική αυτοδιοίκηση  σε ζωτικά  θέματα που αφορούν την  τοπική κοινωνία.Κι η  υγεία είναι ένα από αυτά.Στην προτεινόμενη συζήτηση θα ήταν, κατά την γνώμη μου, άσκοπο να  αναλωθεί η συζήτηση  σε καταγγελλίες και απόδοση διαχρονικών ευθυνών  ή να γενικευτεί σε θεωρητικές απόψεις  για ένα ιδανικό σύστημα υγείας  που θα παρέχει  πλήρη ποιοτική και ποσοτική κάλυψη όλων των αναγκών όλων των πολιτών , μόνιμων και μετακινούμενων. Μια συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο με κοινωνικούς φορείς  οφείλει να καταλήγει σε συναινετικές, εφικτές, ρεαλιστικές προτάσεις  που μπορούν άμεσα να εφαρμοστούν, χωρίς να απεμπολείται όποιος  μακροπρόθεσμος ή/και μεγαλόπνοος σχεδιασμός. Ο Αριστοτέλης μιλούσε για το άμεσα εφικτό έναντι του επιθυμητού και δεν μπορεί κάποιος να τον χαρακτηρίσει … συντηρητικό!

Με την ευκαιρία της κινητικότητας  για την ανάδειξη της Ιπποκρατικής Κω  θα είναι χρήσιμο οι τοπικοί Πολιτικοί Παράγοντες  να αναζητήσουν  τρόπους  άμεσης επίλυσης  ανάλογων δυσλειτουργικών καθημερινών προβλημάτων του μοναδικού νοσοκομείου του νησιού όπου συνεχώς αυξάνεται ο φόρτος εργασιών του από τον μεγάλο αριθμό προσφύγων/μεταναστών και προσπαθεί να αντιμετωπίσει με τις περιορισμένες δυνατότητές του. Χωρίς αμφιβολία,όλοι καμαρώνουμε με τις τελετές στο Ασκληπιείο, την Ορκωμοσία των Αριστούχων Γιατρών, με τον θαυμασμό των ξένων τουριστών  για την πολιτιστική μας κληρονομιά και χαιρόμαστε με την ιδέα  ανάδειξης της  Ιπποκρατικής Κω κλπ. Ο επισκέπτης  που θα γοητευτεί από την  Ιπποκρατική  Κω σύντομα θα απογοητευτεί και θα δημοσιοποιήσει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μια απαξιωτική και προσβλητική  καταγγελία  αν πέσει στα αρχαία σκαλιά, έρθει στο Ιπποκράτειο  Νοσοκομείο  και δεν έχει τραυματιοφορέα  ( όχι Μονάδα Εντατικής  Θεραπείας) να τον μεταφέρει στον θάλαμο! Μακάρι η ελπίδα για το νέο  Νοσοκομείο να τροφοδοτηθεί με πράξεις για να παραμείνει μια εφικτή προσδοκία που θα υλοποιηθεί, παρά τους δύσκολους καιρούς. Εξάλλου: «Η χρησιμότητα (ακόμη και) μιάς ουτοπίας είναι να μας βοηθά να προχωράμε, αναζητώντας την υλοποίηση της…» έλεγε ο ΄Οσκαρ Ουαϊλντ

Ζούμε σε καιρούς που οι λέξεις έχουν χάσει το απόλυτο νόημά τους. Σχεδόν όλα είναι «τραγικά», από καθημερινά μικροπράγματα  μέχρι μέγιστα συμβάντα που αλλάζουν την ζωή μας. «Τραγικό» εκείνο, «τραγικό» το άλλο. Γενικως…tragic τα πάντα! «Τραγικές οι ελλείψεις στα νοσοκομεία» ακούμε συχνά.Αναμφίβολα κάποιες είναι απαράδεκτες, ανεπίτρεπτες  και οφείλουν να λογοδοτήσουν οι αρμόδιοι. «Τραγικό», κατά την γνώμη μου, δεν είναι  η έκτακτη έλλειψη τραυματιοφορέα σήμερα  ή μιας ειδικότητας αύριο-παρότι  ένα ευέλικτο δημόσιο σύστημα υγείας οφείλει  να προβλέπει εγκαιρα και να καλύπτει άμεσα. Τραγικό είναι να συνηθίσουμε σε μια  χρόνια  έλλειψη  βασικών κοινωνικών αγαθών  ώστε να  την αποδεχόμαστε ως αναπόφευκτη. Τραγικό θα είναι  η παραίτηση από την έμπρακτη συμμετοχή μας  στην επίλυση των προβλημάτων  που αφορούν την ποιότητα  ζωής ή και την ίδια την ζωή μας, περιμένοντας την επίλυση αποκλειστικά  έξωθεν και άνωθεν.

(Σημ.:Η κοινωνική συνείδηση Συμπολιτών μας θα δώσει πάλι έμπρακτο παρών στην μερική αντιμετώπιση της έλλειψης τραυματιοφορέων.΄Αμεσα. Η Κοινωνία των Πολιτών θα βρίσκει τρόπο να αντιστέκεται στην παραίτηση, στην αποχή και στην αδιαφορία.)