Το παρακάτω κείμενο μας εσταλει μέσω της φόρμας επικοινωνίας της ιστοσελίδας ekathess.gr από έναν αστυνομικό που ήθελε να μοιραστεί την ιστορία του.

Καθισμένος μέσα στο
ιδιωτικό μου αυτοκινήτο,εκτελώντας νυχτερινή σκοπιά,εξωτερικά ενός ιδιωτικού κτιρίου, που διαθέτει μέτρα ασφαλείας τελευταίας τεχνολογίας και υπηρεσία ιδιωτικής φύλαξης.Το οποίο είναι περιφραγμένο από τεράστια κάγκελα και δύσκολα προσπελάσιμα.
Ποιος ο λόγος φύλαξης του απο την Αστυνομία και γιατί γίνεται με τόσο αντιεπαγγελματικό και λάθος τρόπο;;; Θα σκεφτεί ένας πολίτης! (γιατί οι συνάδελφοι γνωρίζουν)

Ίσως απαγορεύεται να κρίνω τις αποφάσεις των ανωτέρων μου,αλλά θα το προσπεράσω και θα υποθέσω ότι ίσως έχει να κάνει με τις δημόσιες σχέσεις των αξιωματούχων της ΕΛ.ΑΣ.!
Που αλλού θα συναντήσετε παρόμοια παροχή αστυνομικών υπηρεσίων σε ιδιώτες; Δεν γνωρίζω! Σίγουρα όμως όχι,σε χώρες της Ευρώπης!
Ας περάσω όμως ευθύς αμέσως, στο λόγο που σκέφτομαι και γράφω.

Αφορμή στάθηκε ο πρόσφατος τραυματισμός φίλου και συναδέλφου εν ώρα νυχτερινής υπηρεσίας περιπολικού! Δεν είναι σίγουρα ο πρώτος τραυματισμός που μαθαίνω, αλλά κάθε φορά εύχομαι να είναι και ο τελευταίος. Για χάρη της προστασίας των προσωπικών δεδομένων, θα ονομάσω το φίλο και συνάδελφο της ιστορίας μας, (αυτόν τον οποίο τραυματίστηκε) Σωτήρη και τον έτερο συνάδελφο του περιπολικού, Κώστα.

Που λέτε…. ο φίλος Σωτήρης, εκτελώντας νυχτερινή υπηρεσία περιπολικού,κατά τις ώρες 22.00-06.00 στο πολεοδομικό συγκρότημα της Θεσσαλονίκης, πέραν των λοιπών κλήσεων του κέντρου άμεσης δράσης που ελάμβαναν εκείνο το βράδυ, έλαβαν και μια κλήση για άτομο εντός εργοστασίου.Κινήθηκαν τάχιστα για το σημείο όπου τους ανέμενε ο ιδιοκτήτης. Ο οποίος μόλις έφτασαν τους ενημέρωσε,ότι χτύπησε ο συναγερμός και ότι πιθανόν ο δράστης είναι εντός. Με περίσσιο θάρρος, επαγγελματική συνείδηση και αποφασιστικότητα, μπήκαν μέσα στο εργοστάσιο χωρίς να αναμένουν ενισχύσεις, για να συλλάβουν τον επίδοξο διαρρήκτη!Έψαξαν όλους τους χώρους και τελικά δεν βρήκαν κανέναν! Άκυρος ο συναγερμός!

Βγαίνοντας από μια σκοτεινή έξοδο του εργοστασίου, ο συνάδελφος της ιστορίας μας, ο Σωτήρης,χτύπησε το κεφάλι του σε κάτι σίδερα που προεξείχαν, τα οποία φυσικά και χωρίς τα γυαλιά του,ήταν αδύνατο να διακρίνει μέσα στα σκοτάδια. Ευτυχώς δεν χτύπησε πιο σοβαρά, διακινδυνεύοντας να χάσει κανένα μάτι και τη γλύτωσε με μόνο πέντε ράμματα και 4 ημέρες ελεύθερος υπηρεσίας. Μπράβο του,περαστικά του και σιδερένιος θα πουν, με ένα στόμα-μια φωνή, όσοι διαβάσουν αυτήν την ιστορία. Το παράδοξο της υπόθεσης βέβαια, είναι ότι ο Σωτήρης δεν φοράει γυαλιά λόγω μυωπίας, αλλά λόγω πρεσβυωπίας! Τα οποία φυσικά φοράει μόνο όταν διαβάζει.
Εδώ λοιπόν, πρέπει να σας πω ότι ο Σωτήρης και ο Κώστας,εκείνο το βράδυ της περιπολίας, συγκεντρώναν συνολικά 96 ηλικιακά έτη και επέβαιναν σε ένα περιπολικό ηλικίας 12 ετών,ταλαιπωρημένο και σίγουρα μη ασφαλές. Δύο 48 χρόνοι δηλαδή, σε υπηρεσία νυχτερινού περιπολικού!Δύο 48 χρόνοι, οι οποίοι θα συνεχίζουν μέχρι συντάξεως να δουλεύουν περιπολικό!Γιατί;;; Δεν υπάρχουν μήπως νεότεροι συνάδελφοι θα σκεφτεί κανείς;;;Δεν έχει προσωπικό η Ελληνική Αστυνομία;;;

Ουδείς μπορεί να δώσει μια σαφή απάντηση.Σίγουρα δεν μπορούν να τη δώσουν οι Αξιωματικοί μας, εκεί στα ψηλά γραφεία.Δεν θέλουν να γνωρίζουν αυτή την απάντηση!
Την ίδια στιγμή του περιστατικού-τραυματισμού βέβαια,εντός του τμήματος και φυσικά εντός πολλών τμηματων σε όλη την Ελλάδα, υπήρχαν και υπάρχουν νεαρότεροι συνάδελφοι, οι οποίοι παρά το γεγονός ότι θέλουν να βγουν περιπολία, αναγκάζονται-υποχρεώνονται να κάτσουν στη θέση του Αξιωματικού υπηρεσίας,γραφείου ταυτοτήτων,αρχείου κλπ.

