Τη δύσκολη εξίσωση της πορείας του τουρισμού στην επόμενη ημέρα της πανδημίας επιχειρούν να λύσουν το Ινστιτούτο ΣΕΤΕ και η Deloitte. Το σενάριο που «σώζεται κάτι» από τη φετινή χρονιά και αυτό που οδηγεί σε μια χαμένη διετία.
Εξαιρετικά χαμηλή παραμένει η ορατότητα στον ελληνικό τουρισμό σε ό,τι αφορά εκτιμήσεις για τις αγορές που θα τροφοδοτήσουν με τουρίστες τη χώρα μας αλλά και επίπεδα στα οποία θα διαμορφωθεί η ζήτηση.
Την πυκνή ομίχλη στη γυάλινη σφαίρα των προβλέψεων για τη φετινή πρωτόγνωρη τουριστική περίοδο επιχείρησαν να ξεδιαλύνουν το Ινστιτούτο του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (INSETE) και η Deloitte Ελλάδας με τις έρευνές τους.
Μιλώντας πρόσφατα σε webinar, ο Αρης Ικος, επιστημονικός δ/ντής του INSETE, έδωσε μια πρόγευση μέσα από τη μελέτη που ακτινογραφεί 26 αγορές, οι οποίες αντιπροσωπεύουν το 87% των εισπράξεων της χώρας.
Όπως προκύπτει, η ζήτηση για τα ταξίδια φέτος θα παραπέμπει μάλλον σε σύστημα δύσκολων εξισώσεων και όχι απλώς σε μια σύνθετη εξίσωση. Κι αυτό καθώς στις αρκετές μεταβλητές που την επηρεάζουν κάθε χρόνο προστίθενται φέτος δύο επιπλέον ομάδες, που αφορούν την εξέλιξη της πανδημίας και το δαιδαλώδες πλέγμα περιοριστικών μέτρων που έχουν τεθεί από τις κυβερνήσεις των χωρών.
Ενδεικτικό της πρόκλησης που καλείται να αντιμετωπίσει ο ελληνικός τουρισμός φέτος είναι το γεγονός πως ο τουριστικός τομέας, που στην Ε.Ε. αντιπροσωπεύει το 10% του ΑΕΠ της Ένωσης και συνδέεται με το 12% της απασχόλησης, στην Ελλάδα εκτιμάται πως συμβάλλει στο 26-30% του ΑΕΠ της χώρας και στο τρίμηνο Ιουλίου-Σεπτεμβρίου υπολογίζεται πως απασχολεί περισσότερους από 700.000 εργαζόμενους.
Το ειδικό βάρος που έχουν στον ελληνικό τουρισμό χώρες οι οποίες δοκιμάστηκαν σκληρά από την πανδημία προδικάζει σε μεγάλο βαθμό και το μέγεθος των πιθανών φετινών απωλειών.
Οι πέντε κύριες αγορές της χώρας αντιπροσωπεύουν το 50% των εισπράξεων, με τη Γερμανία να συμβάλλει με το 19%, το Ηνωμένο Βασίλειο με 13% και τις Γαλλία, Ιταλία και ΗΠΑ να αντιπροσωπεύουν μερίδιο από 6% η καθεμία.
Σύμφωνα με τη μελέτη, η Ελλάδα έχει πολύ καλή εικόνα σε όλες τις κύριες ευρωπαϊκές αγορές, τις μακρινές αγορές Αυστραλίας και Καναδά, καθώς και σε Πολωνία, Τσεχία, τις σκανδιναβικές χώρες και στις περισσότερες χώρες των Βαλκανίων. Θετική εικόνα για την Ελλάδα καταγράφεται και στις αγορές του Ισραήλ και της Βόρειας Μακεδονίας. Οι δύο συγκεκριμένες αγορές, ωστόσο, εμφανίζονται να έχουν μικρότερα περιθώρια επίδρασης στα μεγέθη του ελληνικού τουρισμού, εξαιτίας της χαμηλής κατά κεφαλή δαπάνης των τουριστών από αυτές.
