Η Θέμιδα Ιωάννου εργάζεται ως κοινωνική λειτουργός στον ΟΚΑΝΑ.Καθημερινα έρχεται σε επαφή με άτομα που έχουν μπει σε προγράμματα απεξάρτησης από τα ναρκωτικά. Κατάγεται από την Κω αλλά οι σπουδές της, την οδήγησαν στην Πάτρα όπου και συνεχίζει να ζει με την οικογένειά της. Είναι μητέρα ενός αγοριού και τον ελεύθερο χρόνο της ασχολείται με την υποκριτική.Είναι μέλος της ερασιτεχνικής ομάδας των «Υποκριτών» και τη δεδομένη χρονική στιγμή μάλιστα βρίσκεται σε «πυρετό» προετοιμασιών αφού στις 4 του μήνα κάνει πρεμιέρα με την παράσταση «Ιφιγένεια εν γένει tragic». Και μόνο από τον τίτλο καταλαβαίνει κανείς ότι υπόσχεται γέλιο μέχρι….δακρύων. Κάπου εκεί λοιπόν ανάμεσα στις πρόβες μίλησε στο achaianews για τη ζωή και τη δουλειά της, που είναι λειτούργημα επί της ουσίας, αλλά και την αγάπη της για το θέατρο.
Θέμιδα κατάγεσαι από ένα πανέμορφο νησί την Κω. Πως βρέθηκες στην Πάτρα και παρέμεινες εδώ;
Όντως Μαρία μου η καταγωγή μου είναι από την πανέμορφη Κω , γέννημα θρέμμα που λέμε . Στην Πάτρα ήρθα για σπουδές , ο αδελφός μου σπούδαζε ήδη εδώ στο Πανεπιστήμιο και έτσι η Πάτρα αποτέλεσε προτεραιότητα μου. Την αγάπησα τόσο πολύ που πήρα την απόφαση να μείνω μόνιμα εδώ . Πηρα το πτυχίο μου ,και βρήκα εργασία στον τομέα ,μου και όπως καταλαβαίνεις όλα ήταν μονόδρομος .
Πόσο δύσκολη είναι η δουλειά του κοινωνικού λειτουργού ειδικά σε έναν οργανισμό που βοηθά ανθρώπους να περάσουν στην «απέναντι όχθη»;
Η δουλειά του κοινωνικού λειτουργού είναι από μόνη της δύσκολη σε όποιον χώρο και αν εργάζεσαι , γιατί κάθε χώρος έχεις τις ιδιαιτερότητες του , όμως η αλήθεια είναι ότι ο χώρος της τοξικοεξάρτησης είναι από τους δυσκολότερους γιατί πρέπει να «παλεύεις» και εσύ καθημερινά με τους ασθενείς σου για το πέρασμα. Μέσα σε αυτό λοιπόν το μονοπάτι βρίσκεις την προσπάθεια , την δύναμη την ανταμοιβή αλλά και την ματαίωση όταν κάτι δεν πάει καλά.
Πόσο άλλαξε η στάση σου απέναντι στη ζωή από τη στιγμή που άρχισες να εργάζεσαι στον ΟΚΑΝΑ μέχρι και σήμερα;
Γενικά η ζωή μου έχει αλλάξει από την στιγμή που άρχισα να ασκώ το «επάγγελμα» του κοινωνικού λειτουργού , έχω την τύχη να κάνω ένα επάγγελμα – λειτούργημα , και μέσα από αυτό εισπράττω και εγώ παρά πολλά, σίγουρα όμως ο ΟΚΑΝΑ είναι μεγάλο σχολειό , αναθεωρείς και φιλοσοφείς πολλά πράγματα στην ζωή σου .
