Απεργιακή συγκέντρωση και πορεία στην Κω: Το έγκλημα στα Τέμπη δεν θα συγκαλυφθεί – Οι αγώνες θα συνεχιστούν μέχρι να στελεχωθεί πλήρως το Νοσοκομείο Κω

Με το σύνθημα «ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΣΤΟΣ – ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΑΞΙΑ» συμμετείχε στην πανελλαδική πανεργατική απεργία το εργατικό κέντρο ΒΣΔ, το σωματείο ξενοδοχουπαλλήλων και σερβιτόρων Κω, το σωματείο ιδιωτικών υπαλλήλων και εμπορουπαλλήλων, σωματείο εκτάκτων στο υπουργείο πολιτισμού, ο σύλλογος γυναικών μέλος ΟΓΕ, το σωματείο συνταξιούχων Κω, το σωματείο εργαζομένων του νοσοκομείου, το σωματείο εργαζομένων της ΔΕΥΑΚ, το γυμνάσιο Ζηπαρίου και η Β’ ΕΛΜΕ Δωδεκανήσου , σήμερα το πρωί στην πλατεία Ελευθερίας.

Άπαντες οι συμμετέχοντες έστειλαν το μήνυμα πως οι αγώνες θα συνεχιστούν μέχρι να στελεχωθεί πλήρως το Νοσοκομείο της Κω και οι δομές υγειάς όλης της περιοχής με μόνιμο προσωπικό όλων των ειδικοτήτων. Η Β ΕΛΜΕ Δωδεκανήσου συμμετείχε επίσης στον αγώνα ενάντια στην κατηγοριοποίηση σχολείων – μαθητών – εκπαιδευτικών, στην απεργία και στέκονται δίπλα στον αγώνα των μαθητών.
ΟΜΙΛΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑΣ 16 ΜΑΡΤΗ 2023 ΕΚΒΣΔ
Στέρεψαν τα δάκρυα
Για τους νεκρούς στο Σάμινα
Για τους νεκρούς στην Μάνδρα και στο Μάτι
Για τους νεκρούς στην πανδημία
Για τα νεκρά παιδιά στο γεφύρι και στην Πειραιώς, στο Ψαλίδι
Για τους νεκρούς συναδέλφους μέσα στους χώρους δουλειάς
Για τα νεκρά παιδιά στα Τέμπη.
Ένα προς ένα τα εγκλήματα χαραγμένα βαθιά στην σκέψη και το μυαλό μας.
Έγιναν ποτάμι οργής που γέμισε τους δρόμους σε όλη την χώρα.
Που γέμισε τον δρόμο μπροστά από το Νοσοκομείο την προηγούμενη βδομάδα. Που μπορεί να πλημμυρίσει κάθε γωνιά του νησιού. Γιατί μπορεί να γίνει. Γιατί έτσι πρέπει να γίνει.
Το ανθρώπινο ποτάμι που παραμέρισε το «βολικό» επιχείρημα για «ανθρώπινο λάθος» και την «σιγή νεκροταφείου» και απαιτεί να αποδοθούν οι ευθύνες όλων όσων κυβέρνησαν και κυβερνούν και υπηρέτησαν την απελευθέρωση.
Ο μόνος δρόμος για να μην συγκαλυφθεί το έγκλημα και να φτάσει το μαχαίρι στο κόκαλο.
Μετά το πρώτο σοκ της 28ης Φλεβάρη, η διαπίστωση ξεκάθαρη. Κάθε λαϊκή-εργατική ανάγκη σμπαραλιάζεται από ένα σύστημα που «όλα τα σφάζει κι όλα τα μαχαιρώνει».
Κράτος και κυβερνήσεις του έχουν αποκλειστικά την ευθύνη για τα βάσανα της Ε.Τ. Οι ανάγκες των εργαζομένων αντιμετωπίζονται ως «βαρίδι».
Αντί να ζούμε όπως αρμόζει στον 21ο αιώνα, ζούμε με την αγωνιά για το ποια θα είναι η επόμενη καταστροφή και σε ποια «κυβερνητική βάρδια»: Τη γαλάζια, τη ροζ ή τις αποχρώσεις τους…
Οι ελλείψεις παντού έχουν ένα κοινό παρονομαστή.
Το κυνήγι του μεγαλύτερου κέρδους για τους επιχειρηματικούς ομίλους και του μικρότερου κόστους για το κράτος, που στρώνει το έδαφος για νέες τραγωδίες.
Οι εργαζόμενοι στον σιδηρόδρομο προειδοποιούσαν. Καμία κυβέρνηση δεν τους άκουσε.
Τώρα μάλιστα που βγαίνουν ολονών τα άπλυτα στην φόρα, εμφανίζουν και κάτι εκθέσεις για την τήρηση των κανόνων ασφαλείας σύμφωνα με τα ευρωενωσιακά δεδομένα.
Μόνο που αυτά τα δεδομένα είναι που προβλέπουν την μείωση προσωπικού. Έτσι από 300 εργαζόμενους στην σήμανση των γραμμών τώρα έχουν μείνει 30.
Τα ευρωπαϊκά δεδομένα είναι που υπαγορεύουν την διευθέτηση του χρόνου εργασίας στον σιδηρόδρομο που σημαίνει εξαντλητική δουλειά και μεγαλύτερο κίνδυνο ατυχημάτων που πέρασε μάλιστα επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και συνέχισε να εφαρμόζει και η κυβέρνηση ΝΔ.
Έλεγαν πως ο ανταγωνισμός και η «απελευθέρωση» – με το εγχειρίδιο της ΕΕ – φέρνουν φτηνές, ασφαλείς και ποιοτικές μεταφορές. Κι αποδείχτηκε ότι το κυνήγι του κέρδους, ο ανταγωνισμός και η αναρχία της καπιταλιστικής παραγωγής φέρνουν για τον λαό τραγωδίες, πανάκριβες και ξεχαρβαλωμένες μεταφορές.
72 ώρες εβδομαδιαίας απασχόλησης για τους ναυτεργάτες και μείωση των ημερών άδειας τους. Επιδότηση των ακτοπλόων με ζεστό χρήμα που τσεπώνουν και από τους κρατικούς προϋπολογισμούς αλλά και δια της πλαγίας με το μεταφορικό ισοδύναμο. Ταξίδι πάνω από 12 ώρες και γύρω στα 80 ευρώ για μια θέση στο κατάστρωμα.
Τα ίδια έλεγαν για την Υγεία, αλλά ο λαός βρέθηκε στην πανδημία με τις συνέπειές της παρούσες, να παίζει τη ζωή του κορόνα – γράμματα στα εμπορευματοποιημένα συστήματα Υγείας.
Όλοι ξέρουν πως δεν υπάρχει Πνευμονολόγος. Όλοι ξέρουν πως δεν υπάρχει Παθολόγος. Πως δεν έχει παιδίατρο Πως δεν επαρκεί το προσωπικό. Σε καμία κλινική. Ότι έχει ένα ακτινολόγο, ένα καρδιολόγο, ένα νεφρολόγο. Ότι τα μηχανήματα είναι απαρχαιωμένα. Πως έχει μόνο 1 ασθενοφόρο.
Είναι εξοργιστικές οι απαντήσεις που αναγκάστηκε να δώσει ο Υπουργός Υγείας μετά τις τελευταίες κιν/σεις
Ο λαός της Κω απαίτησε μόνιμες προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών. Θωράκιση του δημόσιου συστήματος Υγείας, δωρεάν για όλους, απαγόρευση της επιχειρηματικής δράσης.
Δεν θα τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί..
Του επιστρέφουμε τις απαντήσεις ως απαράδεκτες Δεν είμαστε ζητιάνοι. Δεν βάζουμε τις ζωές μας στο ζύγι. Δεν θέλουμε γιατρούς και νοσηλευτές για 2-3 μήνες. Κάποιος να τους πει πως έχει μόνιμους κάτοικους. Τι θα κάνουν τους υπόλοιπους μήνες; Θα μείνουν χωρίς γιατρούς και νοσοκομείο ή θα μετακομίσουν σε άλλες χώρες; Η προσπάθεια να χειραγωγήσει και να αποπροσανατολίσει και ο Υπουργός Υγείας της ΝΔ και όσοι και από άλλες δυνάμεις ακολουθούν σαν ουρά χειροκροτώντας τον νόμο που ψήφισε πρόσφατα και προβλέπει την κατάργηση της αποκλειστικής απασχόλησης των γιατρών στο δημόσιο σύστημα υγείας στέλνοντας έτοιμη πελατεία στις ιδιωτικές κλινικές, θα πέσει στο κενό. Ξέρουμε ότι δεν περισσεύουν γιατροί και νοσηλευτές.
Αλλά αυτό είναι το επιτελικό κράτος τους. Ανίκανο να θωρακίσει τις δημόσιες δομές υγείας, ικανό όμως να θυσιάζει στο πεδίο της κερδοφορίας των ιδιωτικών δομών που φύτρωσαν σαν τα μανιτάρια, την προστασία και την ασφάλεια της ζωής μας.
Τα ίδια έταξαν για την «απελευθέρωση» της Ενέργειας και ο λαός καίει μαγκάλια για να ζεσταθεί. Αυτές τις μέρες μάλιστα, ενώ ακόμα δεν έχουμε συνέλθει από την τραγωδία, θέλουν να καταφέρουν άλλο ένα καίριο χτύπημα με την «απελευθέρωση» του νερού.
Πιάνουν το νήμα από εκεί που το άφησαν οι προηγούμενοι προωθούν την παραπέρα εμπορευματοποίηση ενός αγαθού που θα έπρεπε να είναι κοινωνικό και όχι να κοστολογείται πανάκριβα από τις όποιες ρυθμιστικές αρχές και να ακριβοπληρώνεται από τα λαϊκά νοικοκυριά.