Οι χώρες που δέχθηκαν το ισχυρότερο πλήγμα από την πανδημία προσφέρουν μια εικόνα των ευκαιριών αλλά και των δυσκολιών που καλείται να υπερκεράσει ο ελληνικός τουρισμός φέτος. Σύμφωνα με τη μελέτη του INSETE, οι χώρες που δέχθηκαν το ισχυρότερο πλήγμα με βάση τον αριθμό θανάτων ανά 100.000 κατοίκων ήταν η Ιταλία, η Γαλλία, η Σουηδία, η Ολλανδία και το Βέλγιο, αλλά και οι ΗΠΑ, που αποτελούν την κύρια μακρινή αγορά της Ελλάδας.
Συγκριτικά μικρότερο είναι το πλήγμα στα Βαλκάνια, στην Κύπρο, στην Αυστραλία και στον Καναδά, στο Ισραήλ καθώς και στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης. Ερώτημα αποτελεί η Ρωσία, δεδομένου του μεγάλου αριθμού κρουσμάτων που εμφανίζει το τελευταίο διάστημα.
Σε κάθε περίπτωση, οι χώρες που θα αποτελέσουν το «καλάθι» αγορών από το οποίο προσδοκά να προσελκύσει πελάτες ο ελληνικός τουρισμός θα επισημοποιηθούν τις επόμενες ημέρες. Σύμφωνα με τον υπουργό Τουρισμού Χ. Θεοχάρη, η πρώτη ομάδα χωρών για τις οποίες θα ξεκλειδώσουν οι πτήσεις θα οριστικοποιηθούν και θα ανακοινωθούν μέχρι 1 Ιουνίου.
Σε συνθήκες ακραίας αβεβαιότητας όπως αυτές που διαμόρφωσε η πανδημία, τα σενάρια αποτελούν τον μόνο τρόπο να μορφοποιηθούν κάποιοι «εικονικοί» οδικοί χάρτες στους οποίους θα βασιστούν οι επιχειρηματίες για να λάβουν κρίσιμες αποφάσεις για τις εταιρείες τους.
Σ’ αυτή τη λογική, η Deloitte επεξεργάστηκε τρία πιθανά σενάρια για την πορεία του ελληνικού τουρισμού στους επόμενους μήνες και το 2021.
Στο ήπιο σενάριο, τα μέτρα οδηγούν σε αντιμετώπιση της πανδημίας στο γ’ τρίμηνο. Τα όποια ξεσπάσματα της νόσου αντιμετωπίζονται με τεστ και ιχνηλατήσεις, αλλά όχι με lockdown. Σε συνδυασμό με αποτελεσματικά υγειονομικά πρωτόκολλα, επιτυγχάνεται η σταδιακή επανέναρξη των ταξιδιών και του τουρισμού. Η πλειοψηφία των ξενοδοχείων ξεκινούν τη λειτουργία τους τον Ιούνιο ή τις αρχές Ιουλίου. Η ταξιδιωτική κίνηση είναι σαφώς μειωμένη, αλλά δεν χάνεται εντελώς η χρονιά. Τα κυβερνητικά μέτρα τονώνουν την τοπική ζήτηση, ο ελληνικός τουρισμός βγαίνει επικοινωνιακά ενισχυμένος και οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν τις λειτουργικές και χρηματοοικονομικές προκλήσεις. Η σεζόν επεκτείνεται προς τον Σεπτέμβριο και Οκτώβριο. Στα ξενοδοχεία πόλης επιδρούν θετικά η σταδιακή επανεκκίνηση των city breaks των επαγγελματικών ταξιδιών, των συνεδρίων και εκδηλώσεων.
Το 2021 είναι χρονιά ισχυρής ανάκαμψης για τον ελληνικό τουρισμό, η χρονιά ξεκινά ομαλά, χρησιμοποιώντας ως βάση την επιτυχημένη διαχείριση του 2020. Ο ξενοδοχειακός κλάδος αντιμετώπισε προβλήματα, αλλά καταφέρνει να βγει αλώβητος από την κρίση και σχετικά ενισχυμένος σε σύγκριση με ανταγωνιστικές χώρες. Η ανάκαμψη μεγεθών στα επίπεδα του 2019 απαιτεί τουλάχιστον 2-3 χρόνια.