Έρχεσαι καθημερινά σε επαφή με ανθρώπους που είτε έζησαν είτε ζουν ακόμα στο σκοτεινό κόσμο των ναρκωτικών. Τι σε έχει προβληματίσει; Πίσω από κάθε περίπτωση υπάρχει μια οικογένεια…Τι θα συμβούλευες τους γονείς που πολλές φορές κρύβουν το πρόβλημα πίσω από την κλειστή πόρτα του σπιτιού τους;
Η αλήθεια είναι ότι με προβληματίζουν πολλά καθημερινά , ίσως ένα από αυτά είναι στο ότι όλα γίνονται με τόση ευκολία . Όντως πίσω από κάθε περίπτωση υπάρχει μια οικογένεια που μπορεί για τον θεραπευόμενο να γίνει αρωγός στην προσπάθεια του αλλά και φυλακή του, σε περιπτώσεις που η οικογένεια δεν είναι τόσο υποστηρικτική – βοηθητική . Θα συμβούλευα τους γονείς όχι μόνο σαν ειδικός αλλά και σαν μητέρα να είναι διπλά στα παιδιά τους , να τους μιλάνε, να μην ασκούν κριτική αλλά να τα συντροφεύουν στην πορεία της προσωπικής τους ανάπτυξης με καθοδηγητικό και ενθαρρυντικό τρόπο , η σιωπή δεν ωφέλει και οδηγεί μόνο σε αδιέξοδα .
Στη ΦΩΤΟ με το γιο της που είναι η μεγάλη της αδυναμία
Ποιά είναι η αιτία στις περισσότερες περιπτώσεις από την εμπειρία σου; Τι λείπει στα παιδιά σήμερα;
Δυστυχώς η έλλειψη επικοινωνίας και πληροφόρησης λείπει από τα σημερινά παιδιά. Όταν δεν υπάρχει ενημέρωση από πουθενά για το θέμα των ναρκωτικών η γενικά για αλλά θέματα τότε ξεκινoύν τα προβλήματα, τα σημερινά παιδιά έχουν απομονωθεί στον πλασματικό κόσμο του υπολογιστή ,του ιντερνέτ και των παιχνιδιών και έχει χαθεί η επικοινωνία με την οικογένεια και τους φίλους , με αποτέλεσμα να είναι πιο εκτεθειμένα και ευάλωτα σε οτιδήποτε, εκεί λοιπόν έρχεται και ο ρόλος του γονέα, να αφυπνίσει το παιδί του και να το καθοδηγήσει σε σωστούς δρόμους .
Τον ελεύθερο χρόνο σου ασχολείσαι με την υποκριτική…Πως προέκυψε η αγάπη για το θέατρο;
Το θέατρο είναι μια μεγάλη αγάπη μου και όπως λέω πάντα η δίκη μου ψυχοθεραπεία… πρόεκυψε σε μικρή ηλικία . Ξεκίνησα στην θεατρική ομάδα του πνευματικού κέντρου τις Κω, έκανα αναπαραστάσεις Ιπποκρατικού όρκου σαν Ιέρια και έπειτα συμμετείχα και σε θεατρικές παραστάσεις. Όταν ήρθα Πάτρα έκανα μια αρκετά μεγάλη παύση λόγο σπουδών όμως η αγάπη και η σπίθα που είχα για το θέατρο δεν έσβησε ποτέ έτσι πριν 3 χρόνια εντάχθηκα στους Υποκριτές .
Τι ετοιμάζετε αυτή την περίοδο;
Ξεκινάμε στης 4/11 και έως τις 4/12 στο θέατρο Αγορά την νέα παράγωγη των Υποκριτών «Ιφιγένεια εν γένει tragic» της Λίλιαν Δημητροκοπούλου , είναι μια ξεκαρδιστική κωμωδία -παρωδία των 2 γνωστών τραγωδιών του Ευρυπίδη «ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ εν Αυλίδι & ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ εν Ταύροις» ,σε σκηνοθεσία του Μιλτιάδη Παπλά .
Τι εύχεσαι για το μέλλον;
Για το μέλλον εύχομαι μηδενική τοξικοεξάρτηση και πολύ εξάρτηση για την ζωή, τις τέχνες και τον πολιτισμό.
