Χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αγκύρας κ. Ιερεμία (ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ χοροστάτησε στον Εσπερινό του Αγ. Αντωνίου στον Χάντακα Πυλίου) εψάλη απόψε ο πανηγυρικός εσπερινός της εορτής του Αγίου Αντωνίου, στην πόλη της Κω, στο Ιερό Παρεκκλήσιο το οποίο βρίσκεται πίσω από τον Μητροπολιτικό Ναό του Αγ. Νικολάου, επί της οδού Γ. Ιωαννίδη.
Τον Σεβασμιώτατο πλαισίωναν ο Ιερατ. Προϊστάμενος του Μητροπολιτικού ναού, π. Κωνσταντίνος Καματερός και ο π. Αναστάσιος Τσουκνιάς.
Έψαλλαν ο καθηγητής – Πρωτοψάλτης και Πρόεδρος του Συλλόγου Ιεροψαλτών Κω Γιώργος Σακέλλης και οι ιεροψάλτες Δημήτρης Τανάγρας, Γιώργος Σανιδάς (στην αρχή) και Γιάννης Κιάρης (στην συνέχεια).
Παρόντες ήταν μεταξύ άλλων ο εκπρόσωπος της Δημοτικής Κοινότητας Κω Παναγιώτης Βασιλείου (τον οποίο συνεχάρη ο Σεβασμιώτατος για την επιμέλειά του) και πολλοί προσκυνητές.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του αναφέρθηκε στον μεγάλο αυτό Άγιο της εκκλησίας μας, τον «καθηγητή της ερήμου», αλλά και στους ευσεβής προσκυνητές που τιμούν τη μνήμη του και όλους όσοι φροντίζουν για τον ευπρεπισμό του ιερού ναού.
Το ιστορικό αυτό παρεκκλήσιο χρονολογείται από τις αρχές του 1700 οπότε και λειτούργησε ως ενοριακός Ναός. Στην συνέχεια ανακατασκευάστηκε εκ βάθρων, έπειτα από σεισμό, από την Θάλεια Παρθενιάδου εις μνήμην του γιου της Αντωνίου, το 1897.
Τελευταία, επισκευάστηκε μετά τον σεισμό του 2017 με δωρεάν μελέτη-επίβλεψη από τον μηχανικό Ν. Μυλωνά και με την προσφορά δωρητών (Ελπιδοφόρος Άμαλλος κ.α.).
Το πρωί θα χοροστατήσει στον Όρθρο και θα προεξάρχει της Θ. Λειτουργίας -όπως κάθε χρόνο- ο Σεβ. Μητροπολίτης Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ.
Βιογραφία Μεγάλου Αντωνίου
Ἔχει τι μεῖζον οὐρανὸς καὶ τῶν Νόων,
Ἔξαρχον Ἀντώνιον Ἀσκητῶν ἔχων.
Ἑβδομάτῃ δεκάτῃ Ἀντώνιον ἔνθεν ἄειραν.
Ο Μέγας Αντώνιος γεννήθηκε το 251 μ.Χ. στην Άνω Αίγυπτο από πλούσιους και ενάρετους γονείς, τους οποίους έχασε σε νεαρή ηλικία. Συγκεντρώνει όμως την προσοχή του στην μυστική θεωρία των μοναχών της ερήμου και στην φροντίδα της μικρής αδελφής του. Γρήγορα αποφασίζει να εγκαταλείψει τα εγκόσμια και αναχωρεί για την έρημο, αφού πρώτα τακτοποίησε την μικρότερη αδελφή του και μοίρασε την μεγάλη πατρική περιουσία στους φτωχούς της περιοχής του.
Στην έρημο παίδευσε την ψυχή του και τιθάσευσε τα πάθη του φθάνοντας στα ανώτατα όρια της άσκησης ώστε η ψυχή του αγίου μπορούσε να εξέρχεται του σώματός του ενώ βρισκόταν ακόμη εν ζωή. Γίνεται το πρότυπο των ασκητών. Πολλοί εξ αυτών έφθαναν στην έρημο για να τον ακούσουν και να τον συμβουλευθούν. Παρέδωσε την μακάρια ψυχή του στον μισθαποδότη Θεό σε ηλικία 105 ετών.
Αν και, όπως λέγει ο Μέγας Αθανάσιος, μία από τις τελευταίες επιθυμίες του Οσίου Αντωνίου ήταν να μείνει κρυφός ο τόπος της ταφής του, οι μοναχοί που μόναζαν κοντά του έλεγαν ότι κατείχαν το ιερό λείψανό του, το οποίο επί Ιουστινιανού (561 μ.Χ.), κατατέθηκε στην Εκκλησία του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου στην Αλεξάνδρεια και από εκεί αργότερα, το 635 μ.Χ., μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη.
Απολυτίκιον ήχος δ’
Τόν ζηλωτήν Ἠλίαν τοῖς τρόποις μιμούμενος, τῷ Βαπτιστῇ εὐθείαις ταῖς τρίβοις ἑπόμενος, Πάτερ Ἀντώνιε, τῆς ἐρήμου γέγονας οἰκιστής, καί τήν οἰκουμένην ἐστήριξας εὐχαῖς σου· διό πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.