Στο ενδιάμεσο, δυσμενές σενάριο, η πανδημία επιμένει, καθώς η σταδιακή άρση των περιορισμών οδηγεί σε νέα έξαρση ακόμα και μέσα στο καλοκαίρι. Στον δυτικό κόσμο και στις βασικές αγορές που ενδιαφέρουν τον ελληνικό τουρισμό, η πανδημία διαρκεί μέχρι τις αρχές του 2021. Οδηγεί σε βαθιά και παρατεταμένη οικονομική κρίση, με την οικονομική ανάκαμψη να ξεκινά δειλά στα τέλη του 2021 και να επιταχύνεται ή επιτυγχάνεται στο δεύτερο εξάμηνο του 2022.
Παρά τις προσπάθειες, η επανεκκίνηση των διεθνών ταξιδιών εμποδίζεται από τα lockdown, τους ταξιδιωτικούς περιορισμούς και τις υποχρεωτικές καραντίνες, ενώ τα υγειονομικά πρωτόκολλα αποδεικνύονται όχι όσο θα έπρεπε αποτελεσματικά. Στην Ελλάδα, αν και παρατηρείται ύφεση στον αριθμό των κρουσμάτων το καλοκαίρι, η ασθένεια επανέρχεται από τον Σεπτέμβριο.
Για τα εποχικά ξενοδοχεία, η τουριστική περίοδος του 2020 χάνεται καθώς μπορεί να βασιστεί μόνο στον περιορισμένο εγχώριο τουρισμό. Τα ξενοδοχεία πόλης πλήττονται επίσης ιδιαίτερα, καθώς τα επαγγελματικά ταξίδια, οι εκδηλώσεις, τα συνέδρια και ο τουρισμός πόλης περιορίζονται σημαντικά το 2020 αλλά και στις αρχές του 2021. Καθώς η πανδημία υποχωρεί σταδιακά, τα διεθνή ταξίδια αρχίζουν να επανακάμπτουν σταδιακά από τα μέσα του 2021 και έπειτα. Η ανάκαμψη του ελληνικού τουρισμού ξεκινά με σχετικά αργό ρυθμό το 2021, εντός μια συρρικνωμένης παγκόσμιας αγοράς.
Αξιοποιώντας την καλή διαχείριση της υγειονομικής κρίσης, ο ελληνικός τουρισμός επανέρχεται στα επίπεδα του 2019 σε τουλάχιστον 3-4 χρόνια. Ως αποτέλεσμα, ο αντίκτυπος στον κλάδο είναι σημαντικός, με πτωχεύσεις επιχειρήσεων, άνοδο των μη εξυπηρετούμενων δανείων, αν και η δομή και λειτουργία του κλάδου δεν επηρεάζονται σημαντικά.
Στο τρίτο, δριμύ σενάριο, η πανδημία συνεχίζει με σφοδρότητα και εντός του 2021, μέχρι να βρεθεί κατάλληλο εμβόλιο ή να επιτευχθεί η ανοσία της αγέλης. Τα συνεχή κύματα εξάρσεων της νόσου επιφέρουν σοβαρές επιπτώσεις σε κοινωνία, οικονομία και διεθνείς αγορές. Επιπτώσεις για τις οποίες κανείς δεν ήταν προετοιμασμένος. Η ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας ξεκινά σταδιακά από τα μέσα του 2022. Οι όποιες προσπάθειες επανεκκίνησης του τουρισμού έχουν ελάχιστα αποτελέσματα και οι περιορισμοί στα διεθνή ταξίδια ισχύουν τόσο το 2020 όσο και το 2021.
Η επίδραση στις διεθνείς μετακινήσεις είναι ακόμα μεγαλύτερη και μακροπρόθεσμη καθώς υπερισχύουν φόβος και απομονωτισμός. Ο παγκόσμιος ταξιδιωτικός κλάδος επηρεάζεται περαιτέρω αρνητικά από τη σοβαρή οικονομική κρίση και από τη διατάραξη της ευρύτερης αλυσίδας του, καθώς αεροπορικές εταιρείες, τουρ οπερέιτορ κ.λπ. αντιμετωπίζουν πτωχεύσεις και σοβαρά λειτουργικά προβλήματα.
