Ο εσπερινός της εορτής του Αγίου Φωκά (Ανακομιδή Ιερών Λειψάνων του Αγίου Φωκά του Νέου από τη Σινώπη) εψάλη απόψε με λαμπρότητα στο φερώνυμο Ιερό Παρεκκλήσιο εντός του συγκροτήματος του ξεν. Ωκεανίς στην Κω, από την ενορία Αγίων Πάντων χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτου κ. Ναθαναήλ.
Τον Σεβασμιώτατο πλαισίωναν ο π. Αναστάσιος Τσουκνιάς και ο π. Βαγιανός-Ιωάννης Κώστογλου,
Τους ύμνους απέδωσε ο χορός των Ιεροψαλτών των Αγίων Πάντων με τον Πρωτοψάλτη Χαράλαμπο Αλαχιώτη και τον Μιχάλη Καρακιόζη.
Παρόντες ήταν μεταξύ άλλων η οικογένεια Γεωργίου Δρόσου οι οποίοι έχουν αφιερώσει το Ιερό Παρεκκλήσιο το οποίο φροντίζουν και περιποιούνται ιδιαίτερα, στην Ιερά Μητρόπολη Κώου και Νισύρου και ο Σεβασμιώτατος τους ευχαρίστησε θερμά γι αυτό, ο Κώστας Σκανδαλίδης με την σύζυγό του και πολλοί προσκυνητές.
Ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στον θαυμαστό βίο του Αγίου Φωκά, τον οποίο σέβονται ακόμη και μουσουλμάνοι μιας και τα θαύματά του είναι γνωστά και στους ίδιους και μετέφερε τις ευχές και την ευλογία του οικουμενικού πατριάρχη.
Τέλος, η οικογένεια Δρόσου δεξιώθηκε -όπως κάθε χρόνο στη γιορτή του Αγίου- απλόχερα και πολύ φιλόξενα όλους τους προσκυνητές.
Βιογραφία
Φωκᾶ, τὸ λουτρὸν σμήγματος παντὸς δέχου.
Λουτρὸν γὰρ ἦν ἀγῶνος, οὐ καθαρσίου.
Εἰκάδι δευτερίῃ λουτρὸν πέφνεν ἔνδοθι Φωκᾶν.
Πατρίδα του Αγίου Φωκά ήταν η Σινώπη του Ευξείνου Πόντου. Οι γονείς του Πάμφυλος (ναυπηγός στο επάγγελμα) και Μαρία μεταλαμπάδευσαν στο Φωκά από την παιδική του ηλικία τη φλόγα της αγνής πίστης τους και τη θερμή ευσέβεια τους. Ο Φωκάς από μικρό παιδί εντρυφούσε στην ανάγνωση των Γραφών, και εκείνο που ιδιαίτερα τον διέκρινε ήταν η θερμή και ειλικρινής αγάπη που είχε προς το Θεό, αλλά και προς τους συνανθρώπους του. Διότι οδηγό στην αγάπη του αυτή είχε πάντα τα θεόπνευστα λόγια της Αγίας Γραφής: «Ὁ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἐν τῷ φωτὶ μένει,… ὁ δὲ μισῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἐν τὴ σκοτία ἐστι» (Α’ επιστολή Ιωάννου, Β’ 10-11). Εκείνος, δηλαδή, που αγαπά τον αδελφόν του, μένει μέσα στο πνευματικό και ηθικό φως. Ενώ αντίθετα, εκείνος που μισεί τον αδελφό του, μένει μέσα στο πνευματικό και ηθικό σκοτάδι.
Αναδείχθηκε Επίσκοπος Σινώπης και ευτύχησε να έχει το χάρισμα της επιτέλεσης θαυμάτων στο όνομα του Τριαδικού Θεού. Ανέπτυξε έντονη ιεραποστολική δραστηριότητα στην περιοχή της Επισκοπής του, γεγονός που δεν πέρασε απαρατήρητο σε κάποιους φανατικούς ειδωλολάτρες. Πράγματι, ο Έπαρχος Αφρικανός, διέταξε την σύλληψή του και τον έριξαν σε καυτό λουτρό, όπου και παρέδωσε το πνεύμα του, επί των χρόνων του αυτοκράτορος Τραϊανού (98 – 117 μ.Χ.).
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ἐκ βρέφους τοῦ Πνεύματος, ὀφθεῖς δοχεῖον λαμπρόν, θαυμάτων ἐπλούτησας, τὴν παρ’ αὐτοῦ δωρεάν, Φωκὰ Ἱερώτατε, ὅθεν ἱερουργήσας, τῷ Σωτήρι ὁσίως, ἔπιες ἐν ἀθλήσει, τὸ ποτήριον τούτου, ὦ πρέσβευε δεόμεθα, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἠμῶν.