ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Ποιοι τυπώνουν και ποιοι διαχειρίζονται τα χρήματα στον κόσμο

Δήλωση του Αβραάμ Λίνκολν κατά την διάρκεια του Αμερικανικού Εμφύλιου Πολέμου:»Έχω δυο μεγάλους εχθρούς. Το στρατό των Νοτίων μπροστά μου και το στρατό των τραπεζιτών πίσω μου. Από τους δυο αυτούς εχθρούς ο χειρότερος είναι ο πίσω μου.»Πότε έκανε αυτή τη δήλωση ο Λίνκολν;

Όταν κατά τη διάρκεια του Εμφύλιου οι τραπεζίτες που δάνειζαν το κράτος με 24% τόκο προσπάθησαν να τον αναγκάσουν να τους δίνει τόκο 36%. (!!)

Τι έκανε ο Λίνκολν; Απλά ενεργοποίησε το δικαίωμα που έχει κάθε κράτος να εκδίδει χρήμα. Έτσι ο Λίνκολν θαρραλέα άρχισε να τυπώνει δολάρια για τη χρηματοδότηση του πολέμου, σώζοντας τη χώρα του από τις μελλοντικές πληρωμές των υπέρογκων τόκων προς τις τράπεζες.

Και όλοι γνωρίζουμε τι απέγινε ο Λίνκολν λίγο καιρό μετά. Δολοφονήθηκε. Μετά τη δολοφονία του Προέδρου Λίνκολν το 1865 κανένας άλλος πρόεδρος των ΗΠΑ δεν τόλμησε να αρνηθεί να δανειστεί η χώρα από τους τραπεζίτες και να μη τους πληρώνει τόκο. Ή για να ακριβολογούμε, ένας ακόμα Πρόεδρος των ΗΠΑ τόλμησε 100 χρόνια μετά τον Λίνκολν να το ξανακάνει, δηλαδή να μη δανειστεί η χώρα από τις τράπεζες αλλά να εκδώσει χρήμα χωρίς τόκο, και ο οποίος και αυτός είχε την ίδια κατάληξη με τον Λίνκολν.

Δολοφονήθηκε και αυτός λίγο καιρό μετά την απόφασή του. Ήταν ο Τζον Κένεντι. Αλλά για να καταλάβουν οι αναγνώστες μας πώς ακριβώς οι μεγαλοτραπεζίτες καταδυναστεύουν τις χώρες και τις οικονομίες πρέπει να τους εξηγήσουμε τα παρακάτω απίστευτα (ΝΑΙ – ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ) αλλά απόλυτα αληθινά πράγματα.

Ενώ το Σύνταγμα των ΗΠΑ δίνει το δικαίωμα στο Κογκρέσο να εκδίδει χρήμα, η Αμερικανική Κυβέρνηση έχει μεταφέρει το δικαίωμα της έκδοσης του χρήματος και μάλιστα με επιτόκιο στο ‘Federal Reserve’ το οποίο δεν είναι κρατικό αλλά ένα όργανο των μεγάλων τραπεζών που είναι και οι μέτοχοί του.

Έτσι λοιπόν το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ τυπώνει στα πιεστήριά του το χρήμα που χρειάζεται η χώρα. Αμέσως μετά το δίνει στο ‘Federal Reserve’ δηλαδή στους τραπεζίτες, το οποίο Federal Reserve το δανείζει πίσω στο Αμερικανικό κράτος με τόκο(!!!)Έτσι για να καταλάβετε: Μόνο ο τόκος που πληρώνουν οι ΗΠΑ στις τράπεζες του Federal Reserve για το Αμερικανικό χρέος φθάνει το χρόνο τα 400 δισεκατομμύρια δολάρια !!!

Προσέξτε: Πληρώνουν οι Αμερικανοί φορολογούμενοι 400 δισεκατομμύρια δολάρια τόκο στους τραπεζίτες για χρήματα που έχει τυπώσει το Αμερικανικό κράτος και τα έχει δώσει δωρεάν στους τραπεζίτες (και οι οποίοι τους τα δανείζουν πίσω με τόκο) (!!!) Βλέποντας ο Πρόεδρος Κένεντι αυτήν την εξόφθαλμη αδικία για τον Αμερικανικό λαό, αποφασίζει το 1963 με το νόμο Νο:11110 να πάρει πίσω τις εξουσίες του ‘Federal Reserve’ και να τυπώσει και διανείμει χρήμα το ίδιο το κράτος παρακάμπτοντας τους τραπεζίτες.

Τύπωσε δισεκατομμύρια δολάρια για τα οποία το Αμερικανικό Δημόσιο δεν πλήρωνε κανένα τόκο στο Federal Reserve.

Μάλιστα τα χαρτονομίσματα του Κένεντι έγραφαν επάνω UNITED STATES NOTE αντί του FEDERAL RESERVE NOTE που γράφεται πάντα. Αυτά τα UNITED STATES NOTE χαρτονομίσματα αποτέλεσαν θανάσιμη απειλή για το Federal Reserve System και τους τραπεζίτες αφού τους αφαιρούσαν δισεκατομμύρια δολάρια τόκους. Πέντε (5) μήνες μετά το τύπωμα των άτοκων δολαρίων ο Πρόεδρος Κένεντι δολοφονήθηκε.