Πιο μακροπρόθεσμα, παρατηρούνται αλλαγές στις συνήθειες και προτιμήσεις των ταξιδιωτών και παγιώνονται μικρότεροι αριθμοί μετακινήσεων και ταξιδιωτών τόσο για αναψυχή όσο κυρίως για επαγγελματικούς λόγους, ιδιαίτερα σε ώριμες αγορές όπως η Ευρώπη.
Για τον ελληνικό τουρισμό, το σενάριο αυτό προβλέπει ουσιαστικά δύο χαμένα χρόνια, τόσο για τα εποχικά όσο και τα ξενοδοχεία πόλης, με αποτέλεσμα δομικές αλλαγές. Η σταδιακή ανάκαμψη του τουρισμού ξεκινά από το 2022, ενώ ο ελληνικός τουρισμός επανέρχεται στα επίπεδα του 2019 μετά από, τουλάχιστον, μια πενταετία και εντός εντελώς διαφορετικού περιβάλλοντος.
Ο αναλυτής της Deloitte ανέφερε πως στον ωκεανό αβεβαιοτήτων που βρισκόμαστε, ένα είναι βέβαιο: πως η πανδημία θα περάσει και ο ελληνικός τουρισμός θα επανέλθει, επειδή οι άνθρωποι ποτέ δεν θα πάψουν να ταξιδεύουν. Όταν συμβεί αυτό, ωστόσο, το περιβάλλον ενδέχεται να είναι πολύ διαφορετικό από το σημερινό.
Γι’ αυτό κάλεσε τους επιχειρηματίες να μπουν στη διαδικασία να σχεδιάσουν την επόμενη μέρα της πανδημίας.
«Ακόμα κι αν μας καίει η καθημερινότητα και τα άμεσα προβλήματα, πρέπει να αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε για το πώς θα είναι ο κόσμος μετά τον κορωνοϊό. Τι θα αλλάξει στην κοινωνία και στις συνήθειες των καταναλωτών και ταξιδιωτών; Πώς θα εξελιχθούν η τεχνολογία και οι καινοτομίες και πώς θα επηρεάσουν τον ταξιδιωτικό κλάδο; Πώς θα επηρεαστούν οι αγορές και τα τμήματα πελατείας στα οποία απευθυνόμαστε; Τι θα γίνει ευρύτερα στον κόσμο; Θα συνεχιστεί η παγκοσμιοποίηση και η ελεύθερη μετακίνηση ανθρώπων, κεφαλαίων και ιδεών ή πηγαίνουμε προς έναν κόσμο απομονωτισμού;
Τι θα γίνει με την Ε.Ε και ποιες μπορεί να είναι οι επιπτώσεις στα ταξίδια εντός της Ευρώπης; Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στο περιβάλλον και στα θέματα αειφορίας, σημαντικά και τα δύο για τον τουρισμό; Ποιες θα είναι οι τάσεις και οι εξελίξεις; Η επόμενη μέρα είμαι βέβαιος πως θα ανήκει σε αυτούς που θα αποδεχθούν την αβεβαιότητα και τη νέα κανονικότητα που θα προκύψει στο μέλλον. Θα ανήκει σε αυτούς που θα έχουν το θάρρος και το κουράγιο να αναγνωρίσουν αυτά που γνωρίζουν και, κυρίως, αυτά που δεν γνωρίζουν, και να αντιληφθούν τη διαφορά μεταξύ των δύο, ώστε να προετοιμαστούν κατάλληλα», είπε ο Θ. Παπακωνσταντίνου.
Του Παναγιώτη Δ. Υφαντή
στο euro2day.gr
«Ορατότης μηδέν για τον τουρισμό. Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε νέα…»!
Ο σύμβουλος Μάρκετινγκ Γιάννης Φώτης, για το άνοιγμα των ξενοδοχείων και τα ερωτήματα που προκύπτουν
Η… ναυαρχίδα «πήγαινε» γιατί η θάλασσα ήταν ήρεμη και ο αέρας πρύμα..
