XL Ανασχηματισμός στο Δήμο- Το μάζεμα των ποδιών & το κρέας… ψάρι με τη χρηματοδότηση των Βρυξελλών

Μπορεί οι καΐσερλικοί να το θεωρήσουν «ιεροσυλία» και οι κυριτσικοί ίσως «ύβρη», αλλά οι τελευταίες κινήσεις του Γ. Κυρίτση θυμίζουν έντονα Κ. Καΐσερλη.

Ίσως σε αυτό να έβαλε το λιθαράκι του και ο μετρ της διπλωματίας Τέλης ο οποίος μπορεί φαινομενικά να ανήκει στην αντίπερα όχθη με τον πρώην και τον νυν δήμαρχο, είχε όμως πάντα έναν μυστικό κώδικα επικοινωνίας και με τους δύο. Κυρίως στα προεκλογικά δούναι και λαβείν («προπάντων εξαιρετική συνεργασία», όπως θα ‘λεγε με στόμφο και ο ίδιος).
Αναφερόμαστε ασφαλώς στον τελευταίο «μίνι ανασχηματισμό» ή «αναδόμηση» της δημοτικής αρχής με τον ορισμό ως Αντιδημάρχου καθημερινότητας του Θ. Μουζουράκη με Εντεταλμένο δημοτικό σύμβουλο για τον έλεγχο των εργοταξίων τον Υπ. Πολιτικής Προστασίας και Πρόεδρο στη Μαρίνα Σεβ. Μαραγκό. Που δείχνει ως ένα βαθμό ότι η καθημερινότητα είναι το μεγάλο στοίχημα (έτσι κι αλλιώς περιθώρια για μεγαλεπήβολα έργα και σχεδιασμούς δεν υπάρχουν. Εκεί, αφουγκράζεσαι και πιάνεις τον παλμό του πολίτη, δέχεσαι παράπονα και δυσαρέσκεια δηλ. «τα ακούς» άμα χρειαστεί  (άρα λειτουργείς και εκτονωτικά σε κάποιο βαθμό).
Οπότε, σε συνδυασμό με τον ορισμό  υπευθύνων τομέων των δύο Κρητικών του δημοτικού συμβουλίου: Αντώνη (Οικονομίας) και Γιάννη (Ποιότητα Ζωής), ουσιαστικά «αποκεντρώνει» πολύ έξυπνα «τα παράπονα σας στον δήμαρχο…» που ξέραμε μέχρι σήμερα προς όλους τους παραπάνω. Επιπλέον, σε περίπτωση ολιγωρίας ή αποτυχίας «κρατάει και μια πισινή» για τυχόν λάθος επιλογές μιας και όλοι κρίνονται εκ του αποτελέσματος  (όπως τόνισε και στην τελευταία συνέντευξη τύπου,  λέγοντας ότι αλίμονο αν δεν έκανε λάθη -όπως όλοι μας-και αν δεν προσπαθούσε να τα διορθώσει).
Το πιο σημαντικό ίσως για τον ίδιο είναι ότι κρατάει σφιχτά τις παραταξιακές ισορροπίες σε μια περίοδο που άλλοι οι οποίοι ασκούν εξουσία φυλλορροούν (βλέπε παράταξη Χατζημάρκου στην οποία άνοιξε ο ασκός) δίνοντας ρόλο και επαναφέροντας στο παιχνίδι τους Γ. Κρητικό και Ν. Κανταρζή τους οποίους κάποιοι θεωρούσαν… με το ένα πόδι έξω. Ο μόνος ίσως (εξ αριστερών) βραχνάς για τον Γ. Κυρίτση  να είναι ο χωρίς αρμοδιότητες και ρόλο πλέον (στην συνέντευξη τύπου ανέφερε ότι κρατάει τα χωροταξικά) μέχρι πρότινος Πρόεδρος του ΔΣ Ν. Μυλωνάς  (ο οποίος όλως τυχαίος κατέλαβε θέση δίπλα στους ανεξάρτητους).
Έπειτα, στο μεταναστευτικό βοηθούσης της θετικής και υπεραισιόδοξης πορείας των κρατήσεων στον τουρισμό οι τόνοι (ευτυχώς) έπεσαν αρκετά.  Κριτικάρει ασφαλώς το μεγάλο πάρτι της αδιαφανούς διαχείρισης: 4,5 εκ. ευρώ για 150 θέσεις στο προαναχωρησιακό, απευθείας στις ΜΚΟ όλο το ζεστό χρήμα της ΕΕ για το μεταναστευτικό (από τα 100 δολάρια που δίνονται στην Ελλάδα στην πορεία χάνονται τα 70 όπως έγραψε η Γκάρντιαν) και δεν συμμαζεύεται… Οπότε, φαίνεται να σκέφτηκε ότι  «ο πολύ συναισθηματισμός καταντάει κοροιδία στο τέλος» και πολύ ορθά έκανε στροφή 180 μοιρών στο «δεν θέλουμε ούτε ένα ευρώ από αυτά τα χρήματα» (όταν του ‘λεγε ο Γ. Ζερβός ότι πρέπει να διεκδικήσει) αντιλέγοντας τώρα ότι τα θέλουμε για αποκατάσταση  και όχι φυσικά ως αντιπαροχή.
Το ίδιο γίνεται στην πράξη  και με τις δοσοληψίες που έχουν με τις δομές αυτές τοπικοί επαγγελματίες (αυτούς που έλεγε «τσανακογλύφτες» και τώρα έχουν κάθε λόγο να του το αντιστρέψουν, εκτός αν βαφτίζει κι αυτός το κρέας ψάρι… λόγω Σαρακοστής). Δεν γίνεται αλλιώς αρκετά έχει επιβαρυνθεί η τοπική οικονομία «και κ…… και δαρμένοι» πάει πολύ.
Εν πάση περιπτώσει πέρα από τους λεονταρισμούς για εσωτερική κατανάλωση (ταιριάζει περισσότερο στο σουλτάνο Ερντογάν αυτό) υπάρχει και ο ρεαλισμός. Άλλωστε μηδέν άγαν (τίποτα καθ’ υπερβολή- παρότι στη συμπεριφορά του είναι τουλάχιστον 1XL ο Γιώργος) συμβούλευαν πολύ σοφά και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι.