Απέραντη θλίψη στο ύστατο «χαίρε» στον Αριστείδη Ζαμάγια, με δάκρυα στα μάτια, συνάδελφοί του σήκωσαν στους ώμους τους το φέρετρο | Κατασυγκίνησαν οι επικήδειοι λόγοι

Απέραντη θλίψη στο ύστατο «χαίρε» στον Αριστείδη Ζαμάγια.

Με δάκρυα στα μάτια, συνάδελφοί του σήκωσαν στους ώμους τους το φέρετρο, συνοδεύοντάς τον στην τελευταία του κατοικία, στο κοιμητήριο της γενέτειράς του στον Άι Γιώργη.

Πολύς κόσμος, συγγενείς φίλοι και γνωστοί του εκλιπόντος τον αποχαιρέτησαν στον κατάμεστο από κόσμο Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Πυλί.

Η νεκρώσιμη ακολουθία τελέστηκε προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου ο οποίος μίλησε με θερμά λόγια για τον Αριστείδη, ενός ανθρώπου της δικαιοσύνης και της αλήθειας. Με βουρκωμένα μάτια, επίσης, ο Σεβασμιώτατος μίλησε για τον εκλιπόντα ως «παιδί της εκκλησίας» αλλά και του μακαριστού Ναθαναήλ, αναφερόμενος επίσης στον Ιερέα πατέρα του, τον αείμνηστο παπά-Αντώνη Ζαμάγια.

Εκ μέρους του Δικηγορικού συλλόγου και των συναδέλφων του εκλιπόντος τον επικήδειο εκφώνησε συγκινημένος ο Πρόεδρος του Δικηγορικού συλλόγου Κω, Μανώλης Χατζηάμαλλος.

Επίσης, κατασυγκινημένοι μίλησαν για τον Αριστείδη Ζαμάγια ως άνθρωπο και αυτοδιοικητικό, ο στενός φίλος και συνεργάτης του, πρώην Δήμαρχος Δικαίου Βασίλης Χατζηγιακουμής και ο επίσης στενός του φίλος και συνεργάτης, Χρήστος Έψιμος.

Ο επικήδειος από τον Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Κω, Μανώλη Χατζηάμαλλο:

Στις 8:15 χτες το βράδυ, η καρδιά του Αριστείδη μας σταμάτησε να κτυπά.

Σήμερα, η γη της γενέτειράς του είναι έτοιμη να τον δεχθεί για πάντα.

Όσοι μείναμε πίσω και για όσο διάστημα μας απομένει, οφείλουμε να τον θυμόμαστε. Ιδίως στις μέρες μας που η ανθρωπιά είναι ζητούμενο.

Το οφείλουμε ως χρέος σε κάθε άνθρωπο που με την στάση του, προήγαγε τον κόσμο μας. Που τον έκανε καλύτερο. Που κατέδειξε έμπρακτα ότι από τις ανθρώπινες αξίες οι πιο γόνιμες είναι αυτές που στοχεύουν στην κοινωνική συμφιλίωση.

Και ο Αριστείδης μας ήταν τέτοιος άνθρωπος. Εξαιρετικός επιστήμονας, μετριοπαθής άνθρωπος, που με ήθος και αξιοπρέπεια πορεύθηκε σε όλες τις στιγμές της ζωής του. Στο δύσκολο επάγγελμα του δικηγόρου, προσπάθησε με πάθος να υπερασπιστεί το δίκαιο, να μετριάσει τις αντιπαραθέσεις μεταξύ των συναδέλφων, να βελτιώσει τις σχέσεις του λειτουργήματος με την κοινωνία. Δεν έπαψε ποτέ να καταδεικνύει ότι πάνω απ’όλα είναι ο άνθρωπος.

φίλε και συνάδελφέ μου Αριστείδη, Έλαχε σε μένα, τούτη την ώρα, να σε αποχαιρετίσω για λογαριασμό όλων των συναδέλφων. Όλων των παραγόντων της δικαιοσύνης, την οποία υπηρέτησες με τόλμη και ταπεινότητα.

