Η ατομική ευθύνη και η ευθύνη του δημοσίου και των λειτουργών του (υπηρεσιακών & αιρετών)

11
3486
Η ατομική ευθύνη και η ευθύνη του δημοσίου και των λειτουργών του (υπηρεσιακών & αιρετών)

Με αφορμή την «Ελπίδα» της απελπισίας, ή την απελπισία της «Ελπίδας» και όσα τραγικά ζήσαμε σε κεντρικό, αλλά και σε τοπικό επίπεδο με το δυστύχημα των παιδιών στο γεφύρι του Αγίου Βασιλείου, ξεκίνησε πανελλαδικά μια ανοιχτή συζήτηση στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και στα (παράλληλα) μέσα κοινωνικής δικτύωσης περί ατομικής ευθύνης και ευθύνης του δημοσίου ή των ιδιωτικών φορέων που εμπλέκονται.

Ο Νίκος Μυλωνάς σε πρόσφατο άρθρο του επιχείρησε να θέσει το δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων αναφορικά με τις τοπικές παρεμβάσεις (που δεν έγιναν και που πρέπει να γίνουν) για την πρόληψη, τον περιορισμό ή την εξάλειψη των επικίνδυνων σημείων του οδικού δικτύου του νησιού.

Επαρχιακού (δηλ. με ευθύνη της Περιφερειακής αρχής) και δημοτικού (ευθύνη της δημοτικής αρχής).

Πάντως, από Περιφέρεια και Δήμο μέχρι στιγμής… Σιγή ιχθύος (τουλάχιστον ο Μητσοτάκης ζήτησε -έστω κατά προτροπή των επικοινωνιολόγων- και μια συγνώμη).

Είναι γνωστό τοις πάσι, τι ισχύει στο εξωτερικό για την ευθύνη Δήμων (ή Περιφερειών με την ευρύτερη έννοια) όπου ο θιγόμενος πολίτης καταφεύγει κατά παντός υπευθύνου σε τέτοιες περιπτώσεις, ως προς την αποζημίωση για κακοτεχνίες/έλλειψη συντήρησης δρόμων-γεφυριών κλπ,  καθώς ήδη έχει πληρώσει με πολλούς φόρους και δημοτικά τέλη για ένα ποιοτικό και ασφαλές οδικό δίκτυο.

Στην Ελλάδα, βέβαια με τους απίστευτα αργούς ρυθμούς απονομής της δικαιοσύνης, αν κάποτε τελεσιδικήσει η υπόθεση -αφού συνήθως η όποια οικονομική επιτροπή (Περιφέρειας ή Δήμου) αποφασίζει να συνεχιστεί η δίκη σε ανώτερο βαθμό- την όποια τελική αποζημίωση -όπως και τα δικαστικά έξοδα- πάλι ο φορολογούμενος πολίτης θα κληθεί να τα πληρώσει.

Αν ο κάθε ανευθυνο-ϋπεύθυνος ήξερε ότι θα πλήρωνε ο ίδιος την αποζημίωση από την τσέπη του, και τα έργα θα γίνονταν όπως θα έπρεπε (χωρίς «πονηρές συμβάσεις» και κακοτεχνίες) και τα ατυχήματα/δυστυχήματα θα ήταν πολύ λιγότερα.

Αν έκανε ένα καλό ο δημόσιος προβληματισμός και η κατακραυγή του κόσμου από την πρόσφατη κατάντια της… απέλπιδος «Ελπίδας» στη χώρα μας, είναι ότι άνοιξε, επιτέλους, μια δημόσια συζήτηση όχι μόνο για την ατομική μας ευθύνη, αλλά  για τη θέσπιση ενός νομικού πλαισίου ώστε οι πολίτες να μπορούν να αποζημιώνονται από κάθε λογής παραλείψεις και λάθη φορέων (δημόσιων και ιδιωτικών) που ταλαιπωρούν τους χρήστες- καταναλωτές.

Αρχής γενομένης από τη ΔΕΗ -όπως διαβάζουμε- η οποία ουκ ολίγες φορές αφήνει ολόκληρες περιοχές και χιλιάδες νοικοκυριά χωρίς ρεύμα για μέρες και στο τέλος όχι δεν ζητά ούτε καν μία απλή συγνώμη, αλλά ούτε αισθάνεται την ανάγκη να ενημερώσει για το τι έφταιξε.

Ηδη η ΡΑΕ ετοιμάζει ένα τέτοιο πλαίσιο που εφαρμόζεται σε χώρες, όπως η Μ. Βρετανία, όπου ακόμα και μία ώρα διακοπής ρεύματος αποτελεί βάση διεκδίκησης αποζημίωσης από τον πάροχο.

Το ίδιο θα γίνει ή πρέπει να γίνει κατ’ αντιστοιχία με τις Επιχειρήσεις Ύδρευσης, όταν αφήνουν για παράδειγμα χωρίς νερό επί ώρες και μέρες όταν έχει κάποια βλάβη στο δίκτυό τους, ή το καλοκαίρι με την υπερκατανάλωση λόγω τουρισμού (ειδικά από φέτος που όπως λένε πάνε για αφίξεις ρεκόρ…)

Για να μην πούμε για τις τηλεπικοινωνίες, το διαδίκτυο και τις άλλες εταιρείες κοινής ωφέλειας δημόσιες ή ιδιωτικές.

«Τα λάθη πληρώνονται» συνηθίζουμε να λέμε, αλλά στην Ελλάδα ακόμα δεν το καταφέραμε σε επίπεδο δημόσιας ή εταιρικής ευθύνης. Ο πολίτης έτσι κι αλλιώς τα πληρώνει με την ταλαιπωρία του (και με τις επιλογές του, πολιτικές-με αυτούς που ψηφίζει ή άλλες…)

Αλλιώς, θα μείνουμε στα ίδια… Με τις «θεομηνίες» να έρχονται η μία πίσω από την άλλη στο μέλλον, λόγω της… κλιματικής αλλαγής και οι ευθύνες των κρατικών-δημόσιων ή ιδιωτικών φορέων να  καλύπτονται πίσω από μια «συγγνώμη».

Πολύ σωστά φέρνουν κάποιοι το παράδειγμα με τις αεροπορικές εταιρείες οι οποίες όταν αναβάλλεται μια πτήση αναλαμβάνουν τα έξοδα διατροφής και διαμονής σε ξενοδοχείο των επιβατών, όπως και την αποζημίωση όταν χαθεί κάποια αποσκευή.

Γιατί να μην υπάρχει λοιπόν και μια αντίστοιχα παγιωμένη αποζημίωση και για τις διακοπές ρεύματος, υδροδότησης, τηλεπικοινωνιών, κυκλοφορίας (Αττική οδό κλπ);;

 

*Σε ότι αφορά την «νέα δομή Πολιτικής Προστασίας» που υπερηφανευόταν ότι δημιούργησε ο πολύς κ. Χαρδαλιάς, όπως έλεγε ένας ειδικός μετά τις καταστροφικές φωτιές του περασμένου καλοκαιριού «τα δάση και οι περιουσίες καίγονται εν πολλοίς το …χειμώνα» (εννοώντας ότι τότε προετοιμάζεις τον μηχανισμό και βλέπεις το σχεδιασμό και τις ελλείψεις σου…)

Μέχρι τότε θα πει κανείς… ζήσε Μάη μου, στην Ελλάδα ζούμε.

