Πώς σώζεται τελικά από τους Ρώσους η Jetoil μετά την αυτοκτονία Μαμιδάκη;
Υστερα από πολύμηνες διαπραγματεύσεις και ενώ ακόμη και προ μιας εβδομάδος το «ντιλ» έδειχνε να σπάει, τελικά το σχέδιο διάσωσης της Jetoil του ομίλου Μαμιδάκη δείχνει να δρομολογείται, ανοίγοντας παράλληλα τον δρόμο για την είσοδο στην εγχώρια αγορά καυσίμων ενός νέου παίκτη με πρόσβαση στο φθηνό ρωσικό πετρέλαιο.
Προχθές οι πιστώτριες τράπεζες και η αυστριακή Cetracore, η οποία σε ποσοστό 20% ελέγχεται από τη ρωσική Rosneft, υπέγραψαν τη συμφωνία εξυγίανσης της Jetoil, η οποία θα πρέπει στη συνέχεια να επικυρωθεί από το αρμόδιο δικαστήριο.
Το σχέδιο στηρίζεται στο άρθρο 106 δ΄ του Πτωχευτικού Κώδικα για prepack συμφωνία πιστωτών και προβλέπει μερική διαγραφή υφιστάμενων υποχρεώσεων, εξόφληση μέρους των υπολοίπων, μέσω του τιμήματος που θα καταβάλει ο επενδυτής ή με συνδυασμό τιμήματος, διαγραφή μέρους των απαιτήσεων και ανάληψη μέρους του ανεξόφλητου δανεισμού από τον αγοραστή.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η συμφωνία προβλέπει τίμημα 111,5 εκατ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στην αξία στην οποία είχαν αποτιμήσει οι τράπεζες τις αποθηκευτικές εγκαταστάσεις της εταιρείας στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης (110 εκατ. ευρώ).
Πέραν των εγκαταστάσεων στο Καλοχώρι, η Cetracore αποκτά το δίκτυο, τα assets που υποστήριζαν την έντονη εξαγωγική δραστηριότητα της Jetoil, καθώς και το σύνολο των αδειών που είναι απαραίτητες για την άμεση επαναλειτουργία εγκαταστάσεων και δικτύου, ενώ η συμφωνία διασφαλίζει το σύνολο των εργαζομένων της Jetoil.
H αγορά καυσίμων παρακολουθεί μουδιασμένη την εξέλιξη, καθώς είναι δύσκολο να αξιολογήσει επί του παρόντος τις επιπτώσεις της εισόδου ενός νέου παίκτη σε μια συγκυρία που αναζητεί τις ισορροπίες της και ο ανταγωνισμός λόγω της μακράς ύφεσης είναι έντονος.
Οι πληροφορίες που φέρουν το μπίζνες πλαν του νέου επενδυτή να περιλαμβάνει και δραστηριότητα στη λιανική αγορά, με πρώτο στόχο τον επανέλεγχο 100 πρατηρίων από τα 600 που λειτουργούσε το δίκτυο της Jetoil πριν από την κατάρρευσή της και σκοπό να φθάσουν τα 500, έχουν προκαλέσει εύλογες ανησυχίες.
Η αγωνία είναι μεγαλύτερη στις δύο εταιρείες διύλισης της χώρας (EΛΠΕ και Motoroil), οι οποίες πέραν του ανταγωνισμού από έναν ισχυρό παίκτη στις εξαγωγές προς τα Βαλκάνια, μέσω της αξιοποίησης των αποθηκευτικών εγκαταστάσεων του Καλοχωρίου, κινδυνεύουν να χάσουν και μερίδια από την τροφοδοσία της εγχώριας αγοράς, στην περίπτωση που η Cetracore αποφασίσει να μην αγοράζει καύσιμα για τα πρατήρια που θα αποκτήσει από τα ελληνικά διυλιστήρια, αλλά να τα τροφοδοτεί με εισαγωγές από τη Rosneft και μάλιστα σε χαμηλότερες τιμές. Δεν είναι άσχετες, εξάλλου, με αυτές τις ανησυχίες οι κινήσεις των δύο διυλιστηριακών oμίλων της χώρας το τελευταίο διάστημα.
Η μεν Motor Oil εξαγόρασε τις εγκαταστάσεις αποθήκευσης της Revoil στην περιοχή της Νέας Καρβάλης στην Καβάλα, οι οποίες θεωρούνται στρατηγικής σημασίας για την τροφοδοσία των Βαλκανίων, που αποτελούν βασική εξαγωγική αγορά για τα ελληνικά διυλιστήρια, τα δε ΕΛΠΕ παρακολουθούσαν με ενδιαφέρον τις εξελίξεις επί των διαπραγματεύσεων της Cetracore Energy με τις τράπεζες και είχαν ετοιμάσει πρόταση για την εξαγορά των εγκαταστάσεων του Καλοχωρίου, προκειμένου να καταθέσουν στις τράπεζες στην περίπτωση ναυαγίου.