Σε χαιρετούμε με αισθήματα σεβασμού για την δύναμη της ψυχής σου. Για τον τρόπο που υπερασπιζόσουν το δίκαιο. Για την αμέριστη βοήθεια και συμπαράσταση, σε κάθε νέο συνάδελφο. Για την αγάπη σου στους ανθρώπους, στον τόπο, στον πολιτισμό μας. Για την ευθύνη με την οποία πολιτεύθηκες στα τοπικά πράγματα.

Σε χαιρετούμε με αισθήματα θαυμασμού, για το μεγαλείο της προσωπικότητάς σου. Για τον τρόπο με τον οποίο προσέγγιζες την αποτυχία. Για την ταπεινότητα που επεδείκνυες σε κάθε νίκη. Για την συμμετοχή σου στη ζωή.

Υποκλινόμαστε στην δύναμη με την οποία αντιμετώπισες τις τελευταίες δύσκολες ώρες σου.

Είμαστε όλοι περήφανοι για σένα. Για το ήθος σου. Για την διαδρομή σου. Για την θαρραλέα στάση ζωής σου.

Πάνω απ’ όλα όμως δικαιούνται να είναι περήφανοι οι δικοί σου άνθρωποι. Η Νομική σου, ο Αντώνης σου και όλοι οι υπόλοιποι συγγενείς σου που είχαν την εξαιρετική τύχη να σε έχουν σύντροφο, πατέρα και συγγενή.

Καλό σου ταξίδι

Μανώλης Χατζηάμαλλος

Ο επικήδειος από τον πρώην Δήμαρχο Δικαίου Βασίλη Χατζηγιακουμή:

Αριστείδη μας
Φίλε, συνάδελφε και συναγωνιστή στα κοινά επί χρόνια:
ΟΧΙ επειδή συνηθίζουμε να λέμε ότι «ο αποθανών δεδικαίωται»‧
ΟΧΙ επειδή όταν σταματά η ζωή ενός ανθρώπου εξωραΐζονται πεπραγμένα‧
ΟΧΙ επειδή η επικήδειοι εξυμνούν δικαίους και αδίκους‧
ΟΥΤΕ επειδή ήσουν και θα συνεχίσεις να είσαι στην καρδιά και στο μυαλό μας ο φίλος
μας‧
Αλλά:
Επειδή από σήμερα αυτό το χωριό, ο δικηγορικός κόσμος (κι αυτό το νιώθουν οι συνάδελφοί
σου που ήρθαν σύσσωμοι να σε αποχαιρετήσουν), η μικρή μας κοινωνία και πιο πολύ
οι δικοί σου άνθρωποι: ο Αντώνης, η Νομική, οι αδελφές σου, οι συγγενείς σου και
όλοι εμείς οι φίλοι σου, στερούμαστε την παρουσία σου‧
Επειδή Άρη ήσουν αυτό που ο λαός λέει «ΑΝΘΡΩΠΟΣ» και δεν χρειάζεται να προσθέσει
κανείς τίποτα άλλο. Γιατί αυτή η λέξη περικλείει και το ήθος και τη συνέπεια και την
εντιμότητα που σε χαρακτήριζαν, αλλά και την αγάπη για τη ζωή και όλες τις χαρές
της, μικρές και μεγάλες ‧
Επειδή ήσουν ένας άνθρωπος του «κόσμου» από τον οποίο δυστυχώς έφυγες νωρίς‧

Καλό ταξίδι φίλε.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει και να ξέρεις ότι τη θύμησή σου στις καρδιές και στο μυαλό μας δεν θα τις σκεπάσει ποτέ…

Καλό ταξίδι Αριστείδη μας…

 Ο επικήδειος από τον στενό του φίλο Χρήστο Έψιμο

Αγαπητέ μου φίλε, σε αυτό τον τελευταίο χαιρετισμό θέλω να σου πω από τα βάθη της ψυχής μου τα ευχαριστώ που έπρεπε να σου πω.

