Οι ιστορίες του 15χρονου Σόλωνα και του 22χρονου Πάνου που «έσβησαν» στο δρόμο – Οι οικογένειές τους πήραν πρωτοβουλίες για να σώσουν εκατοντάδες άλλους ανθρώπους
Γονείς που έχασαν τα παιδιά τους σε τροχαία δυστυχήματα στην άσφαλτο άδικα και πρόωρα, έφτιαξαν στη μνήμη τους έργα που αν υπήρχαν νωρίτερα, τα παιδιά τους θα ζούσαν. Τα έκαναν με την ελπίδα να μην χυθεί άλλο αίμα στους δρόμους και να σωθούν πολλά υποψήφια θύματα.
Σόλων Καρυδάκης
Το βράδυ της 4ης Δεκεμβρίου 2009, ο 15χρονος Σόλωνας Καρυδάκης είχε βγει έξω με τους φίλους του. Εκείνο το βράδυ Παρασκευής, οι μαθητές κανόνιζαν την εβδομαδιαία βραδινή τους έξοδο, μετά τα απαιτητικά μαθήματα των προηγούμενων ημερών. Ο Σόλωνας ετοιμάστηκε και βγήκε στην Κηφισίας, για να συναντήσει τους φίλους του.
Κάποια στιγμή πετάχτηκαν μέχρι το περίπτερο του Κολεγίου να πάρουν σνακ και επιστρέφοντας, πήγαν να περάσουν τη διάβαση στη λεωφόρο Κηφισίας, στο ύψος του Ψυχικού. Ο οδηγός που ερχόταν με μεγάλη ταχύτητα αγνόησε τον κόκκινο σηματοδότη και έπεσε πάνω στον άτυχο Σόλωνα. Ο δράστης δεν σταμάτησε.Έφυγε και παραδόθηκε τρεις ημέρες αργότερα.
Λίγα 24ωρα μετά, «έφυγε» από τη ζωή ο 15χρονος. Εκείνη την ημέρα εκατοντάδες μαθητές και φίλοι του προχώρησαν σε κατάληψη της Κηφισίας, ζητώντας να φτιαχτεί μια πεζογέφυρα.
Η απόφαση που είχε βγει από τη Δικαιοσύνη γι’ αυτό το τροχαίο αποτίμησε τη ζωή του 15χρονου μαθητή σε 26.000 ευρώ, χρήματα τα οποία θα έδινε ο οδηγός σε 36 δόσεις. Τόσα χρήματα, όμως, όπως είχε πει, τότε ,ο πατέρας του Σόλωνα, δεν κόστιζε ούτε το αυτοκίνητο, αφού η τιμή του ήταν πάνω από 30.000 ευρώ. Έπειτα από αυτό το τροχαίο κατασκευάστηκε και η γνωστή πεζογέφυρα. Το πρώτο έργο σε δημόσιο χώρο με ιδιωτική χρηματοδότηση, καθώς πολλές εταιρείες έκαναν δωρεές σε υλικά, ενώ όλοι δούλεψαν χωρίς αμοιβή, για να σχεδιαστεί και να χτιστεί.
«Νιώθουμε ότι αυτή η γέφυρα ανακουφίζει το πόνο μας για τον θάνατο του παιδιού μας. Είναι μια γέφυρα επικοινωνίας με το παιδί μας και αυτό μας δίνει δύναμη» είχε πει στο protothema.gr ο Φαίδων Καρυδάκης.
Ο άδικος θάνατος του μικρού Σόλωνα ήταν η αφορμή για ένα έργο που, αν είχε κατασκευαστεί πολύ νωρίτερα, ίσως σήμερα o μικρός να ζούσε. Η πεζογέφυρα «Σόλων Καρυδάκης» βρίσκεται στη λεωφόρο Κηφισίας στο ύψος της οδού Στεφάνου Δέλτα στα όρια Ψυχικού και Φιλοθέης.
