Για ό,τι συμβαίνει, ως γνωστόν, όλοι ψάχνομε τα αίτια και τους ενόχους. Και βέβαια έξω και πέρα από εμάς. Οι ένοχοι είναι πάντα κάποιοι άλλοι. Αυτό το ζούμε καθημερινά, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια με τα όσα συμβαίνουν στην πατρίδα μας. Ξαφνικά όλοι γινήκαμε αναλυτές. Και τι δεν φταίει… Φταίνε οι πολιτικοί μας, φταίνε οι ξένοι, τα ΜΜΕ, η κακοδαιμονία μας, «το ριζικό μας», όπως λέει ο Βάρναλης, ακόμα και οι εξωγήινοι ψεκασμοί. Και δυστυχώς το φαινόμενο αυτό δεν είναι μόνο τωρινό.
Το ίδιο συνέβαινε και στην αρχαιότητα, όπως βλέπομε, για παράδειγμα, στην περίπτωση της αρχαίας Αλικαρνασσού, όπου η συσσώρευση πλούτου είχε ως συνέπεια την τρυφή, την πολυτέλεια, την επιδεικτικότητα και γενικότερα το άνευ μέτρου και σοφίας ζην. Την τρυφή αυτή επικρίνει δριμύτατα εκτός άλλων και ο Στράβων, ο οποίος καυτηριάζει επί πλέον και την μωρία των Αλικαρνασσέων, οι οποίοι, αν και είχαν επίγνωση των ελαττωμάτων τους, δεν είχαν την ειλικρίνεια να τα αποδώσουν στις κακές έξεις τους και στην αδυναμία του χαρακτήρα τους, αλλά τα απέδιδαν εις το ύδωρ της Σαλμακίδος πηγής, η οποία ως εκ τούτου έγινε «περιλάλητος»: «…. η Σαλμακίς κρήνη, διαβεβλημένη, ουδ’ οιδ’ οπόθεν, ως μαλακίζουσα τους πιόντας απ’ αυτής. Έοικε δε η τρυφή των ανθρώπων αιτιάσθαι τους αέρας και τα ύδατα· τρυφής δ’ αίτια ου ταύτα, αλλά πλούτος και η περί τας διαίτας ακολασία…».
Διαχρονικό λοιπόν και γνήσια «ελληνικό» το φαινόμενο της α-παιδευσίας του ΕΓΩ μας. Με ευκολία ενοχοποιούμε τους πάντες και τα πάντα, αντί να κατηγορούμε, να ελέγχομε και κυρίως να ντρεπόμαστε πρωτίστως, σμιλεύοντας έτσι, τον ίδιο τον εαυτό μας, σύμφωνα με τη σοφή ρήση του Δημόκριτου: «εωυτόν πρώτον αισχύνεσθαι χρεών τον αισχρά έρδοντα (= τον εαυτό του πρέπει πρώτα να ντρέπεται όποιος πράττει αισχρά).
Κατερίνα Παπαθωμά-Μαστοροπούλου
AKPIBΩΣ KYPIA MOY!!!……….
ειλικρινέστατη αυτοπεριγραφή!!