Με ευλάβεια, μεγαλοπρέπεια και πλήθος προσκυνητών ο πανηγυρικός εσπερινός του Προφήτη Ηλία στο μεσόβουνο με τον Σεβασμιώτατο

Με ευλάβεια και κατάνυξη εψάλη απόψε ο πανηγυρικός εσπερινός της εορτής του Προφήτη Ηλία του Θεσβίτη, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ στο ύψωμα του Προφήτη Ηλία στο Λινοπότη.

Τον Σεβασμιώτατο πλαισίωναν ο Αρχιμανδρίτης και Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως π. Ιωακείμ και οι Ιερείς π. Περικλής Κιάρης και π. Ιωάννης Σταυρόπουλος.

Τον χορό των Ιεροψαλτών διηύθυνε ο πρωτοψάλτης Μιχάλης Ανδρέου και λάμπρυνε με την καλλιφωνία του ο στρατιωτικός Αρχιμανδρίτης π. Σοφρώνιος μαζί με τους: Δημήτρη Τσάμπαλα,  Μιχάλη Γκινή, Αναστάσιο Γιακουμή, Γιώργο Μαστορόπουλο, Άλκη Ποταμιάνο, Πάρη Λαδικό, Θέμο Κουκούλα, Γιώργο και Γιάννη Κιάρη και τον μικρό Νικόλα Ανδρέου.

Παρόντες ήταν μεταξύ άλλων ο Διοικητής της 80 ΑΔΤΕ, Ταξίαρχος Αριστείδης Καβαρλίγκος, ο πρ. Διοικητής, στρατηγός Στέλιος Σεργεντάνης, ο πρ. Δήμαρχος και Επικ. της Δύναμης Αλλαγής Γιώργος Κυρίτσης, η Αντιδήμαρχος, Γεωργία Κασσιώτη, ο  Πρόεδρος Ασφενδιού Μ. Γιωργαλλής, οι Δημοτικοί σύμβουλοι Ηλίας Σιφάκης και Πόπη Κιαπόκα, ο Τοπικός σύμβουλος Σεβαστιανός Παρβέρης και πλήθος προσκυνητών μεταξύ των οποίων πολλοί απόδημοι του εξωτερικού.

Ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην ομιλία του σε δύο χαρακτηριστικά θαύματα του Προφήτη Ηλία από τα αναγνώσματα που διαβάστηκαν νωρίτερα:

Όταν έβλεπε ο Προφήτης Ηλίας ότι οι άνθρωποι της εποχής εκείνης πίστευαν στα είδωλα, ήταν άδικοι και σκληροί, προσευχήθηκε θερμά στο Θεό και ζήτησε να τους δείξει ένα σημάδι. Από την προσευχή του Προφήτη Ηλία έκλεισαν οι ουρανοί και δεν έβρεχε για τρία ολόκληρα χρόνια. Άρχισαν τότε να στερεύουν οι πηγές και να πέφτει λιμός. Τότε ο βασιλιάς* είπε ας δοκιμάσουμε λοιπόν την πίστη του Θεού.

Τότε μαζεύτηκαν οι ιερείς των ειδώλων και ο Ηλίας κι έστησαν πάνω στο βουνό δύο θυσιαστήρια. Πρώτοι θυσίασαν οι ιερείς των ειδώλων το μοσχάρι στα είδωλα το διαμέλισαν, προσευχήθηκαν αλλά σταγόνα δεν έπεφτε.

Οπότε, ο βασιλιάς στράφηκε προς τον Ηλία. Ο Ηλίας ζήτησε τότε από το λαό να του φέρουν δώδεκα πέτρες, όσες και οι φυλές του Ισραήλ. Τις στερέωσε στη γη και είπε να σκάψουν γύρω στις πέτρες ένα βαθύ χαντάκι. Τους είπε να βάλουν πάνω στις πέτρες τα ξύλα και ζήτησε δύο στάμνες νερό.

