ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟ & ΒΙΝΤΕΟ
Χαρίκλεια Χριστοφή
Χριστός Ανέστη και χρόνια πολλά!
Η Δεύτερη Ανάσταση ή ο Εσπερινός της Αγάπη γιορτάζεται παραδοσιακά στην Κω με το ξεκίνημα του πρωινού της Κυριακής όπου με βυζαντινή μεγαλοπρέπεια κατά το έθιμο γίνεται το ντύσιμο του Δεσπότη.
Ακολούθως γινόταν πάνδημη πομπή πραγματοποιείται η περιφορά του λαβάρου της λαμπροφόρου Αναστάσεως, στην πόλη από τη μια Εκκλησία μέχρι την άλλη (Αγ. Νικόλαο-Αγ. Παρασκευή μέχρι πριν το σεισμό).
Η ακολουθία του Εσπερινού της Αγάπης με την ανάγνωση του Ευαγγελίου της Αναστάσεως σε διάφορες γλώσσες αλλά και στην Ομηρική διάλεκτο από τον χορό των Ιεροψαλτών υπό την Διεύθυνση του Καθηγητή Γ. Σακέλλη, εψάλη σήμερα στον Τίμιο Σταυρό Κω προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ με συλλειτουργό τον π. Κωνσταντίνο Καματερό.
«Χαίρετε» και «
Από τον εσπερινό της Αγάπης στον Άγιο Παύλο Λινοποτίου με τον Ιεροκήρυκα της ΙΜ Αρχιμανδρίτη π. Ιωακείμ και τον χορός Ιεροψαλτών υπό τον Πρωτοψάλτη Μ. Ανδρέου
ΠΑΡΑΦΡΑΣΙΣ ΕΙΣ ΗΡΩΪΚΟΝ ΕΞΑΜΕΤΡΟΝ
ΥΠΟ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
(Και υπέρ του καταξιωθήναι…)
Όφρακε νωϊτέροισιν εν ούασι πάγχυ βάλωμεν
θέσφατον, ιμερόεσσαν, αγνήν Ευάγγελον όππα,
μειλίξωμεν άνακτα Θεόν, μέγαν ουρανίωνα.
Ιθυγενής. Σοφίη. Ευαγγελίοιο κλύωμεν.
Ειρήνη χαριεσσ’ επ’ απείρονα δήμον εσείται.
Εκ δ’ άρ’ Ιωάννοιο τόδ’ έστι βροντογόνοιο.
Αλλ’ άγετ’ ατρεμέσι χρησμούς λεύσωμεν οπωπαίς.
(Ούσης οψίας τή ημέρα εκείνη…)
Εύτε δή ηέλιος φαέθων επί έσπερον ήλθε
καί σκιόωντο αγυιαί επί χθόνα πουλυβοτείρη,
ήματι εν πρώτω, ότε τύμβου άλτο Σαωτήρ,
Κληϊσταί δε έσαν θυρίδες πυκινώς αραρείαι,
βλήντο δέ πάντες οχήες εϋσταθέος μεγάροιο,
ένθα μαθηταί ομού τε αολλέες ηγερέθοντο,
μυρόμενοι θανάτω επ’ αεικέϊ Χριστού άνακτος,
ήλυθε δή τότε Χριστός άναξ θεοειδέϊ μορφή,
έστη δ’ εν μεσάτω αναφανδόν καί φάτο μύθον.
Ειρήνη υμίν φίλοι, ησυχίη τ’ ερατεινή.
Ως ειπών επέδειξεν εήν πλευρήν ηδέ χείρας.
Γήθησαν δέ μαθηταί, επεί ίδον Ευρυμέδοντα.
(Είπεν ούν αυτοίς ο Ιησούς πάλιν…)
Τούς δ’ αύτις προσέειπεν Ιησούς ουρανοφοίτης.
Ειρήνη υμίν φίλοι, ησυχίη τ’ ερατεινή.
Ως εμέ πέμψε Πατήρ, ός υπέρτατα δώματα ναίει,
Ώδ’ εγώ υμέας εις χθόνα πέμπω ευρυόδειαν.
Ως άρα φωνήσας μύσταις έμπνευσ’ αγορεύων.
Πνεύμα δέχνυσθ’ άγιον, φαεσέμβροτον, υψιθόωκον.
Ών μέν ατασθαλίας θνητών αφέητ’ επί γαίαν,
τοίσιν ή που αφίενται ες ουρανόν αστερόεντα.
Ών δ’ άρ’ επεσβολίας υπερφιάλων κρατέητε,
τοίσιν αλυκτοπέδης κείναι σθεναρής κρατέονται.
(Θωμάς δέ, είς εκ τών δώδεκα…)
Θωμάς δ’ ώ επίκλησις άπασι Δίδυμος ακούειν,
ουχ άμα τοίς άλλοις μύσταις πρίν ομώροφος έσκεν,
Ιησούς ότ’ έβη είσω μελάθροιο εταίρων.