Πάνος Μυλωνάς
«Όση δύναμη και αν έχει ο άνθρωπος, είναι μερικά πράγματα που δεν ξεπερνιούνται. Ό,τι κάνω το κάνω για το θάνατο του γιου μου, αλλά και για τους γονείς που έχασαν τα παιδιά τους πάνω στην κρύα άσφαλτο». Αυτά τα λόγια εκφράζουν την κυρία Βασιλική Δανέλλη- Μυλωνά, μητέρα του Πάνου Μυλωνά, ο οποίος έχασε τη ζωή του στην ηλικία των 22 χρόνων σε τροχαίο δυστύχημα στην εθνική οδό Αθηνών-Πατρών το Μάρτιο του 2004.
Ένα χρόνο μετά τον άδικο χαμό του παιδιού της εξαιτίας ενός ασυνείδητου οδηγού, η κυρία Μυλωνά ίδρυσε το Ινστιτούτο Οδικής Ασφάλειας «Πάνος Μυλωνάς (ΙΟΑΣ)» στη μνήμη του γιου της. Σκοπός του Ινστιτούτου είναι να προαχθούν θέματα σχετικά με την οδική ασφάλεια, την ενημέρωση και την κυκλοφοριακή αγωγή, ώστε να μειωθούν τα τροχαία ατυχήματα στη χώρα μας.
Ήταν μεσημέρι της 22ας Μαρτίου 2004 όταν ο 22χρονος φοιτητής του Τμήματος Μηχανολόγων και Αεροναυπηγών Μηχανικών Πάνος Μυλωνάς κατευθυνόταν με το αυτοκίνητό του προς το Πανεπιστήμιο Πατρών. Ένα όχημα που κινούταν στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας με κατεύθυνση προς Αθήνα, έχασε τον έλεγχο και πέρασε στο ρεύμα του Πάνου. Ο Πάνος προσπάθησε να το αποφύγει στρίβοντας απότομα το τιμόνι. Για κακή του τύχη όμως, την ίδια ώρα, μια μοτοσικλέτα που κινούταν με 230χλμ την ώρα ακριβώς από πίσω του, έπεσε επάνω στο αυτοκίνητο του άτυχου νέου και του στέρησε ακαριαία τη ζωή.
Σε ομιλία της στο 3ο TΕDx Patras η μητέρα του άτυχου Πάνου Μυλωνά είχε αναφέρει:
«Αναστατώθηκα, χωρίς να ξέρω τι έχει συμβεί. Όταν φθάσαμε στο Νοσοκομείο του Αιγίου ήταν που έζησα την πιο συγκλονιστική στιγμή της ζωής μου. Μπήκαμε μέσα και είδα έναν τραυματιοφορέα του ΕΚΑΒ , ο οποίος ήταν και παρών , τουλάχιστον τις πρώτες στιγμές μετά το δυστύχημα.Όταν τον ρώτησα : Που είναι ο γιος μου ; Μου είπε ότι ο γιος μου δεν έφταιγε.Ρώτησα: Είναι κάτι σοβαρό; Δεν μίλησαν. Είδα τη νοσοκόμα σκυμμένη, την έχασα από τα μάτια μου για δύο λεπτά. Την είδα μετά από λίγο κρατώντας μια μαύρη πλαστική σακούλα απορριμμάτων, με φαρδύ λευκοπλάστ που έγραφε επάνω το όνομα του Πάνου, την ημερομηνία και την ώρα. Αυτή ήταν η στιγμή που κατάλαβα ότι ο γιος μας δεν ζούσε πια. Ήταν μια στιγμή που την έζησα αμέτρητες φορές, πολλές νύχτες μετά και θα με σημαδεύει για πάντα»
Το Ινστιτούτο πραγματοποιεί δράσεις πανελλαδικά, με τη βοήθεια των εθελοντών του, ενώ μια από τις πρώτες ενέργειες που πραγματοποίησε το Ι.Ο.ΑΣ.,ήταν η τοποθέτηση 22ευδιάκριτων κίτρινων πινακίδων και δύο ραντάρ μέτρησης ταχύτητας στην εθνική οδό Κορίνθου-Πατρών που επισήμαιναν την αυξημένη πιθανότητα πρόκλησης τροχαίου.
Δείτε βίντεο: Γονείς που έχασαν τα παιδιά τους άδικα στην άσφαλτο – Τα έργα που άφησαν στη μνήμη τους
Βίντεο-ντοκουμέντο από τη στιγμή της παράσυρσης γιαγιάς και εγγονής στην Κηφισίας