Ο μόνος που είχε τη δυνατότητα να φέρει νερό ήταν ο βασιλιάς, οπότε  ο Ηλίας του ζήτησε  για δεύτερη και τρίτη φορά από δύο στάμνες νερό γεμίζοντας το χαντάκι που είχαν σκάψει. Τότε, έπεσε φωτιά από τον ουρανό και κατέκαψε τα ξύλα εξατμίζοντας το νερό που ήταν στο χαντάκι.

Στην συνέχεια, ο Προφήτης Ηλίας βλέποντας το λαό που πίστεψε στο θαύμα, τους είπε «έρχεται βροχή, φύγετε μην πνιγείτε…» Έπεσε στα γόνατα προσευχήθηκε και μετά τη βροχή πνίγηκαν πολλοί και κυρίως οι ιερείς των ειδώλων οι οποίοι στην συνέχεια κατεσφάγησαν.

«Ο Προφήτης που με την προσευχή του έκλεισε και άνοιξε τους ουρανούς είναι εδώ παρών. Είναι παρών όπου υπάρχουν άνθρωποι που τον σκέπτονται και τον τιμούν. Παντού όπου οι άνθρωποι υποφέρουν. Ας τον παρακαλέσουμε να μας βοηθήσει να ξεχωρίσουμε το καλό και το κακό. Είναι μεγάλη αμαρτία να μην προσευχόμαστε για το καλό όλων», κατέληξε ο Σεβασμιώτατος.

Αμέσως μετά το πέρας του εσπερινού προσφέρθηκαν διάφορα νηστίσιμα γλυκίσματα και καρπούζι από την ενορία Αγίου Παύλου Λινοποτίου σε όλους τους προσκυνητές.

Το πρωί εψάλη ο Όρθρος και τελέστηκε η Θεία λειτουργία από τον π. Ιωακείμ.

Ο προφήτης Ηλίας

έζησε τον 9 π.Χ. αιώνα και ήταν γιος του Σωβάκ και καταγόταν από τη Θέσβη (γι’ αυτό και ονομάστηκε Θεσβίτης), το σημερινό El Istib, της περιοχής Γαλαάδ και άνηκε στην φυλή του Ααρών. Όταν γεννήθηκε, ο πατέρας του είδε μία θεία οπτασία: Δύο άνδρες λευκοφορεμένοι τον ονόμαζαν Ηλία, τον σπαργάνωναν με φωτιά και του έδιναν φλόγα να φάει. Τότε ο πατέρας του, πήγε στα Ιεροσόλυμα και αφού περιέγραψε την οπτασία στους ιερείς, εκείνοι του είπαν ερμηνεύοντας την οπτασία, ότι ο γιος του θα γίνει προφήτης και θα κρίνει το Ισραήλ με δίκοπο μαχαίρι και φωτιά.

Ο Προφήτης Ηλίας άσκησε το προφητικό του χάρισμα επί 25 έτη στα χρόνια του βασιλέα Αχαάβ, που βασίλεψε στα 873 – 854 π.Χ. Ο Αχαάβ και μάλιστα η γυναίκα του Ιεζάβελ ήσαν άνθρωποι ασεβείς κι εναντίον τους ήταν ο πόλεμος του προφήτη Ηλία. Η Ιεζάβελ, που δεν ήταν ισραηλίτισσα και γινόταν αιτία να νοθεύεται η πίστη από ειδωλολατρικά έθιμα, αυτή λοιπόν κυνήγησε πολύ τον προφήτη Ηλία, γι’ αυτό κι εκείνος αναγκαζόταν διαρκώς να φεύγει και να κρύβεται. Η Ιεζάβελ κυνηγούσε τον προφήτη Ηλία, όπως η Ηρωδιάδα τον Ιωάννη τον Πρόδρομο.

Πρώτο μεγάλο σημείο, που έδωσε ο προφήτης Ηλίας, ήταν που προσευχήθηκε και δεν έβρεξε για τριάμισι χρόνια. Σ’ αυτό το διάστημα ο Προφήτης κρυβόταν σε μια σπηλιά σ’ ένα χείμαρρο πέρ’ από τον Ιορδάνη. Εκεί υπήρχε λίγο νερό κι ένας κόρακας του πήγαινε τροφή κάθε πρωί. Όταν στέρεψε το νερό, έφυγε ο Προφήτης και πήγε στα Σάρεπτα της Σιδωνίας· όλα αυτά με εντολή του Θεού. Εκεί φιλοξενήθηκε σε μια χήρα γυναίκα, που είχε λίγο αλεύρι και λίγο λάδι, κι όμως έτρωγαν όλο τον καιρό και δεν έλειψαν. Η χήρα γυναίκα είχε ένα παιδί κι έτυχε να αρρωστήσει και να πεθάνει. Τότε ο Προφήτης προσευχήθηκε κι ανάστησε το παιδί.

Δεύτερο μεγάλο σημείο, που έδειξε ο Προφήτης Ηλίας, ήταν που προσευχήθηκε κι ήλθε φωτιά από τον ουρανό. Με προσταγή του βασιλέα Αχαάβ, μαζεύτηκαν τετρακόσιοι ειδωλολάτρες ψευτοιερείς, που τους προστάτευε η Ιεζάβελ. Τότε ο προφήτης Ηλίας τους προκάλεσε σ’ ένα διαγωνισμό. Του είπε κι έβαλαν πάνω στο θυσιαστήριο τα ξύλα και το σφάγιο για θυσία, και άρχισαν να τρέχουν γύρω και να φωνάζουν όλη την ήμερα τον ψεύτικο θεό Βάαλ, για να ρίξει φωτιά· «και ουκ ην φωνή και ουκ ην ακρόασις». Τότε ο Προφήτης τους είπε· «Κάνετε πέρα! Τώρα θα κάνω εγώ τη θυσία μου». Έκανε δικό του θυσιαστήριο, έβαλε κι έβρεξαν καλά τρείς φορές τα ξύλα με νερό κι ύστερα προσευχήθηκε. Έπεσε τότε φωτιά από τον ουρανό κι αναποδογύρισε κι έκαψε ολόκληρο το θυσιαστήριο.

Ύστερα απ’ αυτό το σημείο, ο λαός έπιασε τους τετρακόσιους ψευτοϊερείς κι ο προφήτης Ηλίας τους τιμώρησε αυστηρά. Η Ιεζάβελ, αγριεμένη, κυνήγησε τον Προφήτη κι εκείνος έφυγε ψηλά στο Χωρήβ, εκεί που πριν πεντακόσια χρόνια ο Μωϋσής άκουσε τη φωνή του Θεού κι είδε τη βάτο να φλέγεται και να μην καίγεται. Εκεί ο προφήτης Ηλίας κρυβόταν σε μια σπηλιά κι ο Θεός τον δίδαξε ένα σπουδαίο μάθημα. Του είπε· «Ανέβα ψηλά στην κορυφή, και θα δεις το Θεό. Θα περάσει δυνατός αέρας· θα γίνει σεισμός· θα δεις φωτιά και θα περάσει ένα ανάλαφρο και δροσερό αεράκι. Ο Θεός δεν θα είναι ούτε στη θύελλα ούτε στο σεισμό ούτε στη φωτιά, αλλά στο ανάλαφρο αεράκι».

Άλλα θαυμαστά σημεία του πορφήτη Ηλία ήταν ότι διέσχισε τον Ιορδάνη ποταμό με την μυλωτή του και τέλος ότι αντί να πεθάνει ανελήφθη με άρμα πυρός στον ουρανό.

Να σημειώσουμε, ότι ο προφήτης Ηλίας, μετά από οκτώ ή δέκα χρόνια από την ανάληψη του, απέστειλε γράμματα (ίσως δι’ Αγγέλου) στον βασιλέα Iωράμ, προβλέποντας τον θάνατο του επειδή απομακρύνθηκε από την λατρεία του αληθινού Θεού: «καὶ ἦλθεν αὐτῷ ἐν γραφῇ παρὰ ᾿Ηλιοὺ τοῦ προφήτου λέγων· τάδε λέγει Κύριος Θεὸς Δαυὶδ τοῦ πατρός σου· ἀνθ’ ὧν οὐκ ἐπορεύθης ἐν ὁδῷ ᾿Ιωσαφὰτ τοῦ πατρός σου καὶ ἐν ὁδοῖς ᾿Ασὰ βασιλέως ᾿Ιούδα» (Παραλειπομένων Β’, κεφ. 21, στίχος 12).

Το δε βιβλίο Σοφία Σειράχ αναφέρει ότι: «ΚΑΙ ἀνέστη ᾿Ηλίας προφήτης ὡς πῦρ, καὶ ὁ λόγος αὐτοῦ ὡς λαμπὰς ἐκαίετο…. ὡς ἐδοξάσθης, ᾿Ηλία, ἐν τοῖς θαυμασίοις σου· καὶ τίς ὅμοιός σοι καυχᾶσθαι; ὁ ἐγείρας νεκρὸν ἐκ θανάτου καὶ ἐξ ᾅδου ἐν λόγῳ ῾Υψίστου· ὁ καταγαγὼν βασιλεῖς εἰς ἀπώλειαν καὶ δεδοξασμένους ἀπὸ κλίνης αὐτῶν· ὁ ἀκούων ἐν Σινᾷ ἐλεγμὸν καὶ ἐν Χωρὴβ κρίματα ἐκδικήσεως· ὁ χρίων βασιλεῖς εἰς ἀνταπόδομα καὶ προφήτας διαδόχους μετ᾿ αὐτόν· ὁ ἀναληφθεὶς ἐν λαίλαπι πυρὸς ἐν ἅρματι ἵππων πυρίνων…. μακάριοι οἱ ἰδόντες σε καὶ οἱ ἐν ἀγαπήσει κεκοσμημένοι, καὶ γὰρ ἡμεῖς ζωῇ ζησόμεθα.»

Τρεις από τις θαυμαστές του προφητείες που εκπληρώθηκαν ήταν η τριετής ξηρασία, η καταδίκη του βασιλιά Αχαάβ και ο θάνατος του Οχοζία.

Ο Ηλίας έζησε και έδρασε κατά το θέλημα του Κυρίου κι έτσι ο Θεός τον πήρε στους ουρανούς μέσα σε ανεμοστρόβιλο. Καθώς ανέβαινε στους ουρανούς με άρμα από φωτιά και πύρινα άλογα, άφησε να πέσει από πάνω του ο μανδύας του και τον μάζεψε ο Ελισσαίος. Ο Ελισσαίος χρίσθηκε διάδοχος του Ηλία από τον ίδιο τον Ηλία, κατόπιν υποδείξεως από τον Θεό.

Ο Ηλίας και ο Ενώχ είναι οι μόνοι άνθρωποι οι οποίοι αναλήφθηκαν στους ουρανούς χωρίς να γευθούν θάνατο, παραμένουν ζωντανοί για να αντιμετωπίσουν τον Αντίχριστο στα έσχατα χρόνια.

Ἀπολυτίκιον
Ὁ ἔνσαρκος Ἄγγελος, τῶν Προφητῶν ἡ κρηπίς, ὁ δεύτερος Πρόδρομος, τῆς παρουσίας Χριστοῦ, Ἠλίας ὁ ἔνδοξος, ἄνωθεν καταπέμψας, Ἐλισαίῳ τὴν χάριν, νόσους ἀποδιώκει, καὶ λεπροὺς καθαρίζει, διὸ καὶ τοῖς τιμῶσιν αὐτόν, βρύει ἰάματα.