Ένα από τα ζητούμενα του υποψήφιου αγοραστή ενός καινούργιου αυτοκινήτου είναι η μεταπωλητική του αξία. Δηλαδή, το πόσα χρήματα θα πάρει όταν αποφασίσει να το πουλήσει. Πώς, λοιπόν, μειώνεται υπερβολικά η αξία του; Aς δούμε τι συμβαίνει στην αγορά.
Κώστας Φούζας ([email protected])
Τα τελευταία χρόνια η οικονομική κρίση έφερε τα πάνω-κάτω στο χώρο του αυτοκινήτου και όχι μόνο. Οι ταξινομήσεις άγγιξαν στον απόλυτο πάτο και ο μέσος όρος ηλικίας του στόλου ξεπερνάει αυτή τη στιγμή τα 13 έτη. Σε αυτό το σκηνικό οι εταιρικές πωλήσεις (leasing & ενοικιάσεις) κυριάρχησαν και οι ιδιώτες έφτασαν να αντιπροσωπεύουν το 35% των συνολικών ταξινομήσεων. Η κατάσταση δείχνει να εξομαλύνεται το τελευταίο διάστημα ταυτόχρονα με την άνοδο της αγοράς και o Έλληνας αγοραστής συνεχίζει να θεωρεί το αυτοκίνητο επένδυση και πάλι. Είναι όμως τελικά «επένδυση» αυτό;
What Car ?
Το βασικό πρόβλημα εντοπίζεται τα τελευταία χρόνια σε εισαγωγικές που πωλούν σε εταιρείες leasing & ενοικιάσεων μεγάλους στόλους αυτοκινήτων με τεράστιες εκπτώσεις, χωρίς όμως να φροντίζουν για την επαναγορά τους. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα έφτασε στα αυτιά μας τις προηγούμενες μέρες από αναγνώστη του Newsauto. Ο συγκεκριμένος κάλεσε στα τηλέφωνά μας για να ρωτήσει την άποψή μας σχετικά με την έκδοση του SUV μοντέλου που επέλεξε (τιμή λιανικής στα 30.000 ευρώ περίπου). Πάνω στην κουβέντα μάθαμε πως η εταιρεία χρονομίσθωσης είχε πάρει έκπτωση από την εισαγωγική 7.500 ευρώ (!) και έτσι το μίσθωμα ήταν κάτι παραπάνω από ελκυστικό.
Ξέρουμε πως οι εκπτώσεις «ζουν και βασιλεύουν» στην αγορά αλλά τα εν λόγω μεγέθη, όχι μόνο τρομάζουν, αλλά διαταράσσουν σε πολύ μεγάλο βαθμό τη μεταπωλητική αξία μιας μάρκας.
Ας δούμε το παράδειγμα ενός αυτοκινήτου λιανικής αξίας 30.000 ευρώ που καλείται να καταβάλει ένας ιδιώτης. Την ίδια στιγμή μια εταιρεία leasing το αγοράζει 22.500 ευρώ και μετά από 4 χρόνια μισθώματος το προωθεί σε ανεξάρτητους εμπόρους, σε τιμή κοντά στα 10.000 ευρώ, όπως μάθαμε! Σε δεύτερο χρόνο, εσύ που αγόρασες σαν ιδιώτης το ίδιο αυτοκίνητο στην τιμή των 30.000 ευρώ (δηλαδή 8.500 ευρώ πιο ακριβά), επισκέπτεσαι τον ίδιο έμπορο για να πουλήσεις το αυτοκινήτου σου και μαθαίνεις πως η τιμή πώλησής του στην αγορά δεν μπορεί να ξεπεράσει τα 10.000 ευρώ (μερικές φορές και πολύ παρακάτω!) αντί τουλάχιστον 18.000 ευρώ. Και εκεί αντιλαμβάνεσαι πως έχεις στην κατοχή σου ένα εντελώς απαξιωμένο αυτοκίνητο.
Στον αντίποδα αυτής της πρακτικής, ορισμένες εταιρείες επιλέγουν την προστασία του brand που εκπροσωπούν και τα κατ΄ επέκταση των ιδιωτών που αγοράζουν τα προϊόντα τους. Έτσι, ακόμη και όταν προχωρούν σε μεγάλες εκπτώσεις στις εταιρείες χρονομίσθωσης, μετά την λήξη των συμβολαίων κάνουν buy-back (επαναγορά σε προκαθορισμένες τιμές) και τα προωθούν για πώληση στο δίκτυό τους σε τιμές που δεν προκαλούν «ζημιά» στο προϊόν τους.
Άρα, πώς επιλέγεις μάρκα και μοντέλο; Με βάση τις ανάγκες σου ή οφείλεις να κοιτάξεις και τη μεταπωλητική αξία κάνοντας μια μικρή έρευνα στην αγορά;
