Τι προτείνουν οι δανειστές για Μνημόνιο 4 και κούρεμα χρέους;
Σχέδιο που προβλέπει μείωση της καθαρής παρούσας αξίας του δημοσίου Χρέους κατά 36- 40 δισ. ευρώ, με σταθεροποίηση των επιτοκίων δανεισμού για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα και περιορισμό του συνολικού κόστους τοκοχρεολυσίων στο 15% του ΑΕΠ, θα παρουσιάσει στο Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου ο επικεφαλής του ESM, Κλάους Ρέγκλινγκ.
Το σχέδιο θα συναρτά όλες τις κινήσεις αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους με συγκεκριμένους στόχους –όχι με ρήτρα ανάπτυξης, όπως ήλπιζε η κυβέρνηση–, αλλά με βάση συγκεκριμένους δείκτες και στόχους υλοποίησης διαρθρωτικών αλλαγών, βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας, δημοσιονομικής εξυγίανσης και, κυρίως, με ταυτόχρονη εμπιστοσύνη των αγορών, αφού η Ελλάδα θα πρέπει να βγει στις αγορές και να εκδίδει ομόλογα, ώστε σταδιακά να μετατραπεί πάλι το διακρατικό χρέος σε ιδιωτικό.
Αγώνα δρόμου για να κλείσει η συμφωνία για απομείωση χρέους 65 δις με συγκεκριμένα μέτρα που θα κατατεθούν σε 12 νομοσχέδια, επιδιώκει η κυβέρνηση το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα.
Πρόκειται για ένα πακέτο μέτρων που θα πρέπει να περάσουν το ταχύτερο από τη Βουλή και θα οδηγούν σε λιγότερο χρέος κατά 65 δις, κι όχι κατά 40 δις που ήταν το αρχικό σχέδιο.
Παρά το γεγονός ότι η Γερμανία βάζει πάγο σε οποιαδήποτε λύση με «κούρεμα» και ο Σόιμπλε επιμένει στη σκληρή γραμμή, η Αθήνα εκτιμά ότι μπορεί να επέλθει η συμφωνία για τα βραχυπρόθεσμα μέτρα τα οποία ουσιαστικά θα προβλέπουν μείωση επιτοκίων και αύξηση του χρόνου αποπληρωμής έτσι ώστε να μειωθούν και οι ετήσιες ανάγκες του κράτους για την αποπληρωμή των χρεών προς τους δανειστές.
Τα μέτρα που υπόσχονται οι δανειστές είναι όμως βραχυπρόθεσμα και αφορούν σε επιμήκυνση ως περίπου πέντε έτη. Προσθέτουν στα 40 από τα 320 δισ. του χρέους άλλα 25 δισ. του EFSF. Το σχέδιο προβλέπει την επιμήκυνση των λήξεων ομολόγων από 28 σε 32 χρόνια και τη μετατροπή του κυμαινόμενου επιτοκίου σε σταθερό, με τρόπο ώστε και να μην υπάρχουν «εκτινάξεις» για κάποια περίοδο, αλλά και να μπορεί η ελληνική κυβέρνηση να υπολογίζει τα ποσά που θα πρέπει να καταβάλει ως δόσεις αποπληρωμών.
Την ίδια ώρα, σύμφωνα με το Εθνος απαιτούν από την ελληνική πλευρά μέχρι το τέλος της πρώτης εβδομάδας του Δεκεμβρίου τη λήψη 12 μέτρων που αφορούν στα εργασιακά, τα αδήλωτα εισοδήματα, το πλαστικό χρήμα, την κινητικότητα των δημοσίων υπαλλήλων και τον εξωδικαστικό συμβιβασμό.
Ουσιαστικά αυτή την ώρα υπάρχει ένας αγώνας δρόμου από την κυβέρνηση να υπάρξει μια βασική συμφωνία μέχρι το euroworking geroup της 28ης του μήνα έτσι ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την επικύρωση της συμφωνίας στο Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι μέσα στο Σαββατοκύριακο θα υπάρξουν κρίσιμες διαπραγματεύσεις
Κυβερνητική πηγή εξέφραζε την αισιοδοξία ότι σε όλα τα ανοικτά ζητήματα θα υπάρξει τελική συμφωνία, η οποία θα αποτυπωθεί στο EuroWorking Group, που θα διεξαχθεί στις 28 Νοεμβρίου.
Το EWG θα ανάψει με τη σειρά του το πράσινο φως για την διεξαγωγή του Eurogroup στις 5 Δεκεμβρίου, το οποίο θα κλείσει και τον δεύτερο κύκλο της πρώτης αξιολόγησης.
Συνολικά μέχρι το τέλος του Νοεμβρίου, δηλαδή σε λιγότερο από 15 ημέρες, θα κατατεθούν 12 νομοσχέδια, μεταξύ των οποίων αυτό του υπουργείου Διοικητικής Ανασυγκρότησης, που αφορά στην κινητικότητα των Υπαλλήλων, το νομοσχέδιο για τα εργασιακά, το νομοσχέδιο για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό για χρέη επιχειρήσεων, το νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας, το νομοσχέδιο για την εθελούσια αποκάλυψη των αδήλωτων καταθέσεων κ.α.
Κάθε φορά που οι μνημονιακές κυβερνήσεις θέλουν να επιβάλουν ένα αντιλαϊκό μνημόνιο ξεκινάνε μια διαδικασία προετοιμασίας αποδοχής. Το πρώτο βήμα είναι η προετοιμασία των κομματικών τους στελεχών και βουλευτών της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης. Η επιβολή των μνημονίων, άλλωστε, είναι κοινός στόχος και των κομμάτων που μετέχουν στην εκάστοτε κυβέρνηση αλλά και της υποτιθέμενης αντιπολίτευσης που και αυτή πάντα είναι μνημονιακή.
Έτσι η κυβέρνηση αρχίζει να αφήνει να διαρρεύσει ή ακόμα και να ειπωθεί επίσημα ότι η μη έγκριση του Eurogroup θα φέρει εκλογές και για να μην υπάρξει αποσταθεροποίηση πρέπει να υπογραφεί έως και ένα νέο μνημόνιο. Στην απειλή του να χάσουν λοιπόν πολλοί βουλευτές της συγκυβέρνησης τις έδρες τους μιας και θα υπάρξει ποσοστιαία πτώση, πείθονται να στηρίξουν κάθε νέο μέτρο.
Η αξιωματική αντιπολίτευση και τα υπόλοιπα μνημονιακά κόμματα αρχίζει ένα παιχνίδι τεχνητής κλιμάκωσης της έντασης ενάντια στις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης λέγοντας ότι είναι λίγες και έτσι αντί να πάρουμε το «κακό» θα αναγκαστούμε να πάρουμε το «πολύ κακό» που ίσως να είναι ένα αναπόφευκτο νέο μνημόνιο. Μνημόνιο το οποίο φυσικά είναι απαραίτητο να στηρίξουν ή από την θέση της αντιπολίτευσης ή από την θέση της κυβέρνησης γιατί ούτως ή άλλων πάντα «θα φταίνε οι προηγούμενοι». Στην κοινωνία τα ΜΜΕ προβάλουν την επικείμενη αποσταθεροποίηση της χώρας, της Ευρώπης, ακόμα και του πλανήτη λες και δεν υπάρχουν σήμερα φαινόμενα όπως η ανεργία και η ανέχεια ως αποτέλεσμα των μνημονιακών μέτρων.