Ίαχον ούν άλλοι τούτω ερίηρες εταίροι.
Είδομεν οφθαλμοίσιν Ιησούν παγκρατέοντα.
Τούς δ’ απαμειβόμενος Θωμάς προσέφησεν ατειρής.
Ίχνια ήν μή ίδω μετά χείρεσιν ηλοτορήτης,
δάτυλον εμβάλλω τε εκείνου ένδοθι χειρός,
χείρα τ’ εμήν είσω πλευρής οί ρεία βαλοίμην,
ούποτε υμετέροισι λόγοις κεφαλή κατανεύσω.
(Νικοδήμου του Αγιορείτου, Συμβουλευτικόν Εγχειρίδιον, Ήτοι περί φυλακής τών πέντε αισθήσεων, έκδ. γ΄, Βόλος 1958, σ. 200-201).
Αναστάσεως ημέρα
Η ημέρα της Λαμπρής
Γράφει η Ξανθίππη Αγρέλλη
‘Αυτή την ημέρα αγαλλιασσόμεθα και ευφρανθώμεν εν αυτή’
‘Καθαρώτατον ήλιο επρομηνούσε της αυγής το δροσάτο αστέρι
Σύγνεφο καταχνιά δεν απερνούσε τ’ ουρανού σε κανένα από τα μέρη’
Με αυτά τα ωραία λόγια, ο Εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός, περιγράφει την ημέρα της Λαμπρής. Είναι η ομορφότερη γιορτινή ημέρα, η πιο λαμπερή Κυριακή, που ακολουθεί το βράδυ της Ανάστασης. Στον Ιερό Ναό του Αγίου Παύλου προεξήρχε της μεσονύκτιας Αναστάσιμης Ιερής Ακολουθίας και Θείας Λειτουργίας ο Μητροπολίτης κ. κ. Ιερεμίας με συλλειτουργούς τον παπά Σταύρο και παπά Περικλή.
Ένα ποτάμι πιστών, φορώντας τα καλά τους ρούχα και κρατώντας αναμμένα κεριά που μόλις άναψαν από το ‘Δεύτε λάβετε Φως’ , βγήκε έξω από τον ιερό Ναό, όπου άκουσε το χαρούμενο Αναστάσιμο Ευαγγέλιο.
Όλοι αγκαλιαστήκανε και αντάλλαξαν φιλιά γεμάτα Αγάπη, γιατί είναι η ημέρα της Αγάπης, της Συγχώρησης και της Χαράς.
‘Χριστός Ανέστη, Αληθώς Ανέστη’ ακούγεται παντού. Σε όλες τις Εκκλησιές των Χριστιανών. Οι κρότοι από τα παραδοσιακά βεγγαλικά και τις κροτίδες και τα βαρελότα, σκεπάζουν το ‘Χριστός Ανέστη’ του ιερέα και των ψαλμωδών. Στα χωριά συνηθίζουν με την λαμπάδα και το Άγιο Φως, να κάνουν ένα Σταυρό στην είσοδο του σπιτιού.
Λίγες ώρες μετά, το πρωί της λαμπροφόρου αναστάσιμης Κυριακής γινόταν ο Εσπερινός της Αγάπης και η περιφορά της Αναστάσεως. Ξεκινώντας οπό τον Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού με την συνοδεία της Φιλαρμονικής, έγινε η λιτάνευση της εικόνας της Ανάστασης στην πόλη και η ανάγνωση των Ευαγγελίων σε ξένες γλώσσες.
Κυριακή Λαμπρή, Γιορτή και σχόλη και σήμερα όλοι θα καθίσουν γύρω από το γιορτινό Πασχαλινό τραπέζι. ‘Νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες’. Γέλια, χαρές, γλέντια, τραγούδια και χοροί, παντού γιορτινή διάθεση και οι κροτίδες να μην σταματούν, η χαρά των παιδιών και των νέων. Όλες οι νοστιμιές της μαγειρίτσας και οι μυρωδιές απλωμένες με το Πασχαλινό αρνί ψημένο στον φούρνο ή γυρισμένο στον οβελία. Μαζί και τα παραδοσιακά κουλουράκια και οι λαμπρόπιτες της Λαμπρής, και με πρωταγωνιστές τα κατακόκκινα αυγά.
Φυσικά δεν λείπει το κόκκινο, γιορτινό, ολόγλυκο και μεθυστικό ντόπιο κρασί.
Όμορφες εποχές, παραδοσιακά ήθη και έθιμα, που ο ανελέητος χρόνος δεν κατάφερε να τις ξεθωριάσει και η εξέλιξη να τις σβήσει.
Η ημέρα της Λαμπρής ξεχωρίζει, γιατί έχει το λάμψη από το Άγιο Φως, το χαμόγελο του Ήλιου και την ελπίδα της Αναστάσεως.
Χριστός Ανέστη και Χρόνια Πολλά.