 

** Τώρα που βλέπουμε μάλιστα και τις ακραίες εικόνες (βίντεο και φωτογραφίες) που έδωσε στα ΜΜΕ η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ζωοφιλικών Οργανώσεων για το «κολαστήριο των αγελάδων» στην Κω, καταλαβαίνουμε, τελικά, πόσο τραγικά επίκαιρο παραμένει το ερώτημα: Εκτός από την περιβόητη ατομική ευθύνη, υπάρχει καθόλου στη χώρα μας ευθύνη του δημοσίου και των λειτουργών του (υπηρεσιακών και αιρετών);;

11 ΣΧΟΛΙΑ

  1. οι τοπικοί μας άρχοντες, πριν καμιά 10αριά χρόνια, εκείνο το δρόμο που άρχισαν να ανοίγουν χωρίς άδεια στο Καμάρι της Κεφάλου; Συμψηφίστηκε το πρόστιμο, λέει, με τα ενοίκια του κτηρίου της εφορίας. Το ξεχάσατε αυτό;

  2. Ο δρόμος Ασκληπιείο Ζια έγινε επί περιφερειάρχη κ. Γιάννη Μαχαιρίδη και επάρχου της κ. Μαρίας Νικηταρά. Πολύ καλό έργο αλλά έπρεπε το θανατηφόρο γεφύρι να είχε φτιαχτεί μαζί με το δρόμο εφόσον υπήρχε ιστορικό από άλλο ένα θανατηφόρο ατύχημα.

  3. Ο πρωτος ορος της Ελευθεριας ειναι οτι ΚΑΘΕ δημοσιος λειτουργος ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ για καθετου πραξη κατα την ασκηση της υπηρεσιας του,ενωπιον του καθε πολιτου, ενωπιον των τακτικων δικαστηριων και συμφωνα με τον κοινο νομο.

  4. Ο πρωτος ορος της Ελευθεριας ειναι οτι ΚΑΘΕ δημοσιος λειτουργος ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ για καθετου πραξη κατα την ασκηση της υπηρεσιας του,ενωπιον του καθε πολιτου, ενωπιον των τακτικων δικαστηριων και συμφωνα με τον κοινο νομο. Ενγκελς

  5. Να λυπασαι το εθνος που δεχεται καθε νεο αφεντη με σαλπιγγες και τον διωχνει πνιγμενο στα «γιουχα» για να φερει μετα τον επομενο με σαλπισματα . Να λυπασαι το εθνος που δοξαζει με εγκωμια τον τραμπουκο σαν ηρωα και τον κατακτητητου,με την κιβδηλη λαμψη,θεωρει ευεργετη. Να λυπασαι το εθνος που εχει πολιτικο την αλεπου τον σαλτιμπαγκο για φιλοσοφοτου και που η τεχνη του ειναι τεχνη πιθηκισμου και μπαλωματων. Χαλιλ Γκιμπραν. Σε μια γυναίκα

  6. Σεσημασμένος για οπαδική βία ο με προσωρινή άδεια παραμονής αλλοδαπός. Το βασικό ερώτημα είναι πως χαρακτηρίζεται ένα κράτος που δεν αφαιρεί την άδεια παραμονής στους σεσημασμένους εγκληματίες…
    Υπόδικος αλλοδαπός, με προσωρινή άδεια παραμονής και σπουδαστής σε δημόσιο ΙΕΚ (δηλαδή με χρήματα των κορόιδων).
    Υπόδικος,το χωράει ανθρώπινος νους?
    Πρέπει να τερματιστεί η ασυλά στους ανήλικους και γενικά σε νεαρά άτομα,όπως αυτά που δρουν στο νησί.
    Το ειδηχθέστερο έγκλημα των τελευταίων χρόνων.

  7. θα ηταν το τελος τους αν φτιαχνανε μια φυλακη κι αλλαζανε τους νομους.
    θα σωζαμε και τα παιδια μας απο τους δολοφονους -γουρουνια που τους πληρωνουμε και την εκπαιδευση και την υγεια κι αυτοι εχουν γεμισει την ελλαδα αιμα και ναρκωτικα.

Γράψτε απάντηση στο ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΣΑΝ ΑΠΟ ΤΗ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥΣ Ακύρωση απάντησης