Είναι όπως αυτό που λένε για το γιατρό όταν γεννηθεί το μωρό και είναι καλά και η μαμά και το μωράκι: «είναι καλός γιατρός, λένε»… Ήταν καλή η γέννα!
Ο γιατρός, θα μετριόταν στις απροσδόκητες καταστάσεις. Όπως αυτήν που διανύουμε τώρα, της ακραίας αβεβαιότητας για τον τουρισμό όπου και αν ανοίξει το παιχνίδι τελικά, θα πρέπει να παιχτεί αλλιώς.
Σήμερα, ο Σύμβουλος Μάρκετινγκ Γιάννης Φώτης, που τα βλέπει από μέσα, παραδέχεται ότι δεν υπάρχουν νέα, αν και δέκα ημέρες πριν νομίζαμε ότι σήμερα θα ψιλοξέραμε πότε θα ανοίξει η σεζόν.
Έ, λοιπόν κανείς δεν ξέρει και δεν μπορεί να κάνει πρόβλεψη ούτε για το άνοιγμα ούτε και για την πορεία της. Αυτή είναι η μαύρη αλήθεια.
Κι εκεί που η Ελλάδα νόμιζε ότι είναι η λύση, ποντάροντας στην καλή της φήμη (να και μια φορά που είμαστε η λύση, κι όχι το πρόβλημα), παρατηρούνται καθυστερήσεις ακόμα και με τα πρωτόκολλα υγείας, γίνονται και κάποιοι αδέξιοι χειρισμοί από το Υπουργείο Τουρισμού, (πες με «επικινδυνότητα νησιών») αλλά κυρίως και το χειρότερο είναι που κανείς δεν ξέρει ακόμη αν οι άνθρωποι φέτος θέλουν να ταξιδέψουν στο εξωτερικό!
Θ’ ανοίξει η σεζόν αυτή; Πολύ θολό είναι ακόμη το τοπίο!
Κανείς δεν μπορεί να πει αυτή τη στιγμή, με σιγουριά πόσα ξενοδοχεία θ’ ανοίξουν, ποιες πτήσεις θα γίνονται και πόσος κόσμος θα έρθει στο νησί. Αυτή τη στιγμή το μόνο δεδομένο που έχουμε είναι η θέση της Fraport όπως εκφράστηκε στην τηλεημερίδα του Συλλόγου Διευθυντών Ξενοδοχείων ότι δεν υπάρχει έως αυτή την ώρα, επιβεβαιωμένος προγραμματισμός αφίξεων πτήσεων εξωτερικού.
Ορατότης μηδέν δηλαδή. Πριν από δέκα ημέρες δεν φαινόταν κάτι να αχνοφέγγει;
Πριν από δέκα ημέρες περίμενα ότι σήμερα θα ήξερα περισσότερα πράγματα για το τι θα γίνει. Δυστυχώς όμως ορατότης μηδέν. Κι αυτή είναι η είδηση αυτή τη στιγμή ότι δεν έχουμε ειδήσεις.
Τι μαθαίνετε; Οι τουρίστες θέλουν να έρθουν;
Η αλλαγή στη συμπεριφορά τους είναι βίαιη, σε βαθμό τέτοιο που δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πώς θα αντιδράσουν ως προς τα εξής: Αν θα πάνε διακοπές, πού θα πάνε, πότε θα πάνε και ποιο κατάλυμα θα επιλέξουν. Για παράδειγμα, είναι πολλοί αυτοί που υποστηρίζουν ότι θα πρέπει να αποφύγουμε να γίνουν τα ξενοδοχεία μας, ξενοδοχεία νοσοκομειακού τύπου. Όμως πολλοί τουρίστες θα αναζητήσουν την ασφάλεια στις διακοπές τους σε τέτοιο βαθμό που θα αποτελέσει πλεονέκτημα για ένα ξενοδοχείο να έχει διαδικασίες που να θυμίζουν διαδικασίες «νοσοκομειακού τύπου».
Αυτό σημαίνει ότι όλα τώρα είναι αλλιώς!