Σε ευχαριστώ, που με περίμενες όταν εσύ ήσουνα στην τετάρτη δημοτικού και εγώ πρώτη και με βοηθούσες στα πρώτα μου βήματα της μάθησης .

Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις στιγμές που παιδιά μας μοίραζες τα μπισκότα και τις σοκολάτες που σου έδινε ο τότε διερχόμενος από το χωριό μακαριστός μητροπολίτης Ναθαναήλ.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ όταν με προσκαλούσες στο σπίτι σου εσύ φοιτητής και εγώ μαθητής περιπλανώμενος εγώ χωρίς στόχους να διαβάσουμε μαζί. Εσύ διάβαζες μαθήματα της νομικής και εγώ ρψαχνα τι έπρεπε να κάνω , με έμαθες τότε να διαβάζω και να σκέπτομαι.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ με πόση καλοσύνη η παπαδιά μας περιποιόταν στα διαβάσματα.

Αγαπημένε μου φίλε, δεν θα ξεχάσω ποτέ τις παραινέσεις του Παπαντώνη όταν κάναμε καταχρήσεις στα ξενύχτια, τα λόγια του παπά: Αριστείδη και Χρήστο «αρει άρει το φίλημα για να χει νοστιμάδα».

Δεν θα ξεχάσω ποτέ, την συνάντησή μας στον Άγιο Θεράποντα Θεσσαλονίκης όταν με περίμενες μαζί με την Μαρία εσύ τελειόφοιτός της νομικής και εγώ πρωτοεισακτέος.

Πάντα με περίμενες με ανοιχτές τις αγκάλες.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ, την λαχτάρα που είχες να φτιάχνεις μεγάλες παρέες να μαζεύεις κόσμο για μεγάλα γλέντια και μεγάλες χαρές. Πάντα δίπλα σου ο αγαπητός μας φίλος Ασλάνης, ο Γιώργος; ο Τάσος, ο Μιχάλης και τόσοι άλλοι που σε αγάπησαν και τους αγάπησες.

Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ,  την θέση σου σ’ αυτό το ναό… μόνιμος ταπεινός βοηθός ψάλτη σε όλες τις τελετές χαράς και λύπης.

Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ, τις περιπέτειες που είχαμε στην θάλασσα,  μαζί με τον Θωμά .

Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ, την γλυκιά φωνή σου τραγουδώντας το «μέρα μέρωσε» και την φωνή σου να ξεχωρίζει στα τραγούδια της όμορφης χορωδίας της Καρδάμαινας.

Η μεγάλη φιλία σου με τον Θεόφιλο, τον αγαπητό μας φίλο, που βρίσκεται εδώ να πιστοποιήσει για ακόμα μία φορά πόσο σε αγάπησε και σε λάτρεψε (ήταν εδώ και πρόσφατα για να ναι κοντά σου). Είναι και πάλι εδώ για τον τελευταίο χαιρετισμό.

Στη ζωή σου ο αγαπημένος και μονάκριβος Αντώνης θα συνεχίσει την δικη  σου ακριβοδίκαιη πορεία.

Βράχος,  πραγματικό παλικάρι η Νομική, η σύντροφός σου η οποία προσπάθησε με κάθε τρόπο και με κάθε μέσο, μαζί με το γιο σου,  να σε κρατήσουν στη ζωή. Πλην όμως άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων άλλα δε θεός κελεύει.

Καλό ταξίδι φίλε μου.

Θα σε θυμάμαι πάντα μ ανοικτές τις αγκάλες, με το γλυκό σου λόγο και χαμόγελο .

Καλό ταξίδι αγαπημένε μου φίλε.

Χερετισμούς στην παπαδιά και στον παπά Αντώνη.

Σίγουρα θα  περνάς καλά στη… γειτονιά των καλών Ανθρώπων.