«Έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 77 ετών η συντοπίτισσά μας Αικατερίνη Χατζαντώνη – Μονάχα από το Ασφενδιού

†††Λένε πως μάνα είναι μόνο μια. Λένε πως μόνο η μάνα σε πονά. Κι εγω τ΄ ακούω και γελώ. Γιατί αυτοί δεν ξέρουν γιατί αυτοί δεν είδαν όλα όσα έζησα εγώ.Γιατί δεν με άφησες ούτε στιγμή παρά την απόσταση που μας χώριζε. Γιατί όταν σκοτείνιασε ο κόσμος μου είπες <<τώρα έχεις εμένα μάνα >>και κράτησες τον λόγο σου. Κι αν μου ΄λειπε η μυρωδιά της ήσουν εκεί.Κι αν μου έλειπε η φωνή της ήσουν εκεί. Κάθε μέρα κάθε ώρα κάθε στιγμή. Μ’ έκανες κόρη σου και σ΄είχα μάνα, θεία φίλη κι αδελφή. Ήσουν ο μοναδικός δικός μου άνθρωπος που έμεινε σ΄ αυτή τη ζωή όταν όλοι οι άλλοι έλειπαν…Ήσουν ο μόνος άνθρωπος που είχε λόγο κι ήξερε να τον κρατάει. Τώρα σκοτάδι ξανά. Ο πόνος ούτε γιατρεύεται ούτε κηδεύεται. Μένει ζωντανός, αχόρταγος χωρίς φιλότιμο χωρίς συμπόνια. Κι έρχεται φωλιάζει γεννά και πολλαπλασιάζεται. Κι όσο του λες μην με χτυπάς έρχεται με συντροφιά να σε συντρίψει να σε γονατίσει να σε μηδενίσει. Να σου επιβάλλει τη μοναξιά γιατί τόλμησες σε μια ανάσα να χαμογελάσεις για να τον ξεγελάσεις. Όχι δεν αντέχονται τόσα χτυπήματα ούτε η μοναξιά. Χάνω τις ρίζες χάνω το παρελθόν χάνω το μέλλον που το περίμενα ελπιδοφόρο τρυφερό. Τούτος ο άΧαρος εμένα μου χρωστά. Καλό ταξίδι θεία μου καλό παράδεισο καλή αντάμωση μάνες μου μόνο ο Θεός ξέρει πόσο πολύ σας αγαπώ.Δεν ξέρω πια για ποιο να πρωτοκλάψω†††