Ναι, γιατί είναι πλέον πολύ διαφορετικές οι προτεραιότητες που θέτει ο πελάτης και η ανάγκη να διασφαλίσει την υγεία του είναι πλέον η σημαντικότερη. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι ξεχνάμε όσα ξέραμε και επιβιώνει μόνο η επιχείρηση η οποία μπορεί να είναι ευέλικτη στο να αλλάζει το προϊόν της και να το συνθέτει έτσι που να καλύπτει πλήρως τις νέες ανάγκες του πελάτη.
Δύσκολα τα πράγματα και για τα ξενοδοχεία τα ίδια που είχαν μάθει ένα τρόπο για να δουλεύουν.
Η εξίσωση που καλούνται να επιλύσουν τα ξενοδοχεία είναι δύσκολη γιατί έχει πάρα πολλούς αγνώστους. Το μέσο ξενοδοχείο όχι απλώς δεν έχει συνηθίσει να λύνει τέτοιου είδους εξισώσεις, αλλά δεν έχει την τεχνογνωσία να τις χειριστεί. Φοβάμαι λοιπόν ότι η λύση που θα δοθεί ως προς το άνοιγμα ή όχι θα είναι περισσότερο συναισθηματική, κι όχι τεχνοκρατική.
Θα χάσουν χρήματα ή απλώς δεν θα βγάλουν φέτος χρήματα;
Το μέσο ξενοδοχείο είναι αναγκασμένο να λειτουργήσει θεωρώντας δεδομένη τη ζημιά στα αποτελέσματά του.
Για το μέσο ξενοδοχείο, κάθε σεζόν μέχρι τώρα ήταν ένα copypay της προηγούμενης: συμβόλαια, κλείσιμο σεζόν, συντήρηση, προσλήψεις, προσφορές, λειτουργία. Αυτό επαναλαμβανόταν κάθε χρόνο. Φέτος, αυτό που ζούμε αναγκάζει τα ξενοδοχεία να πάρουν αποφάσεις και ν’ αλλάξουν το προϊόν τους, τον τρόπο που λειτουργούν, αλλά και τον τρόπο που προσελκύουν τον πελάτη. Καλούνται να λειτουργήσουν σ’ ένα περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από τη μέγιστη αβεβαιότητα.
Σήμερα, κανείς δεν γνωρίζει αν: 1. Οι κρατήσεις που υπάρχουν στα συστήματά τους είναι ζωντανές ή πεθαμένες 2. Πότε θα αρθούν οι όποιοι περιορισμοί ταξιδιού στις αγορές- στόχους μας (συστάσεις να μην ταξιδέψουν οι πολίτες, απαγόρευση ταξιδιών, υποχρεωτική καραντίνα με την επιστροφή) 3. Το ξεκίνημα των αεροπορικών εταιρειών και των τουρ οπερέιτορς, αλλά κυρίως 4. Αν τελικά ο πελάτης αποφασίσει να ταξιδέψει στο εξωτερικό ή θα επιλέξει την ασφαλή επιλογή του τουρισμού στη χώρα του. Η απόφαση για το άνοιγμα ή όχι συνιστά τη δυσκολία της εξίσωσης που αναφέραμε. Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι σ’ αυτό το αβέβαιο κλίμα οι αποφάσεις θα είναι και συναισθηματικές και θα υπαγορεύονται από την κοινωνική μας υποχρέωση να προσφέρουμε εργασία στους ξενοδοχοϋπαλλήλους. Ένας επιπλέον λόγος για το άνοιγμα των ξενοδοχείων είναι να μη φανεί ότι είναι κλειστός ο προορισμός, αλλά και για να μη δημιουργηθούν αρνητικές προοπτικές για το 2021.
Ούτε οι τουρ οπερέιτορς γνωρίζουν αυτή τη στιγμή πώς θα πάει το πράγμα;
Το σίγουρο είναι ότι η ίδια αβεβαιότητα ισχύει και γι’ αυτούς. Και θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι θέσεις που εκφράζουν δημόσια, πολλές φορές υπαγορεύονται από την ανάγκη διατήρησης καλού κλίματος στους πελάτες τους, στους μετόχους τους, στο προσωπικό τους και στην ελαχιστοποίηση των απωλειών της μετοχής τους αν πρόκειται για εισηγμένες στο Χρηματιστήριο.