Θα μας βρουν μπροστά τους. Μαζί με τους εργαζόμενους στις ΔΕΥΑ για να αποσυρθεί αυτό το Ν/Σ. Για να οργανωθεί η πάλη ενάντια στην εμπορευματοποίηση και στην ανταποδοτικότητα. Για να μην αυξηθεί η τιμή του νερού, να μην γίνει καμία διακοπή υδροδότησης στα εργατικά – λαϊκά νοικοκυριά. Να γίνουν προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με πλήρη εργασιακά δικαιώματα με βάση τις ανάγκες, να μονιμοποιηθούν οι εργαζόμενοι με ελαστικές σχέσεις εργασίας.
Τα παραδείγματα δεν έχουν τέλος. Το ίδιο δεν γίνεται μήπως με τα σχολεία;
Ποιος από αυτούς που κυβέρνησαν έχει τα κότσια να ισχυριστεί ότι δεν ξέρει για τα προβλήματα συντήρησης; Ποιος φύτευσε κοντεινερς στις σχολικές αυλές; Ποιος έδωσε το οκ να νοικιαστούν ακατάλληλοι χώροι; Ποιος πετσόκοψε τα κονδύλια;
Μιλούσαν για τις «μεγάλες επενδύσεις στον Τουρισμό» που οδηγούν σε καλές και ποιοτικές δουλειές. Πούντες;; Για αυτό γκρινιάζουν όλοι για τις 75χιλ εργαζόμενους που δεν βρίσκουν Και πως να βρουν; Στην «βιομηχανία του τουρισμού» επικρατούν εργασιακές σχέσεις – λάστιχο, εξαντλητικά ωράρια και μισθοί της πείνας. Και οι απαιτήσεις των ξενοδόχων για 7ημερη εργασία..
Έλεγαν ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη φέρνει ευημερία. Κι έφεραν «ζωή με κουπόνια και θάνατο με εισιτήριο», όπως έγραψαν κάποιοι μαθητές στο πανό τους και τα εργατικά σπίτια να τα παίρνουν οι τράπεζες και τα fund με ηλεκτρονικούς, παρακαλώ, πλειστηριασμούς.
Οι καταστροφές από πλημμύρες και πυρκαγιές φέρνουν στην επιφάνεια γερασμένες, ασυντήρητες και επικίνδυνες υποδομές. Και η πολιτική προστασία στην 4η βιομηχανική επανάσταση και της ψηφιακής μετάβασης φτάνει να είναι μόνο το alert του μηνύματος από το 112!
Τα εργατικά «ατυχήματα» αποκαλύπτουν έναν καθημερινό πόλεμο στους χώρους δουλειάς. Ένας εργάτης σκοτώνεται κάθε τρεις μέρες και δεκάδες σακατεύονται, εξαιτίας της έλλειψης μέτρων υγείας και ασφάλειας, που η εργοδοσία λογαριάζει σαν κόστος.
Να λοιπόν πόσα «Τέμπη» διασχίζει κάθε μέρα ο λαός, επιβάτης στο τρένο που τρέχει με σπασμένα φρένα πάνω στις ράγες του κέρδους, άλλοτε με μηχανοδηγό τη ΝΔ, άλλοτε τον ΣΥΡΙΖΑ, άλλοτε το ΠΑΣΟΚ.
Το προμελετημένο έγκλημα στα Τέμπη είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
Έλεγαν ότι ο λαός δεν μπορεί να κάνει πολλά, να τα βάλει με το κράτος, με τις εταιρείες, με την ΕΕ και τις κυβερνήσεις. Ότι οι αγώνες είναι μάταιοι.
Και οι εκατοντάδες χιλιάδες σε όλη την Ελλάδα αποδεικνύουν: Ο λαός έχει τη δύναμη να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις.
Με τον δικό του οργανωμένο αγώνα, έχει τη δύναμη να πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων απαγορεύσεις και απεργοκτόνους νόμους, «νουθεσίες» και κάλπικα διλήμματα, να στριμώξει κυβερνήσεις, να «κοιτάξει στα μάτια» το θηρίο, το κεφάλαιο και όσους το υπηρετούν. Κι όταν πιστέψει στη δύναμή του «να ‘ρθει ανάποδα ο ντουνιάς».
Οι ζωές μας αξίζουν και τις θέλουμε ασφαλείς και για εμάς, αλλά κυρίως για τα παιδιά μας! Δεκάδες τα νιάτα που “δεν έφτασαν” και δεν θα το αφήσουμε να περάσει έτσι!
Χρέος για τον κάθε εργαζόμενο, τον κάθε νέο και νέα, είναι να συνεχίσουμε.
Με τα αιτήματα του Εργατικού Κέντρου, των σωματείων της Υγείας και Εκπ/σης, του συλλόγου γυναικών, των α/α και των παραγωγών.
Κάνουμε σημαία τις ανάγκες μας και προχωράμε.
Θα τα καταφέρουμε!

Πηγή: https://www.kostv.gr