Βέβαια υπάρχουν δυστυχώς και οι συνάδελφοί που μόλις βγήκαν από τη σχολή, θέλανε όπως και πολλές γυναίκες να διατεθούν σε υπηρεσία γραφείου και να πάρουν σύνταξη από εκεί. Υπάρχουν και αυτοί, που φήμες λένε ότι έπαιρναν οι μητέρες τους τηλέφωνο στους διοικητές των τμημάτων ή στους στρατηγούς και ζητούσαν να μπουν τα παιδιά τους σε γραφείο, γιατί έλεγαν «είναι μικρά ακόμη και πρέπει να μεγαλώσουν λίγο πριν βγουν στο πεζοδρόμιο».
Κανένα υπονοούμενο, για κανέναν συνάδελφό!
Αγάπη μόνο!!!!Αλήθεια μόνο!!!
Όποιος ενοχλείται από τα παραπανω γραφόμενα, ο σοφός λαός έχει πει ότι «όποιος έχει τη μύγα,μυγιάζεται».
Υπάρχουν και αυτοί που λένε «γιατί να δουλέψω,αφού δεν μας πληρώνουν» και έχουν δίκιο από τη μεριά τους.

Υπαρχουν και οι αξιωματικοί από τη σχολή, που μόλις αποφοιτήσουν περιμένουν να γίνουν υποδιοικητές και ποτέ δεν κάθονται στη θέση του αξιωματικού υπηρεσίας,δεν υποχρεώνονται (σύμφωνα με το καθηκοντολόγιο) ή δεν θέλουν να κάτσουν!Υπάρχουν και οι ανθυπαστυνόμοι,που μόλις πάρουν το βαθμό,θελουν να διατίθενται μόνο σε υπηρεσία προανακρίσεων ή γραμματεία!
Ήθελα να ξέρα, όταν σε τρία-τέσσερα χρόνια πάρουν σύνταξη ο Σωτήρης και ο Κώστας, ποιος Θα βγαίνει περιπολικό; Όταν όλοι θα αρχίσουν να δίνουν εξετάσεις για αρχιφύλακες (ΠΣ) και εν συνεχεία θα γίνονται ανθυπαστυνόμοι και ακόμη παραπέρα υυπαστυόμοι ΤΕΜΑ,ποιος θα μείνει περιπολικό ή σκοπιά;;;

Βέβαια υπάρχουν ακόμη αρκετοί βητάδες, πριν την έναρξη της σχολής αστυφύλακων το 95 και φυσικά υπάρχουν και εκείνα τα φιλότιμα παιδιά,που από ειδικοί φρουροί έγιναν  βητάδες.
Για πόσο ακόμα όμως, θα υπάρχουν αυτοί που θα έχουν  όρεξη, περισσή δύναμη και διάθεση να βγαίνουν πεζοδρόμιο;;;Δεν ξέρω!
Στην επαρχία οι αξιωματικοί-βαθμοφόροι είναι ήδη περισσότεροι από τους συναδέλφους, που εργάζονται καθημερινά στο πεζοδρόμιο και αξιωματικοί υπηρεσίας.Και μην ακούσω κανέναν να λέει » ναι, αλλά εγω διάβασα για να γίνω αξιωματικός-βαθμοφόρος».
Ξεκολλάτε!!!Οι καταστάσεις αλλάζουν και εμείς πρέπει να προσαρμοστούμε στη νέα πραγματικότητα.Μέχρι το βαθμό του υπαστυνόμου Α’ όλοι ανεξαιρέτως στο πεζοδρόμιο.
Αλλιώς δώστε παραπάνω κίνητρα-χρήματα σε αυτούς που παλεύουν πραγματικά,για την κοινωνία και τον πολίτη εκεί έξω.
Αξιολόγηση τώρα!

Οι αξιωματικοί και οι επικεφαλείς το λέει η ίδια η λέξη, είναι για να μπαίνουν μπροστά,(στο παρελθόν μπροστά στις μάχες-στην εποχή μας έξω στο πεζοδρόμιο) και όχι να κάθονται πίσω στα γραφεία.Ευτυχώς που υπάρχουν στις μέρες μας και αξιωματικοί σε σοβαρές-μάχιμες υπηρεσίες Ασφαλείας, που τιμούν την λέξη και στέκονται και αυτοί μπροστά και δίπλα στον αστυφύλακα!
Αυτά λοιπόν σκέφτηκα και έγραψα……
Με εκτίμηση και σεβασμό,
σε όλους τους συναδέλφους.

ekathess.gr