Μετά την δολοφονία του Κένεντι κανένας άλλος Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν τόλμησε να κάνει χρήση του νόμου Κένεντι παρ’ότι ο νόμος αυτός ισχύει μέχρι σήμερα(!!) Δηλαδή με το νόμο του Κένεντι θα μπορούσαν οι ΗΠΑ τα περίπου 3 τρισεκατομμύρια δολάρια που τύπωσαν τα τελευταία 4 χρόνια να τα τύπωναν και να τα χρησιμοποιούσαν χωρίς καθόλου τόκο. Αντίθετα όμως τα τύπωσαν, τα έδωσαν στο Federal Reserve (δηλαδή στους τραπεζίτες), για να τα δανειστούν στη συνέχεια με τόκο (!!!)

Και για όσους είναι ακόμα δύσπιστοι ας μάθουν τι έλεγε ένας άλλος μεγάλος Αμερικανός Πρόεδρος, ο Τόμας Τζέφερσον (από τους δημιουργούς του Αμερικανικού θαύματος – του τότε, του αληθινού): «Εάν ποτέ στο μέλλον ο Αμερικανικός λαός επιτρέψει στους τραπεζίτες να ελέγξουν την έκδοση του χρήματος, οι χρηματοδοτικοί οργανισμοί που θα γιγαντωθούν, πρώτα με πληθωρισμό και μετά με ύφεση, θα στερήσουν από τους ανθρώπους την ιδιοκτησία τους έως ότου τα παιδιά τους ξυπνήσουν άστεγα στη γη που οι πατεράδες τους κατέκτησαν».

Και για την ιστορία: Οι δολοφόνοι και του Λίνκολν (John Wilkes Booth) και του Κένεντι (Lee Harvey Oswald) δολοφονήθηκαν και οι δυο πριν προλάβουν να δικαστούν.

Με αφορμή τα όσα συμβαίνουν και στην Κύπρο να αναλογιστούμε το εξής: το ευρωπαϊκό νόμισμα (euro) τυπώνεται και διαχειρίζεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ). Το Διοικητικό Συμβούλιο, τον Πρόεδρο και τα Μέλη της τα διορίζει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (οι σύνοδος των ηγετών των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης – ΕΕ).

Στην ΕΚΤ συμμετέχουν όλες οι κεντρικές «εθνικές» τράπεζες των κρατών μελών της ΕΕ. Μία από αυτές της Τράπεζες είναι και η Τράπεζα της Ελλάδος, της οποίας τον Διευθυντή ορίζει η εκάστοτε κυβέρνηση, σύμφωνα με τον κανονισμό.
ΟΜΩΣ!!!

Η Τράπεζα της Ελλάδος είναι μόνο κατ’ όνομα τράπεζα της χώρας μας. Ο Διοικητής και οι δύο Υποδιοικητές διορίζονται με Προεδρικό Διάταγμα με εξαετή θητεία.

Φυσικά και δεν ανήκει στο Κράτος και στη Χώρα μας. Αντίθετα τα προνόμια και οι αρμοδιότητες είναι πρόκληση στη λογική μας και επιβεβαίωση όσων αναφέρονται πιο πάνω σχετικά με την Αμερική. Στο Καταστατικό της στο Άρθρο 5Α αναφέρονατι τα εξής: «κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων τους, η Τράπεζα της Ελλάδος και τα μέλη των οργάνων της, δεν ζητούν ούτε δέχονται οδηγίες από την Κυβέρνηση ή οργανισμούς». Γιατί;

Γιατί απλούστατα η Τράπεζα της Ελλάδος δεν είναι ελληνική. Εκπροσωπεί τα συμφέροντα των μετόχων της και αναλαμβάνει σύμφωνα με τις οδηγίες της ΕΚΤ την έκδοση του κοινού νομίσματος (ευρώ). Στο άρθρο 72 του ίδιου καταστατικού αναφέρεται πως για την Τράπεζα της Ελλάδος ΔΕΝ εφαρμόζονατι οι διατάξεις περί ανωνύμων εταιριών και οι νόμοι περί Τραπεζών!!! Και επίσης στο άρθρο 73 αναφέρεται πως η Τράπεζα της Ελλάδος απαλλάσεται από παντός φόρου ή τέλους!!!

Ότι συμβαίνει στην Αμερική κατάφεραν να το εφαρμόσουν και στην Ευρώπη… Δυστυχώς.

Δείτε το παρακάτω βίντεο που αναλύει ολόκληρη την ιστορία πίσω από την τρέχουσα οικονομική κρίση και το πώς ο στόχος για παγκόσμιο οικονομικό έλεγχο κρύβεται πίσω από μια πολύ μικρή αλλά παρόλα αυτά πανίσχυρη «συμμορία» τραπεζιτών η οποία δρα ανενόχλητη πέρα από κάθε νόμο και κάθε κυβέρνηση.