Έχει ανακοινωθεί ότι τα ξενοδοχεία 12μηνης λειτουργίας ανοίγουν την 1η Ιουνίου! Πώς σήμερα, μία ημέρα πριν δεν έχουν γίνει νόμος του κράτους τα υγειονομικά πρωτόκολλα; Γιατί αυτή η καθυστέρηση;
Θα είμαι ο τελευταίος που θα προσπαθήσει να δικαιολογήσει την όποια καθυστέρηση, αλλά πρέπει να λάβουμε υπόψη μας το εξής: κάθε υπουργείο Τουρισμού και κάθε κυβέρνηση βρίσκεται ανάμεσα στις αυστηρές επιταγές των λοιμωξιολόγων που σίγουρα δεν βλέπουν με καλό μάτι -δικαιολογημένα σε κάποιο βαθμό- το άνοιγμα του τουρισμού και από την άλλη με μια πιθανή οικονομική καταστροφή, στο φόβο της οποίας υπαγορεύεται το άνοιγμα της οικονομίας. Επενδύθηκε αρκετός χρόνος στην αναζήτηση κοινών ευρωπαϊκών πρωτοκόλλων και επίσης στη διαβούλευσή τους με τους φορείς του κλάδου. Αυτό μπορεί να ακούγεται ως δικαιολογία, αλλά όλοι θα συμφωνήσουν ότι αυτά απαιτούν χρόνο. Η καθυστέρηση αυτή δυσκολεύει ακόμα περισσότερο το άνοιγμα.
Αυτή η ιστορία με την ένταξη της Ρόδου στη δεύτερη κατηγορία, στα νησιά με επικινδυνότητα δηλαδή, πώς προέκυψε και δεν την πήραμε χαμπάρι να τη σταματήσουμε;
Αναμφισβήτητα είναι λάθος του Υπουργού Τουρισμού, να μιλήσει για «επικινδυνότητα προορισμών». Είναι ξεκάθαρα επικοινωνιακό λάθος το οποίο όσο διατηρείται και αναπαράγεται θα μας δημιουργεί ολοένα αυξανόμενα προβλήματα. Είμαι σίγουρος ότι κανείς από τους τοπικούς φορείς δεν γνώριζε το τι θα ανακοινωθεί. Θα πρέπει άμεσα οι διευκρινιστικές δηλώσεις που έγιναν στα ελληνικά μέσα να γίνουν προς τους τουρ οπερέιτορς και οπουδήποτε αλλού χρειάζεται για να σταματήσουν αμέσως οι όποιες εντυπώσεις.
Η Ρόδος τι κάνει σ’ όλο αυτό; Με ποιο τρόπο αμύνεται;
Τώρα, στα δύσκολα φαίνεται ξεκάθαρα η έλλειψη τεχνοκρατικής, συστηματικής και σημαντικής σε όγκο προώθησης του νησιού. Κυρίως όμως φαίνεται η έλλειψη ενός οργανισμού διαχείρισης προορισμού γιατί η λύση δεν προϋποθέτει μόνο προώθηση και διαφήμιση. Χρειάζεται συντονισμός όλων όσων εμπλέκονται στο τουριστικό προϊόν του νησιού για να διαμορφωθεί μία κοινή γραμμή στο τι κάνουμε όλοι μαζί και πόσο ασφαλές είναι αυτό που θα δώσουμε στον επισκέπτη μας. Μόνο τότε θα καταφέρουμε να άρουμε τους όποιους φόβους.
Πηγή: rodiaki.gr
ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΣΤΗ ΝΔ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΧΟΤ ΣΠΟΤ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΚΩ
Και με υπογραφη Κοψιμιου παρακαλω!!!Να μην το ξεχναμε!!
Κυριτση θα λετε και θα κλαιτε γατακια….
Τον τουρισμό ξεχάστε τον. τα κανάλια όλη μέρα δείχνουν Κυκλάδες και Κρήτη. Άγγλοι, Ολλανδοι θα μπαίνουν σε καραντίνα. Πολωνοί εκτός λίστας???? δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο. Προφανώς είναι σκόπιμο να μην δουλέψουμε εδώ