ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟ 1950-70 Η Κως όπως φαίνεται μέσα από το φακό του Robert McCabe (Τα τοπικά αρχεία και η δουλειά του διάσημου Αμερικανού φωτογράφου)

1950-70 Η Κως όπως φαίνεται μέσα από το φακό του Robert McCabe

Τα τοπικά αρχεία και η δουλειά του διάσημου Αμερικανού φωτογράφου Robert McCabe μας επιτρέπουν να κοιτάξουμε την Κω πριν από την τουριστική έκρηξη.

«Πήγαμε προς τη νότια πλευρά της Κω για να επιβιβαστούμε προς τη νησίδα Γυαλί», λέει ο McCabe για την επίσκεψή του στο μικρό νησί, το οποίο μοιάζει με ένα γιγαντιαίο φανταστικό γλυπτό με λευκούς λόφους ελαφρόπετρας στη μια πλευρά και ωραίους κολπίσκους με βυζαντινά νερά στην άλλη. «Με την επιστροφή μας το απόγευμα στην Κω, φωτογράφισα αυτό το παραθαλάσσιο καταφύγιο μιας οικογένειας.» (στην Καρδάμαινα)

(Αριστερά) Αυτό το κομμάτι της αρχαίας γλυπτικής είχε τοποθετηθεί σε έναν τοίχο του Κάστρου των Ιπποτών. Είναι από τη ζωφόρο του ελληνιστικού βωμού του Διόνυσου, που βρίσκεται στο νότιο τμήμα της αγοράς της αρχαίας Κω. Από τότε έχει αφαιρεθεί από τον τοίχο και εμφανίζεται στο κάστρο. Το κομμάτι αποτέλεσε το θέμα της διδακτορικής διατριβής του γνωστού Έλληνα αρχαιολόγου και Διευθυντή του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης Νικόλαου Σταμπολίδη.

Δεξιά) Ο Robert McCabe ήταν μόλις 20 ετών όταν επισκέφθηκε για πρώτη φορά την Ελλάδα το 1954, οπλισμένος με μία Rolleiflex και μια δίψα να εξερευνήσει μέρη της χώρας που δεν έχουν ανακαλυφθεί από τους τουρίστες. Η Κως ήταν ένα από αυτά. Βλέποντας εδώ, ένα μέρος του Κάστρου των Ιπποτών (η σημερινή είσοδος προς το επιβατηγό λιμάνι(, με την τουρκική ακτή στο βάθος. Ένα εμπορικό καΐκι κάτω από γεμάτα ιστία παρασύρεται από ελαφρούς ανέμους.

Η Κως χρησίμευε για την προμήθεια των άγονων γειτόνων της, συμπεριλαμβανομένων της Καλύμνου και της Αστυπάλαιας, με φρέσκα εμπορεύματα. Αυτή η φωτογραφία από το 1973 δείχνει ότι τα αρνιά φορτώνονται σε καΐκια για το Πάσχα. (Αρχείο Δίκαιας Σαραγιά).

Μαθητές έξω από το δημοτικό σχολείο στα Αντιμάχεια τη δεκαετία του 1960. Ακόμα κι αν είναι χειμώνας, φορούν κοντό παντελόνι επειδή το ύφασμα ήταν σύντομο. Για πολλούς, τα παιδικά παπούτσια ήταν επίσης μια πολυτέλεια. (Αρχείο Πολιτιστικού Συλλόγου Αντιμάχειας).

(Αριστερά) Μια γυναίκα χωρίζει (με τη βοήθεια του ανέμου) το σιτάρι στο Μαστιχάρι τη δεκαετία του 1970. Μετά τη σύνθλιψη των κόκκων ή των όσπριων με μια πέτρα, οι αγρότες θα το ρίξουν από ύψος, έτσι ώστε οι φλοιοί να παρασυρθούν στον αέρα και τα σιτηρά να εναποτεθούν σε ένα ειδικό ύφασμα. (Αρχείο Δίκαιας Σαραγιά)

(Δεξιά) Ένα ταξίδι με καΐκι από την Κω στο Γυαλί, το ηφαιστειογενές νησί με θόλους οψιανού λάβα και κοιτάσματα ελαφρόπετρας, τα οποία εξορύσσονταν σε τεράστιες ποσότητες. Αριστερά είναι ο Πέτρος Νομικός, ο οποίος επισκέφθηκε το Γυαλί για να επιθεωρήσει τα λατομεία και τα συστήματα φόρτωσης, και στα δεξιά ο συνταγματάρχης Σπύρος Μαλασπίνας, διευθυντής των λατομείων. Το ταξίδι χρειάστηκε περίπου μία ώρα.

Τα καρπούζια της Κω ήταν γνωστά για την ποιότητά τους και εξήχθησαν στα γύρω νησιά. Εδώ, οι αγρότες από το Μαστιχάρι προετοιμάζονται να φορτώσουν κάποιους σε ένα γάιδαρο στη δεκαετία του ’70. (Αρχείο Δίκαιας Σαραγιά).

Σε μια σπάνια φωτογραφία από το 1948, τα κορίτσια ντυμένα με λευκά γιορτάζουν την επέτειο της Ενσωμάτωσξς του νησιού στο ελληνικό κράτος. (Αρχείο Πολυξένης Αθανασούλια).