Θλιβερές ιστορίες του Λιμενικού Ταμείου Κω-Νισύρου-Αστυπαλαίας | Γράφει ο Νίκος Μυλωνάς

ΘΕΜΑ: ΘΛΙΒΕΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥΛΙΜΕΝΙΚΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ ΚΩ-ΝΙΣΥΡΟΥ-ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑΣ

Α. πρώτη πραγματική ιστορία για το Λ.Τ. Κω-Νισύρου-Αστυπαλαίας:

Πρωί στην σκάλα του πολεμικού. Υπέροχο φυσικό τοπίο, γαλήνη και ηρεμία, ένα κρουαζιερόπλοιο  αραγμένο αρόδο, μικρά τουριστικά σκάφη δεμένα στην προβλήτα  που μόλις ανακαινίστηκε χωρίς να έχει ολοκληρωθεί (γιατί αργεί;).  Ο χώρος της πλατείας πριν την σκάλα έχει μετατραπεί σε παρκινγκ. Λιμνάζοντα νερά στο γεμάτο λακκούβες δάπεδο της. (Το πλοίο της γραμμής πέρασε αναπτύσσοντας ταχύτητα , προκαλώντας ως συνήθως την νερο-πήδα). Τα κολωνάκια και οι σιδηροσωλήνες ταλαιπωρημένα και αφημένα. Οι επιβαίνοντες του κρουαζερορόπλοιου θα χαζεύουν το νησί μας από μακριά και θα λένε: τι ωραία εικόνα! Από μακριά όλα φαίνονται ωραία! Τα άσχημα θα ξεκινήσουν με την αποβίβαση τους. Θα  συναντήσουν στο έβγα τους την στενότητα, την ανοργανωσιά, την προχειρότητα και την τυχερότατα.  Με λίγα λόγια θα αισθανθούν την υποβάθμιση που εκπέμπει ο χώρος που επισκέπτονται, την απουσία φιλοξενίας ή έστω σκόπιμου επαγγελματισμού! Εμείς τους δημιουργούμε την πρώτη καλή ή κακή εικόνα.

Δικαιολογημένα ο πράκτορας μονολογεί, μη προσέχοντας μας! (ή μήπως σκόπιμα εκφράζει την δυσαρέσκεια του αψάτα-αψάτα μήπως συγκινήσει κάποιον περαστικό και ενώσουν τις διαμαρτυρίες τους)

—Τους έχουμε ενημερώσει! Δεν καταλαβαίνω την αδιαφορία τους! Γνωρίζουν όλο το καλοκαιρινό πρόγραμμα της προσέγγισης κρουαζιερόπλοιων και δεν έχει γίνει το ελάχιστο της προετοιμασίας αυτού του χώρου. Τα δεμένα τουριστικά στην σκάλα έπρεπε να λείπουν, γιατί η παρουσία τους και απαγορεύεται και εμποδίζει τον έλεγχο segen!  Η πλατεία είναι γεμάτη αυτοκίνητα, που θα σταθούν οι άνθρωποι;  Κοιτάξτε το παρκαρισμένο αυτοκίνητο που κλείνει το μισό πλάτος της προβλήτας! Οι λακκούβες και τα στάσιμα νερά μπορoύν να προκαλέσουν ατύχημα!  Κοιτάξτε: όταν τα τουριστικά φύγουν και επιτραπεί στις λάντζες να βγάλουν τους επισκέπτες, πού θα σταθούν; Δεν έχει και ένα υπεύθυνο του Λιμενικού ταμείου να παραπονεθούμε, να πάρει μέτρα, να βοηθήσει!

—Θα ευχηθούμε να μην γίνει ατύχημα, να μην υπάρχουν καθυστερήσεις, να μην υπάρχουν παράπονα κλπ Μα πιο πολύ να μην επαναληφθεί!!! Το λιμενικό ταμείο να ξυπνάει πιο νωρίς από…τους φιλοξενούμενους στις εγκαταστάσεις υπευθυνότητας του.

Β. δεύτερη πραγματική ιστορία για το Λ.Τ. Κω-Νισύρου-Αστυπαλαίας:  

Επιστρέφουμε μεσάνυχτα από Νίσυρο με το πλοίο της γραμμής. Κατευθυνόμαστε στο λυόμενο  μεταλλικό  στέγαστρο με κάλυψη πτυσσόμενων μουσαμάδων που παίζει τον ρόλο του χώρου αναμονής. Ειναι μια  κρύα νύχτα όπως αυτές πριν λίγες μέρες. Με έκπληξη μπαίνοντας στο οίκημα βλέπουμε ότι είναι χωρίς οροφή!

— Καλά σχίστηκε ο μουσαμάς και δεν τον αντικατέστησαν;

— Όλο τον χειμώνα είμαστε έτσι τώρα που καλοκαιρεύει θα το σκεπάσουν; σχολιάζει ντόπιος συνεπιβάτης.

–Αυτό δεν είναι τίποτα! Το λιμάνι στο Μανδράκι και στους Πάλλους έχουν γεμίσει άμμο και δυσκολεύουν τα πλοία! Στους Πάλλους δεν προσεγγίζουν σκάφη με καρίνα! 

— Επειδη στο λιμάνι της Καρδάμαινας έχει και αυτό προσαμμωθεί από πέρυσι δεν μπορεί να μπει το επιδοτούμενο σκάφος της ΠΑΝΑΓΙΑΣ. Μας πάνε στην Κέφαλο! Από κει για να πάμε στην πόλη ΘΈΛΕΙε ταξί που κάνει 70 ευρώ! Το ΚΤΕΛ δεν θα έπρεπε να έχει το πρόγραμμα του φτιαγμένο έτσι που να μας λογαριάζει και μας!

Και τα παράπονα συνεχίζονται. Η συνέχεια είναι πικρόχολη:

‘’έρχονται και φεύγουν οι βουλευτές μας, και οι δημαρχείου μας, και …σεις’’ αλλά, τίποτα!, Μας λείπουν τόσα πολλά εδώ στο νησί! 

Θα ευχηθούμε να μην καθυστερήσουν οι εκβαθύνσεις στα λιμάνια της Νισύρου και της Καρδάμαινας! να γίνουν οι επισκευές που είναι αναγκαίες! να μην υπάρχουν παράπονα κλπ

Πρέπει να βγει το Λιμενικό Ταμείο από τον λήθαργο του! Να φροντίσει όλους τους φιλοξενούμενους στις εγκαταστάσεις υπευθυνότητας του ξοδεύοντας τα λιμνάζοντα αποθεματικά του.

Γ. ΤΕΛΟΣ: Ειμαστε σίγουροι ότι και στην Αστυπάλαια θα υπάρχουν το ίδια προβλήματα, προϊόντα μια κακής διαχείρισης που πρέπει να σταματήσει. Πριν δοθούν και αυτά σε ιδιώτες!   Ανερυθρίαστα εκ μέρους αυτών που τα διαχειριστήκαν και τα διαχειρίζονται.

Ν. Μυλωνάς